- 2 Mayıs 2020
- 60
- 103
-
- Konu Sahibi hassas_kalpliyim
- #1
Öncelikle söylemeliyim ki çok uzun konu ama en kısa bu şekilde ifade edebildim, akıl istiyorum.
Merhaba, buraya yazmaktan başka çıkış yolu bulamıyorum, lütfen bana akıl verin çünkü ben bunlarla kendi başıma savaşamıyorum artık. 19 yaşındayım. Üniversite 1.sınıf öğrencisiyim. Ailemle yaşıyorum. Onların yaşadığı şehirde üniversite okumaya mecbur edildim. Annemle babam daima kavga halindeler. Ev küfürden, hakaretten geçilmiyor. 4 kardeşiz. En büyükleri benim, bir kardeşim lisede, diğerleri ise daha ilkokul çağındalar. Babam çok ağzı bozuk bir insan, akla hayale sığmayan her türlü küfrü evin içinde bağırarak konuşuyor. Kendini bir tek küfürle ifade edebiliyor sanki. Her şeye çabuk sinirleniyor, onun istediği bir şey olmadı mı hemen küfür ediyor.
Annem muhafazakar ve kendini dindar görüyor. Şehir dışına üniversiteye okumaya giden kızlar kötü yola düşüyor, tecavüze uğruyorlarmış diyor. Ataerkil toplum kurallarını kabul etmiş birisi. Onun için her zaman erkek öndedir, kendi çocuklarını da buna göre yetiştirmeye çalışıyor, çocuklarının kafasına bunu empoze ediyor. Evlat ayrımcılığı çok yapıyor bu yüzden. Annem, kendi düşüncesi dışında söylenen hiçbir şeyi kabul etmiyor. Onunla hiçbir konuda tartışmaya giremezsiniz, girerseniz size dinsiz, kâfir köpek gibi şeyler diyip hakaret etmeye başlıyor. Kadın, erkek kadar akıllı olsa Allah ondan peygamber yaparmış diyor. Bu arada annem çalışmıyor evde geçimi sağlayan tek kişi babam.
Babam da annemle evlendiği sırada aynı düşüncelere sahipmiş. Sonradan babam 180 derece değişiyor. Artık saçı açık, çalışan kadın istediğini söylüyor. Annemle hep hakaret ve küfür ederek anlaşıyorlar. Beraber uyumuyorlar. Annem küçük kardeşlerimle uyuyor. Evimiz 80 m2 çok küçük 2 oda 1 salon. Bir odada liseye giden erkek kardeşimle ben yatıyoruz. ( Annemde babamda bu çok yanlış bir şey biliyor, aynı odada uyumamalıyız ama dinini sadece işine geldiği sıralarda yaşıyor annem). Yatak odasında annem ve iki küçük kardeşim yatıyor. Babam salonda tek yatıyor. Babam daima her şeye param yok diyor. Ondan bir şey isteyemezsiniz, giyeceğiniz kıyafeti bile o kendi isterse alır. Her şey onun istediği gibi olmalı. 7 bin civarı para kazanıyor aylık. Ama her şeye karşı dediği tek şey param yok. Liseye giden erkek kardeşim kavgayla zorla para istiyor çocuğa hep küfür ediyor. Ben istemiyorum. Kişiliğim sessiz ve sönük, kavgadan küfürden hakaretten nefret ediyorum dayanamıyorum artık. Bir şey yapıp bunu zıkkım edecekse hiç yapmasın yeter ki bana bulaşmasın istiyorum.
Ösym şifrem bile babamdaydı tek tercih yaparak yaşadığımız şehri seçti, okuduğum bölümü bir çok şehirde kazanıyordum. Babam bana benim şehir dışında çocuk okutacak kadar param yok diyerek kestirip attı. Ama tüm bunlara rağmen beni evde aşağılıyor. Okuduğum şeye hiç bi b*k değil diyor. Onu bu yüzden hiç sevmiyorum. Bana bir gün iyi bir şey söylemedi, bir gün sevmedi, bir ihtiyacın var mı demedi. Sadece çok iğrenç küfürler ediyor. Annem bu aralar tamamen delirmiş durumda. Babam ona hakaret ediyor o da bana etmeye başladı. Evde saracak bir şeyi yoksa bana sarıyor. Bugün iftar öncesi bana bir sürü beddua etti bağırarak. Sebebini anlatıyorum. Annem ramazanda hatim yapmak için cüz almış. Ben şu anda reglim o yüzden bana oku diye söyleyemiyor lisedeki erkek kardeşimi darlıyor, o da okumayacağım diyor ve tartışıyorlar. Annem bundan sonra ikinizde kuran okumazsanız bu evde yemek yapmıcam kendiniz yapıp yiyin diyor. Kardeşim odaya gelip ödev yapıyor.
Annem bu sefer bana kızmaya başladı. Bi anda ben seni rüyamda gördüm senin sonun belli falan dedi. Ne kast ettiğini anlamıyorum. Ben çok küçükken (6. veya 7.sınıftayım) Antalya'ya tatile gitmiştik. O sırada annem otelde başını açmış, bunu ben ve babam istemişiz öyle diyor. Mutfağa gidip bana beddua etmeye başladı, babama söyleyerek, senin kâfir kızın yüzünden bunlar oldu vs dedi bir sürü bağırdı. Beni çok üzdü. Sonra iftar için salata yapılacak dedi, gel yap bana. Ben normalde annemin ya da babamın dediği hiçbir kötü şeye cevap vermiyorum. Çünkü bir cevapta üstünüze saldırıyorlar resmen. Dedikleri şeyler çok korkunç oluyor. Bu akşam bana o kadar hakaret ettikten sonra salata yapmayacağımı, iftara oturmayacağımı, bu evde herkes kendinden ezik bulduğunu ezmeye çalışıp egosunu tatmin etmek için bağırıp hakaret ettiğini söyledim. Bi anda bağırarak, seni dertler bulsun, Allah sana dertler versin, kendi dertlerinle uğraş, Allah senin belanı versin bana cevap verme köpek kâfir demeye başladı.
Çok uzattım biliyorum ama psikolojim bunları artık kaldırmıyor. Bana böyle hakaret, beddua, küfür ettikleri an ben ağlamaya başlıyorum, kendimi başka şekilde ifade edemiyorum bunu kimseye anlatamıyorum. Ben ağladıkça annem bana deli, ruh hastası falan diyor, dalga geçiyor resmen. Şu an yine ağlıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Babamla zaten küfür etmesin diye evin içinde konuşmuyorum hiç ama annem
Merhaba, buraya yazmaktan başka çıkış yolu bulamıyorum, lütfen bana akıl verin çünkü ben bunlarla kendi başıma savaşamıyorum artık. 19 yaşındayım. Üniversite 1.sınıf öğrencisiyim. Ailemle yaşıyorum. Onların yaşadığı şehirde üniversite okumaya mecbur edildim. Annemle babam daima kavga halindeler. Ev küfürden, hakaretten geçilmiyor. 4 kardeşiz. En büyükleri benim, bir kardeşim lisede, diğerleri ise daha ilkokul çağındalar. Babam çok ağzı bozuk bir insan, akla hayale sığmayan her türlü küfrü evin içinde bağırarak konuşuyor. Kendini bir tek küfürle ifade edebiliyor sanki. Her şeye çabuk sinirleniyor, onun istediği bir şey olmadı mı hemen küfür ediyor.
Annem muhafazakar ve kendini dindar görüyor. Şehir dışına üniversiteye okumaya giden kızlar kötü yola düşüyor, tecavüze uğruyorlarmış diyor. Ataerkil toplum kurallarını kabul etmiş birisi. Onun için her zaman erkek öndedir, kendi çocuklarını da buna göre yetiştirmeye çalışıyor, çocuklarının kafasına bunu empoze ediyor. Evlat ayrımcılığı çok yapıyor bu yüzden. Annem, kendi düşüncesi dışında söylenen hiçbir şeyi kabul etmiyor. Onunla hiçbir konuda tartışmaya giremezsiniz, girerseniz size dinsiz, kâfir köpek gibi şeyler diyip hakaret etmeye başlıyor. Kadın, erkek kadar akıllı olsa Allah ondan peygamber yaparmış diyor. Bu arada annem çalışmıyor evde geçimi sağlayan tek kişi babam.
Babam da annemle evlendiği sırada aynı düşüncelere sahipmiş. Sonradan babam 180 derece değişiyor. Artık saçı açık, çalışan kadın istediğini söylüyor. Annemle hep hakaret ve küfür ederek anlaşıyorlar. Beraber uyumuyorlar. Annem küçük kardeşlerimle uyuyor. Evimiz 80 m2 çok küçük 2 oda 1 salon. Bir odada liseye giden erkek kardeşimle ben yatıyoruz. ( Annemde babamda bu çok yanlış bir şey biliyor, aynı odada uyumamalıyız ama dinini sadece işine geldiği sıralarda yaşıyor annem). Yatak odasında annem ve iki küçük kardeşim yatıyor. Babam salonda tek yatıyor. Babam daima her şeye param yok diyor. Ondan bir şey isteyemezsiniz, giyeceğiniz kıyafeti bile o kendi isterse alır. Her şey onun istediği gibi olmalı. 7 bin civarı para kazanıyor aylık. Ama her şeye karşı dediği tek şey param yok. Liseye giden erkek kardeşim kavgayla zorla para istiyor çocuğa hep küfür ediyor. Ben istemiyorum. Kişiliğim sessiz ve sönük, kavgadan küfürden hakaretten nefret ediyorum dayanamıyorum artık. Bir şey yapıp bunu zıkkım edecekse hiç yapmasın yeter ki bana bulaşmasın istiyorum.
Ösym şifrem bile babamdaydı tek tercih yaparak yaşadığımız şehri seçti, okuduğum bölümü bir çok şehirde kazanıyordum. Babam bana benim şehir dışında çocuk okutacak kadar param yok diyerek kestirip attı. Ama tüm bunlara rağmen beni evde aşağılıyor. Okuduğum şeye hiç bi b*k değil diyor. Onu bu yüzden hiç sevmiyorum. Bana bir gün iyi bir şey söylemedi, bir gün sevmedi, bir ihtiyacın var mı demedi. Sadece çok iğrenç küfürler ediyor. Annem bu aralar tamamen delirmiş durumda. Babam ona hakaret ediyor o da bana etmeye başladı. Evde saracak bir şeyi yoksa bana sarıyor. Bugün iftar öncesi bana bir sürü beddua etti bağırarak. Sebebini anlatıyorum. Annem ramazanda hatim yapmak için cüz almış. Ben şu anda reglim o yüzden bana oku diye söyleyemiyor lisedeki erkek kardeşimi darlıyor, o da okumayacağım diyor ve tartışıyorlar. Annem bundan sonra ikinizde kuran okumazsanız bu evde yemek yapmıcam kendiniz yapıp yiyin diyor. Kardeşim odaya gelip ödev yapıyor.
Annem bu sefer bana kızmaya başladı. Bi anda ben seni rüyamda gördüm senin sonun belli falan dedi. Ne kast ettiğini anlamıyorum. Ben çok küçükken (6. veya 7.sınıftayım) Antalya'ya tatile gitmiştik. O sırada annem otelde başını açmış, bunu ben ve babam istemişiz öyle diyor. Mutfağa gidip bana beddua etmeye başladı, babama söyleyerek, senin kâfir kızın yüzünden bunlar oldu vs dedi bir sürü bağırdı. Beni çok üzdü. Sonra iftar için salata yapılacak dedi, gel yap bana. Ben normalde annemin ya da babamın dediği hiçbir kötü şeye cevap vermiyorum. Çünkü bir cevapta üstünüze saldırıyorlar resmen. Dedikleri şeyler çok korkunç oluyor. Bu akşam bana o kadar hakaret ettikten sonra salata yapmayacağımı, iftara oturmayacağımı, bu evde herkes kendinden ezik bulduğunu ezmeye çalışıp egosunu tatmin etmek için bağırıp hakaret ettiğini söyledim. Bi anda bağırarak, seni dertler bulsun, Allah sana dertler versin, kendi dertlerinle uğraş, Allah senin belanı versin bana cevap verme köpek kâfir demeye başladı.
Çok uzattım biliyorum ama psikolojim bunları artık kaldırmıyor. Bana böyle hakaret, beddua, küfür ettikleri an ben ağlamaya başlıyorum, kendimi başka şekilde ifade edemiyorum bunu kimseye anlatamıyorum. Ben ağladıkça annem bana deli, ruh hastası falan diyor, dalga geçiyor resmen. Şu an yine ağlıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Babamla zaten küfür etmesin diye evin içinde konuşmuyorum hiç ama annem
Son düzenleme: