kadis dedimde aklıma dün yazacağım dediğim mesajım geldi..
şimdi aklımda ileriki günlerdede mehaliminde dediği gibi istatistikler yapman niyetindeyim artık ipucu filan vermeyeyim kafamda tam şekillenmedi zaten ama bu işe başkoyanlar hakkıyla yapanlar birde öylesine geçiştirnler gün öldürenler var aramızda belli... Şuraya yazdığımız her kelimenin hakkı var zaman ayırıyoruz ve birbirimize nasıl destek oluruz diye kafa patlatıyoruz... Hakkıyla yapanlara karşılık mehmet ile yapanlar:roflol::roflol: abuk şakalar yaptığımı söylemiştim dün :roflol: tama toparlıyorum evet hakkıyla yapanlara yaşamına dikkat edenlere karşılık lay lay lom yapanları ayıracağız bundan sonra öyle alınganlıktı küsmekti kızmaktı bu tür duyguları bir kenara bırakıyoruz ortamı germekten başka işe yaramıyor, yaptığımız her hareket yazdığımız her söz şevklendirmek toparlanmak adına çünkü hiç birimizin yaşı 15 değil yeterince zaman kaybetmemişmiyiz...
Ya işi sıkı tutacağız yada olduğumuz yerde pinekleyeceğiz ağlayıp sızlayacağız, toparlanmak isteyenler şöyle yanımıza buyursun...evet, istatistiki bilgilere ilk fırsatta bir fikir bulur paylaşırım mehalimdeyapacakmış oda yazar ama başka bir fikri olan mutlaka yazsın... geçen gün dediğim leyi tekrarlayayım emelim bunu yüzlerce kez okudu artık yalansa söylesin.. liderlik diye bir şey sözkonusu değil eşit haklara sahibiz, kimsenin fikri bir diğerininkinden az değerli değil.. öne çıkan mesaj sahipleri yani ben gibi maydanozlar
sadece sekreterlik yapıyorum mesajları ve durumu toparlıyorum ahkam kesip ona buna emir vermek haddime değil yazdığım hiç bir mesaj yanlış anlamaya mehil vermesin..
Durum bundan ibarettir tüm fikirlere açık bir takımız, yenilikleri seviyor ve topluca kabulüne gidiyoruz bunuda farkettim... o zaman yaşasınnnnn kaydirigubbakcemile5 diyorum..
dün yazacağım unutmayayım dediğimde geçen yıl yaşadığım bir örnekti...
yarışmamız ilk başladığı zaman çok cazip geldi, yeni arkadaşlar, aynı dertten yakınan bir sürü arkadaş ile paylaım yaptık bir hızla bir ka ay yol aldık... ben o sıra tatile gittim 12 gün yoktum, benim yokluğumda diğer kalan arkadaşlar dağılıp motive eksikliği yaşamışlar mevsimde tam yaz ortası ve ben döndüm kimne başka konulardan yazıp toparladım kimi tatile gitti kmseyi 15 gün boyunca takımda göremedim, artık yazmaya hevesim kalmadı diyetide bozdum.......... aradan bir hafta daha geçti ben artık paylaşım alanına gidip herkesin göreileceği yer diye oraya yazıyorum takıma yazacaklarımı biri okusada cevap yazsa diye bekliyorum... o zamanlar bilirmisiniz bizim cafemiz bile vardı her takım üyesinin ortak sohbet edebileceği bir bölüm iyiydide sonra kesildi paylaşım..neyse.. böyle böyle derken benim gibi aynı durumda bir kaç kişi daha çıktı ortaya emelimde onlardan biriydi, püsküütün takımı yoktu bir gün bir karar aldı ortaya bir mesaj yazdı dediki ben artık takımım yok diye diyete sarılamıyorum bir takım açıyorum ve ihtiyacı olan motive kaybı yaşayan bir kaç kişi var ortada dolaşan onlarıda bekliyorum...
ben kendi üzerime hemen alındım tabiki benide çağırıyor diye ve diğer kasdettiği kişilerlede aynı dertten paylaşım eksiliğinden motive düşüklüğünden yakınıyorduk dert aynıysa paylaşım iyi olabilir diye düşündüm... cevap verip püsküütün yeni takımına başvurmak istedim ama o an içinde bulunduğum takımımı üzeceğim diyede çekindim bir kaç saat düşündüm gidersem ne olur kalırsam ne olr yada ne düşünürler arkadaşlarım diye kafa patlattım..yada şöyle düşüneyim dedim en son olarak.. ben gidiyorum diyen bir arkadaşıma ben ne demeliyim, gittiği için nasıl tepki verirdim gibi... kendi cevabımı bulup hemen püsküütüme cevabımı başvurumu yazdım ardımdan diğr arkadaşlarda geldiler paylaşıma başladık... aradan geçen bir kaç gün tatilleri bitirmiş diğer arkadaşlarda gelmeye başlamışlardı...
aldığım ilk tepki olumsuzdu bizi nasıl bırakırsın şimdi ne olacak gibi ama ardından gelen diğer arkadaşlarım, burada zaten iç içeyiz, eksik olan paylaşım diyetinide kötü etkiledi böyle daha iyi olacağını sanıyorum, senin için iyiyse bizim içinde iyidir, kendini nasıl daha şevk dolu hissedeceksen onu yapmışsın gibi olumlu cümlelerle benim bozuk olan moralimi toparladılar ve olabildiğince destek oldular yine aylarca bunlardan biride serseridir arada ziyaretimize gelir...
daha sonra püsküütüm mezun oldu bir arkadaşımız zaten püsküütümüz bizimle beraber diye paylaşım yapıyordu o çıkıp gitti, yeni üyeler aldık aradan geçen zama çok şeyi değiştiriyor, emelim ayrıldı celeb sınava çalışmak için gelemedi yeni arkadaşlarla motive düşüklüğü hissettim kendimi toparlayamadım.. kendimi toparlayamayacağım bir yerde başkalarını nasıl toparlayacak destek olacaktım ki.. ortaya çıkıp bir mesaj yazdım ben şunları hissediyorum ve gidiyorum diye... paylaşımdada tüm takımlardan ricada bulundum kendime verdiğim son şans için yeni takım kurmam gerek bana destek olun diye.. püsküütüm hemen eski 5. takımı geri açtı ve sizler geldiniz, ben aylardır çok mutluyum çok huzurluyum, diyeti tekrar sevdim sağlıklı yaşam için adımlar attım bir gün bile motivemi düşürmedim..
geçen gün yaşadığımız gereksiz tepkiye karşılık yazdım bunları..acaba ben imdi çıkıp gidiyorum desem nasıl bir tepki alırdım çıkıp gitmeyedemi hakkım olmaz diye düşündüm.... bazen insan kendine bile itiraf edemediği kelimeleri duyuyor karşısındakilerden iyide geldiği oluyor kötüde.. ama.. ara sırada olsa kendimizi değilde kafamızı kaldırıp karşımızdaki ne hissediyor acaba diyede düşünmemiz gerekiyor... bencillik hepimizde var bende yazarken bazen iyi diye kötü anlaşılacak konular cümleler yazabiliyorum ama affetmek hoşgörmekte derinlere saklamamamız gerekn her an ulaşabileceğimiz bir yerde olması gereken bir duygumuz... hiç kimsenin affetmek duygusu hoşgörmek hissi derinlere girmesin hep eliyle uzanacağı mesafede olsun...