Kalır kalır merak etme.
Geçen sene ayağım kırıldı. 4 yaşındaydı o zaman. Ayagi kalkmam yasak. Bana kızım baktı inanabiliyor musun?
Bir an önce iyileş. Rabbim kimseyi kimseye muhtaç etmesin
Idrakyollariiltihabi kesin sorulmuştur da ailen uzak şehirde mi, aynı yerde yaşamıyorsunuz sanırım. Çok geçmiş olsun bu arada
Bu nasıl bir konuşmadır ya.. Annene anne demen ağız alışkanlığından olsa gerek. Neyin bahanesinden neyin cezasından bahsediyor. Ben bana yapılmış gibi sinir oldum.Sesli güldüm. Aynen böyle oldu çünkü. Az önce annem aradı. Bak aynen yazayım konuşmayı.
-kızım ne oldu hastaymışsın bugün gördüm.
+evet anne dört gündür hastayım. Dört gündür hiç sesimin çıkmaması merak ettirmedi mi seni?
-ay ne bileyim yeğeninin doğum gününde suratın asıktı. Ben de bir şeye bozuldu heralde hatasını anlasın kendisi arasın dedim.
+hata derken? Benim bilmediğim bir hata mı yaptım ki?
-yok da suratın asıktı ya ondan işte.
+he yani farz edelim suratım asıktı bu durumda siz mükemmel insanların hatası değil benim haramdır yine. Ve hiçkimsenin bilmediği bu hata yüzünden yargıladın cezamı kestin öyle mi? Ki ben o gün hastaydım. Boğazım şişti. Gözümün ağrısından duramıyordum. Yeğenimin hatrına onca yolu geldim. Sana hasta olduğumu söyledim. O halde sabah 4e kadar yeğenime hazırlık yaptım. Özür dilerim ya gerçekten hatalarım yüzünden affet beni. Bundan sonra bu hataları yapmayacağım zaten.
-haberim yoktu diyorum. Kardeşlerin de bir şey söylemedi. Hepsi kendinden geçmiş zaten. Hem kardeşin de hastaydı. Kusura bakma ama ben de hastayım kaç gündür gribim. Kardeşin de öyle burnu akıyor sürekli mendille siliyor.
+ahahah mendille burnunu siliyor demek yazık tabi çocuğa.
-neyse iyi misin şimdi geleyim derdim ama çocuklar var malum gelemem.
+yok gelme lüzum yok. Bir şey diyor musun hastayım dinleneceğim.
-istersen bademcik ameliyatı için tanıdık doktor ayarlar baban.
-lüzum yok eşim ilgileniyor sağolsun.
Böyle bitti telefon görüşmesi. Suçlama, vicdan sömürüsü, bahane. Beklediğim şeyler ve şaşırmadım. Sesinde bir nebze üzüntü de hissetmedim. Artık gerçekten hepsinden tiksiniyorum.
Eşin zengin olsaydı annene ne faydası olacaktı? Ya da o kadar önemliyse kendi oğlu da istediği gibi zengin ve esprili mi?
Biraz önceki konuşmalarınızı okudum ve çok öfkelendim. Hâlâ nasıl üste çıkmaya çalışıyor akıl alır gibi değil.
Yanlış anlama lütfen ama insanın aklına acaba öz değiller mi diye geliyor
Zaten bu bazı annelerin zengin damat bekleyip kendi oğluşlarına kıyamamalarıAaa lütfen eşim zengin olsaydı annemin alışveriş çılgınlığına maddi destekte bulunurdum hem eşe dosta da kızım zengin derdi. Kendi oğlu yıllarca borçlarını aileme ödetti. Hala daha kardeşim abimin borçlarını ödüyor ama o mağdur. Ben zengin koca bulmalıydım. Bana ve ulu ailemize layık bir koca olmalıydı.
Cok gecmis olsun uzuldum durumunuza. Insan saglikliyken bile ailesinden sevgi ve ilgi beklerken hastalandiginda daha cok ariyor ailesini. Ama aile sadece biyolojik bir bagliliktan olusmuyor. Aile demek fedakarlik demek sahiplenmek kol kanat germek demek. Sizin aile fertlerinizin size karsi boyle duygulari yokmus malesef. Bu durumla bas etmenin ne kadar zor oldugunu tahmin edebiliyorum. Sizin kalbiniz ailenize karsi hala yumusak oldugu icin bu durum zorunuza gidiyor yaraliyor sizi. Size tavsiyem duygusalliginizi yenmeye calisin. En zor zamaninizda size bir tlf etmeye bile tenezzul etmeyen insanlari aile de olsa kendinizden uzaklastirin. Sadece fiziki anlamda degil manevi acidanda uzaklastirmaya calisin. Kendinizi evinize yuvaniza adayin. Birakin gerisini onlar dusunsun.
İki senedir çocuğunu da, torununu da arayıp sormayan, oğlunun düğününe bile gelmemiş, hastalığını, açlığını, tokluğunu, iyi olup olmadığını, hiçbir şeyini bilmeyen, sadece sağa sola ağlayıp, başka birşey için de kılını kıpırdamayan bir anne modeli de eşim de var..
Tek sende değil bu modeller..
Aynı şekil eşimin kardeşi de böyle..
Yeğenini bir kere gördü, doğumda.
Neden yazdım, kalbinin burukluğunu geçirmese de, yalnız olmadığını bilirsin..
Çok geçmiş olsun.
Çok geçmiş olsun, benim oğlum daha 2 yaşında bile değilken o bakteriden hastalandı gerçekten de ateşi düşmüyordu, ilaçla düşüyor tekrar yükseliyordu 2 gece hastanede yattı.
Artık aramayın siz de, yani ben annemi hergün aramam haftada 10 günde bir konuşuruz. O süreçte hasta olsam haberi olmayabilir. Ama sizin farklı. Annelik bu değil, en azından benim annem böyle değil ben de anneyim ben de böyle değilim. Biz eşimle ilk gece oğlum hastalandığında sabaha kadar başında bekledik, nefesini kontrol ettik. Çünkü oğlumun burnu da tıkanmıştı, uyurken ağzını kapatıyordu.
Her türlü siyriliyor yani. Yok anne zaten cehennemi tek başıma atlattım şu an kimseye ihtiyacım yok deyin gitsin. Annem 800 km uzagimda, hamileyim diye merakta kadın benden çok o arıyor. Bahane hep. Bende de sizin anneye benzer abla var. Ne diyelim insan ailesini secemiyor işte.
ama simdi talep et iste, neden etmiyorsun, neden arayip ya ben oluyorum hastayim bir gelin ulan demiyorsun.
simdi sana cok enteresan geliyordur bu yazdiklarim, hic yapmadigin icin,
bir de bunu soylemek mi lazim diyorsundur,
en acisi da bu, soylemek lazim degil aslinda tabi ki degil, adil degil, ama hayat zaten adil degil
kaderine de boylesi dusmus ne diyecegiz, ne diyecegiz.
Böyle olacağını hiç sanmıyorum. Yazdığın kadarıyla, sen küçükken de annenin nasıl olduğunu biliyorum. O yüzden sen böyle olmazsın hiç düşünme bile.
Annenin arayıp gelmemesi büyük hayal kırıklığı. Ama daha çok senin onu arayıp, "ya anne kızın hasta neden aramadın"diye hesap sormaman, soramaman da o kadar kötü. Anne kızın arasında bu kadar mesafe fazla.
Birak ya zayifmis vicdansizlar. Cidden gercekten kendimi ailene once evlat edindirip sonra onlari ana babaliktan reddedesim geldi. Icindekileri yaz onlara siz de aile misiniz be yaz ve gitme vaktini de harcama bu bosbeleslere. Ya kendi canimiz keyfimiz onemli tamam mi zaten zor bir hayatin var bir de onlara mi vakit ayiricaksin. Enerjini emsinler diye mi? Ya birak allahaskina ya. Ben de 31 yasimdayim sen cok olgun yasinin ustunde bir kadinsin. Biz seni cok sevdik kardesim birak takma kafani. Opuyorum cok acil sifalar!!!!
ya idrak senin sorununu buldum kabullenememek..
anneni böyle kabul et çekil kenara.
bak kadın gelmiş kalmış doğumdan sonra. sen hastanedeyken yemek önemli dediğin yemeği yapmış.. daha ne istiyon yazabilecek pozisyondan bildiriyorum bu kadında böyle de kabullen.
imza : sap gibi sabahın beşinde izin alamam deyip hastane odasında yeni doğmuş bebeyle kalan kadın.
ama bir kazık bir kere yenir. hasta olsam senin gibi bilse aramasa niye aramadı diye canım acımaz. acıtamaz canımı.
sal artık kadını azat et annelikten. gel su çok güzel bu tarafta:))
Çok geçmiş olsun öncelikle. Üzüldüm anlatıklarınıza. Keşke yardım edebilseydim. Yemekti, miniği okula bırakmaktı ya da temizlikti.. Hangi şehirdesiniz ?
Idrakyollariiltihabi istanbullu gelin'i izlediniz mi?
annenin doyuramadığını dünya doyuramaz diyordu terapist...
eşinizle ilişkinize sahip çıkmaya karar vermişsiniz. buna çok sevindim.
O nasıl bir sözmüş içim sarsıldı
Gerçekten öyle annenin doyuramadığını tüm dünya doyuramıyor
Bizzat yaşadım öğrendim
Evlatlarım yaşamasın ve öğrenmesin bu durumu inşallah
Konu sahibi arkadaşım çok çok geçmiş olsun rabbim şifalar versin
Tırnağı kırılsa kıyameti koparan hatunlardan olamadık ondan sanırım Bu yalnız bırakılmışlığımız
Olsun eşiniz ve ailesinden yana şanslısınız bu da az şey değil inanın
Tekrar bol bol kalıcı şifalar diliyorum size
İnsan ailesinden beklentiyi nasıl azaltır, bitirir bilmiyorum.
Bitirmeniz ümidiyle...
bir kaç benzer konunuza denk geldim daha önce de çok yakın buldum yaşadıklarını kendime idrak.yıllardır benim de bir türlü çözemediğim bir konu çünkü.detaylara girmeyeceğim konunda kısaca ne çocukluğum çocukluktu ne de genç kızlığım.ben hep jokerdim evdeki iş güç için. ruhum,düşüncelerim hiç önemsenmedi.sessizdim,hırçındım bu anlaşılmamalardan.sonra beni evden göndermeyi düşünmüş olacaklar ki istemediğim saçma sapan bir evlilik... bir şekilde bitti yıllar önce.şimdi üzerinden yıllar geçti evlendim sevdim sevildim, çocuklarım var hala aynılar.2 yıl önce hastalanmamdan dolayı iki çocuğumla gidemediğim kardeşimin mezuniyeti sorun oldu onlara aramadılar.bayramda gittim aramıyorlar.bende artık ipler koptu yılların birikimini vurdum yüzlerine.iyi mi oldu kötü mü bilmem.ama çok vicdanımı yokluyorum ana-baba hakkı diye.sonra diyorum peki evlat hakkı ne olacak.değişmiyor değişmeyecek kabullenmek en güzeli benim yöntemim.daha ne kadar zarar verebilirler ki?