34 yaşındayım, 20'li yaşlarımı özlüyorum çok yalnız hissediyorum

9 yıl sonraki kendimi görüyorum ben 25 yaşında bu kafaya girdim. O kadar haklısınız ki zaman çok acımasız 20 yaşındaki halimele şuan ki halim arasında eser yok ve 30 dan sonra bu fark daha da artacak. İnsan üzülüyor bi de genç güzel dinamik yaşlarda hayatımızın aşkını bulamamak hepten kötü güzelliği gençliği paylaşamadığımız bir hayat arkadaşın olmaması hepten kötü. Ama şunu da anladım kısmette kaderde olsa bir şekilde olurdu olacaktı sorunu kendimizde aramak biraz boşuna gibi . Ama insana üzülüyor 40 yaşımda ben benden geçtikten sonra hayatımın aşkı karşıma çıksa kime ne fayda diye. Çözümüde yok gibi bir şey başka şeylere kendinizi verseniz spor sanatsal uğraşlar vs ya da hayvan besleme belki biraz kafanız dağılabilir en kısa sürede hayatınızın aşkını bulmanızı içten bir şekilde diliyorum
 
Ya ne alaka asil o yasta evlenmek tam bi rezillik. Hele ki tek bi adama bagli yaşamak cok asiri sacma. Ben 20lerde ve 30larda cok guzel anılar biriktirdim. Hatta 30lar bence daha iyiydi daha akli selim oluosun ve sectigin adamlar da daha bi harika oluo. 40a merdiven dayarken evlendim mutluyum ama daha erken asla evlenmek istemezdim. O libidoyla zaten insan aldatmamak icin kendini kirbaclio oluo icten ice. Yapilan evliliklerin %90i gereksiz bence. Hele ki cocuk hayatinin bitirdiginin imzasi :) bana göre.
 
Merak ettiğim soruların hepsine cevap vermişsiniz aslında, geçen akrabamla konuştuğumda hayatımda biri yok işim çevrem yok diye öyle laf soktular ki üstüne sosyal medyada arkadaşlarımı görünce gece ağladım uyuyamadım, evliliği başarı gibi görüyorlar resmen kendi evliliklerinde de mutlu değiller oysa, sanki bekar olsam yapayalnız biriymişim gibi düşünüyorlar
 
Aslında renkli, partilere gittiğim, aşk hayatımın olduğu bir hayatım olsa belki de bu kadar takmazdım. Ama 30'lu yaşlarımda aşk hayatım inanılmaz durgunlaştı 20'lerde böyle değildi. Yani flörtlerim bile olmuyor tanılamıyorum tanıştıklarım hep evli. Yaşından küçük gösteren bir tipim var üstelik. Şans mı yok nedir anlamadım. Aslında sosyallik ortamlara girmek önemli pandemide o da bitti. Bir tanıdığım yurtdışı tatilinde tanıştığı yabancı adamla evlendi adam global bir şirkette müdür, adamla ülke ülke geziyor aşırı mutlu. Bazı insanların kısmeti aşırı ballı. Bense ilgi gösteren birine dahi rastlamıyorum.
 
Benim hobilerim de var ama yalnız aktiviteler bir süre sonra sıkıyor. Spora git tek, seyahate git tek vs vs. Şöyle kafa dengi, birlikte gülebildiğim bir hayat arkadaşım olsun istiyorum. İşyerinde de evli çocuklu kadınlar evli çocuklularla daha iyi anlaşıyorlar haftasonları gizli gizli buluşuyorlar. Şöyle yaşıt bekar kafa dengi bir kız arkadaşım da Yok yanımda yöremde. İnsanlara tanıştırmaları için ricada bulunmaya gelince bunu yapamam çok gururluyum. İş yerindekilrre söyleyemem yani, zaten yalnızlığımı görüyorlar kendileri de düşünebilirler pekala. İşin Aslı bu devirde birbirinin iyiliğini isteyen insan az. Akrabalar konusunda ise, akrabalar de genelde iyilik istemez. Bir de ben master ve doktoralıyım iyi sayılacak maaş alıyorum, ve de kendi eğitim düzeyime denk biriyle evlenmek isterim akrabalarımızda ise okumuş olan çok çok az dolayısıyla böyle bir çevreleri de Yok zaten. Geriye tek seçenek olarak ortamlarda tanışmak kalıyor o da olmuyor tanıştığım tüm erkekler evli. 35+ evlenen kadın var ben de duyuyorum ama ben bu yaş grubu bekar erkeğe denk gelemedim.
 
20'li yaslarin neyini ozleyecegim Allah askina? Sacma sapan duygusal tercihlerim nedeniyle debelenmelerimi mi? Is konusunda bocalamalarimi mi? Istikrari saglayamayip sektorden sektore ziplayislarimi mi? Zamanin degerini bilmeyip hor kullanisimi mi? Neyi yani?

30'larimi daha cok seviyorum.
 
28 yasindayim sizden daha yasli ve daha umitsiz hissediyorum.Cunku bosaniyorum.Bir isim bir meslegim kucuk bir ilde yok bile.Yani hayat sartlari herkese gore degisiyor gercekten.Herkesin bogazinda dugum olan biseyler oluyor.
 
Cogu kisi evliligi statu diye goruyor. Evlilik statu kazandirmiyor insana. Aksine oyle bir yuk yukluyorlar ki omuzlara. Buyuk bir sorumluluk. Sosyal medyadaki o mutlu fotograflara aldanmayin. Cogu kadin eminim neden evlendim ki diyordur. Evlilik marifet de degil. Bence cok da gerekli degil eger kendi ayaklarinin uzerinde durabiliyorsa bir insan. Bunu evliligi yasamis bekarligi da gormus biri olarak soyluyorum oyle masalimsi birsey degil evlilik. Oyle sevgiye falan bogmuyorlar sizi. O evin icine girince hele de anne olunca hepsinin bilincaltina kazinmis gibi sizden dort dortluk hizmetcilik bekliyorlar. Evlilik erkekler icin guzel bence, kadinlar icin buyuk yuk.
 
Herkesin o güzel 20 li yaşlarında ben evlendim çocuğum olmadı tüp bebek tedavisi gördüm bebeğim oldu daha olmaz diye korunmadim üstüne ikincisi doğdu herkesin mis gibi vücudu varken ben 24 yaşında sarkık göbek memeyle gezdim üstüne iki bebbek ev işi bilmem ne calisiyordum işi bıraktım en sevdiğim şey calismakti oysaki kitap okumak kahve yudumlamak hayel oldu bana 34 yaşındayım iki boyunca çocuk var hiç hayelim yok(çocuklarımın sağlıklı ve güzel geleceği dışında)geçen 13 yılda eşe aşkta kalmıyor kalbim atmıyor benim bir evim olsun şöyle gelinligim olsun şöyle cocuklarim olsun kariyerde şuraya eriseyim hepsi bitti 34 yaşında herşeyi bitirdim inanın insanın bir hayali olması o hayale sahip olmaktan çok daha keyifliymis bilin isterim..
 
bence sorun bu arkadaşımınkinden istiyorum kafası başkası olsa yok illa ondan olacak birazdaha geniş bakabilirsin
 

Benim de hayattan aldığım zevk 30larda daha fazla. Hayatın daha çok bilncindeyim. 20li yaşların budalalıpı yok, bu yaşları daha çok sevdim
 
bu duygudurumunu bizim genc kızlar cok yaşıyor biraz da toplum dayatması.
her gördüğünüz mutluluk pozunun gercek olmadigini bilin derim.
bazilari tam tersi cok mutsuz oldugundan tam tersini ispatlamaya calisiyor.. bakin ben cok mutluyum mesajı vermeye calisiyor.
37 yaşında evlenen biri olarak derim ki, bu isler gercekten nasip kısmet. zaman gelince denk gelecektir birisi.
evlenene kadar turlar, yurtiçi yurtdisi gezdim. eve kendinizi kapamayıp sizi mutlu eden seyleri keşfedip ani yaşayın derim.
 
Bence 30 lara da 20 lere de kafanız da bir rol biçmişsiniz. Ama 30 larda olması gereken fonksiyonu icra etmediğini düşündüğünüzden (evlenmek çocuk sahibi olmak gibi) aslına uygun olarak yaşadığınıza inandığınız 20 leri özlüyorsunuz.
 
23 yaşındayım inanın her zaman 30larımı merak etmişimdir özelikle 34-37 yaş aralığında kadınlar güzellikte zirveye ulaşıyor bence. Evet 20li yaşların ışıltısı başka oluyor ama 30ların ışıltısı başka 40ların 50lerin başka. Demek ki hakkınızda hayırlısı buymuş o kadar çok kadın var ki 20 yaşında görücü usülü evlenip istemediği evliliklere mahkum olan. Sizin ne güzel o yaşlarınızda arkadaşlarınızla gezme eğlenme şansınız olmuş tadını çıkarmışsınız. Şimdi kendi ayakları üstünde duran ekonomik bağımsızlığa sahip genç ve güzel bir kadınsınız. Geçmişinizi özlerken bugününüzü kaçırıyorsunuz. Bence anılarınızın değil şu anınızın tadını çıkarın ve biriyle evlenmek istiyorsanız sosyal çevrenizi genişletmeye çalışın inşallah hakkınızda hayırlısı olur Rabbim herkesin gönlüne göre versin.
 
Haklısınız aslında benim doğru düzgün aşk anlamında bir anım yok belkide bu yüzden sanki evlenirsem herşey güzel olacak gibi bir algı var bende çevremdekilerin laf sokması da çok etkiliyor tabi, sevdiğim erkekler konusunda mantıklı seçimler yapmamışım farkına geç vardım açıkçası, ben hep filmlerdeki gibi aşk hayal ediyordum sevgi üzerine olacak her şey diye ama çok az insan bunu gerçekten yaşıyor galiba, sosyal medyada etkiliyor beni hep mutluluk pozları da olunca, ben hayal dünyasında yaşamışım galiba hep diye düşünüyorum artık biraz şimdi birine güvenip sevmek istesem acaba beni kandırıyor mu diye ayrıca düşünüp duracam ömür boyu bekar kalmayı bile düşünüyorum üstümde çok sorumluluk olmadan gezip görmek istediğim o kadar yer var ki ne kadar gerçekleştirebilirim bilmiyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…