Karşına ne çıkacak, hayat senin için ne planlıyor gerçekten bilemiyorsun.
Ben 23 yaşındayım ve 21 yaşında üniversite 3.sinifta evlendim.
Benim için radikal bir karardı. Ama ne ailemden kaçmak için yaptım bunu (aram çok iyidir) ne de ergence bir düşünceyle. Hep yaşımdan birkaç yaş olgun olmusumdur.
Normalde 25ten önce evlenenlere çok kızardım, ben de 28-29-30 yaşlarında evlenmeyi düşünüyordum hatta belki evlenmem diyordum.
Ama hayat öyle garip ki...
Benim hep dua ettiğim, aklımda hayalimde olan erkek her şeyiyle bir anda karşıma çıktı.
Hala daha Allah'a şükürler olsun, Türkiye de böyle erkek yok bu nasıl karşıma cikti diyip şaşırıyorum
Yani bizim planladigimiz gibi gitmiyor hayat. Yaşınız da hiicc geç değil.
Benim bir kuzenim 30 yaşında evlendi, diğeri şimdi 29 yaşında daha yeni sozlendi. Ki önceden ilişkileri yoktu yani birkaç ay içinde oldu her şey.
Herkesin hayatta öncelikleri farklıdır, sizin işiniz var ayaklarınızın üstünde duruyorsunuz ne güzel, demek ki karşınıza çıkan kişiyi özgüvenle karşılayacaksiniz, ne istediğinizi bileceksiniz.
Eşimle tanışmadan önce anneme şey demiştim 'universite de oyle erkekli bir ortamim yok, arkadaşlarımın bile öyle çok erkek tanıdıkları yok, bu gidişle erkek arkadaş yapip evlenmem çok zor' diye bir şaka yapmıştım ama annemin dediğini hiç unutmam.
'Kizim istersen evden hiç çıkma, kader öyle bir şeydir ki o gelir seni bulur.' Ve gerçekten de tesadüfler silsilesiyle tanıştım eşimle.
Sadece bekleyin, emin olun sizin kaderinizde sizi bir yerde bekliyor :) Bakarsınız bu ay, belki öbür ay belki de seneye karşılaşacaksınız.