- 21 Temmuz 2018
- 6.981
- 20.820
-
- Konu Sahibi ferayfusun87
- #121
Biz evliyiz de ne oluyor diyenler varhayatta herkes evlenecek diye bir şey yok, herkes anne olack diye bir şey yok,herkes güzel iş bulacak diye bir şey yok bla bla bla...
ee bunu diyenlerinde evli olması ne peki? siz de boşanın çocuk yapmayın o zaman.
tok açın halinden anlamaz hali bunu diyenler.
NİYE BU KADIN BU İSTEKLERİNDEN MAHRUM KALSIN Kİ LÜTFEN BÖYLE KLİŞE YORUMLAR YAPAMYIN. KONUSAHİBİ AYNI BENİ ANLATMISSIN O KADAR DERDİMİN ÜSTÜNE BENİM DE BÖYLE DERDİM VAR.
aynen öyle. aslında psikolojik bir ifadesi var bu durum. bu diyen kişi aklı sıra sana bunun pek gerekli olmadığını diyerek mütevazilik yaptıgını sanıyor. tamam hayatta her sey koca değil ama böyle samimiyetsiz yorumlara da gerek yok çok irrite duruyor.Biz evliyiz de ne oluyor diyenler var
5 dk sonra kocam da kocam diye başlıyorlar
Samimiyetsiz insan yorumları işte
Siz nadir diyorsunuz ama etrafimda 33 ve 38 yasinda evlenen iki akrabam var. Ve şu an 32 yasindaki iş arkadaşim. 33, 34 yasinda da iki akrabam ilişkiye başlamak uzereler. Bereketli geldi bu sene onlara. Merak etme kismet insanin karşisina ne zaman cikar hic belli olmaz. Nadir dediyin şey de hiçç nadir deyil yani tam aksi git gide evlenme yaşi 30+ oldu. Çunki artik herkes hayati farketmek istiyor ilk once. Evliliyin, çocuğun zorluğunu anliyor. Baksana annelerimizin zamaninda 20 yaşinda evlenmeyene evde kalmiş kiz muamelesi yapiliyordu. Şimdi 20 yaşinda evlilik duyunca herkese çok erken evlenmiş gibi geliyor. Kader kismet yaşa bakmiyor. Beyaz atli prensin zamanini bekliyor sana kavuşmak içinMerhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.
Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum kızlar
İşte bekara koca boşamak kolay lafı gelir bundan sonra.:) o zaman da hiç evlenmemiş gibi olmuyorsun,davası,mahkemesi dul,boşanmış yaftası çocuk varsa tek sorumluluğu..hiç evlenmemiş gibi kesinlikle olunmuyoraynen öyle. aslında psikolojik bir ifadesi var bu durum. bu diyen kişi aklı sıra sana bunun pek gerekli olmadığını diyerek mütevazilik yaptıgını sanıyor. tamam hayatta her sey koca değil ama böyle samimiyetsiz yorumlara da gerek yok çok irrite duruyor.
insanız, malesef ki tek yasayamıyoruz. ne kadar para, ün , şöhret olsakta insan içgüsel olarak yuva istiyor, zor zamnlarda bir destek arıyor. ne var bu kadının bunu istemesi? ben de istiyorum? bunu isteyince zavallı- muhtaç biri mi olluyorum?
böylelerine direk böyle müdahele ediyorum mesela bana ne güzel bekarsın gez diyenler kocasının lafıyla izin alıyorlar. ben de onlara boşanın o zaman siz de diyorum birinden izin alıp hayatı yasayacagınıza.
Merhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.
Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum kızlar
Merhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.
Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum kızl
Merhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.
Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum kızlar
Merhabalar benzer durumları bende yaşadım.Aile , akraba ve arkadaş çevresi böyle konularda çok baskıcı. Bekarsın ne zaman evleniyosun, evlenirsin ne zaman çocuk, birincisi olur e artık ikincinin zamanı geçmeden yapınbu nun gibi bi çok şey ben 41 yaşındayım.Evleneli de 5 sene olucak inşallah eylülde, karı kocanın yanında biz herşeyimizi paylaşabilen çok iyi , iki arkadaşız.Ben kaderciyim biraz yani alnında ne yazarsa o olur diye düşünüyorum.Ben herzaman benim için ailem için en hayırlısını diledim.Zaman ne gösterir bilemem ama şuan eşim karşıma çıktığı için çok şanslıyım.
Merhaba kızlar,son zamanda herşey üst üste geldi dertleşmek istiyorum. Biliyorum bu tarz konular çok açılıyor. Sorun yalnızlık kendimi yalnız hissediyorum karşıma kime çıkmıyor, çalışıyorm yönetici pozisyonunda işyerinde herkes evli ve ben onları gördükçe ezik hissediyorum. Geleceğe yönelik içimde kıpırtıların olduğu, bekar kız arkadaşlarımla kıkırdadığım gezdiğim 20'li yaşlarımı özlüyorum meğer ne güzel günlermiş ne mutluymuşum. Şimdi etrafta tek bekar kız arkadaş kalmadı, herkes evli eşine çocuğuna odaklı yaşıyor. Hayat rutin iş ev ev iş sarmalında işyerinde herkes evli çocuklu . Takılacak biri Yok 20'lerindeki neşe eğlence Yok.
Bi arkadaşım var ama bendeki şans, uzakta yaşıyor. 35 yaşında o da bekar ara ara dertleşiriz karşılıklı yakınırız. Geçen yine konuştuk sosyal medyada 20'li yaşlar akımı vardı foto koymuştu. Bana dedi ki "feray ne gençmişiz ne güzelmişiz o cazibe gitti artık. O yaşlarda evlenmek vardı. Artık yalnızıx alışalım Ümit beslemeyelim" filan dedi içim cız etti. Çünkü bu Benim de ara ara düşündüğüm birşey. 20'li yaşlar başka gerçekten, cilt parlak, saçlar gür, gözler ışıl ışıl Ümit dolu, neşe desen dorukta. Cazibenin, ışıltının yüksek olduğu o yaşlarda bir hayat arkadaşı bulmak çok çok daha olası. Şimdi direksiniz insan 30, 40 hatta 50'lerde de evlenir. Ama nadir oluyor gibi geliyor bana. Son 10 yılda çok düğüne gittim bi tane 40'lı 50'li yaşta kadın yoktu evlenen. 30 'şu yaşlar tek tük vardı onların da ilişkisi 20'lerin sonunda başlamış. Gerçekten 20-30 yaş arasını iyi değerlendirmek gerekiyormuş şimdi anlıyorum. 20'li yaşlarda bir hayat arkadaşı bulan ve hayatın sonuna dek onunla yürüyen kadınlar ne şanslıymış. Ama şanssız olanların karşısına ş...siz çıkıyor 20'li yaşları yiyor. Bana da 20'lerimde öyle bir ş...siz denk geldi maalesef. Şiddet ve aldatma vardı sineye çekemedim ayrıldım ama o evlenmiş çocukları olmuş sosyal medyada gördüm ve benim suçum neydi ben niye mutlu olamadım diye çok üzülüyorum
Bunu takıntı haline getitir de yaşarsanız daha zor baş edersiniz, 20 li yaşlarında sizin gibi düşünüp 34 te bekar olan biri olarak yazıyorum:) kötüyü çağırmayın, hayırlısı olsunBelki bunu söylediğim için linç yiyeceğim ama ben de 21 yaşındayım ve bazen ya hiç evlenemezsem diye düşünüp kaygilaniyorum (bir sürü baska hedefim de var tabiki hayatim sadece buna odaklı değil) ya 30 lu yaşlara gelip çevremdeki herkes evli olursa ben evlenmemiş olursam konu sahibiyle ayni hisleri yaşarsam bunalıma girersem diye kaygilaniyorum belki saçma gelmiş olabilir ama konuyu görüncemerak ettim bu yaştayken benim gibi düşünenler oldu mu acaba çok mu anormalim yoksaBu arada tabiki evlenip mutsuz olmak daha kötü ama evlenip mutlu olan da çok o mutluluk da çok güzel yani insan ister istemez istiyor
Açıkçası bende 25 yaşındayım bende de bu durum var yalnız kalma korkusu, hayatımda doğru düzgün aşk anlamında güzel bir şey de yaşamadım ve çevremi de görünce ölene kadar hep bu eksiklik duygusu olacakmış gibi geliyor, çevremde yok birini bulmak için güvenmekte zor, siz bu yalnızlık duygusunu yaşıyor musunuz bekarlık daha mı güzel sizce, 25 yaş ile 34 yaşındaki bir insanın hayat görüşü farklı olur çünküBunu takıntı haline getitir de yaşarsanız daha zor baş edersiniz, 20 li yaşlarında sizin gibi düşünüp 34 te bekar olan biri olarak yazıyorum:) kötüyü çağırmayın, hayırlısı olsun
Ay tamam o zaman olumlu düşüneceğim artık hep teşekkür ederim yorum için:)) Takıntı değil de ara sıra aklıma geliyor hatta eskiden bu düşünceyle hic yuzlesemiyordum simdilerde bir tık daha akışına bıraktım lisedeyken dusunuyordum ki eğer 40 yaşına kadar evlenememiş olursam Esra Erola katılıp rastgele biriyle evleneyim en kötü bosanirimBunu takıntı haline getitir de yaşarsanız daha zor baş edersiniz, 20 li yaşlarında sizin gibi düşünüp 34 te bekar olan biri olarak yazıyorum:) kötüyü çağırmayın, hayırlısı olsun
Valla henüz evliliği test etmediğim için kıyas yapamayacağım:) ama önemli olan evlilik bekarlık değil mutlu olmak, hayatı keyfinize göre yaşamak. Ben çok şükür her istediğimi yapabilecek imkana sahibim, yapıyorum da, ilişkiyse bugün ilişkim de olur ama mesele o değil, mesele ömrümü geçirmek isteyeceğim birisini bulmak, bu da illa ki olacak diye bir şey yok hayatta, belki de o insanla hiç karşılaşmayacağım ama ben zaten mutlu ve dolu bir hayat yaşıyorum, olmazsa olmaz değil yani.Açıkçası bende 25 yaşındayım bende de bu durum var yalnız kalma korkusu, hayatımda doğru düzgün aşk anlamında güzel bir şey de yaşamadım ve çevremi de görünce ölene kadar hep bu eksiklik duygusu olacakmış gibi geliyor, çevremde yok birini bulmak için güvenmekte zor, siz bu yalnızlık duygusunu yaşıyor musunuz bekarlık daha mı güzel sizce, 25 yaş ile 34 yaşındaki bir insanın hayat görüşü farklı olur çünkü