30 yaşında bekar olmak...

summerwine88 .!.:

Sevgili kk üyeleri öncelikle hepinize çok teşekkür ederim. Bu başlığı duygularımı uç noktada yaşadığım bir anda açmıştım. Düşünme şeklimdeki yanlışları o an fark edemedim ama şuan görüyorum. Olayı biraz fazla dramatize etmişim. Şuan o kadar mutsuz değilim. Bunda sizin yazdıklarınızın da çok büyük etkisi var.

Bir öğretmenin bu şekilde düşünmesini yadirgayanlar olmuş. Onları da anlıyorum tabi. Ama onların da şunu anlaması gerekiyor. Öğretmenler de hayatı anlamaya çalışan birer insan. Kimi zaman biz de bocaliyoruz. Her doğru bildiğimizi pratikte uygulayamıyoruz. Kimi zaman toplumun değer yargılarından biz de etkileniyoruz . Duygularımız düşüncelerimizi bastırabiliyor. Önemli olan bu durumların üstesinden gelebilmek ve bunu öğrencilere yansıtmamak. Ben derste bu olay olurken kendi içimde yaşadığım duygulardan bahsettim. Öğrencilerin önünde oturup ağlamadım ya da boynumu bükmedim. Sadece o an hazırlıksız yakalandığım için konuyu değiştirdim . Bir daha böyle bir durumla karşılaşırsam takınacağım tavır farklı olabilir. Onlara kızıp bu ne cürret, nasıl böyle bir soru sorarsın demem yine de. Çünkü benim öğrencilerim arkamdan söyleyecekleri herşeyi yüzüme karşı da söyleyebilirler. Beni eleştirebilirler. Sahte saygı gösterilerindense bunu tercih ederim. Onlar da beni bu şekilde seviyorlar zaten. O gün bile yüzlerinde alaycı bir ifade değil şaşkınlık gördüm sadece. Tabi ki belli sınırlarin aşılmasına müsade etmem.

Velhasıl kelam internetin nimetlerinden yararlanmak istedim ve işe de yaradı. Bu konuya daha farklı yaklaşmama neden oldunuz. Bazen birşeylerin doğru olduğunu biliyoruz ama başkalarından da duymak istiyoruz. Yalnız olmadığımızı bilmek istiyoruz. Hepinize tekrardan çok teşekkür ederim :)

Genişletmek için tıkla...

Tiny Miny .!.:

Bilmiyorum ki. Aslında cahil bir insan değilim kesinlikle. Ama 35 inden sonra yumurta rezervleri azalıyor, kalitesi düşüyor vs diye çok okumuşluğum var.

Genişletmek için tıkla...

summerwine88 .!.:

30 yaşındayım ve evli değilim. Bu durum beni zaman zaman düşündürse de kafama takmamaya calisiyordum. Hayatıma devam ediyordum. Ama şuan kendimi çok mutsuz ve umutsuz hissediyorum. Bugün derste öğrencilerimle sohbet ederken bir tanesi evli olup olmadığımı sordu. Evli olmadığımı söyleyince yüzlerindeki ifadeyi görmeliydiniz. O kadar şaşırdılar ki anlatamam. Bu nasıl olur dediklerini duydum. O an kendimi o kadar garip hissettim ve utandım ki anlatamam. Sanki bu dünyadan değilmişim, dünyanın en anormal insanı benmişim gibi. Sonra biri yaşımı sordu ve ben şaka yollu konuyu değiştirdim. Yaşımdan utandım resmen. Evlenmeyi ben de istiyorum ama olmuyor. Karşıma çıkan insanlara karşı bir şey hissedemedim. Hoşlandığım bir kişi oldu o da benden hoşlanmadı. Muhtemelen bundan sonra da böyle devam edecek. Evliliğe dair bir umudum kalmadı . Bu duruma alışabilirim ama insanların tavırlarına alışamıyorum. Kendimi vebalı gibi hissediyorum. Keşke kağıt üzerinde evli olsam da daha normal bir hayat sürsem bile dedim içimden . Böyle işte... Biraz dertlesmek istedim.

Genişletmek için tıkla...