Aklıma ne geldi :) Seneler önce gerçekten Türkiye'nin en güzel üniversitelerinden birine girdim, çok şükür. Lise biter bitmez halasının oğluyla evlenen ve üniversiteye girmeyen bir arkadaşımla mezun olduğumuz liseye, hocalarımızı ziyarete gitmiştik. Hocalarımdan biri son sınıflara motivasyon konuşması yapmamı istedi. Sınıfa girdik ve inanın sınıftaki tüm kızlar sadece arkadaşıma eşiyle nasıl tanıştığını, nasıl evlendiğini, evliliğin nasıl bir şey olduğunu sorup durdular.
Ay hatırladıkça gülüyorum. Ben bi heves "şöyle çalışın böyle kararlı olun
" derkene kimse beni dinlemedi. Ben de tuhaf hissetmiştim yani sen çalış çabala sonra sıfır ilgi.
Sonra ben zamanı gelince güzel bir işe de girdim, çok erken denmeyecek yaşta güzel bir evlilik de yaptım. Ama arkadaşım hep pişman oldu o yaşta evlenip üniversiteye gitmediğine.
Demem o ki o yaşlarda gençler evliliği çok matah, en önemli şey zannediyorlar. Biz de öyle değil miydik.
Ama zamanla görüyorsun ki kocaman bir hayatın bir parçası. Tamam önemli bir parçası ama. Siz okumuşsunuz, güzel bir iş sahibisiniz, kendinizi gerçekleştirmişsiniz. Şimdi evlilik kalmış ve çok da ideal bir yaştasınız bence. Öğrencilere de bunu anlatın olabildiğince. Siz de inşallah en kısa zamanda çok gönlünüze göre bir evlilik yaparsınız.