30 yaşında bekar olmak...

Sevgili kk üyeleri öncelikle hepinize çok teşekkür ederim. Bu başlığı duygularımı uç noktada yaşadığım bir anda açmıştım. Düşünme şeklimdeki yanlışları o an fark edemedim ama şuan görüyorum. Olayı biraz fazla dramatize etmişim. Şuan o kadar mutsuz değilim. Bunda sizin yazdıklarınızın da çok büyük etkisi var.

Bir öğretmenin bu şekilde düşünmesini yadirgayanlar olmuş. Onları da anlıyorum tabi. Ama onların da şunu anlaması gerekiyor. Öğretmenler de hayatı anlamaya çalışan birer insan. Kimi zaman biz de bocaliyoruz. Her doğru bildiğimizi pratikte uygulayamıyoruz. Kimi zaman toplumun değer yargılarından biz de etkileniyoruz . Duygularımız düşüncelerimizi bastırabiliyor. Önemli olan bu durumların üstesinden gelebilmek ve bunu öğrencilere yansıtmamak. Ben derste bu olay olurken kendi içimde yaşadığım duygulardan bahsettim. Öğrencilerin önünde oturup ağlamadım ya da boynumu bükmedim. Sadece o an hazırlıksız yakalandığım için konuyu değiştirdim . Bir daha böyle bir durumla karşılaşırsam takınacağım tavır farklı olabilir. Onlara kızıp bu ne cürret, nasıl böyle bir soru sorarsın demem yine de. Çünkü benim öğrencilerim arkamdan söyleyecekleri herşeyi yüzüme karşı da söyleyebilirler. Beni eleştirebilirler. Sahte saygı gösterilerindense bunu tercih ederim. Onlar da beni bu şekilde seviyorlar zaten. O gün bile yüzlerinde alaycı bir ifade değil şaşkınlık gördüm sadece. Tabi ki belli sınırlarin aşılmasına müsade etmem.

Velhasıl kelam internetin nimetlerinden yararlanmak istedim ve işe de yaradı. Bu konuya daha farklı yaklaşmama neden oldunuz. Bazen birşeylerin doğru olduğunu biliyoruz ama başkalarından da duymak istiyoruz. Yalnız olmadığımızı bilmek istiyoruz. Hepinize tekrardan çok teşekkür ederim :)

Yaşınız genç, kendinize zaman ayırın biraz daha. Umarım karşınıza uygun ve hayırlı bir ruh eşi siz istediğiniz zaman çıkar. :)

summerwine88 .!.:

Sevgili kk üyeleri öncelikle hepinize çok teşekkür ederim. Bu başlığı duygularımı uç noktada yaşadığım bir anda açmıştım. Düşünme şeklimdeki yanlışları o an fark edemedim ama şuan görüyorum. Olayı biraz fazla dramatize etmişim. Şuan o kadar mutsuz değilim. Bunda sizin yazdıklarınızın da çok büyük etkisi var.

Bir öğretmenin bu şekilde düşünmesini yadirgayanlar olmuş. Onları da anlıyorum tabi. Ama onların da şunu anlaması gerekiyor. Öğretmenler de hayatı anlamaya çalışan birer insan. Kimi zaman biz de bocaliyoruz. Her doğru bildiğimizi pratikte uygulayamıyoruz. Kimi zaman toplumun değer yargılarından biz de etkileniyoruz . Duygularımız düşüncelerimizi bastırabiliyor. Önemli olan bu durumların üstesinden gelebilmek ve bunu öğrencilere yansıtmamak. Ben derste bu olay olurken kendi içimde yaşadığım duygulardan bahsettim. Öğrencilerin önünde oturup ağlamadım ya da boynumu bükmedim. Sadece o an hazırlıksız yakalandığım için konuyu değiştirdim . Bir daha böyle bir durumla karşılaşırsam takınacağım tavır farklı olabilir. Onlara kızıp bu ne cürret, nasıl böyle bir soru sorarsın demem yine de. Çünkü benim öğrencilerim arkamdan söyleyecekleri herşeyi yüzüme karşı da söyleyebilirler. Beni eleştirebilirler. Sahte saygı gösterilerindense bunu tercih ederim. Onlar da beni bu şekilde seviyorlar zaten. O gün bile yüzlerinde alaycı bir ifade değil şaşkınlık gördüm sadece. Tabi ki belli sınırlarin aşılmasına müsade etmem.

Velhasıl kelam internetin nimetlerinden yararlanmak istedim ve işe de yaradı. Bu konuya daha farklı yaklaşmama neden oldunuz. Bazen birşeylerin doğru olduğunu biliyoruz ama başkalarından da duymak istiyoruz. Yalnız olmadığımızı bilmek istiyoruz. Hepinize tekrardan çok teşekkür ederim :)

Genişletmek için tıkla...

Hislerinizi ne kadar güzel ifade etmişsiniz öğretmen dediğin insandışı bir varlıktır ve yalnızca belli duyguları hissetmeye programlanmıştır minvalindeki yorumlar saçmalıktan başka birşey değil (en kibar ifade bence bu). Hayır yazdıklarınızda ağır arabesk ya da kendinizi mütemadiyen ezikleyen bir hava da yok ki hemen konuya bitip de öğretmen vıdı vıdı yazacak kadar. Dertlenmişsiniz sadece bir an. Hissettikleriniz çok insani yalnız kadınlar olarak hepimiz dönem dönem böyle düşüncelere dalarız, inşallah gönlünüze göre güzel bir hayatınız olsun ömür boyu, ki sizden şimdi de kendinden emin bir hanım enerjisi geliyor bizlere.

Ben de şahsi fikrimi söyleyeyim. Oldum olasi geç evlenen ya da belli bir kariyer yapmış ama hala bekâr olanlari ayakta alkışlamak istemisimdir. Mantıklı davranıp erkek için acele etmedikleri için.

Birbirini tanımayan genç yaşta evlenmiş anne babanın dunyaya getirdigi bir bireyim aklim erdi ereli tartışmaları arasında büyümüş umutsuz, evlilikte sevgiye inanamayan, mutlu ve birbirinden memnun karı koca görünce ağzı açık kalan bir kızım mesela. İnanamıyorum belki hepsi iyi oyuncu diyorum.

Sözün özü, çevreye takılmayip kendi kalbinize ve mantığınıza göre bir insan bulun. Hayattaki en önemli karar ömrünü geçireceğin hayata ortak olabilecek insana "evet" demek. Yaş ile orantılı değil mutluluk. En hayırlısı olsun hakkınızda ben de 30 a yaklaştım ama daha kendime ve aileme yapacaklarim bitmedi bitince bir ara ikna olursam hayat ortaklığına birisini düşünebilirim. :) Öncelikli hedefim mutlu çocuk yetiştirmek bunun için cok iyi ikna olmam ve gercekten istemem lazim.

Öncelikle, 29 yaşında bekar biri olarak selam ederim. Geçenlerde bir kursa başladım. Kursa gelenlerle tanışıyoruz. Muhabbet yaş meselesine geldi. Bana yaşım soruldu. 29 deyince " Aa hiç göstermiyorsun." falan diyorlar ama anlıyorum, yani rakam bi büyük geldi onlara Sonra "Evli misin ?"diye sordular. Zaten yaştan sonra bu soru hiç şaşmaz . Hayır deyince birisi hayretler içinde kalarak " Aa niye evlenmedin?" dedi. Ben de nasip bu işler dedim, kapattım. Ama insanlar hadsiz onu anladım. Niye evlenmedin, niye boşandın, niye çocuğun olmadı ... diye gider bu sorular.
Vallahi millet ne düşünür zerre umrumda değil. Çok değil birkaç ay önce, evlilik hazırlığı yapıyordum,şimdi ise yalnızım ,huzurluyum.Kendimi olduğum gibi hissediyorum. Şimdi kafam da kalbim de çok rahat. Onca şey yaşadıktan sonra bir şeyi çok iyi anladım: " Huzur insanın içinde. İç dünyanda huzurlu değilsen, evli de olsan, çocuğun da olsa , dünyayı senin ellerine de verseler mutlu olamazsın.
Tabi insan istiyor, bir hayat arkadaşım olsun, iyi kötü her anımı paylaşayım, şöyle başımı yaslayacağım bir omuz olsun. Ama nasipten ötesi yok.Elbet vardır zamanı. Beklemek gerek. Gönlünüzü ferah tutun. Allah hayırlı zamanda, hayırlı insanlarla karşılaştırsın.

Tiny Miny .!.:

Bilmiyorum ki. Aslında cahil bir insan değilim kesinlikle. Ama 35 inden sonra yumurta rezervleri azalıyor, kalitesi düşüyor vs diye çok okumuşluğum var.

Genişletmek için tıkla...

Kuzenim 42 yaşında doğum yaptı.
Maşallah çocuk da anne de gayet sağlıklı. Bence bu kişiye göre değişen bir durum.

summerwine88 .!.:

30 yaşındayım ve evli değilim. Bu durum beni zaman zaman düşündürse de kafama takmamaya calisiyordum. Hayatıma devam ediyordum. Ama şuan kendimi çok mutsuz ve umutsuz hissediyorum. Bugün derste öğrencilerimle sohbet ederken bir tanesi evli olup olmadığımı sordu. Evli olmadığımı söyleyince yüzlerindeki ifadeyi görmeliydiniz. O kadar şaşırdılar ki anlatamam. Bu nasıl olur dediklerini duydum. O an kendimi o kadar garip hissettim ve utandım ki anlatamam. Sanki bu dünyadan değilmişim, dünyanın en anormal insanı benmişim gibi. Sonra biri yaşımı sordu ve ben şaka yollu konuyu değiştirdim. Yaşımdan utandım resmen. Evlenmeyi ben de istiyorum ama olmuyor. Karşıma çıkan insanlara karşı bir şey hissedemedim. Hoşlandığım bir kişi oldu o da benden hoşlanmadı. Muhtemelen bundan sonra da böyle devam edecek. Evliliğe dair bir umudum kalmadı . Bu duruma alışabilirim ama insanların tavırlarına alışamıyorum. Kendimi vebalı gibi hissediyorum. Keşke kağıt üzerinde evli olsam da daha normal bir hayat sürsem bile dedim içimden . Böyle işte... Biraz dertlesmek istedim.

Genişletmek için tıkla...

aman be cnm üzüldüğün şeye bak :))) bu devirde 30 yaş bekar olmak için çok geç bir yaş deilki bilmiyorum nerde yaşıyoosun ama ankara istanbul gibi metropol şehirlerde hiç evlenmeyen bunu kendi tercihi olarak söyleyen o kadar çok insan varki.. ki istemediğin biriyle evlenip 3 gün sonra izdırap çekip boşanma riskin de var. bundan sonra soranlara özel konulara girmeyelim de. hiç kimse senin özelini bilmek zorunda deil. yaşını sormaları da ayrı bi kazmalık kadının yaşımı sorulurmuş ya :S işte bu konularda çok kızıyorum bizim topluma sürü psikolojisi yaşıyorlar bazıları koyun diyor ya doğru valla.. herkes belli yaşta evlenip belli yaşta çocuk yapmalı belli yaşta okumalı bilmemne herşey önceden belirlenmiş ve çok saçma . benim 50 yaşında evlenen kuzenim var 20 de evlenen de var . o ruh eşini bulmayla ilgili. boşver sen bidaha bunu sana soranlar olursa bak benim dediğimi yap. özel konulardan özel hayatımdan bahsetmek pek hoşuma gitmiyor de konuyu değiştir . yaşını sorana da hanımın yaşı sorulurmu ne ayıp de. hadsizlere haddini bildirr öpüldünn