- 23 Ağustos 2020
- 4.232
- 7.603
- 34
-
- Konu Sahibi Melek_melek11
- #61
Ya böyle kadınlar var ya gerçekten ben annemden hiç görmedim böyle bir şey. Ama ev arkadaşımın annesi gelmişti kadın tüm gün odada oturdu çubuk kraker yedi kalkıp bi yemek yapmadı çok değişik tembel kadınlar var yani yaşın 50 sen teyzesin mantı aç diyen yok bi tavuk pilav da mı yapamazsınNasil bir tembellikmis bu kendi aksama kadar aç, kucucuk cocuk halinin ustunde uyuyacak kadar.
Depresyonda falan mi yani insan yabanci birinin cocugu olsa alir doyurur yatirir
Yok kız hepsiYeğenleri erkek k mi
Sürekli yüzüne vurun bir de bunun doğurup doğurup büyük kız çocuğuna atan modelleri var. Bakmıcan madem yapma. Bu örnek kaynana yapmış yapmış büyük görümce bakmış kardeşlereSeni çok iyi anlıyorum benim annemde eşimi bahane edip defolup evine gitmişti kızımın doğumunda ki birde dikişliydim
Onun bu davranışını asla afetmedin aslında çocukkende ilgili değilde bütün sorumluluğu ablamın üstüne atardı böyle kadınlar 4 çocuk doğurmamalı , zaten anneme dedim sen bizimle hiç doğru düzgün ilgilenmedim dedim , ona güverekte zaten çocuk doğurmadım
Kimseye çocuk konusundada güvenmeyin zaten
Annen el iyisi, size sabır dilerim az görüş mutlu olYok kız hepsi
Kızım sağolsun böyle şeyler yapabiliyor ama o an canlı dersteydi o yüzden kardeşi ile ilgilenmemiş o an yoksa hep birşeyler hazırlar eğer benim işim varsa, inşallah biz bize yeteriz, Allah kimseye muhtaç etmesin haklısınızÖncelikle annenizidoğum sürecine dahil etmeyin.
İkinci olarak da çocuklarınızın büyük olanı 10 yasında imiş. Ona öğretin Acıkınca karesini ve kendini doyurabilsin.
Benimkiler 8 ve 7 yasında. Ben onlara öğrettmişimdir. Ac olursanız dolaptan bulun karnınızı doyurun. Kurabiye zeytinyağlı illa birseyler oluyor hiçbirsey olmasa peynir ekmek süt her zaman var.
Doğum sonrası sürecin rahat olması için iki çocugunuza kendine yeter hale getirin.
İnanın 3 ayda belki 4 ayda bir onlar gelelim derse isterlerse tamam diyorum görüşmüyorum gitmiyorumda yani, bende hep o şekilde nitelendiriyorum, ele iyi ama bize birşey yokAnnen el iyisi, size sabır dilerim az görüş mutlu ol
İnanın 3 ayda belki 4 ayda bir onlar gelelim derse isterlerse tamam diyorum görüşmüyorum gitmiyorumda yani, bende hep o şekilde nitelendiriyorum ele iyi ama bize birşey yokAnnen el iyisi, size sabır dilerim az görüş mutlu ol
Yok geçmiş zaman kavgada ettim ayıldı bayıldı kendini haklı çıkarmaya çalıştı ama kesinlikle haklısınız demiyor, gurbette eşi polis olan arkadaşım bana diyor ki ayy ne güzel sen ailenle aynı memlekettesin, ama içimi bilmiyorki asıl gurbeti yaşayan benim aynı memleketin içindeZamanında onu da herkes gibi kodlamışlar evlenip çocuk sahibi olmalısın diye.
O da öyle gördüğü için öyle yapmış.
Farz edin ki gurbettesiniz.
Ne yaparsanız öyle halledin işlerinizi.
Gurbette olsanız daha kolay olur gerçi ama neyse.
Garip, zor, üzücü, ama huyu böyle.
Anlatabileceğinizi sanmam, üzüldüğünüzle kalırsınız.
Şu hayatta herkesin derdi bir başka gerçektenİnanın 3 ayda belki 4 ayda bir onlar gelelim derse isterlerse tamam diyorum görüşmüyorum gitmiyorumda yani, bende hep o şekilde nitelendiriyorum ele iyi ama bize birşey yok
Yok geçmiş zaman kavgada ettim ayıldı bayıldı kendini haklı çıkarmaya çalıştı ama kesinlikle haklısınız demiyor, gurbette eşi polis olan arkadaşım bana diyor ki ayy ne güzel sen ailenle aynı memlekettesin, ama içimi bilmiyorki asıl gurbeti yaşayan benim aynı memleketin içinde
İşte kimse ailesini seçemiyor malesef, keşke şu yazdıklarım doğru olmasa ama doğru işte, bende arkamda dağ gibi desteğim olsun isterdim ama olmuyor işte, eşimin aileside aynı benimkilerde al birini vur ötekine şans nasip meselesi, Rabbim muhtaçlık vermesin kimseye inşallah çok doluyum valla o yüzden burada paylaşmak istedimNe biçim kadın bu, yok sayın, gitsin evinde uyusun akşama kadar. Sinirlendim akşam akşam. Herkes doğurmamalı ya.
Zaten gelmez ki merak etme haber bile verme bosver cocuklara peki siz hastanedeyken kim bakacak?Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin
Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...
İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.
Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..
Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.
Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??
(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor)
Ben iki kere ölü doğum yaptım annem ikisindede durumu öğrendiği gibi geldi memleketten istanbula. Ben ağladıkça ağladı, ben güldüysem güldü, bir bardak suyu bile önüme getirdi. Hastanede ben uyudum sabaha kadar uyanık beni bekledi, Her anne sizinki gibi değil,maalesef bazı insanlar aile konusunda şanssız oluyorMerhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin
Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...
İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.
Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..
Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.
Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??
(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor)
Eşimin kuzeni var kendisinden 10 15 yaş büyük bir ablası 1 gece bizde bakması için rica ettik, eşimde refakatçim olacak nasip olursa kararımız şuan bu yönde sağolsun abla birde kreş öğretmeni kendisi bizin çocuklarla çok iyi anlaşıyorZaten gelmez ki merak etme haber bile verme bosver cocuklara peki siz hastanedeyken kim bakacak?
Maşallah diyeyim size ve annenize o zaman, dediğiniz gibi herkes bir değil böyle ailelerde var valla kaç gündür patlamaya hazır bomba gibiydi içim şuraya yazıp biraz rahatlamak istedim zira anlatacak kimsemde yok, anlatsam da anlamazlar beniBen iki kere ölü doğum yaptım annem ikisindede durumu öğrendiği gibi geldi memleketten istanbula. Ben ağladıkça ağladı, ben güldüysem güldü, bir bardak suyu bile önüme getirdi. Hastanede ben uyudum sabaha kadar uyanık beni bekledi, Her anne sizinki gibi değil,maalesef bazı insanlar aile konusunda şanssız oluyorHayattaki tek şansımda onlar orası ayrı.
Boşverin kafanıza takmayın çocuklarınız ve eşinizle güzel bir aile olabildiyseniz yeter inşallah,
Valla kendime çok yakın hissettim sizi, damdan düşeni damdan düşen anlar misali işteÖncelikle bebeğini vaktiyle sağlıkla kucağına alırsın inşallah
O anneden bende de var ilkinde acemiydim ikincide insan bilinçli oluyor ya gelmene gerek yok dedim çünkü bi de onun ayağına dönmek istemedim gün boyunca telefonda konuşur ona hizmet edersin
Yine de geldi arsızlığı ile de kısa kaldı gitti şükür
Senin üçüncü ya daha da tecrübeli olacaksın daha kolay ayaklanırsın inşallah vitaminlerini kan ilaçlarını iç muhakkak onlar doğumdan sonra ayakta tutuyor insanı
Hiçkimseye ihtiyacın kalmaz sen sağlıklı olursan
Seni dibine kadar anlıyorum bir tek olay bile yetti annenin bencilliğini anlamaya
İçini rahatlatır mı bilmem ama hepsini ben de yaşadım yaşamaa devam eyorum
İnsan ailesini seçemiyor
Yoksay ve kabullen ve beklentiye girme sen üzülürsün DEĞMEZ
bana kardeşlik, annemil, babalık yapan onların eksikliklerini hissettimeyençok güzel dostluklarım var
Rabbim sana da sana iyi gelecek dostluklar nasip etsin
Annenizin akil hastasi veya dumduz kotu biri oldugunu dusunuyorum. Bence 3.bir secenek yok. Zira onca tembihlemenize ragmen cocuklari kasten ac birakmasi, kucucuk cocugu hali ustunde uyur birakmasi ozellikle yapilan seyler gibi. Tembel otesi ol, insan ac cocuga bir tost yapar verir ya, hadi onu gectim masa ustundeki meyveyi soyup da mi veremezsin. Torun olmasa komsu cocugu olsa da yaparsin. Bence hayatinizdan cikarin. Golge etmesin baska ihsan istemez. Boyle toksik anneler omur boyu insanin sirtinda yuk.
Benimde esimden baska bana bakacak kimse yok bir tane de oglum var onu da ablama birakicaz ya da tam tersi ablam kalacak esim cocuga bakacak.Eşimin kuzeni var kendisinden 10 15 yaş büyük bir ablası 1 gece bizde bakması için rica ettik, eşimde refakatçim olacak nasip olursa kararımız şuan bu yönde sağolsun abla birde kreş öğretmeni kendisi bizin çocuklarla çok iyi anlaşıyor