- 4 Aralık 2015
- 536
- 605
-
- Konu Sahibi Melek_melek11
- #101
En iyisini yapmışsınız, zorla güzellik olmuyor galiba bizde aynı duruma geleceğiz,çok üzücü
En iyisini yapmışsınız, zorla güzellik olmuyor galiba bizde aynı duruma geleceğiz,çok üzücüŞükret ki kız kardeşin var bende o da yok tek varlığım eşim ve çocuklarım. Bana da anne bile demek istemediğim insanımsı hamileliğimde yerin dibine soktu soktu çıkardı hamilelik sğrecim çok zordu ne yardımı kendi işlerini de ben yapıyordum vs en sonunda işler sarpa sardı ben kendi ailemi korudum yanımda olmaması gerektiğini söyledim huzursuzluk istemediğimi belirttim. Örnek torum bakacak ya telefonda ya oyunda ya bahçede dedikoduda... valla artık hayat felsefem beni ailemi üzene bye bye. Anada olsa baba da olsa kimse kusura bakmasın çok gaddarlaştım ve bunu yapalı 4 ay oldu çok şükür evimde ne tartışma var ne birşey tek olan kızıma oldu çok etkilendi. Düşün ki karı koca kavga etmiyor tartışmıyor ama kız annesi ile damat kayınvalidesi ile ya da torun vs sürekli bir kaos ortamı... yaşı başı geçti artık insana bilinç ve bencillikten uzak olması lazım.
Benzer hayatları yaşıyoruz tek değilmişim galiba; hamileydim annem 6 ay ne aradı ne sordu. 6. Aydan sonra işi düştüğü için beni aradı 8 aylık doğuma gittim hastaneye geldi misafir gibi oturdu ben sancı çekerken "yaa öyle kolay değil işte anne olmak" deyip durdu. doğum bile yapmadan eve gitti baban evde yalnız deyip babamın hiç bir hastalığı falan yok gayet sağlıklı olmasına rağmen zaten genç 52 yaşında babam. Eşimle bir başımıza kaldık. ben doğuma giderken tek eşim vardı yanımda doğumhane kapısında da tek o bekliyordu. Bebeğim doğdu eşimle yalnız baktık sabaha kadar ikimizde acemi. doğum yaptığımı eşim haber verdi gece doğum yapmıştım sabah erkenden gelirler sandım öğleden sonra 16:00 da geldiler. Neden erken gelmedin dedim ev işi anca bitti dedi. kucağına bile almadı bebeğimi ben verdim kucağına o da resmi olsun diye. şimdi kızım 9 aylık geçen gün hasta oldu bebeğim hastanede sabaha kadar serum aldı ateşler içinde yandı orta kulak intihabı olmuş annem bir kere bile aramadı. dün aradı beni hiç çocuğu sormuyor maaşıyla alakalı birşey soruyor suratına kapattım bende. Yeter artık.Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin
Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...
İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.
Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..
Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.
Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??
(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor)
Ayy aynı şeyler işte, çok üzüldüm Allah yardımcınız olsun valla iyi ki eşiniz yanınızdaymış çok benzer hayatlar yaşamışızBenzer hayatları yaşıyoruz tek değilmişim galiba; hamileydim annem 6 ay ne aradı ne sordu. 6. Aydan sonra işi düştüğü için beni aradı 8 aylık doğuma gittim hastaneye geldi misafir gibi oturdu ben sancı çekerken "yaa öyle kolay değil işte anne olmak" deyip durdu. doğum bile yapmadan eve gitti baban evde yalnız deyip babamın hiç bir hastalığı falan yok gayet sağlıklı olmasına rağmen zaten genç 52 yaşında babam. Eşimle bir başımıza kaldık. ben doğuma giderken tek eşim vardı yanımda doğumhane kapısında da tek o bekliyordu. Bebeğim doğdu eşimle yalnız baktık sabaha kadar ikimizde acemi. doğum yaptığımı eşim haber verdi gece doğum yapmıştım sabah erkenden gelirler sandım öğleden sonra 16:00 da geldiler. Neden erken gelmedin dedim ev işi anca bitti dedi. kucağına bile almadı bebeğimi ben verdim kucağına o da resmi olsun diye. şimdi kızım 9 aylık geçen gün hasta oldu bebeğim hastanede sabaha kadar serum aldı ateşler içinde yandı orta kulak intihabı olmuş annem bir kere bile aramadı. dün aradı beni hiç çocuğu sormuyor maaşıyla alakalı birşey soruyor suratına kapattım bende. Yeter artık.
Bunların hepsine katılıyorum. Sabahtan yemeğinizi hazırlayıp koysaydınız zira anneniz sonradan böyle olmamış,her zamanki hali belliki.boş verin gelmesin
lakin ben yukarıda yazanları anlamadım
yani büyük çocuk 10 yaşında küçük 4
çocuklar neden perişan olsun bir saatte
evet evde yalnız bırakmamanızı anlarım da kadın gelmiş başlarında oturmuş
her gün durdukları evlerinde bir saatte çocuklar nasıl perişan oluyor
10 yaşındaki oğlum odasında derste
ders biterse sokağa çıkma saatinde çıkıp dolaşıyor hatta markete gidip alışveriş yapıyor
4 yaşında kardeşi olsa bir saat oyalayabilir de
hiç olmadı açar tv bir saat izler yine olur
bir de yani annenizin huyu belirli
girmeyin beklentiye
onun yemek yapmayacağı vs aleniymiş, siz öğlene kadar akşam yemeğini de yapmalıydınız, hadi onu geçtim hazır sipariş vermeliydiniz vs
tırnağınız olduğu kadar başınızı kaşıyın ve mümkünse annenizden hiç ama hiç beklentiye girmeyin üzülüyorsunuz çünkü
sağlıkla kucağınıza alın
İlerde anneniz yaşlanınca aynı muameleyi ona yapın. Yeğenlerin sana baksın deyin. Sakın elini bite tutmayın. Pişman ola ola gitsin bu dünyadan. İnsan kesiş köpeği doğum yaptığında üzerine titriyor. Sizin anneniz nasıl vicdansızZaten nasip olursa eşimin kuzeni var ablamız o çocukların yanında olacak benim refakatçim eşim olacak
Olmayın işte. Bundan sonra olmayınBende anlasam zaten işin içinden çıkacağım inanın kimsenin üstüne yük olmaya çalışan bir yapım yok aksine ben hep anneme destek olmaya çalışırım, sadece ilgi istiyorum ama oda zorla olmuyor işte
Çocuklarınızdan biri en az 6 yaşında. Yazdığınızdan bunu anladım.Herşeyi uzun uzadıya yazsam kimse okumaz, üşenir ama bu bir örnekti,sabah kalktım evi derledim topladım, dolapta çocuklara yeneğim vardı, sadece akşamın yemeğinin malzemelerini hazırladım akşam pişirilecekti, meyve tabağı hazırladım, sürahilerindeki suya varana kadar doldurdum inanın,ben bugün doktora gideceğim hiçbirşey yapmasamda olur demedim yani, ama kendiside aç gelmiş bir çay demleyip dolaptakilerden ortaya koyup hepberaber yiyip içseler nolurdu aksine masadaki meyveler bile duruyor aç acına beni beklemiş, tabiki 1 saatte harap olup perişan olmazlar ama sizde annenizin torunuyla bir nebze dahi olsa ilgilenmesini istemezmisiniz onuda geçtim, konu aslında her doğumda aynı şeylerin yaşanılması zira ben alıştım böyle olmasına sadece nasıl bir. Tutum sergilesem onu düşündüm sormak istedim, kimseyi kırmak istemiyorum yapıma ters fikir almak istedim sizlerden
aynen öyle benim annemden başkası yapmıyordur zannediyordum sizinkide öyleymiş daha çocuğumun boğazından bir lokması geçmediAyy aynı şeyler işte, çok üzüldüm Allah yardımcınız olsun valla iyi ki eşiniz yanınızdaymış çok benzer hayatlar yaşamışız
Erkekler aynı şeyi kendi anaları yapınca iyi niyetli diyor, kızın anası yapınca yuzunu görmek istemiyor.Ne alaka adam karısının üzüldüğünü görmek istemiyor çünkü gelip de bari moralini bozmasın demek istemiş bence
eşinden niye soğutuyosunuz ki şimdi arkadaşı
Anladım ama 1
Öyle iyi anlıyorum ki sizi. Farzetinki öldü, sıfır beklenti içinde olun annenize karşı. Doğum içinde haber vermeyin niye söylemedin derse bende anlamadim acilen oldu falan dersiniz. Zaten o da pek gönüllü değil olsa gerek.Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin
Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...
İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.
Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..
Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.
Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??
(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor)
Güzel tesellileriniz için çok teşekkür ederim çok mutlu oldum o kadar iyi anlamışsınız ki beni tamamen söylediğiniz şekilde devam edeceğiz sanırım hayırla sağlıkla kucağıma alayım şuan tek düşüncem bu kimse hersene çocuk doğurmuyor mutlu olmak için o anların tadını çıkarabilmek için elimden geleni yapacağım inşallahÖyle iyi anlıyorum ki sizi. Farzetinki öldü, sıfır beklenti içinde olun annenize karşı. Doğum içinde haber vermeyin niye söylemedin derse bende anlamadim acilen oldu falan dersiniz. Zaten o da pek gönüllü değil olsa gerek.
Ben kızımdan sonra daha bir soğudum annemden bir tarafim beni sarıp sarmalasin, yardımı dokunsun isterken diğer tarafım o açığı neden olmuyor diye sürekli sorguladı. Yabancı biri gibi uzaktan iletişimde kalarak devam ediyoruz. Böylesi çok daha az kırıcı.
Görmediğimiz, hissetmediğimiz ne varsa dolu dolu çocuklarımıza yaşatmak nasip olsun. Ömür boyu kollayalım, asla böyle anne olmayalım insaAllah.
Doğum için de mümkünse 40 çıkana kadar eşinizin akrabalarından ya da kendi tanıdıklarınızdan 1 aylık da olsa şartları zorlayarak bakıcılık için ricada bulunun ücret karşılığı. Ablamda öyle yaptı, çok rahat etti.
Bir kadın bu duyguları sayılı yaşıyor çok özel zamanlar, zehir etmeyin lütfen
kendinize, tadını çıkartın. Güzel doğumlar, keyifle büyüsün kuzularınız.
Yok tam aksine ilk bebeğimizde 10 sene öncesi kendi anneside yaptı aynılarını tam herşey burnumuzdan geliyordu ki acıyın artık bize bizi ortada bırakıyorsunuz çocuğumuzun sevincini yaşayamadık eğer böyle yapılacaksa gelmemen daha hayırlı dedi annesine de taraf tutma gibi bir. Durum söz konusu olmadı ama süreç gerçekten ikimiz içinde yıpratıcı oldu hep sadece huzurlu bir süreç yaşamak istediğimiz bizi anlamıyorlarErkekler aynı şeyi kendi anaları yapınca iyi niyetli diyor, kızın anası yapınca yuzunu görmek istemiyor.
Aynı şey adam ve anasının arasında gecseydi, kadın karışmamali ana oğul arasına, onlar küser barışır halleder derdim. Şimdi de adamın yaptığı cok hadsiz. Onu ilgilendiren bir durum yok. Asıl karısını annesine karşı daha da dolduran o. Hamile kadını uzmemesi gerekirken gazliyor
Öylesine sözüm yok o zaman sözümü geri aldım. Bizim evdeki insanimsi gibi sandimYok tam aksine ilk bebeğimizde 10 sene öncesi kendi anneside yaptı aynılarını tam herşey burnumuzdan geliyordu ki acıyın artık bize bizi ortada bırakıyorsunuz çocuğumuzun sevincini yaşayamadık eğer böyle yapılacaksa gelmemen daha hayırlı dedi annesine de taraf tutma gibi bir. Durum söz konusu olmadı ama süreç gerçekten ikimiz içinde yıpratıcı oldu hep sadece huzurlu bir süreç yaşamak istediğimiz bizi anlamıyorlar
Elbette yapın fazlasıyla hakediyorsunuz çünkü prenses gibi büyümeyen, prenses gibi annesine nazlanamayan herkes öyle güzel hakediyorki bu duyguları. Dolu dolu yaşamak nasip olsun tekrardan, keyifle, sağlıcakla.Güzel tesellileriniz için çok teşekkür ederim çok mutlu oldum o kadar iyi anlamışsınız ki beni tamamen söylediğiniz şekilde devam edeceğiz sanırım hayırla sağlıkla kucağıma alayım şuan tek düşüncem bu kimse hersene çocuk doğurmuyor mutlu olmak için o anların tadını çıkarabilmek için elimden geleni yapacağım inşallah