3. Doğum ve annemin davranışları

Kadının yaptıkları hakkında yorum yapmayacağım ama kocan da cok hadsiz. Sizin meselenizden ona ne? Sanki ona bir şey yapmış gibi yok yüzünü görmek istemiyorum falan, hadsiz
 
Aynı türde annesi olan biri olarak yazıyorum, acını anlıyorum ama maalesef senin de kaderin böyle. Kimseyi değiştiremiyosun, sana her ne kadar beklememeyi öğren diyesim geliyosa da kendim de öğrenebilmiş değilim. Allah yardımcın olsun, dilerim kimseye muhtaç olmazsın.
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Anneler doğum olayında neden böyle oluyorlar bilmiyorjm. Bilen varsa bana da söylesin acaba sorumluluktan kaçmak için mi şimdi yardım etsem daha çok isterler diye falan mı halbuki kimsenin dağlar kadar yük yükleyeceğini sanmıyorum annesine sadece manevi destek bi gece kızın için torunun için az uyusan ne olur. O bebeğin heyecanıyla bile insan uyuyamaz zaten. Bende 31 haftalık hamileyim ve benim annem de şimdiden doğum zamanı teyzeme gezmeye gideceğini söyledi bana geldiğinde de asla bi işin ucundan tutmaz lafla bile olsa kızım otur dinlen demez karnım burnumda halimle saatlerce ayakta yemek temizlik yaparım daha da çay ister kek ister. Çocuk için de beni senelerce darladı diğer torunlara baktım sıra bunda yapın deyip durdu kaç kere de düşük yaşadım ondan sonra oldu ama nedense bi kıymeti yok gibi davranıyo anlayan varsa bu anneleri bana da bi zahmet anlatsın.
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Eşiniz haklı kadın tutun böyle işlerde komsunuza para verin baksın bu kadından anne olmaz galiba insan da olmaz torununa bir makarna yapmak ekmeğinin arasına peynir koymak bu kadar zor.mu 1 saat bakamayacaksan defol git .ben normalde yaşlıların surekli çocuk bakmasina karşıyım ama isin olur hasta olursun gececi olur tabiki bakar torununa ama sizin yanınızdaki anne değil komşu bile böyle yapmaz
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Her anne boyle degıl evet .Ama sızde daha kac kez gorceksınız annenızın huyunu .
 
Kadının yaptıkları hakkında yorum yapmayacağım ama kocan da cok hadsiz. Sizin meselenizden ona ne? Sanki ona bir şey yapmış gibi yok yüzünü görmek istemiyorum falan, hadsiz
Ne alaka adam karısının üzüldüğünü görmek istemiyor çünkü gelip de bari moralini bozmasın demek istemiş bence
eşinden niye soğutuyosunuz ki şimdi arkadaşı
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Merhaba üçüncü dogumunuza kardeşiniz gelsin ? Siz gitmissiniz ona .
 
Şükret ki kız kardeşin var bende o da yok tek varlığım eşim ve çocuklarım. Bana da anne bile demek istemediğim insanımsı hamileliğimde yerin dibine soktu soktu çıkardı hamilelik sğrecim çok zordu ne yardımı kendi işlerini de ben yapıyordum vs en sonunda işler sarpa sardı ben kendi ailemi korudum yanımda olmaması gerektiğini söyledim huzursuzluk istemediğimi belirttim. Örnek torum bakacak ya telefonda ya oyunda ya bahçede dedikoduda... valla artık hayat felsefem beni ailemi üzene bye bye. Anada olsa baba da olsa kimse kusura bakmasın çok gaddarlaştım ve bunu yapalı 4 ay oldu çok şükür evimde ne tartışma var ne birşey tek olan kızıma oldu çok etkilendi. Düşün ki karı koca kavga etmiyor tartışmıyor ama kız annesi ile damat kayınvalidesi ile ya da torun vs sürekli bir kaos ortamı... yaşı başı geçti artık insana bilinç ve bencillikten uzak olması lazım. 👍🏻
 
Hemen hemen aynı seyleri yasadım iki cocugumdada. Ve malesef gebeliklerim asiri zor gecti... Hele ki ikinci gebeligimde ...oy oy aklima gelince ne acilar ne agrilar cekmisim diyorum..
Annemdende kayinvalidemdende manevi hicbir destek gormedim.
Kimseye guvenip dogurmuyoruz ama ana ya ana...! Biraz sevgisini gosterecek birseyler mutlaka bekliyoruz. Bir gece elimiz ayagimiz olsa cok mu..

Eşiniz dusunduklerini hissettiklerini soylerken fazla ileri gitmis.. sen ve esin ne annen icin ne kayinvaliden icin bunun gibi konularda dile getirmeyin birseyleri.
Bu yasananlar icin aman gelmesin istemiyorum denilmez. Sakın!.. Birakin keyfi ne zaman isterse gelsin.

Diger elestirecegim konu ise annenize bir saat kadar cocuklarinizi birakmaniz ve sizin
ÇOCUKLARIM PERİŞAN OLMUŞ demeniz.
Bir saatte neyin perişanlığı ?
YEMEK YAPMAMIŞ!
Bir saatte aç mı kaldı ?

Ki siz annenizi biliyorsunuz. Bazen bahsederler annem şöyle yaptı kayınvalidem böyle...el bebek gül bebek... Ne çok imrenirim...
Gönül neler istiyo da ah ah olmuyor işte...

Bazen susmak kabullenmek beklentiye girmemek gerekir arkadaşım...

Sevgiyle kal...
 
Ne diyeceğimi şaşırdım ama belki de kendi ayaklarınızın üstünde durun diye mi uzakmış gibi duruyor, ama hiç yardım etmeden olmaz ki. Siz annenizin canısınız. çözemedim ama insan yavrusunu çok sever yani anlayamadım ben
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Ya çok üzüldüm. Sizin anneniz varken yok resmen. Canım benim , zaten canını sıkıyor çocuklara bakmıyor bide kapris yapıyor sen doğum zamanını hiç söyleme ona doğum ani oldu dersin bebek doğduktan sonra soyle boşver eşinle daha iyisin bence
 
anneniz depresyonda mı ? üzücü insanın en yakınının dahi böyle yapması benim annem de çok kalmak istemez eski kafa kızının evi benim evim değil diye düşünüyor çevreden çekindiği için ama geldi mi de yardım eder tabi. sizin anneniz depresyonda gibi geldi geç saatlere kadar uyuması da normal değil
 
Zaten nasip olursa eşimin kuzeni var ablamız o çocukların yanında olacak benim refakatçim eşim olacak
Anneniz zaten kalmaya yeltenmez de, kalacak gibi olursa bunu söylersiniz 🤷🏻‍♀️

Merak ettim, 1 saat nst ye gidip geleceksiniz, hadi yol var, 2 saat diyelim. Çocuklarınız 2 saatte neden perişan oluyor?

Ben çocukları birine bırakacağım o zaman o günü tamamen ona göre ayarlarım.
3 e kadar ortalık toplanmış, yemek yapılmış olur. Çocuklar öğle yemeğini de o saate zaten yemiş olur, erişebilecekleri bir yere meyve tabağı bırakırım.
Gelen kişi de sadece güvenliklerini sağlasa yeter.
onda da tv karşısında bile olsalar rahatsız olmam. Kırk yılda bir 3 saat tv izlediler diye dünya yıkılmaz diye düşünürüm. Hamilesiniz ve ağırlaştınız anlıyorum, ama sonuçta bir gün önce bu evi ai
çekip çevirdiniz, yarın yine siz çekip çevireceksiniz.
annenizin de karakteri belli. Çocukları düşünen siz olmalısınız.
 
Anneniz zaten kalmaya yeltenmez de, kalacak gibi olursa bunu söylersiniz 🤷🏻‍♀️

Merak ettim, 1 saat nst ye gidip geleceksiniz, hadi yol var, 2 saat diyelim. Çocuklarınız 2 saatte neden perişan oluyor?

Ben çocukları birine bırakacağım o zaman o günü tamamen ona göre ayarlarım.
3 e kadar ortalık toplanmış, yemek yapılmış olur. Çocuklar öğle yemeğini de o saate zaten yemiş olur, erişebilecekleri bir yere meyve tabağı bırakırım.
Gelen kişi de sadece güvenliklerini sağlasa yeter.
onda da tv karşısında bile olsalar rahatsız olmam. Kırk yılda bir 3 saat tv izlediler diye dünya yıkılmaz diye düşünürüm. Hamilesiniz ve ağırlaştınız anlıyorum, ama sonuçta bir gün önce bu evi ai
çekip çevirdiniz, yarın yine siz çekip çevireceksiniz.
annenizin de karakteri belli. Çocukları düşünen siz olmalısınız.
Herşeyi uzun uzadıya yazsam kimse okumaz, üşenir ama bu bir örnekti,sabah kalktım evi derledim topladım, dolapta çocuklara yeneğim vardı, sadece akşamın yemeğinin malzemelerini hazırladım akşam pişirilecekti, meyve tabağı hazırladım, sürahilerindeki suya varana kadar doldurdum inanın,ben bugün doktora gideceğim hiçbirşey yapmasamda olur demedim yani, ama kendiside aç gelmiş bir çay demleyip dolaptakilerden ortaya koyup hepberaber yiyip içseler nolurdu aksine masadaki meyveler bile duruyor aç acına beni beklemiş, tabiki 1 saatte harap olup perişan olmazlar ama sizde annenizin torunuyla bir nebze dahi olsa ilgilenmesini istemezmisiniz onuda geçtim, konu aslında her doğumda aynı şeylerin yaşanılması zira ben alıştım böyle olmasına sadece nasıl bir. Tutum sergilesem onu düşündüm sormak istedim, kimseyi kırmak istemiyorum yapıma ters fikir almak istedim sizlerden
 
anneniz depresyonda mı ? üzücü insanın en yakınının dahi böyle yapması benim annem de çok kalmak istemez eski kafa kızının evi benim evim değil diye düşünüyor çevreden çekindiği için ama geldi mi de yardım eder tabi. sizin anneniz depresyonda gibi geldi geç saatlere kadar uyuması da normal değil
Ben de söylüyorum kendisine ama kabul etmiyor, etmek istemiyor aslında eski zamanlarda bu kadar değildi dahada çoğaldı şimdi
 
Ya çok üzüldüm. Sizin anneniz varken yok resmen. Canım benim , zaten canını sıkıyor çocuklara bakmıyor bide kapris yapıyor sen doğum zamanını hiç söyleme ona doğum ani oldu dersin bebek doğduktan sonra soyle boşver eşinle daha iyisin bence
Allah razı olsun nasipse eşimle gidip geleceğim doğuma refakatçim olacak, kız kardeşim başka ilde yetişirse oda gelirim dedi bakalım
 
Benimde esimden baska bana bakacak kimse yok bir tane de oglum var onu da ablama birakicaz ya da tam tersi ablam kalacak esim cocuga bakacak.
Seni anliyorum insan yaninda annesini istiyor benim annemde hasta bana bakamaz.
Sag salim kolayca atlatalim bu dogumlarimizi da birkac gun zorlanicaz sanki
Aminn Rabbim sizede kolay doğumlar nasip etsin sağlıkla mutlulukla kucağınıza alın inşallah
 
Kadının yaptıkları hakkında yorum yapmayacağım ama kocan da cok hadsiz. Sizin meselenizden ona ne? Sanki ona bir şey yapmış gibi yok yüzünü görmek istemiyorum falan, hadsiz
İnanın öyle birisi değil şimdiye kadar tek bir hadsizliği olmadı aileme karşı ağzını bile açmaz bu sadece birikmişlik, oda benim aynı sıkıntıları yaşamamam için söylüyor çünkü her doğumun ertesi bir. Karış surat, kavga ve tartışma insablar evladını 9 ay bekliyor kucaklamak için ama ertesi gün bir sürü kaos inanın kimse istemez bu durumda olmayı
 
Aynı türde annesi olan biri olarak yazıyorum, acını anlıyorum ama maalesef senin de kaderin böyle. Kimseyi değiştiremiyosun, sana her ne kadar beklememeyi öğren diyesim geliyosa da kendim de öğrenebilmiş değilim. Allah yardımcın olsun, dilerim kimseye muhtaç olmazsın.
Amin Allah razı olsun, anladığınız için çok sevindim beni
 
Ne diyeceğimi şaşırdım ama belki de kendi ayaklarınızın üstünde durun diye mi uzakmış gibi duruyor, ama hiç yardım etmeden olmaz ki. Siz annenizin canısınız. çözemedim ama insan yavrusunu çok sever yani anlayamadım ben
Bende anlasam zaten işin içinden çıkacağım inanın kimsenin üstüne yük olmaya çalışan bir yapım yok aksine ben hep anneme destek olmaya çalışırım, sadece ilgi istiyorum ama oda zorla olmuyor işte
 
X