3. Doğum ve annemin davranışları

Demekki 1 saat için bile çağırmamam lazım onuda anladım,Allahım bana güç kuvvet versinde ben başka birşey istemiyorum,beni doğurandan bile birşey istemem külfet geliyorsa istememek daha hayırlı sanırım 😔
Sizin yerinizde olsam bırakın çağırmayı haber bile vermem doğuma gidince. Anneniz nasıl olsa dönüp dolaşıp bana geliyorlar diye işi arsızlığa vurmuş. Biraz yok sayın onu bütün kardeşlerinizle birlikte. Anlar bazı şeyleri diye düşünüyorum
 
İşte üvey olunca üvey diyor insan ben birde öz olandan bahsediyorum, Allah kimseye muhtaç etmesin
Bana yardım etmeye gelince hiç oralı olmaz evet ama iş kendisine gelince öyle olmuyor.öz evlattan daha çok yardımcı oldum huzmet ettim ben ona.insanoğlu işte öz üvey olmakla alakası yok nankör insan her zaman nankör.
 
Sizin yerinizde olsam bırakın çağırmayı haber bile vermem doğuma gidince. Anneniz nasıl olsa dönüp dolaşıp bana geliyorlar diye işi arsızlığa vurmuş. Biraz yok sayın onu bütün kardeşlerinizle birlikte. Anlar bazı şeyleri diye düşünüyorum
Kız kardeşim farklı bir memlekette zaten asla çağırmıyor, bende aynı memleketin içindeyim ama inanın aylardır gidip gelmiyorum ve çağırıyorum bile 8 ayda bir kere çağırdım onun sonucuda bu işte
 
Bana yardım etmeye gelince hiç oralı olmaz evet ama iş kendisine gelince öyle olmuyor.öz evlattan daha çok yardımcı oldum huzmet ettim ben ona.insanoğlu işte öz üvey olmakla alakası yok nankör insan her zaman nankör.
Aynen öyle bende aynı şekilde elimden ne geliyorsa esirgemem fakat sonuç ortada işte, birde sizin kendi annenizde değilmiş durum dahada kötü siz yapıyorsunuz ama asla karşılığı yok 🥺
 
Aynen öyle bende aynı şekilde elimden ne geliyorsa esirgemem fakat sonuç ortada işte, birde sizin kendi annenizde değilmiş durum dahada kötü siz yapıyorsunuz ama asla karşılığı yok 🥺
Evet başı ağrısa beni çağırır,evine misafir gelir beni çağırır,evinde bir temizlik yapacak olsa beni çağırır ama ben her şeyimi kendim yaparım.en ufak sitem etsem her kes üvey işte beklentiye girme der.eee ben de üvey evladım sonuçta ben niye bu kadar fedakarlık yapıyorum.
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Siz cagirsanizda gelecek gibi değil zaten bişey demenize gerek yok bence Allah yardımcınız olsun cnm sağlıkla doğsun insallah
 
Benim annemde böyle
Biz küçükken de böyleydi
Varsa yoksa babam , babaannem kendi annesi babası kardeşleriydi.tüm derdi onlardı
Okula aç giderdik aç gelirdik
Eve gelirdik yine yemek yok
Doguma gittim,düşük yaptım, zor durumda kaldım, boyun fıtığından kilitlenip kaldım vs vs senin de insana ihtiyacın var mı diye soran olmadı
Görümcem kaldı refakatci dogumlarımda
Yeme içme olayıni eşim ayarladı
Temizlik için yardımci tuttuk falan

Yani sizde kendi işinizi kendiniz yapın
Arayıp asla çağırmayın
Dogumdan önce çocuklarin 1-2 hafta yiyebilecegi şeylerden yapıp buzluga atın
 
Benim annemde böyle
Biz küçükken de böyleydi
Varsa yoksa babam , babaannem kendi annesi babası kardeşleriydi.tüm derdi onlardı
Okula aç giderdik aç gelirdik
Eve gelirdik yine yemek yok
Doguma gittim,düşük yaptım, zor durumda kaldım, boyun fıtığından kilitlenip kaldım vs vs senin de insana ihtiyacın var mı diye soran olmadı
Görümcem kaldı refakatci dogumlarımda
Yeme içme olayıni eşim ayarladı
Temizlik için yardımci tuttuk falan

Yani sizde kendi işinizi kendiniz yapın
Arayıp asla çağırmayın
Dogumdan önce çocuklarin 1-2 hafta yiyebilecegi şeylerden yapıp buzluga atın
Hazırlıklarımı yaptım çok şükür şimdiden ayarlıyorum Allah razı olsun, eşimde halledicek bir kısmını, sizin adınızada üzüldüm aynı şeyleri yaşamışız Allah kimseye muhtaç etmesin zaten 8 ayda bir kere ihtiyacım oldu oda ortada işte durum
 
Haklısınız ama işte zaten normalde ilgilenmeyen birinden beklemişsinzi sorun orda. 40 yılda bir işi düştü az yardımım dokunsun diye düşünmemiştir anneniz, aksine hiç dertleri bitmiyor ben daha kahvaltımı bile yapmadan geldim buraya diye düşünmüş olma ihtimali yüksek.
Aynen öyle düşündüğünü tahmin ediyorum haklısınız 😔
 
Evet başı ağrısa beni çağırır,evine misafir gelir beni çağırır,evinde bir temizlik yapacak olsa beni çağırır ama ben her şeyimi kendim yaparım.en ufak sitem etsem her kes üvey işte beklentiye girme der.eee ben de üvey evladım sonuçta ben niye bu kadar fedakarlık yapıyorum.
Sonuna kadar haklısınız siz niye fedakarlık yapasınız o zaman 🤷‍♀️🤷‍♀️
 
Canım sanki benim kayınvalidemi anlattın. Bir anne nedwn nasıl bu kadar acımasız duyarzız olabilir ? Yanına gelebilecek arkadaşın yada kayınvaliden yada görümce yokmı eğer sıkıntı değilse yalnız kalmamıs olursun. Bu arada Rabbim yardımcın olsun
 
Canım sanki benim kayınvalidemi anlattın. Bir anne nedwn nasıl bu kadar acımasız duyarzız olabilir ? Yanına gelebilecek arkadaşın yada kayınvaliden yada görümce yokmı eğer sıkıntı değilse yalnız kalmamıs olursun. Bu arada Rabbim yardımcın olsun
Çok teşekkür ederim kayınvalidem hasta, görümcemde başka yerde çalışıyor, kız kardeşim öğretmen oda yok malesef bi eşimin kuzeni ablası olacak nasip olursa, birde eşim onun dışında kimsem yok şuan
 
Çok teşekkür ederim kayınvalidem hasta, görümcemde başka yerde çalışıyor, kız kardeşim öğretmen oda yok malesef bi eşimin kuzeni ablası olacak nasip olursa, birde eşim onun dışında kimsem yok şuan
Sağlıcakla gelsin bebeğin. Eşin yanındaysa zaten kimseye ihtiyacın olmasın canım. Kuzen ablanın gelmesi de iyi olur evde de cocuklar var senin dogumun var ne diyelim Allah razı olsun o abladan. Keşke anne bu kadar düşünceli olsa.
 
Sağlıcakla gelsin bebeğin. Eşin yanındaysa zaten kimseye ihtiyacın olmasın canım. Kuzen ablanın gelmesi de iyi olur evde de cocuklar var senin dogumun var ne diyelim Allah razı olsun o abladan. Keşke anne bu kadar düşünceli olsa.
Çok teşekkür ederim inşallah hayırlısıyla kucağımıza alırız, abla sağolsun her zaman destek tüm aileye iyiki var, keşke elden değilde kendi annemden görseydim ama nasip işte 😔
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Öncelikle annenizidoğum sürecine dahil etmeyin.
İkinci olarak da çocuklarınızın büyük olanı 10 yasında imiş. Ona öğretin Acıkınca karesini ve kendini doyurabilsin.
Benimkiler 8 ve 7 yasında. Ben onlara öğrettmişimdir. Ac olursanız dolaptan bulun karnınızı doyurun. Kurabiye zeytinyağlı illa birseyler oluyor hiçbirsey olmasa peynir ekmek süt her zaman var.
Doğum sonrası sürecin rahat olması için iki çocugunuza kendine yeter hale getirin.
 
Merhabalar hanımlar size danışmak istediğim bir konu var lütfen dışarıdan bir göz olarak bana fikir verin🥺🥺

Şuan 33 haftalık hamileyim ilk doğumum aşırı zorlu oldu normaldi ama çok çektim annem doğumuma bile son anda gelmiş, başkasının çocuğu doğuruyor gibi evde öyle beklemiş, hiç umursamamış ben çok sonradan öğrendim çünkü devlette kimseyi almıyorlardı içeriye, sonrasında da hep kaçtı hiç ilgilenmedi gelmedide hiç...

İkinci doğumum diğerinden 6 sene sonra oldu onda belki değişmiştir diye düşündüm ama malesef daha beterlerini yaptı, son anda sezeryana döndü doğum, kimsem olmadığı için etrafımda refakatçim olarak durmasını istedim ama it gibi pişman oldum,odada ne benimle ne bebekle asla ilgilenmedi, sürekli elinde telefon birileriyle konuştu durdu, hastanede sıkılıyorum diyip sürekli birilerini çağırdı ve zaten 1 gün kaldığımız hastanede tüm gününü çağırdığı kişilerle hastanenin kantininde geçirdi,ben odada bebeğe hep tek baktım ve gecede hep uyudu asla bebeği kucağıma dahi vermedi hep kalkıp ben aldım kucağıma, 1 gün sonra taburcu olduk, eve geldik durup dururken kavga çıkardı eşin beni istemiyor öyle sezdim diyip ortalığı karıştırdı ve 1 günlük sezeryanlı iken beni öylece bırakıp gitti, 10 gün 15 gün boyuncada asla ne aradı ne de sordu ama asla kimsenin istememesi gibi bir durum söz konusu olmadı kimse ağzını bile açmadı ona ama onada birşeyler uydurdu kaçtı, onuda sineye çektim yapacak birşey yok dedim sustum.

Ve ikinci doğumumdan 4 sene sonra, yani Bu sene haziran ayında korunduğumuz halde sürpriz bir şekilde tekrar hamile olduğumu öğrendim ama kesinlikle annemi hiçbir işime dahil etmedim çünkü artık anladım istemiyor öz evladı yük geliyor, yine aynı şeyleri yaşatacak bana biliyorum az buçuk tahmin ediyorum yapacaklarını. sadece ve sadece 4 gün önce çok müşkülde kaldığım için aradım bir tek 8 ay boyunca 1 kere yani ve rica ettim nst kontrolüm var 2 aydır zaten pandemi var diye hastaneye gidemedim 1 saatliğine gelip bizim evde çocukların yanında durabilir misin, bırakacak kimse yok dedim oda çok zorda kaldığım için, normalde eşim bakıyor ben hastaneye gidiyorum ama o gün için izin alamadı,
annem de tamam sen beni sabah erkenden ara hatırlat ben uyuyor oluyorum genelde dedi, erken değil ama 11.30 gibi aradım ve 3 gibi gelseniz yeter 1 saate dönerim zaten dedim, geldi saat 3te suratı 5 karış, noldu dedim kahvaltı bile yapmadım aç geldim dedi, bende anne ben seni 11.30 aradım o zamandan bu zamana kaç saat geçti neden yapmadın dedim, uyuyorum ben diyor sürekli böyle öğleden sonraya kadar sürekli uyur herhangi birşey olduğunda kahvaltı yapmadım ben der ortaya düşer, insanlar senin kahvaltı yapmadığını nereden bilsin acaba?? Son günlerime geldim yürüyemiyorum bile ellerim ayaklarım şişti, hastaneden geldim ne çocuklara bakmış, ne yemek yapmış, nede bir çöpün ucundan tutmuş geldiğimde öylece oturuyordu, çocuklarım perişan olmuş, bana acıktık biz dedi ve o halimle yemek yapıp sofra kurdum ve elini dahi kımıldatmadı, kızım senin ayakta duracak halin yok şu çorbanıda ben yapayım bile demedi anlayacağınız, herkesin annesi böyle mi yaa bıktım artık asla bir annelik yapmıyor, ama yeğenleri var onların her işine koşar, saatlerce onlarla telefonda konuşur, temizliklerinden, yemeklerine herşeylerini yapar ama öz çocuklarına asla yapmıyor hep külfetiz iki kızı biz ona..

Kız kardeşimde geçen sene doğum yaptı o sancı çektiği andada, gün oturmasına gitmiş akşama kadar asla gelmedi, en son abla sanırım doğuruyorum hastaneye gidiyorum ben dedi, ve koşarak ben gittim yanına ve kız kardeşimin doğumunda ben bulundum onunlada ilgilenmedi malesef.

Ve şimdi 3. Doğumda eşim onu asla istemiyor tamamen soğudum annenden yüzünü dahi görmek istemiyorum, bir insan evlatlarını bu kadar hiçe sayarmı diyor, bu doğumda etrafımızda bulunmasın, gelmesin gitmesin diyor, işin aslı bende asla istemiyorum ama ortada şuan kavga, tartışma vs. De yok nasıl istenmediğini ve yaptıklarının merhametsizce şeyler olduğunu fark ettireceğim(işin aslı daha önce çok seferde kavga çıkarmadan dile getirdim ama asla oralıklı olmuyor) çok soğudum gerçekten bu anlattığım daha devede kulak anlatsam aşırı uzun olur kimse okumaz, sizin anneniz böyle birisi olsa napardınız??

(not olarak her kız gibi bende annemi yanımda istedim sadece, başka hiçbir çıkar menfaat beklemiyorum,yardımı da yok zatende, manende hiçbir şekilde yanımda olmuyor🥺🥺)
Yeğenleri erkek k mi
 
X