- 20 Ocak 2010
- 45.736
- 160.570
- 43
-
- Konu Sahibi yesilgunes
- #61
Bir şeyi de yapama be kadinnnn bir şey de gelmesin elinden
Öncelikle azminiz için sizi tebrik ederim, buraya yazanların çoğu sadece koşulları suçlayıp kendi durumlarını değiştirmek için harekete geçmiyor. Sadece mızmızlanıyorlar yani.Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Yorumunuz için teşekkür ederimİnsan istedikten sonra hiçbir şey için geç değil kaldı ki henüz çok gençsin. Sadece konudan bağımsız şunu söyleyebilirim. Psikoloji şu an hali hazırda yığılmanın olduğu bir bölüm malesef ki ve meslek yasası da olmadığı için iki sertifika alan kendini “terapist” ilan ettiği bir sektör haline dönüştü. İyi bir terapist olabilmek için mezun olduktan sonra yüksek lisans yapıp bir sürü eğitim alman gerekiyor ve hepsi maalesef ki çok ciddi ücretli. Yani sadece lisans okumakla bitmiyor iş. Eğer ki bunları yaparım ve gerekli bütçemde var diyorsan giriş yoksa başka bölümlerde bakabilirsin
Yolunuz açık olsun öyleyse şimdiden başlayın üniversite sınavına çok az kaldı inşallah her şey gönlünüzce olurYorumunuz için teşekkür ederim
Ailemin maddi durumu iyi bana maddi destek olurlar. Hem ben de okurken çalışırsam para kazanırım diye düşünüyorum.
Tabi çok zengin değiliz ama yurt dışın da yüksek lisans yapabilecek noktaya kadar çıkabilirim.
Psikoloji haricinde bana en yakın diğer bölüm özel eğitim öğretmenliği.
Yorumunuz için teşekkür ederim :)Öncelikle azminiz için sizi tebrik ederim, buraya yazanların çoğu sadece koşulları suçlayıp kendi durumlarını değiştirmek için harekete geçmiyor. Sadece mızmızlanıyorlar yani.
Ben de üniversiteye geç başladım, "bu saatten sonra okuyup ne yapacaksın" dediler. Dinlemedim, çok çabaladım, okudum ve şu an gayet saygın bir mesleğim var. Arabam var, evim var. Çoğu kişinin yıllarca kursa gidip öğrenemediği düzeyde ingilizce biliyorum. Sınavlardan aldığım puanları geçtim yurtdışında çok rahatlıkla kendi başımın çaresine bakarım, öyle diyeyim. O yüzden konuşan konuşsun, siz kendi önünüze bakın. O kendilerine arkadaş diyenleri de hayatınızdan çıkarın bence.
Alıntı yaptığım yerle ilgili bir soru sormak istiyorum. Bir bölüm kazanmışsınız zaten. Kayır yaptırmış mıydınız? Eğer yaptırdıysanız afla vs okula dönme durumunuz olabilir mi? Bunları araştırdınız mı? Yüksek bir ihtimal değil ancak böyle bir şansınız olabilir. En azından okulun öğrenci işlerine ulaşıp bilgi alın derim ben. Afla vs dönme ihtimaliniz varsa yeniden hazırlanmak zorunda kalmazsınız. Yolunuz bahtınız açık olsun.
Ayyy ya bu o yaşlara mahsus.. ben de 28 ken mesela 28 i büyük bir yaş zannederdim, sonra 32 oldum dedim ne büyük, şimdi 38 imMerhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Sen onu da yaparsın eminimVar bir hayalim kaldı iyi derecede ingilizce öğrenmek
Ben 26 imda mezun oldum. İki uni okudum arka arkaya. Kucuk de gosterdigim icin hc sorun olmadi ki benim yasimda olanlar var bolumumde. Onlarla da yasca kucuklerle de takiliyorduk.. kimi ikinciyi okudugu icin kimi mesun olamadigi icin senin yasina yakin arkadaslarin da olucak okulda. Hatta belki senden buyukler.. benden buyukler vardi cunku. Bu lise degilki herkesin yasi bir olsun. Kesinlikle okumak istedigin bolunden ilerde yapmak istedigin meslekten vazgecmemelisin. Herseyi gectim o uni ortamini yasamalisin. Belki unide bulucaksin askini bitirince evleniceksin bilemezsin herseyde vardir bir hayir.. ben 26 da mezun oldum 27 de evlendim kisa bir calisma hayatim oldu 28 de oglumu dogurdum.Merhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Ayyy ya bu o yaşlara mahsus.. ben de 28 ken mesela 28 i büyük bir yaş zannederdim, sonra 32 oldum dedim ne büyük, şimdi 38 imyani bu hesaba göre sen daha çocuksun gerçekten o yaşlarda hiç böyle hissetmezdim ama cidden çok küçük yaşlar. Baharın da baharı yani kendine istediğin her şeyi inşaa edebileceğin bir yaş.
Bide benden olsun şöyle dolu dizgin bir aşk yaşa inşlh, bir başka oluyor o zamanalrda
Yorumunuz için çok teşekkür ederimBen 26 imda mezun oldum. İki uni okudum arka arkaya. Kucuk de gosterdigim icin hc sorun olmadi ki benim yasimda olanlar var bolumumde. Onlarla da yasca kucuklerle de takiliyorduk.. kimi ikinciyi okudugu icin kimi mesun olamadigi icin senin yasina yakin arkadaslarin da olucak okulda. Hatta belki senden buyukler.. benden buyukler vardi cunku. Bu lise degilki herkesin yasi bir olsun. Kesinlikle okumak istedigin bolunden ilerde yapmak istedigin meslekten vazgecmemelisin. Herseyi gectim o uni ortamini yasamalisin. Belki unide bulucaksin askini bitirince evleniceksin bilemezsin herseyde vardir bir hayir.. ben 26 da mezun oldum 27 de evlendim kisa bir calisma hayatim oldu 28 de oglumu dogurdum.Oglum biraz buyuyunce meslegime kaldigim yerden devam ettim. Hic bir sey icin gec degil elinden gelenin en iyisini yap
O yanındakilerden hemen uzaklaş. Seni aşağı çeken kimseyle muhatap olma. Evet isteklerin kolay değil ama olmaz değil. Bir an önce heveslerin için çabalamaya başlaMerhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Artık onlarla konuşmuyorum. Sınava hazirlanmaya başladım. Yakında ingilizce öğrenmeye de başlayacağım, bu yaz sürücü kursuna da gideceğimO yanındakilerden hemen uzaklaş. Seni aşağı çeken kimseyle muhatap olma. Evet isteklerin kolay değil ama olmaz değil. Bir an önce heveslerin için çabalamaya başla
Yorumunuz için çok teşekkür ederimAy kafayı yicem. 23 yaş ne yav. Çocukluktan daha yeni çıkmışsın
Bu okuma öğrenme olaylarında yaş sınırlaması en net bizim ülkede var. Bak ben son 15 yılımı yurtdisina 2 farklı ülkede yaşayarak geçirdim ve birçok farklı ülkeye de turistik amaçlı gittim. Hayat Türkiye'de yaşandığı gibi değil. Benim mesela çalıştığım bi yerde bi Amerikali vardı. 43 yaşında öğretmen olmak istediğine karar vermiş ve başlamış. Ben şahsen kendim bunun örneklerinden biriyim. Uniden mezun olduktan sonra İngilizce öğrendim ve Asya ülkelerinden birine öğretmen olarak uluslararası Bi okulda iş buldum gittim. 32 yaşına kadar öğretmenken sıfırdan yazılım öğrenip hayvan gibi çalışarak önce 33 yaşımda Amerikan şirketinde sonra da 35 yaşımda İngiliz şirketinde çalışmaya başladım. Yazılım mühendisi olarak. Ve ben TR'de sınıf öğretmenliği mezunu idim
Bir arkadaşım psikopat kocasından 35 yaşında boşandı. Kocası hicbirsey yapmasına izin vermezdi. Sonra o da bilgisayar kursuna gidip süper Bi iş buldu ve 37 yaşında yeniden evlendi, çok da mutlu.
Bi ara geçici olarak Avusturya'da bi şirkette çalıştım online. Amerikali bi kadın vardi. 67 yaşında kendi şirketini kurmak için ayrıldı bizim şirketten ve çok heyecanlıydı hevesliydi.
Bizde 25-30da heyecan bitiyor insanlarda. Hiç anlamıyorum vallaBen 37 yaşına yeni girdim. O kadar çok hayalim var ki daha. Allah ömür verirse gayet de yaparım Allah'in izniyle. Kafam yerinde çok şükür
O yüzden 23te bunları düşünmek çok üzücü. Etrafa ne bakıcan Allah aşkına. Çoğu da senin hevesini heyecanını kıskandığı için söylüyor bunları. Okul da okursun iş de bulursun dil de öğrenirsin Allah'ı izniyle. Hayat o kadar da kısa değil. İnsanlar 80-90a kadar yaşıyor artık. Düşünsene kendini 80 yaşında bi hayal et. 60 yıl önceye dönsem şunu şunu yapardım diye ahlanip vahlanmak yerine 'iyi ki yapmışım, denemisim' demek istemez misin. Alternatifi ne yani. Ah çok geç kaldım, o zaman gidip evleneyim bari mi diceksin. Yazık değil mi o gençlik enerjine.