- 23 Aralık 2024
- 60
- 60
- 23
-
- Konu Sahibi yesilgunes
- #21
Liseden arkadaşlarım hepsi. Ben hedeflerimi söyleyince bir anda böyle davranmaya başladılar. Yoksa önceden çok iyi anlasirdik, ben de onlardan hiç beklemezdim çok şaşırdım
Liseden arkadaşlarım hepsi. Ben hedeflerimi söyleyince bir anda böyle davranmaya başladılar. Yoksa önceden çok iyi anlasirdik, ben de onlardan hiç beklemezdim çok şaşırdımne salak arkadaslarin varmis. neden hala onlqrla berabersin ki? onlarla takildikcq sadece geri gidersin
Hayır tabiki gören de bunları 90 yaşında falan yapmak istiyorsun sanacakMerhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Yoo hayır zaten ilk önceliğim evlilik olamaz. Benim tek istediğim okumak ve meslek sahibi olmak. Sadece arkadaşlarımdan fikir almak istemiştim, alaya alinacağimi düşünemedimOkul islerini burda bilen arkadaslar yorumlar zaten. Lisans on lisans universite hayatinda illaki yonlendirmeler olur. Yinede gec kaldigini dusunmuyorum.28 de ehliyet aldim. Arada suruyorum imkanim olsa aktif kullanirim. İnanilmaz zevkli. Evlilik bu yasta zaten asla aklindan gecmesin. He ne olur cok cok iyi biri cikar bakarsin duzgun efendi karakteri saglam isi gucu yerinde bir sene konusursun tanirsin iyice bir yola cikarsin. Ama meslegini eline almani oncelik olarak tavsiye ederim. En guzel yaslaein hicbirseye gec kalmis degilsin.
Ne güzel yazmışsınız çok teşekkür ederimöncelikle böyle konuşan kişilerle arana mesafe koymanı tavsiye ediyorum.2.olarak ben de ilk ünvden mezunken senin gibi hayat "gecti bitti ah vah" ederdim simdi o kadar pişmanım ki çünkü o zaman 24 yaşımdaydım işsizdim, sevmedigim bir bölüm okumuştum. sonra böyle olmaz dedim ayağa kalktım, öğretmenlikle ilgili eğitimler aldım, 28 yaşımda ikinci ünv okudum. 31 yaşımda atandım. 30 yasimda ehliyrt aldim 32 yasimda da arabami aldim.ki sen benden 10 yaş gençsin. asla geç kaldım diye düsünme aksine tam yolun başındasın, hayalindeki bölümü oku. ben ünv iken yaşı büyük evli,çocuklu, hamile bile arkadaşlar vardı artık herkes alıştı bu tarz öğrencilere. bir yandan okuyup ćalışabilirsin de, üstelik bölüm psikoloji, harika bir bölüm.ögrenciyken staj yaparsın ya da oyun ablası,animatör,ödev ablası gibi işler yaparsın.fakültede hocalara destek olursun, kismi kütüphade falan calisirsin, degrlendir hepsini. bölüm bitince yurt dışı yüksek lisans arastır ya da erasmus falan. yaşın o kadar tatlı,güzel bir yaş ki. bence 18 yaş ünv icin cok erken biraz cahil oluyorsun,halâ çocuk gibi oluyorsun hatalar yapıyosun ama sen daha olgun daha kararlı bir tutum sergileyeceksin bu da seni öne çıkaracaktır. asla pes etme ve aksiyon al,yolun açık olsun
Hayat daha yeni başlıyor. Genceciksin, geç değil tabiki. 40-50 yaşlarında hatta daha büyük yaşta birkaç üniversite okuyan insanlar var.Merhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Yorumunuz için çok teşekkür ediyorumhayır neden geç olsun öyle düşünmeyin tamam mezun olunca 27-28 yaşında olacaksınız ama istediğiniz arzunuzu gerçekleştirerek ömrünüzün geri kalanında memnun olacaksınız. diğer yanda da istemediğiniz bir işi yapıp istemediğiniz bir yerde ömür geçirmek pişmanlıklarla keşkelerle dolu bir hayat sürmek var. tabii ki de yine en uygun rahat olan yolu seçip devam edebilirsiniz insanoğlu alışıyor. araba sürmenin ingilizce öğrenmenin de yaşı mı olurmuş çok saçma geldi bana. evet erkenden yapılırsa daha sağlam temeller atılır ancak bunları bu yaşınızda da yapabilirsiniz nine değilsiniz sonuçta. genceciksiniz daha. mezun olduğunuzda da genç olacaksınız büyük bir yaş değil ki 27-28ler. yapamayacağınızı devam edemeyeceğinizi anladığınızda da bırakırsınız bence. tek düşünmeniz gereken sadece kesin olarak psikoloji okuduğunuzda iş sahibi olabilir misiniz yurtdışına gidebilir misiniz asıl önemli olanlar bunlar. azimli olmanız büyük avantaj böyle bi konuda hırslı inançlı ve yola devam edecek olmalısınız asıl önemli olan bunlar. çevreniz arkadaşlarınız büyük ayıp etmiş olumsuz yanlarını söyleyebilirler size ama alay etmek büyük yanlış. eğrisiyle doğrusuyla anlatıyorlarsa sıkıntı yok. yine de sizin hayatınız onlar yaşamayacak sizin yerinize. kimse yaşamayacak sadece siz yaşayacaksınız. tüm ipler sizin elinizde ama tabii olabilecek olan şey var olamayacak olan şey onları düşünün taşının.
Son bir aydır hiç biriyle görüşmedim, derslerime odakliyim.Arkadaşın kıskançlıktan beynini kullanmayı unutmuş. Sınav sürecinde bu sözde arkadaş ile görüşmeyin.
Bebeksin yahu daha, hepsini yaparsın.Merhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Yorumunuz için teşekkür ederim :)Hayır tabiki gören de bunları 90 yaşında falan yapmak istiyorsun sanacak
Arkadaşların kesinlikle arkadaş değil, birini böyle aşağı çeken bir kitleye arkadaş denmez, arkadaş görünümlü düşman denir. Destekleyip "okumuş" arkadaşların cesaret vereceğini yerde dibe çekmeye çalışıyor seni. Arkadaşlarından uzaklaş hedefine odaklan, yap ve başar.
Zaten son bir aydır hiç biriyle görüşmüyorum. Sadece derslerime çalışıyorum.Bebeksin yahu daha, hepsini yaparsın.
O seni aşağı çeken insanları hayatından çıkartmalısın ilk olarak.
Neden geç olsun. Çok gençsin daha. Sana köstek olanlar seni kıskananlardır. VazgeçmeMerhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Yoo asla bir iki insanın lafına bakarak hedeflerimden vazgeçmem. Ne bileyim onlar öyle "sen iş ortamını bilmezsin, seni 28 yaşında işe almazlar" deyince benim de kafam karıştıÇok gençsin bunların hepsi eğer istersen gerçek olabilir hayallerini terk etme
Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Gerçekten çok gençsin, önünde uzun bir yaşam yolu var kismetse. Hayallerini gerçekleştirmek için de çok çok ideal bir yaştasın. Arkadaş çevren bence kıskanç ve bencil, onlardan da uzaklasmalisin, eksik olsun öyle arkadaşlık, seni dibe cekmelerine izin verme. Ben 41 yaşında ehliyet aldım ve gayet de süper araba kullanıyorum şu an. 23 yaş nedir ki ya, arkadaşların kafayı yemişMerhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.
Ben de 46 yaşındayım. Beden yaşlanıyor, ruh değilAnnenizin 50 yaşında üniversite okuması ne büyük bir cesaret :) 23 yaşında ki birinin gözünden 50 çok büyük geliyor mesela.
Bütün yorumlari okumadim ama size bir akademisyen olarak sunu söylemek istiyorum: Daha cok gencsiniz, bütün hedeflerinize ulasabilirsiniz. Okumanin gercekten yasi yok. Benim ögrencilerim sizin yaslarinizda oluyor (ben yurtdisindayim).Merhaba kızlar yeni üyeyim. Sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum.
Ben 23 yaşındayım. Liseden mezun olduğum da Hacettepe Psikoloji bölümünü kazandım, ingilizce okuyacaktım. Psikoloji istediğim bir bölüm ve meslek.
Fakat bir hastalığımdan dolayı o yıllar üniversite okuyamadım ve işe girip çalışamadım. Şimdi daha iyiyim ve yeniden üniversite okumak istiyorum, sınava hazırlanıyorum.
Ayrıca yurt dışın da yüksek lisans yapmak, ehliyet almak, ingilizce öğrenmek, part time çalışmak istiyorum. Kısacası çok hedefim var. Eğitim ve meslek sahibi bir kadın olmak istiyorum.
Fakat ben çok azimli olsam da arkadaş çevrem bana şunları söylüyor
"Senin yaşındakiler çoktan okudu iş sahibi oldu senden geçti"
"Sen bu yaşta araba da süremezsin, ingilizce de öğrenemezsin, çocukken yapacaktın bunları"
"Mezun olduğunda 27 28 yaşında olacaksın, o yaştan sonra mesleğine başlamak için geç"
Arkadaşlarım üniversiteden çoktan mezun oldular, torpille de olsa iş sahibi oldular, bir çoğu evli, nişanlı. Ben sadece hedeflerimi onlarla paylasmak istemiştim ama çok alaya alındım. Acaba dedim gerçekten çok mu geç kaldım?
Ben uzun yıllar evde olduğum için iş ve üniversite ortamını bilmiyorum.
Gerçekten öyle mi her şey için çok mu geç kaldım? Fikirlerinizi yazarsanız sevinirim.