22 yaşında 9 Aylık evliyim boşanmak doğru bir karar mı?

Siz şu yazdıklarımızı normal buluyor musunuz? Aslında bence bizden boşan dememizi bekliyorsunuz evet gerçekten size saygısı olmayan, ezen, zevk almadığınız, özgüveninizi bitiren bi adamla işiniz ne? Eşim bana bir gün sarılmasın öpmesin ben boşlukta gibi hissederim evlendikten beri diyorsunuz bu normal değil kuzum.. belki ayrılık düşüncesi korkutur kendine çeki düzen Verir umuyorum..
 
tek şunu söyleyeyim çocuk olursa düzelir deme.
çocuk yapma da ne yaparsan yap düzelene kadar düzelmezse de ya boşan ya evli kal ama çocuk yapmaa. birde kendini çok güzel ifade etmişsin :) aklında bşaında işte ama işte zor durumdasın
 
Sakın çocuk yapma, sen boşanmak istiyorum deyince çocuk isteyip seni el mahkum bırakmaya çalışabilir, sakın kanma. Aklın varsa git ailenin yanına, keyfine bak.
 
Daha küçücüksün ailen nasıl bu yasta evlenmene izin verdi ki ?
Ne iş yapıyor bu adam ?
O kaç yaşından ?
Siz daha kendiniz büyümemişsiniz ki evliliği yürütebilesiniz.
 
Umaysglm .!.:
Merhaba arkadaşlarım ablalarım.. yardımınıza çok ihtiyacım var. Biraz uzun oldu ama nolur okuyun yardımcı olun bana.. Eşimle Eylül ayında tanıştık 4 aylık yalvarma, peşimden koşma kapımın önüne gelip bekleme ağlama sonucunda Aralık ayında hayatıma kabul ettim. Sevgili olduk Martta nişanlandık ve Eylül'de evlendik. O kadar çok sorunum var ki. Yüz yüze tartışamıyoruz en ufak suratım düşsün benden çok o surat asıyor. Günlerce konuşmasam günlerce konuşmuyor. Nişanlıyken hep çocuğumuz olsun hemen derdik evlendikten sonra biraz bekleyelim zamanı var demeye başladı 9 aydır bekliyorum. Normalde kadın istemez erkek ister bebeği ama ben çok istediğim halde kabul ettiremedim. Doğal olarak benim de hevesim kaçtı zaten bu durumdayken bebeği düşünmek istemiyorum. Ben çok bakımlı biriyim kişisel temizliğime her zaman çok dikkat ederim. hatta ilk nişanlandığımızda kimse yakıştıramamıştı bizi eşimin zengin vs. Olduğunu düşünmüşlerdi. Yoksa ona bakmayacağımı söylüyorlarmış arkamdan. Biraz özel ama 1 buçuk 2 ayda bir ilişki yaşıyoruz o da ben yanıma yaklaşmadığın için gururum inciniyor diye üzülüp ağlayıp kavga çıkardıkran sonra oluyor. Evlendiğimizden beri bir kere gelip sarılıp öptüğünü bilmiyorum. Ben yaklaşınca şakayla karışık git yaa bi dur vs. Sözler ediyor sanki kadın gibi naz yapıyor itiyor beni. Zoruma gidiyor uzaklaşıyorum. Bu arada defalarca konuştum bunları bana karşı biraz ilgili ol biraz sevgi göster diye. Benim adım evde "hişt, kız, aloooo" bu şekilde çağırılıyorum. Ben ona aşkım hayatım canım derken. Tabii ki evlilik bu nişanlılık gibi olmaz diyeceksiniz ama daha 1 yıllık bile evli değiliz ki.. Ben hayat dolu bir insanımdır her zaman enerji doluyumdur. Ama artık içimde o enerji, istek mutluluk yok. Bu evde sadece temizlik, yemek, çamaşır bulaşık yıkamak için varmışım gibi geliyor artık. Evden çıkmıyorum psikolojim altüst oldu. Sürekli azar işittiğim için o psikolojiye kapılmışım kendi ailemle görüştüğümde sürekli babam birşeylere kızacak sanıyorum anne hadi babam kızmasııın diyip durduğum için annem anladı burada çok ezildiğimi. Çok ağladı. Yaptığım yemeklere ben de dahil herkes bayılırken o sürekli kusur buluyor. Bir bardak suyunu dahi mutfaktan gelirken bile kendi almıyor. Her sabah 7 de uyandırıyorum işe gitmesi için zar zor işe gönderiyorum. (çalışmayı sevmiyor) o gittikten sonra uyuduğum zaman kızıyor. Ben çalışıyorum sen uyu anca diye. Çalışmak istiyorum izin vermiyor. akşam gelip yemek yedikten sonra beni evde tek başıma bırakıp arkadaşlarıyla dışarı çıkıyor. Geldiğinde de uykudan gözlerini açamıyor sırtını dönüp uyuyor düğün gecesi hariç bir kere uyurken sarıldığını bilmem. Evde sıkılıyorum diyorum sıkılıyorsan annemlere git diyor çok iyi anlaşıyorum eşimin ailesindeki herkesle ama oraya gittiğimde akşam yemeğe kendisi de oraya geliyor ve kayınvalidem eşimin dizinin dibinden ayrılmıyor , sanki onun eşi oymuş gibi davranıyor eşime ayağının altına kurban olduğum diye hitap ediyor ve o da annesine her gün daha da aşık olduğunu söylüyor. Anneni mi çok seviyorsun beni mi diye şakayla karışık sorduğumda annemi seviyorum tabiki sorman hata diye bir cevap aldım. Aynı zamanda benim ailemde sürekli kusur arıyor. Onlarla beni bir yere göndermiyor ablama gelinlik ve ev eşyası almaya gidilecek iki kardeşiz benden başka kardeşi yok beni istedi yanında ve beni de çağırdılar. O kadar doldum ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Eğer oraya da göndermezse kalbimden geçen tek şey eşyalarımı toplayıp ailemin evine dönmek. Annem az buçuk biliyor bu yaşadıklarımı kapımız her zaman açık sana dedi. Sizce ne yapmalıyım her yolu denedim herşeyi yaptım ama bir türlü mutlu olamıyorum düzelmiyor durumlar. Ayrılırsam herkesin bana bakışı farklı mı olur dul diye? Ya da pişman olur muyum sizce? Lütfen yardım edin fikirlerinize ihtiyacım var bitik durumdayım artık...
Genişletmek için tıkla...
Bugun degilse yarın ayrılacaksın sen bu adamdan.
Ama o zaman muhtmelen cocugun da olacak, ve " cocuklu dul" diyecekler.
Yasin cok kucuk, yeni bir hayata baslamak icin gecikme.
 
Adam iyi oyuncuymuş resmen köprüyü geçene kadar ayıya dayı demiş gibi olmuş bu adamdan çocuk falan isteme ayrıl hayatımı kurtar.
 
Canım şimdi okudum yazdıklarını bu adam düzelmez ömrümü çürütme boşuna yazık şutla gitsin seviyorsun anlıyorum seni ama İnan yılllar sonra sevgi yerini kırgınlıklara bırakıyor olan senin gençliğine olur ... bende geçtim aynı yollardan 10 tanede çocuk doğursan nafile yine kıymet vermez...
 
Eşinizin ailesi homofobik mi? Eğer öyleyse, birkaç hanımefendi de şüphelenmiş zaten benim de ilk aklıma gelen paravan evlilik yaptığı oldu. Boşansanız da, evlenip boşanmış bey olacağı için ailesi ve çevresinde şüphe kalmayacak gibi.

Ama önemli değil bu durum düşünmeyin onu hiç. Bu saatten sonra siz kendinize bakın. Ağlamaya gerek yok, eşyalarınızı toparlayın ve çıkın. Ailenize de durumu ağlamadan sızlamadan açıklayın, mutlu değilsiniz bu kadar basit. Ailenize bir teklifte bulunun, lise kpss ile atanmak olur, istediğiniz bir bölüm vardır oku okumak olur vs. geleceğiniz ile ilgili plan yapıp söyleyin. Okurken de çalışırsınız vs. Onlar da sizin kararlığınızı ve geleceğe yönelik umudunuzu görürlerse mutlu olurlar.
Boşanma konusunda da avukatla görüşün. Herkes bürolara dönmeye başladı, avukatla muhattap olsun. Anlaşmalıya yanaşırsa protokol hazırlasın 3 ay bekleyin, yoksa direk açsın davayı. Siz muhattap olmayın.
Bir hata yaptınız belki, ama karşılığında çok değerli bir tecrübe kazandınız. Hayatınızı sıfırdan örmek sizin elinizde. Üzülmemeye çalışın, umarım bundan sonra yüzünüz hep güler.
 
Umaysglm .!.:
Merhaba arkadaşlarım ablalarım.. yardımınıza çok ihtiyacım var. Biraz uzun oldu ama nolur okuyun yardımcı olun bana.. Eşimle Eylül ayında tanıştık 4 aylık yalvarma, peşimden koşma kapımın önüne gelip bekleme ağlama sonucunda Aralık ayında hayatıma kabul ettim. Sevgili olduk Martta nişanlandık ve Eylül'de evlendik. O kadar çok sorunum var ki. Yüz yüze tartışamıyoruz en ufak suratım düşsün benden çok o surat asıyor. Günlerce konuşmasam günlerce konuşmuyor. Nişanlıyken hep çocuğumuz olsun hemen derdik evlendikten sonra biraz bekleyelim zamanı var demeye başladı 9 aydır bekliyorum. Normalde kadın istemez erkek ister bebeği ama ben çok istediğim halde kabul ettiremedim. Doğal olarak benim de hevesim kaçtı zaten bu durumdayken bebeği düşünmek istemiyorum. Ben çok bakımlı biriyim kişisel temizliğime her zaman çok dikkat ederim. hatta ilk nişanlandığımızda kimse yakıştıramamıştı bizi eşimin zengin vs. Olduğunu düşünmüşlerdi. Yoksa ona bakmayacağımı söylüyorlarmış arkamdan. Biraz özel ama 1 buçuk 2 ayda bir ilişki yaşıyoruz o da ben yanıma yaklaşmadığın için gururum inciniyor diye üzülüp ağlayıp kavga çıkardıkran sonra oluyor. Evlendiğimizden beri bir kere gelip sarılıp öptüğünü bilmiyorum. Ben yaklaşınca şakayla karışık git yaa bi dur vs. Sözler ediyor sanki kadın gibi naz yapıyor itiyor beni. Zoruma gidiyor uzaklaşıyorum. Bu arada defalarca konuştum bunları bana karşı biraz ilgili ol biraz sevgi göster diye. Benim adım evde "hişt, kız, aloooo" bu şekilde çağırılıyorum. Ben ona aşkım hayatım canım derken. Tabii ki evlilik bu nişanlılık gibi olmaz diyeceksiniz ama daha 1 yıllık bile evli değiliz ki.. Ben hayat dolu bir insanımdır her zaman enerji doluyumdur. Ama artık içimde o enerji, istek mutluluk yok. Bu evde sadece temizlik, yemek, çamaşır bulaşık yıkamak için varmışım gibi geliyor artık. Evden çıkmıyorum psikolojim altüst oldu. Sürekli azar işittiğim için o psikolojiye kapılmışım kendi ailemle görüştüğümde sürekli babam birşeylere kızacak sanıyorum anne hadi babam kızmasııın diyip durduğum için annem anladı burada çok ezildiğimi. Çok ağladı. Yaptığım yemeklere ben de dahil herkes bayılırken o sürekli kusur buluyor. Bir bardak suyunu dahi mutfaktan gelirken bile kendi almıyor. Her sabah 7 de uyandırıyorum işe gitmesi için zar zor işe gönderiyorum. (çalışmayı sevmiyor) o gittikten sonra uyuduğum zaman kızıyor. Ben çalışıyorum sen uyu anca diye. Çalışmak istiyorum izin vermiyor. akşam gelip yemek yedikten sonra beni evde tek başıma bırakıp arkadaşlarıyla dışarı çıkıyor. Geldiğinde de uykudan gözlerini açamıyor sırtını dönüp uyuyor düğün gecesi hariç bir kere uyurken sarıldığını bilmem. Evde sıkılıyorum diyorum sıkılıyorsan annemlere git diyor çok iyi anlaşıyorum eşimin ailesindeki herkesle ama oraya gittiğimde akşam yemeğe kendisi de oraya geliyor ve kayınvalidem eşimin dizinin dibinden ayrılmıyor , sanki onun eşi oymuş gibi davranıyor eşime ayağının altına kurban olduğum diye hitap ediyor ve o da annesine her gün daha da aşık olduğunu söylüyor. Anneni mi çok seviyorsun beni mi diye şakayla karışık sorduğumda annemi seviyorum tabiki sorman hata diye bir cevap aldım. Aynı zamanda benim ailemde sürekli kusur arıyor. Onlarla beni bir yere göndermiyor ablama gelinlik ve ev eşyası almaya gidilecek iki kardeşiz benden başka kardeşi yok beni istedi yanında ve beni de çağırdılar. O kadar doldum ki artık ne yapacağımı bilmiyorum. Eğer oraya da göndermezse kalbimden geçen tek şey eşyalarımı toplayıp ailemin evine dönmek. Annem az buçuk biliyor bu yaşadıklarımı kapımız her zaman açık sana dedi. Sizce ne yapmalıyım her yolu denedim herşeyi yaptım ama bir türlü mutlu olamıyorum düzelmiyor durumlar. Ayrılırsam herkesin bana bakışı farklı mı olur dul diye? Ya da pişman olur muyum sizce? Lütfen yardım edin fikirlerinize ihtiyacım var bitik durumdayım artık...
Genişletmek için tıkla...
Ayrıl bence onuda anasının evine yolla ayağının altına kurban olmaya devam etsin. Birde çocuğun yok üstelik ailen arkanda şansilisin inan sadece bu açıdan onu hayatından çıkarmaya bak inan daha cin üzer seni kendi ayaklarının üstünde de durursun çalışırsın hatta kafanda dağılır kimin ne dedigide aman o bu ne der diye gelmedik dünyaya hayatına bak bence
 
Bu adamdan çocuk yapma hevesiniz 9 ayda geçmiş(Inşallah geçmiştir. ) zamanla bu adamdan sana koca falan olmayacağını da anlayacaksın yavaş yavaş geliyor demek ki sana aydınlanma!.. Ille evlilik ille cocuk diyorsan yaşın genç erkeklere de kıran girmemişti en son ben evlenirken 🤔
 
Okuma sansiniz varsa okuyun yada bir meslek edinin çalışın kendi ayaklarınızın üzerinde durun simdiki gençlik 17 ve 22 yaşına gelince koca derdine düşüyorlar yazık etmeyin kendinize bu yaşta sorumluluk almak kolaymi hayatınızı yaşayın korkmayın evde kalmazsınız bu ne acele üç gün sonra da böyle ağlarsınız hem çok kızıyorum hem çok üzülüyorum önce kendi sayginliginizi kendinize olan özguveninizi kazanın
 
İlk evliliğim başlangıcı bu kendim mi yazdım acaba diye düşündüm resmen. Sonrası aldatıldığımı öğrendim psikolojik şiddet üstü fiziksel şiddetle tamamladım. Ve boşandım.
Benden daha önce düşünmüşsünüz böyle bir adamla devam edemeyeceğini tebrik ederim sizi.
Şimdi yapmanız gereken en kısa zamanda tekmeyi basmak ve hayatınıza yeniden başlamak.
Çünkü ayrılınca şükredeceksiniz ve hayatınıza doğru düzgün biri girincede iyi ki diyeceksiniz.
 
adamdan nasıl ayrılırım demiyorsun da, çocuğun yok diye üzülüyorsun yau. 32 yaşına geldiğinde bu kişiden çocuğun olmadığı için O KADAR mutlu olacaksın ki.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

kalmayanhevesler
Sizce boşanmalı mıyım?
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
1K
Burcak41
B
K
Ev ici siddet 4 aylik evliyim
6 7 8
Yorumlar
147
Görüntüleme
5K
Slayer Witch
Slayer Witch
K
Eşimle her hafta sonu kavga ediyoruz boşanmam gerek mi ?
6 7 8
Yorumlar
152
Görüntüleme
4K
Kedili ve Bebeli
Kedili ve Bebeli
Dertliyim 44
Artık evlilikten eşimden soğudum.
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
7K
patiledim
P
B
Sorun annemde mi eşimde mi?
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
3K
mslsnm
mslsnm
X