- 30 Haziran 2013
- 18.884
- 13.124
Yani böyle yeşile kaçar bir sarı pembesi bir sarı enfeksiyon olabilir.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Popüler Konu 2025 Şubat Anneleri Paylaşım Alanı
- Konu Sahibi ladin19
- Başlangıç Tarihi
- 28 Şubat 2023
- 34
- 11
Çok mutlu oldum şu an inşallah sağlıkla kucağınıza alırsınız sizde. Çok güzel anlar aslında tadını çıkarmam lazım ama endişeden sevinemedim işte
dediğiniz gibi biraz sabırsızlanıyorum başka gebelerin belli olunca bu haftalarda böyle oldu.
- 24 Ağustos 2022
- 2.463
- 4.151
En güvenilir fetal dna diye biliyorum. Amniyosentezi eğer bir sıkıntı çıkarsa son seçenek olarak alıyorlar diye biliyorum
Sanki benim aklımda da amniosentez daha güvenilir ama daha riskli olduğu için en son tercih ediliyor gibi kalmış.tamamen bebeğin suyundan alındığı için daha güvenilirmiş,diğeri anne kanımdan sonunca bebeğin DNA’ları ayıklanmaya çalışılıyor
- 24 Ağustos 2022
- 2.463
- 4.151
Ben açıkçası fetal dna yaptıracağım. Mesela İkili test süreci de beni geriyor. Ama hangisi daha iyi doktorunuza danışmanız daha sağlıklı olur
- 10 Haziran 2024
- 84
- 117
- 27
Canım benimde sata göre 9 hafta ultrasona göre 7+2 ve de sorun yok korkma olabiliyorÇok mutlu oldum şu an inşallah sağlıkla kucağınıza alırsınız sizde. Çok güzel anlar aslında tadını çıkarmam lazım ama endişeden sevinemedim işte
Gidemedimki bir türlü doktora dahaBen açıkçası fetal dna yaptıracağım. Mesela İkili test süreci de beni geriyor. Ama hangisi daha iyi doktorunuza danışmanız daha sağlıklı olur
bu hafta sonu 6 hafta bitiyor kalp atışı için gideceğiz inşallah o zaman detaylı soracağım.ama aklımda karışık - 24 Ağustos 2022
- 2.463
- 4.151
Hepimizin öyleGidemedimki bir türlü doktora daha
aramıza hoş geldin- 6 Mayıs 2024
- 383
- 211
- 26
- 14 Mayıs 2024
- 148
- 22
- 22
Kızlar gece boyu hastanedeydim hastaneden yeni geldim yani acile gittim benim çok şiddetli belim ağrıyordu ağırdan nefesim kesildi kaç kere bir de karnım ağrıyordu başım çok ağrıyordu resmen böyle delirecektim ağrı'dan dedi ki enfeksiyonlar olabilir tahlili yaptı sonuçları temiz çıktı ultrasona hala girmedim sizce neden belim ağrıyor ve ağrı kesici yapmasına rağmen hala ağrıyor
Bir hafta bende yaşadım hareket ettikçe batıyor acıdan duramıyordum,bana klima çarpmıştı çünkü tatildeydim uyuyamadıkca kökledim klimayı.sizdede ya klima yada ceryanda kalmış olabilirsiniz belki
- 30 Haziran 2013
- 18.884
- 13.124
Fetal dna canim bende 10. Haftayi bitirmeyi bekliyorum. İki hafta sonra gibi ocak annelerinden kızlar bu sıra yaptırıyor. 450 dolar civari
korkma ama yumurtalarımiź en uygun spermi dsecmislerdir. Down sendromlu bebeklerin anne yaş ortalaması 26 çıkmış bir araştırmada risk faktörü hep vardır ha biz bir tık daha yakınız o kadar.
Evet ordanda takip ediyorum yaptıranlar çok orayada bir sorayım aslında
bizim ailede de olduğu için fazla telaşlıyum galiba - 30 Haziran 2013
- 18.884
- 13.124
Eşinle akrabalık var mı canimEvet ordanda takip ediyorum yaptıranlar çok orayada bir sorayım aslında
Yok ama teyzemin vardı Down sendromlu kızı,hatta ablamdada vardı hiçbir test te çıkmadı kalp hastasıyla yasamayamadı yavrum.aile genetiğinde varsa tasıyıcı olunuyor
- 28 Şubat 2023
- 34
- 11
- 2 Temmuz 2024
- 4
- 5
- 29
o bir şey diyene kadar aklıma gelmedi hamile olduğum. İnşallah bi şey olmamıştır.
- 11 Ocak 2024
- 96
- 68
- 27
Herkes neden acımasız sözler ile saldırmış gerçekten anlamış değilim. Burası aynı dönemde hamile olanların etkileşimde olduğu bir başlık. Evet birçoğumuz bebeği olması için çok dua etti çok istedi ama kiminin de istemeden hamile kalması çok doğal. Madem öyle korunsaydı demişsiniz ama korunmasına rağmen çocuk olabiliyor. Her ne olursa olsun hormonları tavan yapmış bir anne adayına böyle yaklaşmak hiç doğru değil hele ki biz de aynı hormonların etkisiyle durduk yere bile ağlayabiliyorken mutsuz birinin böyle davranması gayet normal. Biraz anlayış göstermek zor olmasa gerek hanımlarMerhaba kızlar.
Uzun süredir takip ediyorum sessizce, ben değişik bir hikaye ile geldim, sizinkilere hiç benzemeyen.
Biri 10, biri 5 yaşında iki kızım varken, aniden 5 günlük adet gecikmesi yaşayınca beynimden vuruldum. Çünkü hayatım boyunca 2 kez adetim gecikti, biri 10 biri 5 yaşında işte o gecikmelerin.
SAT 24 Mayıs, 5 günlük gecikme olunca bir günün içinde 2si erken gebelik testi, biri normal kaset test yaptım, saniyesinde kontrol çizgisi kadar net ve koyu çizgileri gördüm. 3 testte de geçirdiğim ağlama krizlerinden bahsetmeyeceğim
Neyse, doktora gittik, içimde bir umut, kist var, ondan gecikmiş falan der diye beklerken gebelik kesesi var fakat henüz bebek görünmüyor dedi. 6 gün önce oluyor bu muayene, 5+3 dedi kesenin boyutuna göre. Hem karın, hem vajinal baktı. Sadece küçücük bir parlama vardı vajinal utrason görüntüsünde. Doktorda da bir ağlama krizi geçirdim tabi, gebelik kesesi var diyince. Hcg de 10 bin küsür çıktı kanda.
Doktor istenmeyen bir gebelik olduğunu anlayınca 2. bir seçeneğiniz daha var biliyorsunuz dedi ama hayatımı ne hale getireceğini bilsem bile bir bebeği aldırmayı hiçbir zaman düşünmedim, hala bunu yapabileceğime inanmıyorum. Bunun vicdani yükü ile yaşayacağıma geri kalan hayatımı, bir çocuğun yükünü taşırım daha iyi.
Velhasıl, sizin mesajlarınızı okuyunca, ilk 2 gebeliğimdeki heyecanlarım, testi görünce, kalp atışını duyunca mutluluktan ağlayışımı hatırlıyorum ve sonra da diyorum ki hayat ne kadar acımasızsın. Kimini bebek diye senelerce ağlatırken, kimine de hiç istemediği zamanda, istemediği bir bebek veriyorsun, neden? Bu sorunun cevabını hiçbir zaman bulamayacağım.
2 çocuklu mutlu bir anneyken bir anda suyu çekilmiş bir ağaca döndüm. Ne yemek, ne içmek, ne uyumak, ne nefes almak, hiçbir şey yapmak istemiyorum, çünkü çok mutsuzum. Sürekli ağlıyorum, gözyaşım da bitmiyorYanımda da benim sevgime ilgime muhtaç 2 tane yavrum olunca iş iyice zorlaşıyor.
Hayat enerjim ve ışığım söndü sanki. 39 bitmiş olacak bebek doğduğunda, ben bu yaşta artık yeni bir bebek büyütmek değil, bütün ilgimi ve emeğimi kızlarıma vermek istiyordum. Düşündükçe nefesim kesilecek gibi oluyor. Allah kimseyi istemediği bir gebelik ile sınamasın.
2 gün sonra randevum var, doktorun 'aa kese var ama bebek oluşmamış, yok bebek' diyebileceği umuduyla ayakta duruyorum, hala bu ihtimale tutunuyorum, bunun ne kadar düşük bir ihtimal olduğunu bildiğim halde.
İşte benim hikayem böyle bir şey. İçinden bana kızan da olur şimdi, bebeği oldu diye ağlanır mı diye ama ağlanır, inanın bana ağlanır.
Ben sessiz sessiz sizin sevinçlerinizi izlemeye devam edeceğim. Umarım hepiniz sağ salim yavrularınıza kavuşursunuz
@morfokelebeği hesabını iptal etmişsin ama umarım mesajları okuyorsundur. Çocuk sayısını kendi zihninde tamamladıktan sonra yeni bir evlat haberi almak gerçekten birçoğuna zor gelebilir. Ama bebeğin dünyaya gelirse ve yeniden annelik duygusunu yaşarsan o bebek sana yeni ümitler doğuracaktır. En basitinden hayata daha sıkı sarılmanı daha güçlü olmanı ve kendini daha genç hissetmeni sağlayacaktır. Mesela ben de istenmeyen bir çocuk olarak dünyaya gelmişim annem aldırmak için hastaneye dahi başvurmuş, doğumu çok zor geçmiş ama doğduktan sonra bütün pişmanlığı geçip gitmiş ve hala iyi ki doğurmuşum tüm hayatım yeniden şekillendi diyor. Her çocuk rızkıyla bereketiyle sevgisiyle gelir. Aldırmayı düşünmek de bir seçenek ama bir cana kıymak çok korkunç bir fikir. Şimdilik kendinizi sakin tutmaya çalışın ve güzel düşüncelerle bu süreci atlatmaya çalışın. Gerekirse bir destek alın ama kötü düşünceleri sık sık aklınıza getirmeyin derim
Merhaba,siteden ayrilmaniza uzuldum. Durumunuzu ve duygularinizi anliyorum. Hepimizin hikayesi farkli ve her sey insana dair. Bu duygulari yasamaniz ve burda paylasmaniz tabiiki cok normal. Beklenmeyen gebelikte aglayan, uzulen insanlara yakinen sahit oldum, yalniz degilsiniz. Ben 2. Secenegin kotu bir durum oldugunu hic dusunmedim hayatta ama herkesin inanis ve dusuncesi farkli tabii saygi duyuyorum. Umarim gonlunuz ferah bir sekilde verdiginiz kararla yolculugunuz devam etsinMerhaba kızlar.
Uzun süredir takip ediyorum sessizce, ben değişik bir hikaye ile geldim, sizinkilere hiç benzemeyen.
Biri 10, biri 5 yaşında iki kızım varken, aniden 5 günlük adet gecikmesi yaşayınca beynimden vuruldum. Çünkü hayatım boyunca 2 kez adetim gecikti, biri 10 biri 5 yaşında işte o gecikmelerin.
SAT 24 Mayıs, 5 günlük gecikme olunca bir günün içinde 2si erken gebelik testi, biri normal kaset test yaptım, saniyesinde kontrol çizgisi kadar net ve koyu çizgileri gördüm. 3 testte de geçirdiğim ağlama krizlerinden bahsetmeyeceğim
Neyse, doktora gittik, içimde bir umut, kist var, ondan gecikmiş falan der diye beklerken gebelik kesesi var fakat henüz bebek görünmüyor dedi. 6 gün önce oluyor bu muayene, 5+3 dedi kesenin boyutuna göre. Hem karın, hem vajinal baktı. Sadece küçücük bir parlama vardı vajinal utrason görüntüsünde. Doktorda da bir ağlama krizi geçirdim tabi, gebelik kesesi var diyince. Hcg de 10 bin küsür çıktı kanda.
Doktor istenmeyen bir gebelik olduğunu anlayınca 2. bir seçeneğiniz daha var biliyorsunuz dedi ama hayatımı ne hale getireceğini bilsem bile bir bebeği aldırmayı hiçbir zaman düşünmedim, hala bunu yapabileceğime inanmıyorum. Bunun vicdani yükü ile yaşayacağıma geri kalan hayatımı, bir çocuğun yükünü taşırım daha iyi.
Velhasıl, sizin mesajlarınızı okuyunca, ilk 2 gebeliğimdeki heyecanlarım, testi görünce, kalp atışını duyunca mutluluktan ağlayışımı hatırlıyorum ve sonra da diyorum ki hayat ne kadar acımasızsın. Kimini bebek diye senelerce ağlatırken, kimine de hiç istemediği zamanda, istemediği bir bebek veriyorsun, neden? Bu sorunun cevabını hiçbir zaman bulamayacağım.
2 çocuklu mutlu bir anneyken bir anda suyu çekilmiş bir ağaca döndüm. Ne yemek, ne içmek, ne uyumak, ne nefes almak, hiçbir şey yapmak istemiyorum, çünkü çok mutsuzum. Sürekli ağlıyorum, gözyaşım da bitmiyor
Hayat enerjim ve ışığım söndü sanki. 39 bitmiş olacak bebek doğduğunda, ben bu yaşta artık yeni bir bebek büyütmek değil, bütün ilgimi ve emeğimi kızlarıma vermek istiyordum. Düşündükçe nefesim kesilecek gibi oluyor. Allah kimseyi istemediği bir gebelik ile sınamasın.
2 gün sonra randevum var, doktorun 'aa kese var ama bebek oluşmamış, yok bebek' diyebileceği umuduyla ayakta duruyorum, hala bu ihtimale tutunuyorum, bunun ne kadar düşük bir ihtimal olduğunu bildiğim halde.
İşte benim hikayem böyle bir şey. İçinden bana kızan da olur şimdi, bebeği oldu diye ağlanır mı diye ama ağlanır, inanın bana ağlanır.
Ben sessiz sessiz sizin sevinçlerinizi izlemeye devam edeceğim. Umarım hepiniz sağ salim yavrularınıza kavuşursunuz
Bu arada yazismalara istinaden sunu demek isterim;
destek istemek, duygulari paylasmak, dertlesmek hepimizin hakki ve buna ihtiyacimiz var. Bizden farkli bir hikayede moralimiz bozulacak, duymaya katlanamayacak duruma gelecek ve baskalarini yargilayacaksak hayat dar bir cerceveye donusur. Hepimize bol sans
Benzer Konular
