Arkadaşlar zorunlu sezeryan olanlar üstüne alınmasın ama bu kadar öcü değil vajinal doğum. Ben bile yaptıysam herkes yapar. Çok fazla üstünlüğü var bir kere. Özellikle bebek açısından faydalarını ben kendi çocuğumda elhamdülillah çok gözlemledim. Bende vajinismus vardı, doktora baktırmıyordum bile. Doğum öncesi hazırlık eğitimi aldım. Bana söylenen herşeyi yaptım. Dersime iyi çalıştım yani. Son ana kadar da gitmedim, çünkü ne zaman gitmem gerektiğini eğitimden biliyordum. Hastaneye kahvaltımı bile yapıp gittim. Gittiğimde önce nst çeltirdim. Ordaki hemşire koluma girip götürdü doktorun yanına
koca koca dalgalar görünüyor tabi
İçeri girdim tabi ben dışarda sıra bekliyorum, bağırmıyorum falan sadece ağrıdan biraz kıvranıyorum arada. Doktor bi baktı açıklık 9 cm olmuş doğum eylemi başlamış şok geçirdi panikledi eli ayağına dolandı acaba burda mı yaptırsak dedi. Sonra İzin vermediler yukarı tek çıkmama, tekerlekli sandalyeyle personelle gönderdiler.
Kasılmalarım çok güçlüydü ama asla dayanılmaz değildi ve inanın 24 saate yakın sürdü. Sürekli hareket halinde oldum evde. Duşumu aldım, masajlar müzik mum kuran okudum, çıktım gece eşimle yürüdük. Sabahı ettim böyle böyle. Erkenden gitmediğim için suni sancı verilmedi, nst de saatlerce yatmadım. Gittim ve doğurdum. Düşünün ben. Aşırı aşırı korkuyordum her gece kabuslar görüyordum hani daha nasıl anlatabilirm korkumu bilmiyorum ama bu korkuların üstüne gittim. Doğum yapan görünce sorardım daha evlenmeden çok zor mu diye. Öyle bi yerleşmiş korku. Eğitim hazırlıklar ve okuduğum kitaplar sayesinde oldu. Herkes yapıyor, doğal ve fizyolojik bir olay. Bedeninize güvenin. Gerçekten bu olay kafada biten bir şey önce inanmak gerekiyor. Sezeryana öcü demiyorum, o hep bi ihtimal ve iyi ki var hayat kurtarıyor. Ama herkes nasıl yaptıysa (hele hele ben yaptıysam) siz de yaparsınız.
Benim zorlandığım ve çuvalladığım kısım emzirmek oldu. Doğum bir kaç saatte bitiyor ama emzirmek sürekli. Sütüm hep vardı ama mememi hazırlamamıştım öncesinde krem sürmeye başlamak gerekiyormuş hamileliğin son zamanlarında. Kimse de beni uyarmamıştı. Gerçi hazırlasamda olurdu yinebenim meme yapısı hassas. 2 ay boyunca ağlaya ağlaya emzirdim yaram felaketti ve hiç bir şeye cevap vermedi. Kendiliğinden kapandı ama deformite oluştu. Meme bezleri genişlemiş 4 yıl mememden süt aktı konforum sıfırdı.
Birde bebeğimde kolik vardı sürekli ağlıyordu. Bem biliyordum ama etrafıma daha doğrusu kocama ve kaynanama anlatamadım. Aç herhalde ya da sen yanlış yapıyorsun bir şeyi gibi bana güvenmediler. Sütüm iyi olmasına rağmen mama verdim şaka gibi. Eşime koliği anlatmak bunun normal olduğunu anlatmak çok yordu beni. Beni suçladı anlayana kadar. Eşlerinizin başetmesi azsa panikse onları da hazırlayın arkadaşlar.
Emzirme ve kolik benim o ilk 3 aylık dönemimi kabusa çevirdi. Travma etkisi yaptı o yüzden 9 yıl cesaret edemedim
Şu an emzirme eğitimi almak istiyorum ama kimden alacağımı bilmiyorum online istemiyorum ama çok iyiyse belki fikrim değişir. Önerileriniz varsa alırım.
Çok yazdım okuduysanız helal olsun
Sevgiler
Bu arada ben de şehir hastanesine gidiyorum ama doktorum bana bırakıyor. Umarım gönlünüze göre doktor bulabilirsiniz. İnsanın kendi evi en iyisidir yine de seçenek yoksa anne yanı sizin için daha makul olabilir
hayırlısı diyelim bakalım sağlıkla gelsinler 
her şey gönlünüzce olsun.
