Haklısın, okuldan geldikten sonra direkt yatıp uyudum. Geçti çok şükür iyiyim şimdi.
Canımı sıkan başka bir durumu sizlerle paylaşmak istiyorum. Beni en iyi sizlerin anlayacağını düşünüyorum.
4 senelik evliyim, evlendiğimin ilk ayi diş gebelik yaşadım ve tüpüm alindi. Ondan sonra iki defa kimyasal gebelik yaşadım. İki defa tüp bebek denedik tutmadi. Bu gebeligim ise çatlatma iğnesiyle olustu. Çok şükür bugüne kadar leke kanama ağrı vs durumları olmadı. Doktorum her ihtimale karşı kan sulandirici kullandiriyor ve 12. Haftaya kadar da progestan kullandım. Kendime dikkat ettiğimi düşünüyorum aslında ama yine de eşimden ve çevremden gördüğüm baskı artık beni kötü hissettiriyor. Biri diyor yemek yemez aç kalırsan bebek düşer, biri diyor rapor al okula gitme, eşime kalsa zaten 9 ay yataktan çıkmayacağım, yani anlayacağınız ağzı olan konuşuyor. Biliyorum hepsi yaşadığım acılara tanık olmuş benim iyiliğimi isteyen insanlar ama artık çok bunaldım, sürekli bir korku salıyorlar üzerime.
kendimi yormuyorum, okulda derslerim haftada 3 gün ve öyle çok aşırı yoğun değil, 21 saat derse giriyorum. Bir de evde eğitim öğrencim var ona evinde ders vermeye gidiyorum. Onun haricinde evden dışarı pek çıkmıyorum, ev temizliğini ise şimdiye kadar sadece bir kere yaptım. Sizce ben gerçekten dikkat etmiyor muyum kendime? Son bir şey eşim araba kullanmami da istemiyor bu süreçte haklı mı sizce, ben çok mu başına buyruk davranıyorum ?