Erkekler kendi ailesine daha çabuk inanıyor çünkü onlar çocuk büyütmüş biz yapamıyoruz hiç bişey. Evet yeni anne olduk biieyleri bilmiyor olabilir ama bir kere söyleyin sonra kararı bize bırakınFikir beyan et ama o çocuğu sen doğurmadıysan ısrarı bırak. Dediğinize katılıyorum belki maddi olarak onu alacak durumda değil. Milletçe çok seviyoruz her şeye karışmayı
Anlatmakla anlamamaları ama dışarıdan bir video ile ikna olmaları beni benden alıyor. Sanki biz değil de diğer herkes daha iyi biliyor her şeyi. Benim eşimde öyle ben anlatıyorum neden olmayacağını ikna olmuyor inanmıyor. Aynı şeyi aynı kelimelerle başkası anlatıyor ikna olup inanıyor
Yok biz illa ısrar edeceğiz milletçe burnumuzun başkasının işine degil de suratımıza yakıştığını bi kabullenemedik
Her şeyi ağzına almak istiyor aslında anladığından değil de ama yemeğim tadını aldı mı bırakmıyor kayısı verdim bir yapıştı çekinfe çok ağladıKendi de yemek istiyor galiba
Galiba bende hala lohusa psikolojisindeyim. Herşey üstüme geliyor gibi.O kadar bensiniz ki. Doğum lohusa psikolojisinden ben de çıkamadım halen ve sanırım ince bir depresyon içindeyim. Çocuğum asla dışarda durmuyor bi markete gitmek bile zulüm oluyor. Geçen hafta yemek yiyelim diye bir gaflette bulunduk rezil rüsva olduk paket bile yaptıramadan kaçmak zorunda kaldık resmen. Sürekli kucak isteyen bir kızım var hiç bir işimi yapamıyorum. Uykusuzluktan delirme aşamasındayım (ki o kadar uykuya düşkün bir insan değilim) gecen gece biberonla mamasını içmediği için çocuğuma trip attım halen vicdan azabını çekiyorum. genel olarak mutsuzum. Evladımı çok seviyorum olsun diye çok uğraştım kaç sene bekledim onu ama bu süreçte yapayalniz kaldım.
Demem o ki bunları hepimiz yaşadık yaşıyoruz kendini yalnız hissetme. Çıkabiliyorsan çık uzak bi yere gitme apartmanın etrafını dolan gel altına yaparsa eve koşarsın hemengeçecek bu günler biliyorum biraz uykuları düzene girsin biraz bağımsız olmayı öğrensinler daha da kolaylaşacak bence her şey. Sadece biraz zamana ihtiyacımız var.
Benim kızım olunca herkesin kızı var sanıyomBendim canım o sağolasınama oğlum var
Tek başına baya zor bebek arabası katlanır olmalı ya ben gittim pusetşi planlar vsr ya takılan onlardan aldım eşime diyorum katlanır alıcam ne gerek vsr ikinciye diypr dışarı çıkamıyorum evde tıkışıp kaldım. Oğlumu hazırlıyorum pusete koyuyorum önüne kırmızı balığı açıyorum beni göremeyince ağlıyor sonra arabayı aşağı indiriyorum sorna gelip oğlumu alıyorum ama o 2 dk ölüm gibi yalnız kalıyor evde kimse anlamıyor beni duyan öyle bırakma evde diyor sanki başka imkan varhepimiz aynıyız. Benimde etrafım çok kalabalıktı çocuğum 2 aylık olana kadar sürekli evimde eşimin tarafı gelip kalıp durdular herşeye karıştılar beni mahfettiler. Eşimle evliliğimizin sarsılmasına sebep oldular. Çocuğumu emzirirken günlerce üstünde ağladığımı bilirim ben gözyaşları ile emzirdim bebeğimi bende dışarı çıkamıyorum hava da çok sıcak bide tek başına çıkmak çok zor oluyor.
Vallahi aynı. Benim anlattığım hiç bişey doğru değil ama doktor söylediğinde yada biri dediğinde bir videodan gördüğünde hemen herşeye inanıyor. Sanki ben yalancıyım gibiFikir beyan et ama o çocuğu sen doğurmadıysan ısrarı bırak. Dediğinize katılıyorum belki maddi olarak onu alacak durumda değil. Milletçe çok seviyoruz her şeye karışmayı
Anlatmakla anlamamaları ama dışarıdan bir video ile ikna olmaları beni benden alıyor. Sanki biz değil de diğer herkes daha iyi biliyor her şeyi. Benim eşimde öyle ben anlatıyorum neden olmayacağını ikna olmuyor inanmıyor. Aynı şeyi aynı kelimelerle başkası anlatıyor ikna olup inanıyor
Yok biz illa ısrar edeceğiz milletçe burnumuzun başkasının işine degil de suratımıza yakıştığını bi kabullenemedik
Akşam 9 da geçiyo.. Bizim düzenli tek rutinimiz bu herhalde.. Ama asla 9 u aşmayız.. O saatlerde ne misafirliğe giderim ne de misafir alırım kızım alıştı 9 da uyumayaKızlar bebiş akşam uykusuna kaçta geçiyor sizlerin ve kaç saat uyuyup yemek için uyanıyor 9 Temmuz da 5 Aya gireceğiz
Lohusa depresyonum vardı biliyorsunuz çıkmaya başladım hep dışarıdayız dışarıda vakit geçiriyoruz ev içinde huzursuz oluyorum
Bence en çok uykusuzluk yoruyor bayankafa gidiyor üstüne yorgunluk stres doğum psikolojisin falan dün akşam bende oğlumunyyutamadım normalde uykusu gelince 15 20 dk da dalar uykuya 2 saat yatakta durduk artık çıldıracsktım babası da içerde playstation oynuyor ben söylemesem gelip karışamaz ille gidip kucağına veriocem onda da kucağında tutmuyor yoruluymjş hemen pusete falan bişeye koyup video açıyor sussun diye bende böykr olunca vicdan azabı çekiyorumO kadar bensiniz ki. Doğum lohusa psikolojisinden ben de çıkamadım halen ve sanırım ince bir depresyon içindeyim. Çocuğum asla dışarda durmuyor bi markete gitmek bile zulüm oluyor. Geçen hafta yemek yiyelim diye bir gaflette bulunduk rezil rüsva olduk paket bile yaptıramadan kaçmak zorunda kaldık resmen. Sürekli kucak isteyen bir kızım var hiç bir işimi yapamıyorum. Uykusuzluktan delirme aşamasındayım (ki o kadar uykuya düşkün bir insan değilim) gecen gece biberonla mamasını içmediği için çocuğuma trip attım halen vicdan azabını çekiyorum. genel olarak mutsuzum. Evladımı çok seviyorum olsun diye çok uğraştım kaç sene bekledim onu ama bu süreçte yapayalniz kaldım.
Demem o ki bunları hepimiz yaşadık yaşıyoruz kendini yalnız hissetme. Çıkabiliyorsan çık uzak bi yere gitme apartmanın etrafını dolan gel altına yaparsa eve koşarsın hemengeçecek bu günler biliyorum biraz uykuları düzene girsin biraz bağımsız olmayı öğrensinler daha da kolaylaşacak bence her şey. Sadece biraz zamana ihtiyacımız var.
Gerçekten öyle bebekle dışarı çıkmak çok zor ama onlar keyif alıyor hele şimdi tam keşif zamanları herşeyi anlıyorlar. Ama hem hava çok sıcak hemde cidden yorgunluktan hiç bişey yapmak istemiyorum. Çocukla içeri kapandımBende gebelikte baya evdeydim öocuk olsun şöyle yaparız böyle yaparız diyen insanlar kendini naza çekip ben çağırmadan gelmez oldular Bende çağırımıyorum biz çocuğumuzu zorlanarak büyüterek baya güçlüninsanlar oluyoruz. İlkk başta yapamam edemem dediğim ne varsa çok şükür şimdi kendi başıma yapıyorum. Arkadaş konusunda Bende aynıyım hatta bazılarıyla görüşmüyorum bile artık. Dışarı çıkmak çok ama çok iyi gelşyor bebelere onlar iyi oldukça bizde iyi oluyoruz biz iyi olursakta onlar iyi kısır döngü böyle gidiyor ama dışarı çıkmak öyle zor geliyor ki bana balkona bile eriniyorum bazen ama çocuğum için kendimi çok zorluyorum. O yorgunluk hali Bende Dr fazlasıyla oluyor eve gelince ağlıyor galiba seninkidr normalde anne sütü veriyorum ama artık doymuyor mama anne sütü karışık gidiyoruk çoğunluk anne sütü dışarı çıkarken mama yapıyorum dışarıda yediriyorum eve gelince yine ml acıkıyor meme mi istiyor anlamıyorum hemen ağlıyor üstümü çıkarıp elimi zor yıkıyorum o ağlayınca öok stres oluyorum. Bende ağlayamıyorum bazen gözüm doluyor gibi ama akmıyor ya ay cidden ne zor şeyler yaşıyoruz başkasına kolay heliyor keşke ağlayabilsrk bence biraz daha iyi oluruz.
Benim kızın da ilk günden çok kötü kokar kaka yapmış gibi.. Bi de büyük insanlar gibi geğiriyoBnmkinin en baisndan beri kokuyorhatta aramızda kalsın aynı bnmki gibi kokuyo
Eşinin müsait olduğu zamanda birlikte çıksanız olmaz mı hem sana kolaylık olurTek başına baya zor bebek arabası katlanır olmalı ya ben gittim pusetşi planlar vsr ya takılan onlardan aldım eşime diyorum katlanır alıcam ne gerek vsr ikinciye diypr dışarı çıkamıyorum evde tıkışıp kaldım. Oğlumu hazırlıyorum pusete koyuyorum önüne kırmızı balığı açıyorum beni göremeyince ağlıyor sonra arabayı aşağı indiriyorum sorna gelip oğlumu alıyorum ama o 2 dk ölüm gibi yalnız kalıyor evde kimse anlamıyor beni duyan öyle bırakma evde diyor sanki başka imkan var
Bence tüm sıkıntıkızı onlardan çıkarmaya çalışıyoruz en azından ben öyleyim önceden çok savaşırdım artık bıraktım içimden sabır çekiyorum aslında eşim kötğ bişey yapmıyor ama ben daha fazla şey bekliyorum ondan biraz mutlu edilmeye ilgiye ihtiyacım var ama görmüyor bunu normal devam ediyor hayatına ne kadar yıprandığıkı bilmiyor çok yoruluyosjn diyor ama çtle boş lafta öyle çiçek böcek sevmem ama bir gün çiçekle gelse ya da ufakta olsa bir sürpriz yapıp kafamı dağıtsa ille ben dicem oda bana ne istiyorsun söyle yapayım diyecekGaliba bende hala lohusa psikolojisindeyim. Herşey üstüme geliyor gibi.en çok eşim gözüme batıyor söylenmeyi hiç sevmeyen biriyim hiç bişey için eşime şimdiye kadar söylenmedim ama doğumdan sonra sürekli eşimle mücadele ediyorum bilmiyorum ben mi değiştim yoksa ona laf anlatmaya mı çalışıyorum anlamadım. Hep memnuniyetsiz ve dırdırcı biriymişim
Birşeyler izletiyor musunuz bebişeBence en çok uykusuzluk yoruyor bayankafa gidiyor üstüne yorgunluk stres doğum psikolojisin falan dün akşam bende oğlumunyyutamadım normalde uykusu gelince 15 20 dk da dalar uykuya 2 saat yatakta durduk artık çıldıracsktım babası da içerde playstation oynuyor ben söylemesem gelip karışamaz ille gidip kucağına veriocem onda da kucağında tutmuyor yoruluymjş hemen pusete falan bişeye koyup video açıyor sussun diye bende böykr olunca vicdan azabı çekiyorum
İşte anca haftada bir hafta içi yorgunum şöyle böyle diyince benim hevesim jalmıyor zaten zar zor çıkıyorum her şeyi ben yapıyorum o sadece bebek arabasını indirecek işe gidiyor diye bir şey yaptığını sanıyor bende çalışıyordum hemde hamileykende çalıştım o kadar yorulmuyordum erkekler çok mızmızEşinin müsait olduğu zamanda birlikte çıksanız olmaz mı hem sana kolaylık olur
Gündü ve gece aynı içiyo.. Genelde 90 ml içiyo benim ki ve bitiriyo.. Ama bitiremezse biberon başlığı ile oynamaya başlıyo agzıyla bn de doydu deyip alıyorumKizlar bebislerin mama veren anneler için gündüz içtiği ölçü ile gece beslenmesonde içtiği ölçü ayni mi ? Ya da siz onu bitirene kadae veriyormusunuz yoksa içtiği kadar deyip birakiyomusunuz ? Bizim ki açıkiyor ya azıcık içip yatıyor acaba tam bitirse uyur mu yoksa alışkanlikmi yapti
Evet anlamıyorlar gerçekten. Bir saçımın okşanmasına bile öyle ihtiyacım var ki. Sevgiye ilgiye hasret kaldım. Benim ki çocuktan sonra çok değişti bilmiyorum ben belki daha çok istiyorum ama cidden yorulduğumu görmüyor ne hale girdiğimi. Bi kere güzel bişey söylemez oldu. Bilmiyorum ben eşimi bu süreçte tanıdım. Artık gözümde çok başka biri. Bakalım nereye kadar gidecez.Bence tüm sıkıntıkızı onlardan çıkarmaya çalışıyoruz en azından ben öyleyim önceden çok savaşırdım artık bıraktım içimden sabır çekiyorum aslında eşim kötğ bişey yapmıyor ama ben daha fazla şey bekliyorum ondan biraz mutlu edilmeye ilgiye ihtiyacım var ama görmüyor bunu normal devam ediyor hayatına ne kadar yıprandığıkı bilmiyor çok yoruluyosjn diyor ama çtle boş lafta öyle çiçek böcek sevmem ama bir gün çiçekle gelse ya da ufakta olsa bir sürpriz yapıp kafamı dağıtsa ille ben dicem oda bana ne istiyorsun söyle yapayım diyecek
Laf o kadar çok benim dediğime çıkıyor ki her konuda ama artik ben sükunetle karsiyalayamiyorum. O insanla görüşme diyorum hemen itiraz çok geçmeden gerçek yüzünü görüyor mesela. Ya da onu öyle yapma böyle böyle olacak diyorum yok çocuk gibi benimle inatlaşıyor. E ama bende sıkıldım gaaari daaAyni durum nerdeyse eşimde de var. Konu çocuktan da bağımsız bu arada. Ve bazen başka kişilerin bi sey söylemesine gerek kalmadan iş dönüp dolaşıp benim dediğime geliyo. Ama dere tepe aşıp o yola geliyo esim. Yıllar içinde artık uzun uzadıya anlatma işinden uzaklaştım. Sadece sonucun sürecin ne olduğunu anlatıp "ben bunu söylüyorum bunu öneriyorum istedigini yapmakta özgürsün diyorum. Cok nadir durumlarda ilk benim dedigimi dinliyor uyguluyor. Bizim iş kurma sürecimiz olduğunda 2 3 ay kadar hangi sektör üzerinden ise girelim diye bi tartışma sürecimiz olmuştu artı eksi yonleriyle aylarca hergun konustuk. En son 2 ye düşürdük. Sonra suan yaptığımız çocuk giyim değil diğer seçeneği yapalım diye diretti. İkisi de mantıklı bi seçenekti ve dil dökerek çocuk giyimin daha ağır bastigini (hissiyat olarak) ona anlatamadım. Sonra benim gebelikte yatma zorunluluğu gelince kader bu ya işler gene benim dediğime geldi ve bi anda çocuk giyimi işine girdik. Simdi iyiki bunu tercih ettim diyo ama zamanında gebe halimle ne mücadele verdim bi ben bilirim. Ama gerçekten biz eşlerin kadınların ilk dediğinde yapmama durumları beni aşırı irite ediyor. İstisna dışında çoğu kadın doğru yönlendirme yapar ki biz neden eslerimizi cocugumuzu yanlış yonlendirelim.
Mecbur izletiyorum ya mesela mama yapıcam çığlık çığlığa ağlıyor açıyorum o aralarda öyle keyfi açmıyorum durmadığında açıyorum ama eşime kalsa 2 saat çyle açar bende veremiyorum ona bakmwsıniçin ya da elli kere söylerim video açma diyeBirşeyler izletiyor musunuz bebişe
Demi çok mızmızlar. İzin gününde uyumak istiyormuş. Bi izin günüm var karışmasan olmaz mı diyor. İzin günlerinde bazen temizlik yapıyoruz yada bazen çocuğa bakmasını istiyorum diye geçen gelip diyor ki bende insanım izin günümde uyumak dinlenmek istiyorum biraz bırak beni. Ben sadece çocukla ilgileniyormuşum ama o bir sürü şeyle ilgileniyormuş. Oysa çocuğa bakmak çok daha yorucu.İşte anca haftada bir hafta içi yorgunum şöyle böyle diyince benim hevesim jalmıyor zaten zar zor çıkıyorum her şeyi ben yapıyorum o sadece bebek arabasını indirecek işe gidiyor diye bir şey yaptığını sanıyor bende çalışıyordum hemde hamileykende çalıştım o kadar yorulmuyordum erkekler çok mızmız
Biradds bize yaklaşamıyorlsr bakıyorum şöyle uzaktan kendime ben nile kendimle ilgilenemiyorum eşim eve geliyor koştur koştur yemek hazırla mutfsğo topla çocuğu uyut o uyuynca sende uyu falan bazen eşim gel tv izleyelim diyor yok uykum var diyorum bende ona yanaşqmıyorum çünkü çok yorgunum yapamıyorum ghiş bişey yoksa bende çocuğum uyuyunca tv izleyip bşşeyler içmek isterimEvet anlamıyorlar gerçekten. Bir saçımın okşanmasına bile öyle ihtiyacım var ki. Sevgiye ilgiye hasret kaldım. Benim ki çocuktan sonra çok değişti bilmiyorum ben belki daha çok istiyorum ama cidden yorulduğumu görmüyor ne hale girdiğimi. Bi kere güzel bişey söylemez oldu. Bilmiyorum ben eşimi bu süreçte tanıdım. Artık gözümde çok başka biri. Bakalım nereye kadar gidecez.