2024 Şubat Anneleri Paylaşım Alanı

Bebeğimin cinsiyeti

  • Ankete Katılan
    309
Ucanbalon .!.:
Yapamıyorum 🤣 yemek yiyemiyorum ne yazık ki zeytin ekmek (süt ürünü de tuketemiyorum😓) ya da bisküvi galeta falan ne varsa tamamen sağlıksız yani. Onlar da glütensiz doyurmuyor 🤣 Ev yemeği yemeyeli o kadar uzun zaman oldu ki. Akşamda eşim tam uyku saatinde eve geliyo yine yemek yok kuruyemiş falan öyle atıştırma. Su vantuzlu koltuklardan aldık 10 dakika onda oturuyor buzlukta ne varsa atıyorum ocağa son birkaç gündür sürekli yapamıyorum malesef
Kanguruda durursa yalandan bi süpürüyorum şarjlı süpürgeyle. Yoksa iş falan yok yani.çok zor benim gibi temizlik hastasına 🤣 ay ne dertliymişim yazdım da yazdım 😅 daha da yazarım da sus ağlama artık dersiniz diye çekindim 🤣
Genişletmek için tıkla...
Çok zor ya benimki de durmuyor bazen tuvalete bile gidemiyorum aç kalıyorum eşim işten gelene kadar bekliyorum yada belki bi kaç dk uyursa öyle birşeyler yiyorum
 
Ucanbalon .!.:
Valla ben aldım kuracağım günü iple çekiyorum. Tıp ilerliyor bazı şeyler değişiyor ama bu tip konularda gelenekselciyim biraz. Ben örümcekle büyüdüm valla masallahim
Var keklik gibi de sekiyorum 😅 saaaaaaaaatlerce durmayacak ya bu çocuk içinde az az binsin biz de kendimize bakalım yani
Genişletmek için tıkla...
Bende örümcekle büyümüşüm ama ne bilim erkek çocuklara daha zararlı diyorlar diye biraz düşünür oldum 5. Aydan itibaren kullanan kişiler varmış aslında. Ne zaman kullanmak doğru olur ki
 
Kizlar bebislerin mama veren anneler için gündüz içtiği ölçü ile gece beslenmesonde içtiği ölçü ayni mi ? Ya da siz onu bitirene kadae veriyormusunuz yoksa içtiği kadar deyip birakiyomusunuz ? Bizim ki açıkiyor ya azıcık içip yatıyor acaba tam bitirse uyur mu yoksa alışkanlikmi yapti
 
bireylulmeselesi .!.:
Bende örümcekle büyümüşüm ama ne bilim erkek çocuklara daha zararlı diyorlar diye biraz düşünür oldum 5. Aydan itibaren kullanan kişiler varmış aslında. Ne zaman kullanmak doğru olur ki
Genişletmek için tıkla...
Bi arkadaşım oğluna 6 ayi bittikten sonra kullanmaya başladı. Sanırım o aylarda ama inan bilmiyorum
 
Porodica .!.:
Duramıyorlar bence daha bende banyo oturağına oturtuyorum veya koltukta destekli oturtuyorum ama öne attığı oluyor 5 aylığız şuan sizin kaç aylıktı? 6. Ayda belki artık öne atmazlar kendilerini diye düşünüyorum
Genişletmek için tıkla...
4 ay 28 gğnlüğüz bizde ama ben 3 buçuk aylıktan beri kucağımda baya oturtuyorm durmuyordu çok hareketli benimki erken oturur sandım ama daha beklicez🤣
 
Kışın kullandığım küçük bir oda var hamileliğim de hep o odada takıldım bebeğim doğdu hava soğuktu yine o odadaydık küçük çabuk ısınıyor diye. Yaz gelince büyük odaya geçtik dün şöyle bir odaya girdim( temiz kalsın orası bari ) o kadar tuhaf oluyorum ki küçücük şeylerden aşırı etkileniyorum bebeğim doğduğunda etrafım çok kalabalıktı bakıyorum aslında o zaman kimseyi istemiyordum sadece bebeğimle kalsaymışım daha çok sarılıp öpseymişim diyorum devamlı kucağına alma omzuna alma şöyle yapma böyle yapma diyip durdular keşke kimseyi dinlemeyip daha güçlü olsaydım kimse yanımda olmasaydı diyorum asıl şuan yardıma çok ihtiyacım var ama annem dışında kapımı çalan yok. Ufacık şey Bile bütün günümü etkiliyor hemen modem düşüyor ya devamlı aklıma ilk bir ay geliyor hala çıkamadım doğum psikolojisinden çevreme bakıyorum herkes gezip tozuyor ben balkona zor çıkıyorum. Eşim normalde hafta sonu evde bugşn işi vardı gitti sabah erkenden kiö bilir kaçta gelir eve bende dışarı çıkayım dedim yine üşendim vazgeçtim yok ağlar yok altına yapar falan hep bunları dert ediyorum ben mi acaba çok sorun ediyorum. Ne çok konudan konuya geçtim gerçi konuşsam daha milyon tane şey anlatırım da işte..
 
meraklibirkisi .!.:
Bana da eşimin tarafı artık al 5 dk falan oturt diyor günde en son siz alın dicem elli kere söylediler bir kere de anlamıyor çünkü insan
Genişletmek için tıkla...
Aileler ne yazık ki hiç anlayışlı değiller. Bizlere ve kararlarımıza saygı duymuyorlar en önemlisi artık bizim de ana baba olduğumuzu henüz algılayamıyorlar. Belki siz yürütece karşısınız niye bu kadar ısrar anlamıyorum
 
meraklibirkisi .!.:
Kışın kullandığım küçük bir oda var hamileliğim de hep o odada takıldım bebeğim doğdu hava soğuktu yine o odadaydık küçük çabuk ısınıyor diye. Yaz gelince büyük odaya geçtik dün şöyle bir odaya girdim( temiz kalsın orası bari ) o kadar tuhaf oluyorum ki küçücük şeylerden aşırı etkileniyorum bebeğim doğduğunda etrafım çok kalabalıktı bakıyorum aslında o zaman kimseyi istemiyordum sadece bebeğimle kalsaymışım daha çok sarılıp öpseymişim diyorum devamlı kucağına alma omzuna alma şöyle yapma böyle yapma diyip durdular keşke kimseyi dinlemeyip daha güçlü olsaydım kimse yanımda olmasaydı diyorum asıl şuan yardıma çok ihtiyacım var ama annem dışında kapımı çalan yok. Ufacık şey Bile bütün günümü etkiliyor hemen modem düşüyor ya devamlı aklıma ilk bir ay geliyor hala çıkamadım doğum psikolojisinden çevreme bakıyorum herkes gezip tozuyor ben balkona zor çıkıyorum. Eşim normalde hafta sonu evde bugşn işi vardı gitti sabah erkenden kiö bilir kaçta gelir eve bende dışarı çıkayım dedim yine üşendim vazgeçtim yok ağlar yok altına yapar falan hep bunları dert ediyorum ben mi acaba çok sorun ediyorum. Ne çok konudan konuya geçtim gerçi konuşsam daha milyon tane şey anlatırım da işte..
Genişletmek için tıkla...
Benimde muzdarip olduğum bi konu.. benin yalnizligim gebelikte başlamıştı. Eve kapanmak zorunda kalmıştım. Değil kapımı çalan telefonumu dahi caldirmadilar. Erken doğum yaptım kimseyle fiziki görüşürmememiz gerekiyordu p süre içinde de en çok beni üzen şey daha önce anne olan ve bu psikolojiyi bilen arkadaşlarımın beni arayip sormamasi oldu. İçlerinden birinin de prematüre bebeği vardi. Yani beni anlayacak ve bana yol gösterebilecek biriydi ama bir kere bile aramadı. Erken doğum şoku aylardır sosyallikten uzak kalış insan görmeye hasretlik saçma sapan şeylerden konuşup kafayı dağıtma isteği.. hersey üstüme üstüme geldi. Esim çoğu zaman bana yardımcı olmadı miniminnacik bebekle yaralarimla baş etmeye çalıştım. Güneşin insana olan etkisine çok inanırım. Güneş yüzünü gosterdikce dışarı cikamasam da kızımı sardım sarmaladim balkona çıkarttım. Güneşe temas etmeye çalıştım. Günden güne kendime motive ettim geçecek düzelecek diye. Su güne baktığımda hersey düz yola girmiş değil ama mücadele etmek bi tık kolaylaşacak başladı. Bende her gün akşam olduğunda yarın dışarı çıkayım diyorum sonra o gün başladığında ya bi mazeret oluyor yada ben kendimce bi mazeret uydurup cikamiyorum. Evdeyken yoruluyorum çıktığımda geri döndüğümde daha yorgun oluyorum. Çoğu zaman dışarı çıktığımda burnumdan geliyo. Bitik bi halde eve giriyorum. Onceden ağlayarak rahatlar içimi bosaltirdim. Ama artık ağlamaya fırsatım da yok mecalim de. Soyle hönküre hönküre bi ağlasam diyorum ama ona bile enerjim yok. İleride düzen olucak rahatlık zamanı da olacak diye kendimi telkin ederek büyümeye çalışıyorum. Bende bu süreçte büyüdüm. Ogrettikleri şeylerle..
 
Ucanbalon .!.:
Aileler ne yazık ki hiç anlayışlı değiller. Bizlere ve kararlarımıza saygı duymuyorlar en önemlisi artık bizim de ana baba olduğumuzu henüz algılayamıyorlar. Belki siz yürütece karşısınız niye bu kadar ısrar anlamıyorum
Genişletmek için tıkla...
Aslında erkek bebek olduğu için almak istemiyorum ama belli de olmaz belki alırım sürekli al demeleri garip geliyor ben birine bişeyi al demem mesela ayıp geliyor bana belki istemşypr belki bütçesi yok vs doğru değil yani
 
meraklibirkisi .!.:
Ben durmadığında kucağıma alıp öyle yiyorum sma artık öyle de durmuyor yemek görünce çok ağlıyor
Genişletmek için tıkla...
Bizim de çevre hep al al al demeye başladı. Ben kullanmak istemiyorum en baştan beri. Bi ara eşimin de aklına girmişler alalım demeye başladı. Biraz anlatmaya çalıştım neden istemediğimi anlamadı. Sonra inst da bi video düştü önüme onu eşime yolladım vazgeçti. Artık çevreden biri bi sey dediğinde esim yok abi almiycaz biz diye basliyo anlatmaya. Bide ben cidden yoruldum şunu al bunu alma diyen insanlardan. Öneriye tamam kabul de ısrarla al al al yap yap yap...
 
meraklibirkisi .!.:
Kışın kullandığım küçük bir oda var hamileliğim de hep o odada takıldım bebeğim doğdu hava soğuktu yine o odadaydık küçük çabuk ısınıyor diye. Yaz gelince büyük odaya geçtik dün şöyle bir odaya girdim( temiz kalsın orası bari ) o kadar tuhaf oluyorum ki küçücük şeylerden aşırı etkileniyorum bebeğim doğduğunda etrafım çok kalabalıktı bakıyorum aslında o zaman kimseyi istemiyordum sadece bebeğimle kalsaymışım daha çok sarılıp öpseymişim diyorum devamlı kucağına alma omzuna alma şöyle yapma böyle yapma diyip durdular keşke kimseyi dinlemeyip daha güçlü olsaydım kimse yanımda olmasaydı diyorum asıl şuan yardıma çok ihtiyacım var ama annem dışında kapımı çalan yok. Ufacık şey Bile bütün günümü etkiliyor hemen modem düşüyor ya devamlı aklıma ilk bir ay geliyor hala çıkamadım doğum psikolojisinden çevreme bakıyorum herkes gezip tozuyor ben balkona zor çıkıyorum. Eşim normalde hafta sonu evde bugşn işi vardı gitti sabah erkenden kiö bilir kaçta gelir eve bende dışarı çıkayım dedim yine üşendim vazgeçtim yok ağlar yok altına yapar falan hep bunları dert ediyorum ben mi acaba çok sorun ediyorum. Ne çok konudan konuya geçtim gerçi konuşsam daha milyon tane şey anlatırım da işte..
Genişletmek için tıkla...
O kadar bensiniz ki. Doğum lohusa psikolojisinden ben de çıkamadım halen ve sanırım ince bir depresyon içindeyim. Çocuğum asla dışarda durmuyor bi markete gitmek bile zulüm oluyor. Geçen hafta yemek yiyelim diye bir gaflette bulunduk rezil rüsva olduk paket bile yaptıramadan kaçmak zorunda kaldık resmen. Sürekli kucak isteyen bir kızım var hiç bir işimi yapamıyorum. Uykusuzluktan delirme aşamasındayım (ki o kadar uykuya düşkün bir insan değilim) gecen gece biberonla mamasını içmediği için çocuğuma trip attım halen vicdan azabını çekiyorum. genel olarak mutsuzum. Evladımı çok seviyorum olsun diye çok uğraştım kaç sene bekledim onu ama bu süreçte yapayalniz kaldım.
Demem o ki bunları hepimiz yaşadık yaşıyoruz kendini yalnız hissetme. Çıkabiliyorsan çık uzak bi yere gitme apartmanın etrafını dolan gel altına yaparsa eve koşarsın hemen 🤭 geçecek bu günler biliyorum biraz uykuları düzene girsin biraz bağımsız olmayı öğrensinler daha da kolaylaşacak bence her şey. Sadece biraz zamana ihtiyacımız var.
 
meraklibirkisi .!.:
Aslında erkek bebek olduğu için almak istemiyorum ama belli de olmaz belki alırım sürekli al demeleri garip geliyor ben birine bişeyi al demem mesela ayıp geliyor bana belki istemşypr belki bütçesi yok vs doğru değil yani
Genişletmek için tıkla...
Fikir beyan et ama o çocuğu sen doğurmadıysan ısrarı bırak. Dediğinize katılıyorum belki maddi olarak onu alacak durumda değil. Milletçe çok seviyoruz her şeye karışmayı 🤬
Moni moni .!.:
Bizim de çevre hep al al al demeye başladı. Ben kullanmak istemiyorum en baştan beri. Bi ara eşimin de aklına girmişler alalım demeye başladı. Biraz anlatmaya çalıştım neden istemediğimi anlamadı. Sonra inst da bi video düştü önüme onu eşime yolladım vazgeçti. Artık çevreden biri bi sey dediğinde esim yok abi almiycaz biz diye basliyo anlatmaya. Bide ben cidden yoruldum şunu al bunu alma diyen insanlardan. Öneriye tamam kabul de ısrarla al al al yap yap yap...
Genişletmek için tıkla...
Anlatmakla anlamamaları ama dışarıdan bir video ile ikna olmaları beni benden alıyor. Sanki biz değil de diğer herkes daha iyi biliyor her şeyi. Benim eşimde öyle ben anlatıyorum neden olmayacağını ikna olmuyor inanmıyor. Aynı şeyi aynı kelimelerle başkası anlatıyor ikna olup inanıyor🤬
Yok biz illa ısrar edeceğiz milletçe burnumuzun başkasının işine degil de suratımıza yakıştığını bi kabullenemedik
 
Ucanbalon .!.:
Fikir beyan et ama o çocuğu sen doğurmadıysan ısrarı bırak. Dediğinize katılıyorum belki maddi olarak onu alacak durumda değil. Milletçe çok seviyoruz her şeye karışmayı 🤬

Anlatmakla anlamamaları ama dışarıdan bir video ile ikna olmaları beni benden alıyor. Sanki biz değil de diğer herkes daha iyi biliyor her şeyi. Benim eşimde öyle ben anlatıyorum neden olmayacağını ikna olmuyor inanmıyor. Aynı şeyi aynı kelimelerle başkası anlatıyor ikna olup inanıyor🤬
Yok biz illa ısrar edeceğiz milletçe burnumuzun başkasının işine degil de suratımıza yakıştığını bi kabullenemedik
Genişletmek için tıkla...
Ayni durum nerdeyse eşimde de var. Konu çocuktan da bağımsız bu arada. Ve bazen başka kişilerin bi sey söylemesine gerek kalmadan iş dönüp dolaşıp benim dediğime geliyo. Ama dere tepe aşıp o yola geliyo esim. Yıllar içinde artık uzun uzadıya anlatma işinden uzaklaştım. Sadece sonucun sürecin ne olduğunu anlatıp "ben bunu söylüyorum bunu öneriyorum istedigini yapmakta özgürsün diyorum. Cok nadir durumlarda ilk benim dedigimi dinliyor uyguluyor. Bizim iş kurma sürecimiz olduğunda 2 3 ay kadar hangi sektör üzerinden ise girelim diye bi tartışma sürecimiz olmuştu artı eksi yonleriyle aylarca hergun konustuk. En son 2 ye düşürdük. Sonra suan yaptığımız çocuk giyim değil diğer seçeneği yapalım diye diretti. İkisi de mantıklı bi seçenekti ve dil dökerek çocuk giyimin daha ağır bastigini (hissiyat olarak) ona anlatamadım. Sonra benim gebelikte yatma zorunluluğu gelince kader bu ya işler gene benim dediğime geldi ve bi anda çocuk giyimi işine girdik. Simdi iyiki bunu tercih ettim diyo ama zamanında gebe halimle ne mücadele verdim bi ben bilirim. Ama gerçekten biz eşlerin kadınların ilk dediğinde yapmama durumları beni aşırı irite ediyor. İstisna dışında çoğu kadın doğru yönlendirme yapar ki biz neden eslerimizi cocugumuzu yanlış yonlendirelim.
 
meraklibirkisi .!.:
Kışın kullandığım küçük bir oda var hamileliğim de hep o odada takıldım bebeğim doğdu hava soğuktu yine o odadaydık küçük çabuk ısınıyor diye. Yaz gelince büyük odaya geçtik dün şöyle bir odaya girdim( temiz kalsın orası bari ) o kadar tuhaf oluyorum ki küçücük şeylerden aşırı etkileniyorum bebeğim doğduğunda etrafım çok kalabalıktı bakıyorum aslında o zaman kimseyi istemiyordum sadece bebeğimle kalsaymışım daha çok sarılıp öpseymişim diyorum devamlı kucağına alma omzuna alma şöyle yapma böyle yapma diyip durdular keşke kimseyi dinlemeyip daha güçlü olsaydım kimse yanımda olmasaydı diyorum asıl şuan yardıma çok ihtiyacım var ama annem dışında kapımı çalan yok. Ufacık şey Bile bütün günümü etkiliyor hemen modem düşüyor ya devamlı aklıma ilk bir ay geliyor hala çıkamadım doğum psikolojisinden çevreme bakıyorum herkes gezip tozuyor ben balkona zor çıkıyorum. Eşim normalde hafta sonu evde bugşn işi vardı gitti sabah erkenden kiö bilir kaçta gelir eve bende dışarı çıkayım dedim yine üşendim vazgeçtim yok ağlar yok altına yapar falan hep bunları dert ediyorum ben mi acaba çok sorun ediyorum. Ne çok konudan konuya geçtim gerçi konuşsam daha milyon tane şey anlatırım da işte..
Genişletmek için tıkla...
:KK43: hepimiz aynıyız. Benimde etrafım çok kalabalıktı çocuğum 2 aylık olana kadar sürekli evimde eşimin tarafı gelip kalıp durdular herşeye karıştılar beni mahfettiler. Eşimle evliliğimizin sarsılmasına sebep oldular. Çocuğumu emzirirken günlerce üstünde ağladığımı bilirim ben gözyaşları ile emzirdim bebeğimi :KK43: bende dışarı çıkamıyorum hava da çok sıcak bide tek başına çıkmak çok zor oluyor.
 
Moni moni .!.:
Benimde muzdarip olduğum bi konu.. benin yalnizligim gebelikte başlamıştı. Eve kapanmak zorunda kalmıştım. Değil kapımı çalan telefonumu dahi caldirmadilar. Erken doğum yaptım kimseyle fiziki görüşürmememiz gerekiyordu p süre içinde de en çok beni üzen şey daha önce anne olan ve bu psikolojiyi bilen arkadaşlarımın beni arayip sormamasi oldu. İçlerinden birinin de prematüre bebeği vardi. Yani beni anlayacak ve bana yol gösterebilecek biriydi ama bir kere bile aramadı. Erken doğum şoku aylardır sosyallikten uzak kalış insan görmeye hasretlik saçma sapan şeylerden konuşup kafayı dağıtma isteği.. hersey üstüme üstüme geldi. Esim çoğu zaman bana yardımcı olmadı miniminnacik bebekle yaralarimla baş etmeye çalıştım. Güneşin insana olan etkisine çok inanırım. Güneş yüzünü gosterdikce dışarı cikamasam da kızımı sardım sarmaladim balkona çıkarttım. Güneşe temas etmeye çalıştım. Günden güne kendime motive ettim geçecek düzelecek diye. Su güne baktığımda hersey düz yola girmiş değil ama mücadele etmek bi tık kolaylaşacak başladı. Bende her gün akşam olduğunda yarın dışarı çıkayım diyorum sonra o gün başladığında ya bi mazeret oluyor yada ben kendimce bi mazeret uydurup cikamiyorum. Evdeyken yoruluyorum çıktığımda geri döndüğümde daha yorgun oluyorum. Çoğu zaman dışarı çıktığımda burnumdan geliyo. Bitik bi halde eve giriyorum. Onceden ağlayarak rahatlar içimi bosaltirdim. Ama artık ağlamaya fırsatım da yok mecalim de. Soyle hönküre hönküre bi ağlasam diyorum ama ona bile enerjim yok. İleride düzen olucak rahatlık zamanı da olacak diye kendimi telkin ederek büyümeye çalışıyorum. Bende bu süreçte büyüdüm. Ogrettikleri şeylerle..
Genişletmek için tıkla...
Bende gebelikte baya evdeydim öocuk olsun şöyle yaparız böyle yaparız diyen insanlar kendini naza çekip ben çağırmadan gelmez oldular Bende çağırımıyorum biz çocuğumuzu zorlanarak büyüterek baya güçlüninsanlar oluyoruz. İlkk başta yapamam edemem dediğim ne varsa çok şükür şimdi kendi başıma yapıyorum. Arkadaş konusunda Bende aynıyım hatta bazılarıyla görüşmüyorum bile artık. Dışarı çıkmak çok ama çok iyi gelşyor bebelere onlar iyi oldukça bizde iyi oluyoruz biz iyi olursakta onlar iyi kısır döngü böyle gidiyor ama dışarı çıkmak öyle zor geliyor ki bana balkona bile eriniyorum bazen ama çocuğum için kendimi çok zorluyorum. O yorgunluk hali Bende Dr fazlasıyla oluyor eve gelince ağlıyor galiba seninkidr normalde anne sütü veriyorum ama artık doymuyor mama anne sütü karışık gidiyoruk çoğunluk anne sütü dışarı çıkarken mama yapıyorum dışarıda yediriyorum eve gelince yine ml acıkıyor meme mi istiyor anlamıyorum hemen ağlıyor üstümü çıkarıp elimi zor yıkıyorum o ağlayınca öok stres oluyorum. Bende ağlayamıyorum bazen gözüm doluyor gibi ama akmıyor ya ay cidden ne zor şeyler yaşıyoruz başkasına kolay heliyor keşke ağlayabilsrk bence biraz daha iyi oluruz.
 
Moni moni .!.:
Bizim de çevre hep al al al demeye başladı. Ben kullanmak istemiyorum en baştan beri. Bi ara eşimin de aklına girmişler alalım demeye başladı. Biraz anlatmaya çalıştım neden istemediğimi anlamadı. Sonra inst da bi video düştü önüme onu eşime yolladım vazgeçti. Artık çevreden biri bi sey dediğinde esim yok abi almiycaz biz diye basliyo anlatmaya. Bide ben cidden yoruldum şunu al bunu alma diyen insanlardan. Öneriye tamam kabul de ısrarla al al al yap yap yap...
Genişletmek için tıkla...
Israrla bişeyi anlattığında hemen savunmaya geçiyorlar bir de çok kullanmak istiyorsanız bir çocuk daha doğur kullan yani anlamıyorum her şeye neden karışıyor bu büyükler saygıdan susuyoruz konuşma hakkı buluyorlar
 
meraklibirkisi .!.:
Aslında erkek bebek olduğu için almak istemiyorum ama belli de olmaz belki alırım sürekli al demeleri garip geliyor ben birine bişeyi al demem mesela ayıp geliyor bana belki istemşypr belki bütçesi yok vs doğru değil yani
Genişletmek için tıkla...
Çok kullanmanı istiyorlarsa kendileri alsınlar yani.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Eldorin
2024 Kasım Aralık Gebelik Planlayanlar 🎄
68 69 70
Yorumlar
1K
Görüntüleme
24K
Merve3553
Merve3553
Mervenur277
  • Sabit
Popüler Konu 2025 Mayıs Anneleri Paylaşım Alanı
380 381 382
Yorumlar
8K
Görüntüleme
161K
MAdes
M
B
Evlilikte bütçe yönetimi nasıl olmalı
7 8 9
Yorumlar
174
Görüntüleme
12K
Merkur Retrosu
Merkur Retrosu
N
Tüp bebek sürecim
Yorumlar
16
Görüntüleme
4K
momC
momC
Cizi22
  • Sabit
Popüler Konu 2025 Nisan Anneleri Paylaşım Alanı
361 362 363
Yorumlar
7K
Görüntüleme
188K
kartalice1903fe
K
X