Şimdi ama gülüyoruz hatırlayınca

bende anlatmıştım sanki burda 2 gece uykusuz kaldığım için üçüncü gece eşim gördü artık ölüyorum dedi bu gece ben bakıcam söz bende şaka olarak söyledim bak ağlasa bile kalkmıcam kendin bakıcan

oğluş öyle bir ağlamışki kendini yıpratmış resmen ama ben duymamışım

yani hala anlamıyorum nasıl oluyor duymamışım normalde çocuğu bu hale getirmem tabi eşimde olduğu için

annem bile sese kalkmış yukarı ve ikiside beni seslemiş ben mık bile etmemişim

eşimde sanmışki ben duyuyorum ve bilerek kalkmıyorum

neyse bunlar sakinleştirmişler mamayı vermişler..sonradan ben kalkmışım bebiş yeniden ağlamış ve bakıyorum annemle eşim bana farklı sinirli bakıyorlar..onlar anlattıktan sonra o kadar ağladımki annemde benimle sert konuştu nasıl oluyor duymadın diye o zaman ben kendimi başladım suçlamaya ben iyi anne diğilim diye..eşim beni hemen anladı çok yorğunsun demek dedi..kardeşime anlattım onunla konuştuktan sonra rahatladım bana dediki onunda başına gelmiş bu o demek diğil sen iyi bir anne diğilsin sen dedi öğlen bile uyumuyorsun 2 gece uyumamak normal diğil tabi duymazsın dedi..ama nasıl ağlıyordum hıçkırarak hiçbir zaman unutmam