Ben de doğumla birlikte bir tek benim kocamla aram bozuldu zannediyordum. Yalnız değilmişim
yeni yeni toparlıyoruz diyebilirim… ki biz de kv yüzünden ben 4 aylık hamileyken boşanmaya kalktık. Ben annemin evine döndüm. Geldi özür diledi falan tekrar barışmıştık. Hamilelikten beri sıkıntılı gitti bizim kv faktörü yüzünden. Yan tarafımda oturuyor bir de. Hamileyken midem bulanıyor hep dışarıdan yiyorum diye kocamı dolduruyordu buna para dayanmaz bilmem ne diye. Doğum yaptım. 1 tabak yemek getirmedi. 1 kere kapımı tıklatıp çocuğa bakmaya gelmedi. Bir de dönüp, ben dışarı çıkarken çocuğu götürmüyorum onlara diye beni şikayet etti gene. O kadar kavgalar ettik ki… geçenlerde eşim gene tutturdu annemlere gidelim çocuğu sevsinler diye. Sırf sussun diye girdim. Kapıdan girdim. Selam verdim. Daha verdiğim selamı bile almadan, sen şunu yedir, bunu yedir, şöyle yap. Sen bunu yapmıyorsun. Sen şöyle yapmıyorsun. Bunun gelini çocuğunu şöyle böyle bakıyor bilmem ne. Yok çocuk aç bak hep elleri ağzında bilmem ne… diyorum hayır tok. Zaten acıkınca hemen emziği ağzına alıyor. Toksa emziği de istemiyor dedim. Zorla çocuğa emziği vermeye çalışıyor. O veriyor cocuk itiyor. O veriyor cocuk itiyor falan. En son garibim sinirlendi başladı ağlamaya. Aldım çocuğu cıktım ben de. Eşime sardım. Dedim verdiğim selamı bile almaktan aciz. Çok düşünüyorsa niye 1 defa bu çocuğu görmeye telmedi ? 1 tane iğnesi yok be çocukta dedim. İster sen konuş ister ben. Ama bu sondu dedim. Gitmiş konuşmuş sözde. 2-3 gün sonra merdivenlerden yukarı çıkıyoruz. Bahcedelerdi. İyi aksamlar dedim selamsız geçmeyeyim diye düşündüm kendimce. Bana aleykum selam diyip gülüyor arkamdan. Alay ediyor kendince. Cocuk uyuyordu elimde dua etsin ona. Onu yatağına koyup aşağıya inecek oldum, eşim tuttu kapıda. O kadar sinirlendim ki… o gün bu gündür geçerken selam dahi vermiyorum. Cocuğu eşim gene kendi giderken götürüyordu. Onunla da göndermiyorum. Sağda solda millete beni anlatıp ağlıyormuş çocuğu sevdirmiyor, elletmiyor diye… Ama şu an çok mutluyum halimden. Öyle yapması iyi de oldu bir yandan. Bir daha dönüp eşime şikayet etmeye kalktığında o da ona demiş, çocuğu hiç görmeye gelmedin. Biz getirdiğimizde de sadece akıl verdin durdun. Selamını dahi almadın. Yetmedi, sana ceki düzen ver diye söylediğimde geçtin kızla alay ettin. Sen selamını bile almaz, üstüne alay edersen o da senin yüzüne bile bakmaz haklı da demiş. Bir daha da sakın bana şikayet etmeye kalkma. Sana ne yapsa sen hak ediyorsun demiş. O gün bu gündür onlar da limoniler