Ben de doğum hikayemi yazayım

Cumartesi günü kontrole diye gitmiştik, benim doktorum muayeneden önce nst alıyor. Nst de bi gariplik olduğunu hissettim çünkü başka zaman gümbür gümbür duyduğumuz kalp atışını bu sefer çok fazlaca arayarak bulduk ama yine de gümbür gümbür değil derinden geliyordu. Doktorun muayenesine girer girmez nst kötü, bebişin kalp atışında sınırımız 120 bazen 100 lere düşmüş hemen muayene edelim dedi. Baktı, seni böyle eve gönderemem hemen yatış yapalım takip edelim dedi düzelirse pazar çıkışını yaparız düzelme olmazsa hemen alırım dedi böylece yatış yapıldı. Üst üste çekilen nstler güzel çıktı bekleme kararı aldık. Pazar sabahı son nst 12 de çekilecekti ama bu sefer cihazda hiç kalp atışı bulunamadı yazamadı kağıt. Bana öğle yemeği yedirmediler. Başka nst cihazlarındadenediler kalp atışı yine yok. Sonra muayene cihazı geldi doktor odasından apar topar nabız 60 lardaymış, bu yüzden yazmamış nst cihazı. Ve resmen 10 dk içinde sezoya girdim, o şokla korkuyla sadece bebeğimin sağlığını düşünerek. Eşim de girdi doğuma. Hemen uyuştum sadece dokunmalarını hissettim hiç acı hissetmedim. Vinoşun da ne kordonu dolanmış ne sağlık sorunu var. Neden öyle oldu bilemiyoruz gerçekten, hepimize şaka yaptı ve geldi

5-6 saat sonra uyuşukluğum tamamen geçince ilk yürüyüşümü yaptım. Sonrasında da sık sık yürümeye çalıştım, dün de taburcu olduk. Birbirimize alışmaya çalışıyoruz, bizde durumlar böyle hikayemiz böyle vinoş hanım gelmek istedi ve bir anda geldi

iyi ki de geldi