Kızlar , böyle bir konuda yazacağım hiç aklıma gelmezdi, ama gerçekten canım sıkıldı. Bugün kayınvalidem bebeği sevmeye geldi , bebeğimi ayaklarının üstünde tay tay durdurmaya çalıştı. Kucağına aldığında ayaklarının üstünde durmuyormuş. Şimdilerde durması lazım dedi. Daha çok erken , daha 5 aylık bile olmadı anne dedim. Uzattıkça uzattı konuyu.. bende en sonunda dedim ki bir ay erken, bir ay geç ne farkeder . Benim kızım daha desteksiz oturamıyor, devriliveriyor. Nasıl ayağının üstüne yük verebilsin.
Ya gerçekten böyle şeylere çok sinirleniyorum. Kaldı ki yapması gereken ay , bu ayda olabilir. Neden yani annelerin aklına bu yetersizlik hissini sokuyorlar. Aç mısın, evinde yemeğin var mı, yorgun musun diye sorulmuyor ama.. takdir etmek, motive etmek bu kadar zor olmamalı. Gelir gelmez bir laf sokma..Ben sabah 5’te uyudum, sabah 8’de kalkıp eşimi işe göndermişim. Üstümdeki pijamada kusmuk lekesi, saçımı tarayamamışım bile. Habersiz gelmiş diyor ki ben çocuğu tutıyım da sen git bi üstünü değiştir iyice salmışsın kendini. Kendisi spora gitmiş, dönüşte bana uğramış. Benimde uykusuzluktan basiretim bağlanmış gittim değiştirdim üstümü. Şimdi de kendime kızıyorum neden lafımı sakındım diye.