- Konu Sahibi bir garip oblomov
- #11.301
sen konuşmaya kuran dinletmeye devam et canım tabi anlamazlar anlamlı sesler duymazlar ama maneviyat olarak etkilenirler. bende sıvı yüzünden şiiiiiii şeklinde duyduklarını duymuştum boğuk olarak. bebekleri uyuturkende şiiiiii diyince sakinleşirler ya hatta eltim kızını doktorunun tavsiyesiyle elektrik süpürgesi ve fön makinesi sesiyle uyuturdu doktor gebeliğin boyunca bu sesleri duyduğu için beyninde sakinleştirici olarak yer ediyor demiş. bu arada ablamın oğluda babasının sesini dinlermiş hep onu duyunca durur kaskatı kesilirmiş kadın sesinden farklı kalın tok ses sonuçta doğduğunda da babasının sesini duyduğunda susar kalırdı
Bak işte sesin tonunu ayırt edebiliyorlarsa duyuyorlardır demek değilmidir? :) yoksa babasının sesi ile başka erkek sesinin ne farkı var ki ikisi de kalın tonda sonuçta. Yani şiiii değil de şııı gibi :)) doğduklarından itibaren sesleri tanıyor olsalar doktorun ve hemşirelerin sesleri de onlar için yatıştırıcı olurdu ama değil, hiçbiri anne baba sesi değil. Hatta benim annem de çok konuşurdu hamileliğimde oğlumla. Kadının yanında yatarak geçirince bir dönem hamileliğimi napsın kadın :)) annemin sesini de tanırdı oğlum :) annemde de sakinlerdi mesela :)
Ben evet mimarım mühendislikle çok uğraştım bilime güvenim tam asla inkar etmiyorum ama bilim bazı noktalarda okyanustaki su tanesi kadar biliyor yaşamı bence :) bilimsiz olmaz ama bilime duygularımız da eşlik etmeli bazen. Kendi doktorum bile doğuma kadar bana inanmamıştı ama doğumdan sonra da inanamamıştı :)
ya birde ben çok yüksek volumlü konuşurum eğer bu haftalarda duyuyorsa çocuk nereye düştüm ben diyorudur
en iyisi hep ilgilenmek konuşmak. ya insanlar çiçeklerle bile konuşuyor hatta kanıtlanmış deneyi bile vardı konuşularak ilgilenen çiçek daha güzel açıyormuş
umarım dediğin gibi olur etrafından tecrübe ettiklerinle sen öyle yapmazsın eşine ama bi tık daha nazlı hassas ve korumacı oluyoruz 
erkeklerin çoğunluğu hiçbir zaman anneler kadar dayanıklı değiller. Bence burda 2 yada 3.hamileliği olanlara eşleri yardımcı olmasalar hiçbiri tekrar çocuk düşünmezdi :)) işten gelince (ki istanbul şartlarında trafik de iş kadar yorucu bir etken, onu saymıyorum bile) eşimin oğlumla konuşması oynaması, gece uyandığında en azından uyutmayı denemesi, gazını çıkarması, banyo yaptırması, arada yemeğini yedirmesi, altını değiştirmesi gibi destekleri yetiyor :) ama bu belki 2 geceyi tek başlarına geçirebilmeleri için yeterli güveni vermiyor açıkcası bana :) ben tüm gün oğlumun yanındayım, eşim ise işten gelince uyuyana kadar oğlumla. Neyi sevdi, o gün ne oynadı, neden korktu, neye güldü eşim hepsini benden öğreniyor. Haftasonu birlikte vakit geçirirlerken ben yol gösteriyorum. Evi idare eder eşim gözüm arkada kalmaz ama oğlumun damarı tuttu mu işin içinden çıkamıyor çünkü benim kadar sabırlı olamıyor çünkü dayanamıyor :) en fazla oğlumla bıraktığımda evde baş edemezse alıp oğlumu geziyorlar, parka gidiyorlar, sahile iniyorlar, yemek yiyolar dönüşte de arabada oğlumu uyutup eve çıkıyorlar. Bunlar fazlasıyla yeterli benim için ama bu ilişkileri doğduğunda tabii ki bu kadar yoktu. Hastane dönüşü de bu kadar aktivite şansı olmayacaktır oğluyla ve annesini bir yerde bırakıp babasıyla eve gitmek oğlumun hiç kabul etmediği birşey. Bir de üstüne kardeşinin yanında bırakacak :) şaşma yani bizim bu korkumuza. Durmaları, bakmaları kadar o günkü şartlar baya zorlayıcı geliyor gözümüze. Doğunca miniğin bizim ne demek istediğimizi anlayacaksın inşallah, bu kadar kesin konuşma bence :)
ilk bebek için konuşuyorum; mükemmeli hedefliyorsunuz ama mükemmele yakında kalıyorsunuz en fazla :) zaten ilk bebekte sudan çıkmış balık gibi oluyorsunuz :)) biz bir anımıza çok güleriz eşimle. Ay banyo yaptıramıyorum annem de gelmedi diyen arkadaşlarımı anlamazdım mesela ben doğumdan önce, eşim de amma abartıyorlar derdi. Oğlumu eşimle birlikte ilk banyo yaptırdığımız gün (bir haftalık falandı galiba) çocuk boğulacak korkusuna doğru dürüst yıkayamamıştık hatta yavrum gözlerini kocaman açınca ay şimdi de üşüdü herhalde diyip hemen çıkarmıştık da ertesi gün annem gelip bu çocuk kokmuş niye yıkamadınız dediğinde sesimizi çıkaramamıştık eşimle 
