Hanımlar ben böyle yapmiycam diyipte yaptığınız neler var? Ben şimdi düşündükçe ne büyük konusmusum diyorum. Oysaki her gebeliğin ve her bebeğin farklı olabileceğini unutmuşum. Ayrıca kendimi çok güçlü zannederdim, hatta benden süper anne olur derdim, herkeste öyle söylerdi ama ilk kez kendimi tanıyamadım farkettim.
Mesela;
Doktorumun uyarısına rağmen normal doğum diye tutturdu,rezalet bi ebeyle 8 cmye kadar aci çekebildim. (Ebelere neden bu kadar küfrediyirlar anladım.3 cmde doktorumu aramasını söylemem rağmen beni 8 saat bekletti. Oysa epidural normal doğum yapabilirdim.) Doktor gelince sezeryana girdim. Agda bile yapamayanlar normal dogurmasin anacum..
Bebek iki haftalıkken bebeği alıp gezmelerde gideceğim derdim. İki buçuk aylık olduk daha bahçeye ancak indiriyorum. O da yarım saat falan. Annem dalga geçiyor benimle hani gezecektik
Çocuk soğuğa alissin caniiiim diyordum. İstanbul sıcağında hala pantalonlarim evde bile gezdiremiyorum.
Hergun muhakkak bir eyeliner çeker saçımı toparlarim, paspal gezmek, ikinci ay eski kılınan dönerim diyordum . Hala aynıyım. Annemin camis gibi olmuşsun lafları uzse de hala ıvır zıvır tatlı yemeye devam ediyorum.spora zaten vakit yok. Gazlı bebekle ne sporu ..
Oğluma bagirmam çağırmak sabırlı olurum diyordum.inanilmaz sabırsız çıktım bu konuda. El kadar bebeğin bacağına vurdum 2 kez. Birçok kez de bağırmış indir. Bi ara o kadar kötüydüm ki bebekle birlikte balkondan atlamayı geciriyordum aklımdan. Durup durup ağlama krizlerine giriyordum.
Niye böyle oldu bilmiyorum ama çok stresli bir lohusalık geçirdim. Kavgalar taşınmaları eşimin iş nedeniyle doğuma bu hafta kala staja Ankara'ya gitmesi annemin beni kvye karşı dolduruşa getirmesi ..eşimle 4-5 ay daha ayrı kalacağız. Allah'tan sık sık geliyor bizi girmeye. Stajdan sonra tayinimız cikipta kendi evimize geçince belki daha farklı olur hersey..
