- 20 Ocak 2015
- 8.708
- 8.197
-
- Konu Sahibi agresifportakal
- #7.221
Ben de cumartesi gittim kese 12 mm çıktı.karından görünmüyo evet kilo da var sıkışık da değildim. 20 mm olmadan kalp atışı görünmez dedi gittiğim doktor. Sonra kanama olunca başka doktora gittim dün o da iyice canımı sıktı. Kendi doktorum bakalım ne diyecek.matsiyahoje canım inşallah hayırlısı ile tüm sıkıntıların gider bebişi görürsün. bende.7 haftadayım 2 gün önce gittim karından baktı göremedi sıkısık gelmen gerekti dedi bide kilo var tabi karından görünmüyor kese 25 mm ama yolk ve bebek yok .alttanda bakmadı anlamadım neden ilk gebeliğin bakmayalım dedi herkese bakılmış ama.ben yarın yeniden gideceğim hastaneye yeniden bakalım inşallah bi sıkıntı ile karşılaşmayız
yani tabiki öyle sağlıksız olup ilerde daha çok üzüleceğimize baştan anlamak daha iyi.Rabbim en hayırlısını versin kaldıramayacağımız yük yüklemesin işlerimizi kolaylaştırsın .duadan başka yol yol..Ben de cumartesi gittim kese 12 mm çıktı.karından görünmüyo evet kilo da var sıkışık da değildim. 20 mm olmadan kalp atışı görünmez dedi gittiğim doktor. Sonra kanama olunca başka doktora gittim dün o da iyice canımı sıktı. Kendi doktorum bakalım ne diyecek.
Canım benim ikimiz için de hayırlısı olsun inşallah.diyorum ki sakat vs olacağına düşsün daha iyi.çünkü ben ömrüm boyunca bakarım ama ben ölünce perişan olur yavrum kıyamam. Allahtan hep hayırlısını diliyorum ille de bu bebeği istiyorum demiyorum. Çok üzülürüm evet ama allahtan ne gelirse kabulüm. Inşallah hayırlısı gönlümüzdem geçendir.
doğru söylüyorsun canım.içimizi rahat tutmamız lazım.bizi bizden çok daha düşünen bir Rabbimiz var çok şükür ona sığınmaktan başka yol yok.matsiyahoje ve neffin kızlar doktorlar en kotusune alistiriyor. Moralinizi bozmayinn. Siz elinizden geleni yapin ve moralinizi yüksek tutun.
Hamilelik zaten her ayinda endişe ile hecen bir süreç hep bir sonraki levele sağlıklı gecebilecek miyiz diye endiselenip duracaz.O yüzden sağlam bir psikoloji lazım. Uzmeyin tamam mi kendinizi
P pudinkagresifportakal bende ikili testi devlette yaptırıcam... Her ay bağkura 400 küsür para yatırıyorum, işe yarasın
doğru söylüyorsun canım.içimizi rahat tutmamız lazım.bizi bizden çok daha düşünen bir Rabbimiz var çok şükür ona sığınmaktan başka yol yok.
Aynen öyle. Rabbim bir şeyi veriyorsa bir hayır vardır.doğru söylüyorsun canım.içimizi rahat tutmamız lazım.bizi bizden çok daha düşünen bir Rabbimiz var çok şükür ona sığınmaktan başka yol yok.
Canım benim yaa çok üzüldüm geçmiş olsun Allah sabır versin,yaşayan bilir tabi o acıyı ama hayırlısı buymus de ,dogsaydı saglıklı bi bebek olmuycaktı belkide alanda verende allah inşallah en kısa Zamanda saglıklı bi hamilelik geçirip bebeğine kavusursunGünaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarımSizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın
Canım ben kafası yukarda diye biliyorum veya yatar pozisyonda doğumda dönüyo başı aşağı geliyo en sonKızlar size birşey soracam, bebislerimiz anne karninda bas aşağı mi duruyo acaba sırt üstü mü
Benimki sırt üstü yatıyodu valla. Zaten daha baş aşağı durmaz son zamanlara doğru öyle duruyorKızlar size birşey soracam, bebislerimiz anne karninda bas aşağı mi duruyo acaba sırt üstü mü
Canım Allahım sabır versin inşallah herşey gönlünce olur.Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarımSizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın
Allah sabir versin cnm..insallah ileride saglikli bi hamilelik gecirir ve bebegine kavusursun..genetik bozuklugu olan bebekler dusermis..hayirlisi boyleymis..kafani dagitmaya calis..cok yogunlasma..eninde sonunda sende birgun anne olacaksin insallahGünaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarımSizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın
Canim cook geçmiş olsun. Dirayetini takdir ettim. Hayırlısı demek ki böyleydi Allahtan sana birşey olmamış. Bebek olur Allahın izni ile. Bizlerin de garantisi yok doğana kadar kuzum. Gerçekten dokuz ayı da endişeli bir süreç. Meleklerinle cennette bulusacaksin emin ol. Kendine cok dikkat et. Seni kötü hissettirmeyecekse arada uğraGünaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarımSizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın
canım öncelikle başın sağolsun Allah sana sağlıklı sıhhatli birbirinden güzel çocuklar nasip etsin. sana maşallah ne güzel bir tevekkül ne güzel bir farkındalık. denilebilecek her şeyi söylemişsin ve ben inanıyorum ki sen böyle güzel bi şekilde Allah a teslim oldun ve haline şükrederek tevekkül ettin ya işte Allah bundan dolayı sana gönlündekinin en güzelini nasip edecektir. Allah yolunu açık etsin herşey gönlünce olsunGünaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarımSizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın
Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarımSizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın