2016 Nisan Anneleri

neffin .!.:

matsiyahoje canım inşallah hayırlısı ile tüm sıkıntıların gider bebişi görürsün. bende.7 haftadayım 2 gün önce gittim karından baktı göremedi sıkısık gelmen gerekti dedi bide kilo var tabi karından görünmüyor kese 25 mm ama yolk ve bebek yok .alttanda bakmadı anlamadım neden ilk gebeliğin bakmayalım dedi herkese bakılmış ama.ben yarın yeniden gideceğim hastaneye yeniden bakalım inşallah bi sıkıntı ile karşılaşmayız

Genişletmek için tıkla...

brcky .!.:

P pudink sizde de tam tersiymiş :) Hayırlısı valla ya ben pek merak da etmiyorum açıkçası. Hatta bazen hamile olduğumu bile unutuyorum. Hala şaka gibi geliyor :) hiçbir belirtim yok ondan sanırım. Hepimiz için hakkımızda hayırlısı olur inşallah :)

Genişletmek için tıkla...

tommbik .!.:

Ben de cumartesi gittim kese 12 mm çıktı.karından görünmüyo evet kilo da var sıkışık da değildim. 20 mm olmadan kalp atışı görünmez dedi gittiğim doktor. Sonra kanama olunca başka doktora gittim dün o da iyice canımı sıktı. Kendi doktorum bakalım ne diyecek.
Canım benim ikimiz için de hayırlısı olsun inşallah.diyorum ki sakat vs olacağına düşsün daha iyi.çünkü ben ömrüm boyunca bakarım ama ben ölünce perişan olur yavrum kıyamam. Allahtan hep hayırlısını diliyorum ille de bu bebeği istiyorum demiyorum. Çok üzülürüm evet ama allahtan ne gelirse kabulüm. Inşallah hayırlısı gönlümüzdem geçendir.

Genişletmek için tıkla...

winter_is_coming .!.:

matsiyahoje ve neffin kızlar doktorlar en kotusune alistiriyor. Moralinizi bozmayinn. Siz elinizden geleni yapin ve moralinizi yüksek tutun.
Hamilelik zaten her ayinda endişe ile hecen bir süreç hep bir sonraki levele sağlıklı gecebilecek miyiz diye endiselenip duracaz.O yüzden sağlam bir psikoloji lazım. Uzmeyin tamam mi kendinizi

Genişletmek için tıkla...

gereklisacmalik .!.:

P pudink agresifportakal bende ikili testi devlette yaptırıcam... Her ay bağkura 400 küsür para yatırıyorum, işe yarasın

Genişletmek için tıkla...

neffin .!.:

doğru söylüyorsun canım.içimizi rahat tutmamız lazım.bizi bizden çok daha düşünen bir Rabbimiz var çok şükür ona sığınmaktan başka yol yok.

Genişletmek için tıkla...

neffin .!.:

doğru söylüyorsun canım.içimizi rahat tutmamız lazım.bizi bizden çok daha düşünen bir Rabbimiz var çok şükür ona sığınmaktan başka yol yok.

Genişletmek için tıkla...

cnn59 .!.:

Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarım Sizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın

Genişletmek için tıkla...

winter_is_coming .!.:

Kızlar size birşey soracam, bebislerimiz anne karninda bas aşağı mi duruyo acaba sırt üstü mü

Genişletmek için tıkla...

winter_is_coming .!.:

Kızlar size birşey soracam, bebislerimiz anne karninda bas aşağı mi duruyo acaba sırt üstü mü

Genişletmek için tıkla...

cnn59 .!.:

Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarım Sizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın

Genişletmek için tıkla...

cnn59 .!.:

Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarım Sizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın

Genişletmek için tıkla...

cnn59 .!.:

Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarım Sizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın

Genişletmek için tıkla...

cnn59 .!.:

Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarım Sizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın

Genişletmek için tıkla...

cnn59 .!.:

Günaydınlar arkadaşlar. Hikayemi az çok biliyorsunuz. Bende son durumlar şöyle.. Ptesi gecesi acile gittim, düşük yapacağımı anladım, karnıma sancılar kramplar giriyordu. Ultrasonla bakıldı, bebeğimin kalp atışları yoktu. Kan ölçümlerim yapıldı, kanım o kadar düşük ki 11-16 olması gerekirken benimki 7. Dr dedi sen bu kanla kürtaj da olamazsın. Şimdi hangi bir derdime yanmalıydım? Derken orda gözüm bir kadına ilişti, doğum yapacağını sandım. Oysa ki 9 aylık bebeği karnında ölmüş, ve öleli 3 gün olmuş, anneyi zehirlemiş, ateşiyle tansiyonu fırlamış onu düşürmeye çalışıyorlar. Öyle kötü oldum ki, elim ayağım titredi, boğazımda kelimeler düğümlendi. Ya dedim bende yüzünü görseydim ve bebeğimi öyle kaybetseydim... Nasıl bir acıydı bu, tarifi yok. Sonra ağlamaklı Allah'a şükür ettim, koca gece dua ettim. Beterin beteri vardı, ve herkes değişik sınavlardan geçiyordu ömründe. O gece düşük yapmadım, kanamam az az başlamıştı. Ertesi sabah kendi dr uma gittim hemen. Evet bebeğimin kalbi durmuştu, artk atmıyordu. Meleğim çok bile dayanmıştı, kendi gelişememişti ama iki hafta belki daha fazla kalbi atmıştı. Dr um kendi düşer ama nezaman düşer bilemem dedi. Çok yoğun bi kanaman olur, parçalar düşer şiddetli ağrılar çekersin, bu seni korkutmasın dedi. Haftalığın büyük, içerde parça kalma riski de var dedi. Diğer bir seçeneğim de kürtajdı. Ben kürtaj olmayı seçtim ve oldum. 10 15 dk lık bir müdahale sonucu bebeğimle vedalaştım. Hiç kolay olmadı, işin fiziki acısını geçtim ama manevi yönden çok acı çektim. Rabbime sığındım hep. Veren de oydu, alan da, ondan gelen herşey başım üstüne. İsyan etmek haddim diildi. Böyle işte arkadaşlar, iki meleğime de giydirmek nasip olmayan bir zıbın kaldı elimde, yastığımın altında, onunla uyucam bir süre daha... Uzun bir süre hamile kalmaya cesaret edemem artık. Günün birinde cesaretim yerine gelir de hamileliği tekrar tadarsam, Allah'ım inşallah bu sefer sağlıklısını, hayırlısını nasip eder bana da... Belki başka topiclerde tekrar buluşuruz, sizler ikinci üçüncü bebiş heyecanını yaşarken, ben de ilk heyecanımı yaşarım Sizlere tüm anne adaylarına, sağlıklı gebelikler, sağlıklı bebekler diliyorum. Hepiniz Allah'a emanet olun, hoşça kalın

Genişletmek için tıkla...