Kızlar bu da benim doğum hikayem :) 9 gün oldu minik kızımı kucağıma alalı. 38 hafta 3 günlük doğurdum.
Bugünü hayatım boyunca unutamam. 13 mayıs 2016 kocamla bi önceki akşam şakasını yapmışız, bu gece doğurursun bak yanında kimse de yok. Neden bu çocuğun nevresimlerini yıkama işi şimdiye kaldı ki ya doğarsa nerde yatacak? (nevresimler makinede o sırada) beklenen doğumum 24 mayıs ama eşim hep 38 haftada doğuracaksın derdi.
Neyse gece oldu yattık tabi ben uyuyabilir miyim öyle hemen hayır, uykudan önce 6-7 wc gidiş, meyve, yoğurt azcık aburcubur yeme, kitap okuma derken her zamanki gibi saat 4 oldu. Neyse tam dalıyorum bi saat ya geçmiş ya geçmemiş bişey geliyor hissiyle uyandım. Elimi götürdüm ki suyum geliyor. Ayağa kalktım daha çok geliyor. Lavaboya gittim temizlendim, gelip kocama önce x uyan hadi dedim uyanmadı suyum geldii kalksana diyince eşim yataktan bi fırladı benim pembe terlikleri giyip koridora koşmaya başladı sonra geri geldi hani suyun nerde ben ebeyi arıyorum vs derken hazırlanıp yola çıktık hastane beş dakika zaten. Ağrım çok hafifti ebe muayene etti 1-2 cm başı kanala güzel girmiş bekleyeceğiz dedi. Aradan bir buçuk saat geçtikten sonra 8 gibi doktorum geldi o da muayene etti ama detaylı inceledi biraz da suyumu akıttı sürekli akıp durmasın diye çok canım yandı. 9da sancılarım birden sıklaşmaya başladı ve ben o zaman ancak nasıl bi işe giriştiğimin ciddiyetine vardım. Ben yatak başlarına tutundum, yürüdüm, eşim bi yandan belimi ovaladı bana sarıldı zavallı adamı hep sıkmışım etleri mosmor haberim yok. Sancılara dayanamayacak ana geldiğimde doktorum geldi saat 12 muayene etti ve açıklık 5 cm güzel ilerliyor 8 cm olunca doğumhaneye geçebiliriz dedi. Benim halimi de görünce acıyıp narkotik bi ilaç verdirdi o mutluluğu tarif edemem o rahatlığı, bi süre rahattım sıklık azaldı gibiydi tabi ki kısa sürdü sancılarım eskisinden de güçlü bi şekilde geldi. Hiç kendimden beklemezdim onlarca doğum görmüş, doğum hastanesinde staj yapmıştım az buçuk bişeyler yapabilirim sanırdım. Ağlamaya başladım önce içli içli sonra saat 2yi gösterdiğinde çığlık çığlığa. Ölmek istiyorum mu demedim, dayanamıyorum artık mı demedim annem geldi o sırada iyice koptum. Doktorum geldi yine muyene ve 7 cm son 3 cm kaldı hadi dayan diyerek ve istersen az miktar bi narkotik daha tabi ki istedim yapıldı ama ne fayda, ebe de akşam 6da herşey bitmiş olacak, bak bebeğin geliyor, evet çok canın yanıyor ama malesef elimizden gelen hiçbir şey yok dedi saat 2 ve ben 4 saat daha o çileler yumağındayım öleyim en iyisi bitsin diye düşünüyorum. Artık deliriyorum ağlamaktan kimseyi duymuyorum, kimseyi kandırmayacağım hayatınızda h böyle bi acı yaşamamışsınızdır hem çok şiddetli bel hem gaz hem de komple karın ağrısı karışımı bi ağrı. Bir saat daha geçti ve saat öğleden sonra 3 doktorum muayene için geldi litotomi masasına çıktım, baktı tam açılma gibi duruyor dedi sancı geldiğinde yeniden ıkın. Ikın demek kolay ama onca yorgunluk bir saat uyumuşum acılar derken nefes mi var? Yine de ıkındım, evet harikasın dedi tam açılmış senden sancı geldiğinde güçlü ıkınmanı istiyorum muhtemelen bir saat içinde bebeğini doğurmuş olacaksın. Ikınıyorum ama arkadaşlarımın dediklerini duymuyorum ( çalıştığım hastanede doğum yaptım doğumhane epey kalabalıktı ) poponu oynatmadan ıkın, çeneni gövdene yasla, bağırarak nefesini harcama uğultu gibiler duyamıyorum. Ama o kadar acı çektim ki bi an evvel kurtulayım diye deliler gibi ıkındım dizilerdeki gibi bildiğiniz höyküre höyküre :) bana harikasın filan diyorlar ama ıkınamadım sanıyorum, beni gaza getirmeye çalışıyolar diye düşünüyorum tamam sakın ıkınma derin nefes al dediler başının çıktığını anladım, çok zor olsa da bu sefer ıkınmadım çünkü çok güçlü bi ıkınma hissi geliyor ve yarı baygın kızımı gördüm. Şaşkındım, ağlarım sandığım andı ama ben sadece mal gibi bakıp gülümseyebildim :) kızımı tarttılar sildiler giydirdiler ve kucağıma verdiler inanamadım ben öldüm mü bu benim mi cennet mi neresi :) sonra az daha zorlandım doktorum plasentayı aldı, rahmimi kontrol etti dikti odaya geçtim gözümü açacak halim yoktu ama kızımı emzirdim benden mutlusu yok :) sezaryen olmadığıma ise kendi adıma memnunum çok zor bi süreçti ama geçti gitti işte. Yine olsa yine normal isterdim.
Hastanede yanınıza komposto almayı unutmayın güzeller doğumda enerji oluyor. Hepinize iyi gecelerr
yinede sen ışığı aç tatlım nolur nolmaz
miranda_1986 hani derler ya tavuk da yarın dogurmayacam dermiş.. Eşim tek çocuk yeter diyordu hep, 2. Benim istegimle oldu 3. Fırlama kaçak kaza ile oldu. Belki 40tan sonra 4.yu dogururim dermisim
ben çocukları anneliği. seviyorum.
