Herkese merhaba nisan anneleri. Ben de insallah nisan annesiyim. Simdiye kadar kk ye uye olmadim ama hamile kalmadan oncesinde de, hamile kaldiktan sonrasinda da surekli siteyi takip ettim. Gebelik hazirligiyla ilgili bi cok seyi burdan ogrendim. Sonra da bu topigi ilk sayfasindan itibaren surekli takip ederek bebegimin gelisim asamalarinda yasadigim sorunlari yasayan arkadaslarla yalniz olmadigimi hissettim ve cok sey ogrendim sizlerden. Son zamanlarda paylasimlar az diye ara ara girip bakiodum. Topigin kapatildigini gorunce cok uzuldum. Hemen uye oldum gozumu karartip topigi kurtarmak istedim. Ama Esmer arkadasimiz sagolsun kurtarmis topigi :) cok sevindim. Bu topikte gebeligi zor gecen arkadaslara dualar ettim, Cute icin oturup agladm guzel haberler alanlar icin sevindim. Bayaa baglanmisim meger :) cok yazdim ama icimi doktum, ohhhh
hoşgeldiin,ne güzel yazmışsın,yüreğine sağlık
Nasıl bişey hissediyorsunuz yaa.ben ya anlamıyorum yada Allah korusun bebeğime bişey oldu..
Bugün biraz fazla gerginim sanırım..ilk hamileliğim devam etseydi eğer bugünlerde doğum olacaktı..
Bide kahvaltı edip deneyelim bakalım..
Tabiki veririm canım. .ben 14 mayısta kürtaj oldum ve rutin kontrolumde ogrenmistim..11haftalik olarak gittim fakat 8+1 cikmisti bebeğim. . Bende minik minik bişeyler hissediyorum ama çok sık değil bu yüzden de endiseleniyor insan..ben kızımın ismini bile buldum teyzesi
Amin amin inşallah canımmmm
Sinemcim, ben bile bu kadar üzüldüysem yazdıklarına,hissettiklerine,düşün bebiş neler hisseder..nolur yapma..
bir kere sen çook şanslısın,kürtaj olup çok uzun süre hamile kalamayan (stresten) arkadaşlarım var,bak ne güzel sen yeniden hamilesin..
Yolun yarısını geçtin,sen artık 3.döneme yakınsın,bırak ilk dönemler geride kaldı,riskler çoook azaldı..
Bir de bence şu da var,çok fazla kişisel gelişim işleriyle uğraştığım için biliyorum,kaybınla vedalaşman lazım,çünkü bak şimdi doğum olucaktı diyosun,senin artık bunun senin suçun olmadığını kabullenip,kendini affedip,(suçlamıyorum desen bile yap)geçmişi geçmişte bırakman lazım.Şöyle yapabilirsin,önce derin derin nefes al ver,sakinleşene kadar,yavaş al ver devam et.sonra kaybettiğin bebeğinle konuş.emin ol bu gerçek etkili bir çalışma,ona olan duygularını bir bir anlat,ne kadar istediğinden tut,ne kadar üzüldüğüne kadar,elinden bişey gelmediği için kendini de affet,ona veda et,teşekkür et.bak o kadar rahatlıycaksın ki,ağla,bağır,gerekirse küfret,yeterki rahatla.Böyle bir kayıp, hadi iyiyim ben artık demekle unutulmuyor.o sayfayı kapayıp,onun hangi ayda doğucagını vs hesapları bırakıp,bundan sonra da şimdi ki şansınla,bebişinle konuş hergün.bak sana çok iyi gelicek.bunları yapmayabilirsin,ama şöyle düşün;şimdiye kadar hissettiklerin acı,korku,e bir de bunu dene,ne kaybedersin,zaten acı,korku sende var.
Tekmelere gelince,benim arkadaşım çok şaşırdı ben hissettiğimde,o çok uzun süre hissedememiş,ki zayıftı,güya erken hissederler denir,hatta kalp sesi dinleme cihazı aldı eşi,kız panik oldu diye.ama şimdi oğlunu emziriyo.Çook normal herkeste farklı..dedikleri gibi baloncuk gibi küçük pıtpıtlar oluyo.asıl 1 kg olduktan sonra daha güzel hissediliyomuş.Şunu da unutma,son aylara dogru bikaç gün hissedememek de normalmiş,sığamadıkları için bazen az hareket ederlermiş.Onda da korkma olur mu.
sen artık anne olucaksın,ben de başta aman keseyi gör sevinme,aman kalp atışı duy sevinme diyenlerden,ilk 3 ayı hele hiç anlayamadım,tadını çıkaramıyo insan.boşveeer,sen artık odasını yapmaya,onunla konuşmaya,ona mutlu duygular yollamaya bak.yoksa bebiş doğunca mutsuz bebek olabilir,o kadar etkiliyoruz onları.eski kaybını kurtarmak elinde değildi,ama şimdiki bebeğini mutlu bebek,çocuk yapmak elinde.eski yüzünden onu üzmek haksızlık olur öyle düşün.sen annesisin,üzülüp,onu üzme lüksün yok ve çook güçlüsün..güçlü olucaksın ki o da olsun...anlaştık mııı
Benim de ayaklarım geri geri gidiyordu detaylı usg günü ama içeri girip gözlerim ekrana dalınca, unutmuşum neden oradayım-ne kadar süre kaldım, doktor ne dedi
