- 14 Şubat 2011
- 130
- 19
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Kızlar bebekleriniz neler yapabiliyor artık
Kızlar merhaba nasılsınız, tanıdığım nickleri gördükçe eski arkadaşlarımı görmüş gibi seviniyorum, o uzun yolculuğumuzda hergün buralardaydık şimdi bebişler rahat bırakmıyor.. benim kız pazartesi allah izin verirse kreşe başlayacak ama mecburum bakıcı yı yılbaşında işten çıkarmıştık maaşına gücümüz yetmiyordu artık, 3-4 aydır babaanneyle dede bakıyordu onlarda köye gidiyorlar köye gönderemeyeceğime göre mecburum yani anlayacağınız... sizin aranızda var mı çalışıp da kreşe yollamak zorunda kalan.. çocuğuma güzel bakarlar inşallah
Biz 13 .ayda yaptırdık aşımızı tek doz olan nimenrix mi neydi adı tam hatırlıyamadım bizde herseyi anlıyoruz ama konusma beş on kelime anca yavas yavas bakalım canı isterse herseyı soyluyo ama cimcimembende bır ıkı aya verecegım cnm.ılk gunler yarım gun vermeyı dusunuyorum ınş skıntı cekmem. bakıcıya benımde gucum yetmez.ınş rahat atlatırız.kuçukler daha ama hayat sartları
bebişler ne durumda kızlar? benımkı bu ay baya kelıme söylemeye başladı. gec oldu ama şükür baya başladık..... tek sıkıntımız gece cok sık uyanıyo malesef.....
bırde özel menenjıt asıısını ne zaman vurdurmayı dusunuyorsunuz kızlar
Henüz belli değil 15 gun sonra randevum bakalım nasıpozim84 ikinci bebeğinin cinsiyeti belli oldu mu?
Biz 13 .ayda yaptırdık aşımızı tek doz olan nimenrix mi neydi adı tam hatırlıyamadım bizde herseyi anlıyoruz ama konusma beş on kelime anca yavas yavas bakalım canı isterse herseyı soyluyo ama cimcimem
Yok ates yapmadı bizde canım inş sizdede yapmazbende yaptırcamda ne zaman karar veremedım.ates yaptımı
Yok ates yapmadı bizde canım inş sizdede yapmaz
benim kızımdada aynı durum var ama haklılar sürekli bezliler canlarım ya kaşınıyor olması dogal bence haziran gibi bezi çıkaracam havalar sıcak olunca hiç dayanamazlar
buarada benim kızım tam olarak dengesini kuramıyor anlamadım gitti güzel yürüor ama durdugu zaman sarhoş gibi neden olabilir acaba
belli ki baba bu işi becerememiş.. şimdi olmasa doğumdan sonra aynı şeyler yaşanacaktı. seni anlıyorum hamilelik, doğum bunlar hiçde kolay şeyler olmasa da çocuğunu babası ya da başka birisine bırakmaman gerekiyor çunku işler kolaylaşmamış hatta zorlaşmış... eee babaya da işin aslını anlatamayacağına göre mecburen bu işi yine sen ustleneceksin. hem uzmanlar çocuğun anne babayla uyumasını doğru bulmuyor ..Merhaba herkese.
Şu an saat 04:50..Ve ben 50 dkdır ağlıyorum.Hırsımı alamayınca da pc başına oturdum.Sorunum kızımın uyku düzeni..Hikayem de şu:
2013 eylül doğumlu 18 aylık bi kızım var.Doğduğundan beri odasında uyur.Ne sallama,ne emzirme ne de başka bi uyku sorunumuz oldu.Gaz çıkardıktan sonra iyi uykular annem diyip yatağına bırakırım o da sabaha kadar uyurdu 4.ayından sonra.Çok nadirdir kalkması.O da sadece su içmeye.Ne gece emmesi,ne yanımda uyumak istemesi oldu.Uyku rutinimizi de oturttuk.Tabi bu düzen diş çıkarma dönemlerinde birkaç haftalığına bozulurdu,normal olarak.Ama 16.aya kadar hep düzenliydi.Ta ki eşim işin içine girene kadar.Şu an 12 haftalık hamileyim.Ve bulantılarım başlayıp gece kalkmaları zulüm olmaya başlayınca eşim bana destek vermeye çalıştı.Sözde destekmiş meğerse.Amaan nolcak kucağımda uyusunlar zamanla yerde beraber uyumaya sonrasında oturma odası koltuğuna hatta bizim yatağımıza gelmeye kadar gitti.Konuşmak yok,kucaklamak yok,beraber uyumak yok."Suyunu,emziğini eline ver sende koltuğa otur uyuyormuş numarası yap.İki mızıldanır yatar uyur.Seni kandırmasına izin verme "demekten dilimde tüy bitsede uykunun esiri olan eşim hiçbirini dinlemedi."Babaaam niye uyandın sen"le başlayıp kucaklayıp yatağından indirmeyle beraber uyumayla biten geceler başladı.Çok savaştım ilk haftalarda.Yattığım yerden şunu yapma bunu yapma demekten bıktım.Yeri geldi yatağımı ayırdım eşimle.Ne haliniz varsa görün dedim güya.Ama ağlamakla sabahı ettiğim,emeklerimin heba oluşunu izlemekle bugune geldim.Şimdi kızım gece baba diye ağlar oldu.Ve o yanına gelmediğinde morarıncaya kadar ağlamaya başladı.O pırıl pırıl çocuk gitti,uyku düzeni bozuk,gece en az 3 kez uyanan (babasıyla uyursa sabaha kadar deliksiz uyuyor o başka), annesine düşman,gergin ve hamile bi annesi oldu.
İlk çocuğum,hatalarımı en aza indireyim diye hamileliğimi öğrendiğimden beri kitaplar okudum,tavsiyeler aldım,ajanda dolusu notlarım var.Uyguladığım yöntemlerde gayet başarılı oldum.Eşim de dahil kimseden takdir görmedim yapabildiklerim için.İhtiyacım da kalmadı artık buna.Ama köstek olmaları da canımı yakıyor artık.Hem çalışan,hem de boş duramayan bi anneyim ben.Buna rağmen çocuğum için en iyisini yapmaya çalıştım.Herşey de yolundaydı.Gelişimi,uykusu,beslenmesi,huzuru.. Şimdi odasında yerde babasıyla uyuyan,o kalktığında 10 dk içinde yaygarayı basan bi kızım var.
Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.2 gecedir ben kalkıyorum kızımın ağlamalarına eski yöntemimize dönmeye çalışıyorum,nafile.Kucağıma bile gelmiyor baba diye ağlamaktan.Morarıyor babası gelmediğinde.O gelince 20 sn.de uyuyor.Ama onun kucağında.
Lütfen bi yol,bi yöntem gösterin.Bulunduğum şehirde uyku eğitimi,uyku danışmanı varmı onu araştıracağım yarın. Kitaplarda bizim sorunumuzun çözümü yok.Mükemmel bir düzenden mükemmel bir huzursuzluğa geçiş yaptık babamız yüzünden. Canım yanıyor bu kadar yok sayılmaktan.Emeklerimin bikaç ayda heba olmasından çok canım acıyor.Eşimden tiksinme noktasına geldim.Hamile bi kadına destek olunur benim bildiğim.Kasımdan sonra zaten herşeye yeniden ve 2 kat zor olarak başlayacağım.Bunu tek başımayken daha iyi yapabileceksem BEN NEDEN EVLİYİM?
Merhaba herkese.
Şu an saat 04:50..Ve ben 50 dkdır ağlıyorum.Hırsımı alamayınca da pc başına oturdum.Sorunum kızımın uyku düzeni..Hikayem de şu:
2013 eylül doğumlu 18 aylık bi kızım var.Doğduğundan beri odasında uyur.Ne sallama,ne emzirme ne de başka bi uyku sorunumuz oldu.Gaz çıkardıktan sonra iyi uykular annem diyip yatağına bırakırım o da sabaha kadar uyurdu 4.ayından sonra.Çok nadirdir kalkması.O da sadece su içmeye.Ne gece emmesi,ne yanımda uyumak istemesi oldu.Uyku rutinimizi de oturttuk.Tabi bu düzen diş çıkarma dönemlerinde birkaç haftalığına bozulurdu,normal olarak.Ama 16.aya kadar hep düzenliydi.Ta ki eşim işin içine girene kadar.Şu an 12 haftalık hamileyim.Ve bulantılarım başlayıp gece kalkmaları zulüm olmaya başlayınca eşim bana destek vermeye çalıştı.Sözde destekmiş meğerse.Amaan nolcak kucağımda uyusunlar zamanla yerde beraber uyumaya sonrasında oturma odası koltuğuna hatta bizim yatağımıza gelmeye kadar gitti.Konuşmak yok,kucaklamak yok,beraber uyumak yok."Suyunu,emziğini eline ver sende koltuğa otur uyuyormuş numarası yap.İki mızıldanır yatar uyur.Seni kandırmasına izin verme "demekten dilimde tüy bitsede uykunun esiri olan eşim hiçbirini dinlemedi."Babaaam niye uyandın sen"le başlayıp kucaklayıp yatağından indirmeyle beraber uyumayla biten geceler başladı.Çok savaştım ilk haftalarda.Yattığım yerden şunu yapma bunu yapma demekten bıktım.Yeri geldi yatağımı ayırdım eşimle.Ne haliniz varsa görün dedim güya.Ama ağlamakla sabahı ettiğim,emeklerimin heba oluşunu izlemekle bugune geldim.Şimdi kızım gece baba diye ağlar oldu.Ve o yanına gelmediğinde morarıncaya kadar ağlamaya başladı.O pırıl pırıl çocuk gitti,uyku düzeni bozuk,gece en az 3 kez uyanan (babasıyla uyursa sabaha kadar deliksiz uyuyor o başka), annesine düşman,gergin ve hamile bi annesi oldu.
İlk çocuğum,hatalarımı en aza indireyim diye hamileliğimi öğrendiğimden beri kitaplar okudum,tavsiyeler aldım,ajanda dolusu notlarım var.Uyguladığım yöntemlerde gayet başarılı oldum.Eşim de dahil kimseden takdir görmedim yapabildiklerim için.İhtiyacım da kalmadı artık buna.Ama köstek olmaları da canımı yakıyor artık.Hem çalışan,hem de boş duramayan bi anneyim ben.Buna rağmen çocuğum için en iyisini yapmaya çalıştım.Herşey de yolundaydı.Gelişimi,uykusu,beslenmesi,huzuru.. Şimdi odasında yerde babasıyla uyuyan,o kalktığında 10 dk içinde yaygarayı basan bi kızım var.
Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.Kendimi hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim.2 gecedir ben kalkıyorum kızımın ağlamalarına eski yöntemimize dönmeye çalışıyorum,nafile.Kucağıma bile gelmiyor baba diye ağlamaktan.Morarıyor babası gelmediğinde.O gelince 20 sn.de uyuyor.Ama onun kucağında.
Lütfen bi yol,bi yöntem gösterin.Bulunduğum şehirde uyku eğitimi,uyku danışmanı varmı onu araştıracağım yarın. Kitaplarda bizim sorunumuzun çözümü yok.Mükemmel bir düzenden mükemmel bir huzursuzluğa geçiş yaptık babamız yüzünden. Canım yanıyor bu kadar yok sayılmaktan.Emeklerimin bikaç ayda heba olmasından çok canım acıyor.Eşimden tiksinme noktasına geldim.Hamile bi kadına destek olunur benim bildiğim.Kasımdan sonra zaten herşeye yeniden ve 2 kat zor olarak başlayacağım.Bunu tek başımayken daha iyi yapabileceksem BEN NEDEN EVLİYİM?