• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2012 Şubat Anneleri

Dün akşam Yusuf Kayra evin içinde koştururken ayağı halıya takıldı yüzüstü düştü, dudağı patladı :43: Kanları görünce çok kötü oldum elim ayağım titredi, annem aldı elimden oğlumu hemen yıkadı ağzını, sonra sakinleşti yavrum. Dudağı şişti tabi
Sabahta uyandı konuşuyo benimle dudak şiş, içim ezildi resmen, Rabbim daha beterinden korusun yavrularımızı
Ah canım ya, çok geçmiş olsun, o içindeki sızıyı tahmin edebiliyorum. İnsanın içinden birşeyler akıyor resmen. Biz çocuklarımızın başına ufacık bir kaza geldiğinde nasıl kötü oluyoruz, hastalıklı çocuklu olan annelerin durumunu düşünemiyorum. 3 gündür, tesadüfen öğrendiğim genetik bir hastalık (Canavan) sahibi bir evlada sahip çok donanımlı bir annenin sitesini okumaktan helak oldum, durmadan ağlıyorum. Dün gece oğullarım uyurken alıp alıp kucaklayıp öptüm, o anneyi düşünüp ağladım. :50: Çocuk şu anda 4,5 yaşında ve bu hastaların yaşam süresi 10 yaş diye tahmin ediliyor.
Nasıl dirayetli bir anne, o durumda olsam bu kadar güçlü olabilir miydim bilmiyorum. Ateşleri çıktığında nasıl panik oluyoruz hepimiz, bu kadın sayısız ameliyat atlatmış, oksijensiz kalma riskiyle karşı karşıya kalmış, nasıl da güzel bir çocuk. Umarım yıllar içinde gen tedavisi bulunur da genetik hastalığı olan bu hastalar annelerinden ayrılmaz:43:
Link vermek doğru mu bilemiyorum ama sizlerin de okumasını istiyorum kızlar. Belki birilerinin yardımı da dokunur zor durumda olan böyle insanlara.
www.sarpadair.org | SARP'a dair
 
İsmimi görünce yazayım hemen dedim. 1 haftadır yoktum, ablamı ziyarete İstanbul'a gittik. Şansımıza hava çok güzeldi, kızım yaz sezonunu açtı, plaja gittik, tabii ki denize girmedik, çıplak ayakla gezdi, kumla oynadı, ona da bize de iyi geldi bu değişiklik. Ee tabii gezerken internete girmeye vakit bulamadım. Ama bugün hava çok kötü burada, tekrar kış geldi sanki, işler de birikti, dolayısıyla bilgisayar başındayım yine. İşlere başlamadan bir bakayım dedim foruma, geçmişi çok okuyamadım ama bundan sonra takipteyim yine :32:
Oohhh herkes yaz sezonunu açmış,güzel bir yaz olur umarım bizim ve bebişlerimiz için. Geçen sene birşey anlamıyorlardı denizden ama bu sene çok eğlenceli geçecek sanırım. Ben de merakla bekliyorum, denize girdiğimizde nasıl davranacaklarını oğullarımın :34:
 
Alanya'da yaşıyorum. Burası direkt tatil beldesi olduğu için şehirleşmiş değil henüz. Sanırım bundan dolayı insan ister istemez denizde buluyor kendini. Bir de bizim ev sahilde, yürüyüşe falan çıkınca içimde bikini oluyor hemen dalıp çıkıyorum.
Bu arada çocukluğum Mersin'de geçti, hala cezeryedir biberli ekmektir yollar arkadaşlarım sağ olsun.
Çok güzel bir yerdesin, En çok sevdiğim şey; sabah uyanır uyanmaz denize dalmak, yüzünü bile yıkamadan. Bu yüzden denize sıfır evleri hep çok sevmişimdir. Bir de çok şehirleşmiş bir yerde olmayacak.
Küçükken Marmaris'e yazlığa giderdik, sabahın erken saatlerinde olursun zaten Marmaris'te. O zamanlar Marmaris bu kadar beton yığını değil, nasıl güzel bir deniz şehri. ( Bahsettiğim 20 sene öncesi falan) daha bavulları açmadan bikinileri giyer havlumuzu da alır koşar, denize dalar gelirdik. O kadar yol gelmişsin Ankara'dan, yorgunluktan geberirsin normalde ama o deniz, o manzara nasıl güzeldir, bütün yorgunluğunu alır.
Şimdi ne o Marmaris kaldı, ne de o yazlık. Ama Alanya, Anamur, özellikle Kaş, bana hep Marmaris'in o dönemlerindeymiş gibi gelir. (Resimler dışında buraları görmedim bu arada :1:) Eşim çocukken ailesiyle Anamur'da kampa giderlermiş, oğlanlar biraz büyüsün, biz de aynı şekilde geziler yapmak istiyoruz.
Mersin'e gelip gidiyor musun? Buradan istediğin birşeyler olursa ben de yardımcı olurum seve seve.
 
ben 2 haftadır diyetle uğraşıyorum arkadaşım. kalori sayma yöntemini deniyorum, 2 haftada 2 kg verdim. tan bana göre bir diyet. diyette değil aslında porsiyonları küçültüyorsun. bakalım ilk hedefim 5 kg daha vermek. sonra sıkılaşmak için çabalıycam. inan bende sizi özlüyorum, ama siteye her girdiğimde ya kimse olmuyor yada ben o anda çok yoğun oluyorum. böyle işte



ayy kuzum ya hiç kıyamam, insanın canından can kopuyor resmen. 2 hafta önce pikniğe gittik, gittiğimiz yer ağaçların altında masaların olduğu çimensiz bir yerdi. alperen bebek arabasını sürmek için o kadar çok diretti ki dayanamadım izin verdim. 2 dk sürdü ayağı tekerleğe takılmasıyla betona düşmesi bir oldu, anında kan oturdu kafasına, burnu baya sürtmüş yere, yani yüzünü görsen için parçalanır, sen beni bir görüceksin kucağıma aldım "yavrum yavrım " diye diye ağladım. :14: o yaralar geçene kadar yavrumun yüzüne bakmak istemedi. Ah Rabbim nasıl bir sevgi veriyorsun dedim. bu arada baya kalabalıktık, eşime döndüm " başlarım senin keyfine, burada 5 dk daha duramam hemen gidiyoruz "dedim, herkes korkudan toparlandı, sadece çimen olan bir yere gittik

Ah güzelim benimm, valla benim içim gitti yazdıklarını okuyunca, geçmiş olsun kuzucuğuna. O anki kızgınlığını düşündüm de:) Kimse çıt çıkaramamıştır. Bir annenin evladına olan sevgisi, koruyuculuğu karşısında kimsenin durabileceğini sanmıyorum zaten.
 
oyy kıyamam ya
geçmiş olsun canım :nazar:
yerlerinde duramıyorlarki :emir_bebek:

Çok geçmişolsun yusuf kayraya insan çok kötü oluyor emir hirada sandalyeden düşmüştü geçen hafta yüz üstü burnu kanamıştı bende çok korkmuştum ama biraz daha soğuk kanlıyım sanırım hemen alıp tampon falan yaptım..Ucuz atlatmışsınız inşallah birdaha bu tür şeyler yaşamayız birdaha

Alanya'da yaşıyorum. Burası direkt tatil beldesi olduğu için şehirleşmiş değil henüz. Sanırım bundan dolayı insan ister istemez denizde buluyor kendini. Bir de bizim ev sahilde, yürüyüşe falan çıkınca içimde bikini oluyor hemen dalıp çıkıyorum.
Bu arada çocukluğum Mersin'de geçti, hala cezeryedir biberli ekmektir yollar arkadaşlarım sağ olsun.



Yok yavrum ya, hiç öyle şeyler denemedim ki araştırmam lazım. Kas çalışırsam zayıflamam kilomu korurum diye düşünüyordum ama yamuluyor muyum yoksa :) Kilom böyle dursun ama daha sıkı olayım istiyorum nasıl yapsam bilemedim. Bir de bileklerim kollarım çok zayıf, güçlensin istiyorum.



Oyy minik... Geçmiş olsun ne kadar dikkat etsek de bazı kazalar kaçınılmaz oluyor, çok geçmiş olsun mozp'cum.

Çok geçmiş olsun, ben de çok korkuyorum bu düşmelerden. Çok şükür bugüne kadar başıma gelmedi ama düşmesin diye sürekli peşindeyiz, gündüz annem akşamları ben. Yanımda biri yokken düşerse ne yaparım bilmem, Allah beterinden saklasın, düşe kalka büyüyecek denir çocuklara ama insanın kendi çocuğu olunca bi başka oluyormuş yaaa...

ben 2 haftadır diyetle uğraşıyorum arkadaşım. kalori sayma yöntemini deniyorum, 2 haftada 2 kg verdim. tan bana göre bir diyet. diyette değil aslında porsiyonları küçültüyorsun. bakalım ilk hedefim 5 kg daha vermek. sonra sıkılaşmak için çabalıycam. inan bende sizi özlüyorum, ama siteye her girdiğimde ya kimse olmuyor yada ben o anda çok yoğun oluyorum. böyle işte



ayy kuzum ya hiç kıyamam, insanın canından can kopuyor resmen. 2 hafta önce pikniğe gittik, gittiğimiz yer ağaçların altında masaların olduğu çimensiz bir yerdi. alperen bebek arabasını sürmek için o kadar çok diretti ki dayanamadım izin verdim. 2 dk sürdü ayağı tekerleğe takılmasıyla betona düşmesi bir oldu, anında kan oturdu kafasına, burnu baya sürtmüş yere, yani yüzünü görsen için parçalanır, sen beni bir görüceksin kucağıma aldım "yavrum yavrım " diye diye ağladım. :14: o yaralar geçene kadar yavrumun yüzüne bakmak istemedi. Ah Rabbim nasıl bir sevgi veriyorsun dedim. bu arada baya kalabalıktık, eşime döndüm " başlarım senin keyfine, burada 5 dk daha duramam hemen gidiyoruz "dedim, herkes korkudan toparlandı, sadece çimen olan bir yere gittik

Ah canım ya, çok geçmiş olsun, o içindeki sızıyı tahmin edebiliyorum. İnsanın içinden birşeyler akıyor resmen. Biz çocuklarımızın başına ufacık bir kaza geldiğinde nasıl kötü oluyoruz, hastalıklı çocuklu olan annelerin durumunu düşünemiyorum. 3 gündür, tesadüfen öğrendiğim genetik bir hastalık (Canavan) sahibi bir evlada sahip çok donanımlı bir annenin sitesini okumaktan helak oldum, durmadan ağlıyorum. Dün gece oğullarım uyurken alıp alıp kucaklayıp öptüm, o anneyi düşünüp ağladım. :50: Çocuk şu anda 4,5 yaşında ve bu hastaların yaşam süresi 10 yaş diye tahmin ediliyor.
Nasıl dirayetli bir anne, o durumda olsam bu kadar güçlü olabilir miydim bilmiyorum. Ateşleri çıktığında nasıl panik oluyoruz hepimiz, bu kadın sayısız ameliyat atlatmış, oksijensiz kalma riskiyle karşı karşıya kalmış, nasıl da güzel bir çocuk. Umarım yıllar içinde gen tedavisi bulunur da genetik hastalığı olan bu hastalar annelerinden ayrılmaz:43:
Link vermek doğru mu bilemiyorum ama sizlerin de okumasını istiyorum kızlar. Belki birilerinin yardımı da dokunur zor durumda olan böyle insanlara.
www.sarpadair.org | SARP'a dair

Kızlar teşekkür ederim hepinize çok sağolun, aradım konuşum annemle dudağının şişi inmiş, içim rahatladı biraz
gecede normalde uyurdu sabaha kadar, bu gece kalktı 3 gibi kucağıma oturdu yarım saat sarılıp bekledi, içlenmiş yavrum
 
Dün akşam Yusuf Kayra evin içinde koştururken ayağı halıya takıldı yüzüstü düştü, dudağı patladı :43: Kanları görünce çok kötü oldum elim ayağım titredi, annem aldı elimden oğlumu hemen yıkadı ağzını, sonra sakinleşti yavrum. Dudağı şişti tabi
Sabahta uyandı konuşuyo benimle dudak şiş, içim ezildi resmen, Rabbim daha beterinden korusun yavrularımızı

canım çok geçmiş olsun bizde aynısını yaşamıştık ağzı kan içinde ben ağlayacaktım ama şişme olmamıştı.Allah kazasız belasız büyümelerini nasip etsin
 
Bu Türklerdeki bir alışkanlıkmış. Biz çocuklarımızı yetiştirirken düştüğü zaman yeri, dolabı, kapıyı döver ve çocuklara da suç hiç bir zaman sizin değil, hep karşı tarafın mesajını verirmişiz. Bana çok mantıklı geldi, çünkü başımıza birşey geldiğinde; ben nerde hata yaptım değil de, suç bende değil ki sende savunmasını yaparız hep. Yaptığımız hataların sorumluluğunu üstlenmeyiz pek.
Bunu okuduktan sonra eşim de ben de bunu asla yapmadık ama annem yapıyor sanırım hala ki benim ufak nohut oğlum ne zaman düşse yeri döver,masaya vurur. Bazen de başına vurur, sanırım kafasını suçluyor :1:

Ben de aynı dertten muzdaripim. Çocuk yetiştirmeyle ilgili öğrendiğim şeyleri anneme kabul ettirmekte zorlanıyorum. Benim kızıma da annem bakıyor, yanlış yaptığını düşündüğüm şeyi veya yeni öğrendiğim birşeyi söyleyince yapması için üsteleyemiyorum, çocuğa kötü mü bakıyorum diye düşünüp yanlış anlar diye sürekli tekrarlayamıyorum birşeyi. Sonuçta bizi de onlar büyüttü, şimdi de çocuklarımıza bakıyorlar, laf söyleme hakkını görmüyorum kendimde, Allah onları başımızdan eksik etmesin, yapabildiğim sadece hergünün sonunda çocuğuma baktığı için teşekkür etmek.
 
Benim aşırı alerjik kızım, yine 10 gündür kaşınıyordu, geçer diye bekleyip bekleyip sonunda doktora götürdük. Daha önceki alerji şurubunun yan etkisi görüldüğü için kullanmak istemiyordum o şurubu yine, kremlerle rahatlatmaya çalışıyordum, başka bir şurup istedim bu sefer. İlk şurubun yan etkisi uyku haliyken, bunun yan etkisi de uykusuzlukmuş!!! 10buçukta uyuyan çocuk, ben 3 denemeden sonra pes edince babasının kucağında 12buçukta hala baba baba diye konuşup yatıyordu :1: Sonunda babasının yanında uyuya kaldı minikim :emir_bebek:

Akşam yemek hazırlarken ben tabağı götüreyim salona sen de ekmeği getir deyip eline ekmek poşetini tutturdum, 15 gündür filan yürümeye başladı ama herşeyi ben yaparım modunda oldukları için bu durumu kendi yararıma çevirip iş yaptırdım :9: Onu bana yardım ederken görünce hem duygulandım, hem gururlandım, sevindim, güldüm filan, tuhaf oldum yani, büyüdü sıpalar artık, her halleri ayrı sevimli :nazar:
 
Kızlar Ata dünden beri ishal. Ateşi de vardı doktora gittik, kakasını getirin antibiyotik yazalım dedi. Antibiyotik kullanmak istemiyorum, çok şükür bugün ateşi düştü ama ishal devam ediyor. İlk defa ishal oldu, bana bir şeyler önerin ne olur. Nasıl geçecek bu meret? Zaten yemiyor zorla yoğurt, muz vermeye çalışıyorum bol su içiriyorum. Tecrübeye ihtiyacım var.
 
Ben de aynı dertten muzdaripim. Çocuk yetiştirmeyle ilgili öğrendiğim şeyleri anneme kabul ettirmekte zorlanıyorum. Benim kızıma da annem bakıyor, yanlış yaptığını düşündüğüm şeyi veya yeni öğrendiğim birşeyi söyleyince yapması için üsteleyemiyorum, çocuğa kötü mü bakıyorum diye düşünüp yanlış anlar diye sürekli tekrarlayamıyorum birşeyi. Sonuçta bizi de onlar büyüttü, şimdi de çocuklarımıza bakıyorlar, laf söyleme hakkını görmüyorum kendimde, Allah onları başımızdan eksik etmesin, yapabildiğim sadece hergünün sonunda çocuğuma baktığı için teşekkür etmek.
Evet, onlara tek gereken sevgi, başka birşeyi dert etmemek lazım. Anneannesi çok seviyor çocuklarımı, çocuklarını demem lazım hatta, onu anne diye çağırıyorlar çünkü:1:
Başlarda çok katıydım ben, benim istediğim şekilde eğitilecek diye ama maalesef şartlar öyle olmadı. Doğurmadan önce ne kadar kolay kreşe veririm 4 aylıkken ben işe giderim diyordum. Ne zormuş meğerse. Annem gelecek ay artık bakmayacak ve kreşe göndermemiz gerekecek. Hazırım sanıyordum ama geçen hafta baktık annem çok yoruluyor artık, yapamıyor resmen ( Yorgunluk ve rahatsızlıkları olmasa duygu sömürüsü yapar göndermezdim ama kadın çok kötü artık) eşim dedi ki, 1 ay önceden başlatalım, iş ciddiye binince ben nasıl kötü oldum, nasıl göndereceğim bunları, orda ağlarlar kimse aldırmaz, oyuncaklarını ellerinden alırlar, evindeki rahat yatağı nerden bulacak, kim onları sallamakla uğraşacak da uyutacak... Bir sürü şey bunun gibi, 1 ay daha katlansın annem dedim :50: 1 ay sonra mecburen gidecekler ve nasıl göndereceğim bilmiyorum, hiç hazır değilim duygusal olarak. Daha çok küçükler. Eşim de evde sıkılıyorlar artık, arkadaş ve oyun lazım bunlara, annen tek başına yetemiyor diyor. Umarım başladıklarında onlar için çok iyi olur.
 
Benim aşırı alerjik kızım, yine 10 gündür kaşınıyordu, geçer diye bekleyip bekleyip sonunda doktora götürdük. Daha önceki alerji şurubunun yan etkisi görüldüğü için kullanmak istemiyordum o şurubu yine, kremlerle rahatlatmaya çalışıyordum, başka bir şurup istedim bu sefer. İlk şurubun yan etkisi uyku haliyken, bunun yan etkisi de uykusuzlukmuş!!! 10buçukta uyuyan çocuk, ben 3 denemeden sonra pes edince babasının kucağında 12buçukta hala baba baba diye konuşup yatıyordu :1: Sonunda babasının yanında uyuya kaldı minikim :emir_bebek:

Akşam yemek hazırlarken ben tabağı götüreyim salona sen de ekmeği getir deyip eline ekmek poşetini tutturdum, 15 gündür filan yürümeye başladı ama herşeyi ben yaparım modunda oldukları için bu durumu kendi yararıma çevirip iş yaptırdım :9: Onu bana yardım ederken görünce hem duygulandım, hem gururlandım, sevindim, güldüm filan, tuhaf oldum yani, büyüdü sıpalar artık, her halleri ayrı sevimli :nazar:
Dünya tatlısı yaaa, büyümüş de annesine yardım ediyor ha. Ayyy ne güzel bir duygu valla. Darısı diğer bütün büyük başarılarının başına
 
Kızlar Ata dünden beri ishal. Ateşi de vardı doktora gittik, kakasını getirin antibiyotik yazalım dedi. Antibiyotik kullanmak istemiyorum, çok şükür bugün ateşi düştü ama ishal devam ediyor. İlk defa ishal oldu, bana bir şeyler önerin ne olur. Nasıl geçecek bu meret? Zaten yemiyor zorla yoğurt, muz vermeye çalışıyorum bol su içiriyorum. Tecrübeye ihtiyacım var.

Geçmiş olsun canım Ata'ya. Dişten mi acaba ateş ve ishali? Benim oğlanlar hep ateş ve ishalle çıkardı dişini.
Önermek isterdim birşeyler ama, ben o konuda kendi kendine düzelsin diye bıraktığım için pek birşey öneremem maalesef. İlaç sevmem hele çocuklarda antibiyotik kullanmayı hiç sevmem. Arada ateş düşürücü ve diş ağrıları için jel kullanırım. Tabii senin oğlanın ishal nedeni ne, bilemiyorum. Ama bir virüs kaptıysa ve antibiyotiksiz geçmiyorsa test yaptırmakta fayda olabilir.
 
Evet, onlara tek gereken sevgi, başka birşeyi dert etmemek lazım. Anneannesi çok seviyor çocuklarımı, çocuklarını demem lazım hatta, onu anne diye çağırıyorlar çünkü:1:
Başlarda çok katıydım ben, benim istediğim şekilde eğitilecek diye ama maalesef şartlar öyle olmadı. Doğurmadan önce ne kadar kolay kreşe veririm 4 aylıkken ben işe giderim diyordum. Ne zormuş meğerse. Annem gelecek ay artık bakmayacak ve kreşe göndermemiz gerekecek. Hazırım sanıyordum ama geçen hafta baktık annem çok yoruluyor artık, yapamıyor resmen ( Yorgunluk ve rahatsızlıkları olmasa duygu sömürüsü yapar göndermezdim ama kadın çok kötü artık) eşim dedi ki, 1 ay önceden başlatalım, iş ciddiye binince ben nasıl kötü oldum, nasıl göndereceğim bunları, orda ağlarlar kimse aldırmaz, oyuncaklarını ellerinden alırlar, evindeki rahat yatağı nerden bulacak, kim onları sallamakla uğraşacak da uyutacak... Bir sürü şey bunun gibi, 1 ay daha katlansın annem dedim :50: 1 ay sonra mecburen gidecekler ve nasıl göndereceğim bilmiyorum, hiç hazır değilim duygusal olarak. Daha çok küçükler. Eşim de evde sıkılıyorlar artık, arkadaş ve oyun lazım bunlara, annen tek başına yetemiyor diyor. Umarım başladıklarında onlar için çok iyi olur.

Merhaba canım.
benim kızım 13aylık oldu. 3aylıkken işe başladım babannesi baktı. ama artık olmuyor mecburen dün bir kaç yer ile görüştük. Evimize çokyakın bir anaokulu ile anlaştık. Kızımı kucağıma almadan önce bırakır giderim diyordum. İşe başladığımda çok uzun süre alışamadım. Hala daha alışamadım. Bu ayrılık acısı hala daha benim üstüme yapıştı kaldı. Şimdi kreş için endişelerim başladı. Okul müdürüne kızımla ilgili şöyle yapın böyle yapın diye o kadar çok konuştumki. Kadıncağız anlıyorum çok endişelisiniz. Beraber herşeyi deneriz onun mutluluğu için dedi. Bizim şansımıza 4tane en küçüğü 12aylık olan kızımın yaşıtları bebek var. 5kişi olacaklar. Hepsi çok ilgili sevgi doluydu. Pazartesi günü başlayacak. Tek isteğim kızımın çok mutlu olması. İnşallah sizin içinde iyi olur.
 
Kızlar Ata dünden beri ishal. Ateşi de vardı doktora gittik, kakasını getirin antibiyotik yazalım dedi. Antibiyotik kullanmak istemiyorum, çok şükür bugün ateşi düştü ama ishal devam ediyor. İlk defa ishal oldu, bana bir şeyler önerin ne olur. Nasıl geçecek bu meret? Zaten yemiyor zorla yoğurt, muz vermeye çalışıyorum bol su içiriyorum. Tecrübeye ihtiyacım var.

geçmiş olsun canım tahlil yaptırın inşallah bişey çıkmaz
belkide diştendir mehmette isal olur ateş iştahsız olur
 
tetagil 1 tane kalmıştı bikaç gün vermedim carpol verdim yatarken veya fitil ama olmadı gece yarısı kıvrandı bağırdı durdu dün gece son tetagili verdim rahat uyudu sabaha kadar ama bu gece yoktu carpol verdim işe yaramadı gece ağladı durdu eczaneyi aradım tetagil getirttim
gündüz iyide gece çok kötü oluyor üstten üç diş kabarmış bitanesi çıkmak üzere ama çıkmadı gitti 2 hafta oluyor azılardamı geliyor bilmem bakamıyorum
eskiden carpol veya fitil çok işe yarar sabaha kadar rahat olurdu ama şimdi işe yaramıyorlar
 
Kızlar Ata dünden beri ishal. Ateşi de vardı doktora gittik, kakasını getirin antibiyotik yazalım dedi. Antibiyotik kullanmak istemiyorum, çok şükür bugün ateşi düştü ama ishal devam ediyor. İlk defa ishal oldu, bana bir şeyler önerin ne olur. Nasıl geçecek bu meret? Zaten yemiyor zorla yoğurt, muz vermeye çalışıyorum bol su içiriyorum. Tecrübeye ihtiyacım var.


merhaba duraselle, geçmiş olsun öncelikle. hemen pirinç labası yap, müthiş iyi gelir. 1-2 avuç pirinci temiz suyla haşla ve o şekilde yedirmeye çalış. muz yedir sürekli, patates haşla ver. ama en iyi gelen pirinç lapası.

aynı zamanda kaka tahlilini yaptır derim, çünkü ateşi çıkmış, enfeksiyon olabilir vücutta.
 
Ah canım ya, çok geçmiş olsun, o içindeki sızıyı tahmin edebiliyorum. İnsanın içinden birşeyler akıyor resmen. Biz çocuklarımızın başına ufacık bir kaza geldiğinde nasıl kötü oluyoruz, hastalıklı çocuklu olan annelerin durumunu düşünemiyorum. 3 gündür, tesadüfen öğrendiğim genetik bir hastalık (Canavan) sahibi bir evlada sahip çok donanımlı bir annenin sitesini okumaktan helak oldum, durmadan ağlıyorum. Dün gece oğullarım uyurken alıp alıp kucaklayıp öptüm, o anneyi düşünüp ağladım. :50: Çocuk şu anda 4,5 yaşında ve bu hastaların yaşam süresi 10 yaş diye tahmin ediliyor.
Nasıl dirayetli bir anne, o durumda olsam bu kadar güçlü olabilir miydim bilmiyorum. Ateşleri çıktığında nasıl panik oluyoruz hepimiz, bu kadın sayısız ameliyat atlatmış, oksijensiz kalma riskiyle karşı karşıya kalmış, nasıl da güzel bir çocuk. Umarım yıllar içinde gen tedavisi bulunur da genetik hastalığı olan bu hastalar annelerinden ayrılmaz:43:
Link vermek doğru mu bilemiyorum ama sizlerin de okumasını istiyorum kızlar. Belki birilerinin yardımı da dokunur zor durumda olan böyle insanlara.
www.sarpadair.org | SARP'a dair

Slm herkeze linke girdim ve okuduklarım beni birkez daha rabbime şükretmeye itti...nekadar şükür etsem azdır.O annenin yaşadıkları yaptıkları yazdıkları inanılmaz şok oldum biz gecede 2 kere kalkıyor vay efendim uykusuz kalıyoruz, aman durmuyor koşturuyor diye yoruluyoruz,sürekli şikayet sürekli şikayet vallahi eve gidiyim ilk işim elimi yüzümü yıkayıp üstümüde değiştirdikten sonra(sağlık çalışanı olduğum için üst baş değişmeden oğlumu kucaklamam hiç) oğlumu kucak kucak yapıcam....:))
 
Back