Allah aşkına ya yok mu etrafinizda bir avukat gidip danışın şerh koydurun mallara sonra da gidin ailenizin yanına. Çocuğum babasına düşkün ? Böyle adama kim düşkün olur. Hiç bir sorumluluğu yerine getirmiyor ite kaka bir evlilik tek başına sorumluluk... Şuan o adamı terk etsen sadece yükün hafifleyecek! Sana zor geliyor eyvalllah ama arkanda dağ gibi duran ailen var evliyken sana bu kadar destek olan aile bosanmisken seni zorda bırakır mı ?
Üstteki arkadaşın dediğini yap mallara tedbir koydur ve abinin yanına git. Bak nasıl kuzu kuzu af dilemeye gelecek. Bırak yalvarsın koşsun, boşanacak mı sanıyorsun boşanmayacak, yalvart onu o kelimeyi kullandığına pişman et, gururunu ve onurunu kurtarman gerek.Merhaba,
Evliliğimin başlarında sıkıntılar yaşamıştım, ilk zamanlar olur dedik, toksik bi ilişkimiz vardı, ama 3,5 yıl sevgililik 5,5 yıl evlilik, uzun süre alışkanlık bağımlılık vardı, tedavi sonrası bebeğim oldu Allah isteyen herkese nasip etsin, 28 hafta doğdu 75 gün küvözde kaldı, zor günler di, bakacak kimsem olmadığı için prematüre olduğu için iznim bitince işi bıraktım, ailemin (abimin) maddi durumu iyi, bana her ay düzenli para gönderir haricinde yine sıkıştığımız zaman destek olurlar, ben biraz para biriktirmiştim 1 sene de 250 bin bana gelen haçlıklarla, eşime dedim arabayı yükseltelim, üstüne 150 bin kredi çekip 1 milyonluk suv araç aldık bendeki 250 binde koyarak, sattığımız arabanın %70 ni hamile iken çalıştığım dönemde kredisini ben ödemiştim, neyse bunları yazdım asla malda gözüm olduğu düşünülmesin, çocuğum aşırı aktif, bebekken düşük kiloda olduğu için ağlarken nefesini çeviremediğinden katılma nöbeti geçiriyordu ve bu yüzden onu ağlatmadan bugünlere getirdik ve haliyle aşırı yaramaz bir çocuk oldu, çocuğa tek ben baktığım için çok yoruluyordum ama evde temizlik yemek evin bakımını ihmal etmiyordum, biraz yorgun ve huysuz olabiliyordum, neyse geçen hafta eşim ile bir konu hakkında kavga değil konuşurken birden alevlendi ve ayrılalım artık diyerek bir sürü şey söyledi ve bende tamam git o zaman dedim, daha sonra ailemi arayıp bitti bu iş ben ayrılacağım demiş, ve ailem bizim gururumuzu onurumuzu yerle bir ediyor, bu bir değil iki değil diyorlar ve asla burda kalmamı isteniyorlar, abim çık o evden gerisini düşünme diyor ama oğlum babasına o kadar düşkün ve küçük ki bir umut bekledim ama duruşumu bozmadım, ilk iki gün yanaştım yapma çocuğumuz küçük dedim, benden nefret eder gibi konuştu, şuan 1 hafta oldu benimle asla konuşmuyor bende konuşmuyorum tabi, çünkü konuşsam diyecek ki ben boşanmak istedim sen yalvardın diye, daha önce demişt çünkü, 1 eylülü bekliyormuş dava açacakmış, şuan adli tatilmiş, ve bugün arabayı Whatsap durumuna koymuş satılık diye, bende dişimden tırnağımdan artırdım benimle konuşmadan mal paylaşımı yapmadan satamazsın dedim, sadece sen mi ödedin parayı dedi, sanırım mahkeme öncesi arabayı satacak, bir yanım gurursuzuk etme 1 eylülde git diyor, bir yanım çocuğun çok küçük belki düzelir diyor, bu arda eşim evlilik içinde ki sorumluluklarını yerine getiri alışveriş fatura falan filan, ev babasının, ama bana ben bişey söylemeden asla akıla gelip almaz, bir hediye bir sevgi bir ilgi yok, ama istediğimi alır, alkol kumar yok, başkası var mı bilemem, hiç bir erkek için yok diyemem ama bişeyine şahit olmadım, her akşam aynı saatte eve gelir, o da oğluna çok düşkün, şimdi onu aldı sahile gezmeye götürdü ve ben ilk defa oğlumdan ayrı kaldım, çok uzun oldu, lütfen yargılamayın bana akıl verin ne yap ak istiyor ve ne yapmalıyım? Eşim evliliğimiz boyunca genelde tartışmalarda daha öncekilerde hep tamam bitsin modundaydı, hep böyledir, eşim agresif acaip ateş alan biri, bu yüzden hiç arkadaşı yok, çok yazdım çok doluyum affedin, abim bırak arabayı kaybettiğin zararı ben veririm kendini küçük düşürme diyor. Bu adam hep yaptı yine yapacak, gücümüz imkanımız varken çık o evden diyor ama ben hiç aklımda yokken birden boşanma duyunca kurşun yemiş gibi oldum, küçük çocukla tek başına hayat korkutuyor yapabilir miyim bilmiyorum, yalnız bir evde, babasız zor olur mu ? Ne bileyim hala böyle bi yere giderken balkonda. arkalarından bakıp ağlıyorum, seviyordum yani kocamdı, çok karışığım
Acil bir avukatla konuşup şerh koydurun satamasın arabayı. Sizde hakkınızı aldıktan sonra çıkın gidin, ama emeğinizi ona bırakmayın. Sevdiğiniz adam çok adi biri ayrıca, daha ayrılmadan mal kaçırmaya çalışıyor.Merhaba,
Evliliğimin başlarında sıkıntılar yaşamıştım, ilk zamanlar olur dedik, toksik bi ilişkimiz vardı, ama 3,5 yıl sevgililik 5,5 yıl evlilik, uzun süre alışkanlık bağımlılık vardı, tedavi sonrası bebeğim oldu Allah isteyen herkese nasip etsin, 28 hafta doğdu 75 gün küvözde kaldı, zor günler di, bakacak kimsem olmadığı için prematüre olduğu için iznim bitince işi bıraktım, ailemin (abimin) maddi durumu iyi, bana her ay düzenli para gönderir haricinde yine sıkıştığımız zaman destek olurlar, ben biraz para biriktirmiştim 1 sene de 250 bin bana gelen haçlıklarla, eşime dedim arabayı yükseltelim, üstüne 150 bin kredi çekip 1 milyonluk suv araç aldık bendeki 250 binde koyarak, sattığımız arabanın %70 ni hamile iken çalıştığım dönemde kredisini ben ödemiştim, neyse bunları yazdım asla malda gözüm olduğu düşünülmesin, çocuğum aşırı aktif, bebekken düşük kiloda olduğu için ağlarken nefesini çeviremediğinden katılma nöbeti geçiriyordu ve bu yüzden onu ağlatmadan bugünlere getirdik ve haliyle aşırı yaramaz bir çocuk oldu, çocuğa tek ben baktığım için çok yoruluyordum ama evde temizlik yemek evin bakımını ihmal etmiyordum, biraz yorgun ve huysuz olabiliyordum, neyse geçen hafta eşim ile bir konu hakkında kavga değil konuşurken birden alevlendi ve ayrılalım artık diyerek bir sürü şey söyledi ve bende tamam git o zaman dedim, daha sonra ailemi arayıp bitti bu iş ben ayrılacağım demiş, ve ailem bizim gururumuzu onurumuzu yerle bir ediyor, bu bir değil iki değil diyorlar ve asla burda kalmamı isteniyorlar, abim çık o evden gerisini düşünme diyor ama oğlum babasına o kadar düşkün ve küçük ki bir umut bekledim ama duruşumu bozmadım, ilk iki gün yanaştım yapma çocuğumuz küçük dedim, benden nefret eder gibi konuştu, şuan 1 hafta oldu benimle asla konuşmuyor bende konuşmuyorum tabi, çünkü konuşsam diyecek ki ben boşanmak istedim sen yalvardın diye, daha önce demişt çünkü, 1 eylülü bekliyormuş dava açacakmış, şuan adli tatilmiş, ve bugün arabayı Whatsap durumuna koymuş satılık diye, bende dişimden tırnağımdan artırdım benimle konuşmadan mal paylaşımı yapmadan satamazsın dedim, sadece sen mi ödedin parayı dedi, sanırım mahkeme öncesi arabayı satacak, bir yanım gurursuzuk etme 1 eylülde git diyor, bir yanım çocuğun çok küçük belki düzelir diyor, bu arda eşim evlilik içinde ki sorumluluklarını yerine getiri alışveriş fatura falan filan, ev babasının, ama bana ben bişey söylemeden asla akıla gelip almaz, bir hediye bir sevgi bir ilgi yok, ama istediğimi alır, alkol kumar yok, başkası var mı bilemem, hiç bir erkek için yok diyemem ama bişeyine şahit olmadım, her akşam aynı saatte eve gelir, o da oğluna çok düşkün, şimdi onu aldı sahile gezmeye götürdü ve ben ilk defa oğlumdan ayrı kaldım, çok uzun oldu, lütfen yargılamayın bana akıl verin ne yap ak istiyor ve ne yapmalıyım? Eşim evliliğimiz boyunca genelde tartışmalarda daha öncekilerde hep tamam bitsin modundaydı, hep böyledir, eşim agresif acaip ateş alan biri, bu yüzden hiç arkadaşı yok, çok yazdım çok doluyum affedin, abim bırak arabayı kaybettiğin zararı ben veririm kendini küçük düşürme diyor. Bu adam hep yaptı yine yapacak, gücümüz imkanımız varken çık o evden diyor ama ben hiç aklımda yokken birden boşanma duyunca kurşun yemiş gibi oldum, küçük çocukla tek başına hayat korkutuyor yapabilir miyim bilmiyorum, yalnız bir evde, babasız zor olur mu ? Ne bileyim hala böyle bi yere giderken balkonda. arkalarından bakıp ağlıyorum, seviyordum yani kocamdı, çok karışığım
Hayır barışmadım.Muhtemelen barıştılar, hadi hayırlı olsun
iyi bir avukat bul ve durumu anlat. Artık öyle kolayca mal alıp satıp başkasının parasının üstüne yatılamıyor. Evlilik yapılırken aksine bir sözleşme imzalanmadıysa edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. yani evlilik süresince edindiğiniz mallar ortaktır. Tabiki detayları var bunu size avukat anlatacaktır. arabayı satsa bile mahkeme sonucu size katılma alacağınızı ödemek zorunda kalacaktır. Bu işin maddi yanı. Manevi olarakta sadece kendini toparlamaya bak. şuan çok üzgünsün ve çok haklısın. ama üzüntünü yaşa, yasını tut bilki zamanla iyileşeceksin. bu yaşadığın hayal kırıklığı azalarak son bulacak ve sen eskisinden çok daha güçlü olacaksın. artık bundan sonra kimse seni bu noktandan yaralayamayacak. Evliliğinde kurtulacak bişey yok gibi. Tekrar barışsanız bile bu durum son bulmayacak. Her gün her gün biterek tükenme. bir sebep oluşur ve tekrar barışabilirisniz ama bilki kısa zaman sonra çok daha fazlasıyla daha acılı bir sorun yaşayacaksınız. Bugününü kurtarmak yani bu acıdan kurtularak barışmayı ummak yerine, sabredip biraz acı çekip geleceğinizi kurtarın. Allah yardımcınız olsun.Merhaba,
Evliliğimin başlarında sıkıntılar yaşamıştım, ilk zamanlar olur dedik, toksik bi ilişkimiz vardı, ama 3,5 yıl sevgililik 5,5 yıl evlilik, uzun süre alışkanlık bağımlılık vardı, tedavi sonrası bebeğim oldu Allah isteyen herkese nasip etsin, 28 hafta doğdu 75 gün küvözde kaldı, zor günler di, bakacak kimsem olmadığı için prematüre olduğu için iznim bitince işi bıraktım, ailemin (abimin) maddi durumu iyi, bana her ay düzenli para gönderir haricinde yine sıkıştığımız zaman destek olurlar, ben biraz para biriktirmiştim 1 sene de 250 bin bana gelen haçlıklarla, eşime dedim arabayı yükseltelim, üstüne 150 bin kredi çekip 1 milyonluk suv araç aldık bendeki 250 binde koyarak, sattığımız arabanın %70 ni hamile iken çalıştığım dönemde kredisini ben ödemiştim, neyse bunları yazdım asla malda gözüm olduğu düşünülmesin, çocuğum aşırı aktif, bebekken düşük kiloda olduğu için ağlarken nefesini çeviremediğinden katılma nöbeti geçiriyordu ve bu yüzden onu ağlatmadan bugünlere getirdik ve haliyle aşırı yaramaz bir çocuk oldu, çocuğa tek ben baktığım için çok yoruluyordum ama evde temizlik yemek evin bakımını ihmal etmiyordum, biraz yorgun ve huysuz olabiliyordum, neyse geçen hafta eşim ile bir konu hakkında kavga değil konuşurken birden alevlendi ve ayrılalım artık diyerek bir sürü şey söyledi ve bende tamam git o zaman dedim, daha sonra ailemi arayıp bitti bu iş ben ayrılacağım demiş, ve ailem bizim gururumuzu onurumuzu yerle bir ediyor, bu bir değil iki değil diyorlar ve asla burda kalmamı isteniyorlar, abim çık o evden gerisini düşünme diyor ama oğlum babasına o kadar düşkün ve küçük ki bir umut bekledim ama duruşumu bozmadım, ilk iki gün yanaştım yapma çocuğumuz küçük dedim, benden nefret eder gibi konuştu, şuan 1 hafta oldu benimle asla konuşmuyor bende konuşmuyorum tabi, çünkü konuşsam diyecek ki ben boşanmak istedim sen yalvardın diye, daha önce demişt çünkü, 1 eylülü bekliyormuş dava açacakmış, şuan adli tatilmiş, ve bugün arabayı Whatsap durumuna koymuş satılık diye, bende dişimden tırnağımdan artırdım benimle konuşmadan mal paylaşımı yapmadan satamazsın dedim, sadece sen mi ödedin parayı dedi, sanırım mahkeme öncesi arabayı satacak, bir yanım gurursuzuk etme 1 eylülde git diyor, bir yanım çocuğun çok küçük belki düzelir diyor, bu arda eşim evlilik içinde ki sorumluluklarını yerine getiri alışveriş fatura falan filan, ev babasının, ama bana ben bişey söylemeden asla akıla gelip almaz, bir hediye bir sevgi bir ilgi yok, ama istediğimi alır, alkol kumar yok, başkası var mı bilemem, hiç bir erkek için yok diyemem ama bişeyine şahit olmadım, her akşam aynı saatte eve gelir, o da oğluna çok düşkün, şimdi onu aldı sahile gezmeye götürdü ve ben ilk defa oğlumdan ayrı kaldım, çok uzun oldu, lütfen yargılamayın bana akıl verin ne yap ak istiyor ve ne yapmalıyım? Eşim evliliğimiz boyunca genelde tartışmalarda daha öncekilerde hep tamam bitsin modundaydı, hep böyledir, eşim agresif acaip ateş alan biri, bu yüzden hiç arkadaşı yok, çok yazdım çok doluyum affedin, abim bırak arabayı kaybettiğin zararı ben veririm kendini küçük düşürme diyor. Bu adam hep yaptı yine yapacak, gücümüz imkanımız varken çık o evden diyor ama ben hiç aklımda yokken birden boşanma duyunca kurşun yemiş gibi oldum, küçük çocukla tek başına hayat korkutuyor yapabilir miyim bilmiyorum, yalnız bir evde, babasız zor olur mu ? Ne bileyim hala böyle bi yere giderken balkonda. arkalarından bakıp ağlıyorum, seviyordum yani kocamdı, çok karışığım
Geçmiş olsun hakkınızda hayırlısı olsun, tabiki dava açmadı ama bende geri adım atıp özür dilemedim, dilenecek bir durumum yoktu çünkü, kendisi normalleştirip yoluna koymaya çalışıyor, hala ona karşı mesafeliyim ama o etramızda, zaten oğluma çok düşkün oğlumda ona düşkün, oğlum için sineye çektim, ama unuturmuyum unutmam, yapacak olan adam yapardı bu zamana kadar, ama siz ayrı evlerde kalıyorsunuz bu hayatı yaşamaya alışırsa belki geri adım atmaz, zaten çocuğunuzda babasızlığa bunca zamanda alışmıştır, biz hiç ayrı evlerde kalmadık, kalsaydım ve çocuğum babasının geliş saatini dört gözle beklemeseydi, ben boşanırdım, bensiz ve çocuğundan ayrı 3 ay duruyorsa hep durur, kendim için demiyorum ama benim eş kişisi oğlunu görmeden yapamaz,Merhaba, son durumunuz nedir? Benim eşim de aynı sizinki gibi. En ufak şeye sinirlenir kavga çıkarır, geçimsiz olduğu için hiç arkadaşı yok. Bugüne kadar hep ben özür diledim, ben alttan aldım. Canı isteyince annemlere gönderir canı isteyince geri eve çağırırdı. Ama son kavgada ben de geri adım atmadım ve 3 aydır ayrıyız. Bu süreçte yine benim özür dilememi, yalvarmamı bekledi ama bu sefer yapmadım. Benim de 2 yaşında bir oğlum var. Ne olursa olsun iyi zamanlarımız da oldu ve oğlumun aile yuvasında büyümesini istiyorum. Benim eşim de boşanma davası açacağını söylüyor ama hala açmadı. Siz barıştınız mı? Belki bizim için de bir umut vardır.
Sizin adınıza sevindim. Eşiniz bundan sonra aynı yanlışları yapmaz ve kıymetinizi bilir umarım. Biz de ayrıyız ama neredeyse her gün oğlunu görmeye geliyor, dışarda gezdirip geri getiriyor. Eşim evlenmeden önce de uzun yıllar ailesinden uzakta yalnız yaşamış. Sanki ben ve oğlum evde ona fazlalıkmışız gibi geliyordu. Bundan 3 hafta önce yine bana ve aileme hakaret ederek beni haksız çıkartıp özür diletmeye çalıştı ama özür dilemedim. Sonrasında beni eve çağırdı. Sen zerre umrumda değilsin, oğlum evinde büyüsün diye aradım dedi. Aramızda maddi manevi herhangi bir paylaşım olmayacakmış oğlumuz için aynı evde yaşayacakmışız. Bana sürekli hakaret ettiği için ve eğer ben susmayıp cevap verirsem şiddet uyguladığı için güvenip gidemedim. Bir süre deneyelim dedim kabul etmedi. Ya şimdi gelirsin ya da boşanma davası açıyorum dedi ama davayı hala açmadı. Dün yine sordum dava açıcam demiştin, ne zaman açacaksın diye. Hala beni suçluyorsun, ikimiz aldık bu kararı dedi. Davayı da önümüzdeki hafta açıcam dedi. Eğer ben geri adım atarsam beni iyice ezecek ve ailemle de görüştürmeyecek. O nedenle ben geri adım atmak istemiyorum. Umarım benim eşim de geri adım atar.Geçmiş olsun hakkınızda hayırlısı olsun, tabiki dava açmadı ama bende geri adım atıp özür dilemedim, dilenecek bir durumum yoktu çünkü, kendisi normalleştirip yoluna koymaya çalışıyor, hala ona karşı mesafeliyim ama o etramızda, zaten oğluma çok düşkün oğlumda ona düşkün, oğlum için sineye çektim, ama unuturmuyum unutmam, yapacak olan adam yapardı bu zamana kadar, ama siz ayrı evlerde kalıyorsunuz bu hayatı yaşamaya alışırsa belki geri adım atmaz, zaten çocuğunuzda babasızlığa bunca zamanda alışmıştır, biz hiç ayrı evlerde kalmadık, kalsaydım ve çocuğum babasının geliş saatini dört gözle beklemeseydi, ben boşanırdım, bensiz ve çocuğundan ayrı 3 ay duruyorsa hep durur, kendim için demiyorum ama benim eş kişisi oğlunu görmeden yapamaz,
İyi bir abin ve ailen var. Şükret. Ama sen de akıl yok.abim bırak arabayı kaybettiğin zararı ben veririm kendini küçük düşürme diyor. Bu adam hep yaptı yine yapacak, gücümüz imkanımız varken çık o evden diyor
Çocuk olmadan önce de farklı değildi ki. Buna rağmen çocuk yapıp onun için sineye çektim demek tuhaf oluyor biraz. Korkmayın sizi boşamaz. Arada böyle hey heyleri gelir, sonra ardına baka baka döner geri. Şu saatten sonra kimi bulacak, ardını toplatacak, prenses nazlarını çekecek. Bu adam böyle bir adam, alışın artık, kabullenin, şerbetlenin, canınızı bari sıkmazsınız, size de yazık, panik atak olursunuz böyle.Geçmiş olsun hakkınızda hayırlısı olsun, tabiki dava açmadı ama bende geri adım atıp özür dilemedim, dilenecek bir durumum yoktu çünkü, kendisi normalleştirip yoluna koymaya çalışıyor, hala ona karşı mesafeliyim ama o etramızda, zaten oğluma çok düşkün oğlumda ona düşkün, oğlum için sineye çektim, ama unuturmuyum unutmam, yapacak olan adam yapardı bu zamana kadar, ama siz ayrı evlerde kalıyorsunuz bu hayatı yaşamaya alışırsa belki geri adım atmaz, zaten çocuğunuzda babasızlığa bunca zamanda alışmıştır, biz hiç ayrı evlerde kalmadık, kalsaydım ve çocuğum babasının geliş saatini dört gözle beklemeseydi, ben boşanırdım, bensiz ve çocuğundan ayrı 3 ay duruyorsa hep durur, kendim için demiyorum ama benim eş kişisi oğlunu görmeden yapamaz,