2. Çocukmu? Kariyer mi?

eşiniz memur ise 2 çocuğa nasıl bakacaksınız ki
memur dediğiniz uzman hekimse filan belki derdim de onda bile bence tatminkar bir hayat zor.
kira gelirimiz var filan diyorsunuz ama özel okul başlıklarını okudunuz mu bilmiyorum
bence iki çocuğu rahatça hakkıyla büyütmek için eve 70,80 bin girmeli.
ülkedeki bu kardeş yapma sevdasını anlamıyorum yuzdelige vursak kardesten ciddi anlamda hayır gorenlerin görmeyenlere oranla çok daha az* olduğunu düşünüyorum.
anne olmayı seviyor olabilirsiniz ama ikinci çocuğu da şimdi yaparsanız tek kimliğiniz anne olmak olacak , üstuste çocuklar insandan tüm kadın/çalışan kadın /arkadaşlarıyla gezen kadın vs vs tüm kimliklerini alıyor.
bilmiyorum ben açıkçası bunlardan asla vazgeçmek istemediğim için çocuk yapmayı bile düşünmüyorum ve kendi zihnime göre yorumluyorum.
bir kere hayata geliyoruz tatminkar bir hayat yaşamak iki çocuk sahibi olup ordan buradan kısmaktan yeğ bence
 
Herkese selamlar, sizinle uzun süredir aklıma takılan bi konuyu paylaşmak istiyorum.

Evliyim, 3 buçuk yaşında bir kızım var. Atanamayan bir Tarih öğretmeniyim.Bölümümün Atamaları diğer bölümlere nazaran az malum. O yüzden kpss ye yüklenmedim hiç. Birde atansam bile eşim burda memur, ayrı şehirlerde çocukla yeni bi serüvene atılma fikri bana cazip gelmedi.
Nişanlılık sürecinde bir yıllık özel kurumda çalışma deneyimim oldu. Özel kurumun zorluklarını biliyorum yani, ama evlilikle sorumluluklarım arttı. Elbette eşimde yardımcı olur ama yinede zorlanırmıyım diye düşünüyorum bi yandan özel sektörde.
Maddi açıdan ben çalışmasam da 2. Bi çocuğu kaldıracak ekonomiye sahibiz.
Ama bi yanım öğretmenlik yapmaktan yana mesleğimi de seviyorum.

Kızımda ara ara bi kardeşim olsa diyor, oyun arkadaşı istiyor kendine . Tabi bende 2. Bi çocuk istiyorum ama 2. Bi çocuk demek 3 yıl daha çalışamamam demek. Doğacak çocuğumlada kızım kadar evde birebir zaman geçirmek isterim. Yaşım 29, 3 yıl sonra tekrar lise konularına hakim olup özel kurumun beklentisini karşılayacak enerjim kalırmı bilmiyorum.
Sorum şu; çocuk fikrini erteleyip özel bi kurumda öğretmenlik yapıp kızımı kreşe vermek mi? Yoksa kariyer planını erteleyip özel kurumda çalışmaktan vazgeçmekmi?
Farklı önerilere de açığım 🙌🏻
Siz belli ki istiyorsunuz ama benim anlamadığım neden hiç şartlar değişmemiş hala 20 sene öncesiyle aynıymış gibi bir rahatlıkla insanlar benzer kararları verebiliyor?

Ülke ciddi enflasyonda, yıllardır çalışmıyorsunuz eve maddi hiç bir katkınız yok, üstüne 2.cocuk ile yıllarca daha çalışmayıp buraya 8 10 yıldır evliyim 2 çocuğum var eşimden memnun değilim bilmem ne ama napicam bilmiyorum mesajları yazacak birisi olma yolunda adaysınız.

İnsanlar çocuğu olsun bir süre baksin okey de bu kadar para kazanmadan kocaya full güvenerek yaşamak da normal mi sizce?

Anne babanızdan sahsiniza kalan bir ev ya da maaş yoksa ya da bir guvenceniz tabii ki direkt ise girin. Allah vermiş bir çocuk zaten onu en iyi şekilde büyütmeye çalışın.
 
eşiniz memur ise 2 çocuğa nasıl bakacaksınız ki
memur dediğiniz uzman hekimse filan belki derdim de onda bile bence tatminkar bir hayat zor.
kira gelirimiz var filan diyorsunuz ama özel okul başlıklarını okudunuz mu bilmiyorum
bence iki çocuğu rahatça hakkıyla büyütmek için eve 70,80 bin girmeli.
ülkedeki bu kardeş yapma sevdasını anlamıyorum yuzdelige vursak kardesten ciddi anlamda hayır gorenlerin görmeyenlere oranla çok daha az* olduğunu düşünüyorum.
anne olmayı seviyor olabilirsiniz ama ikinci çocuğu da şimdi yaparsanız tek kimliğiniz anne olmak olacak , üstuste çocuklar insandan tüm kadın/çalışan kadın /arkadaşlarıyla gezen kadın vs vs tüm kimliklerini alıyor.
bilmiyorum ben açıkçası bunlardan asla vazgeçmek istemediğim için çocuk yapmayı bile düşünmüyorum ve kendi zihnime göre yorumluyorum.
bir kere hayata geliyoruz tatminkar bir hayat yaşamak iki çocuk sahibi olup ordan buradan kısmaktan yeğ bence
Kariyer plani olmayan, çalışmayi sevmeyen kadınların ortak kaçış noktası bence bu " anne olmak". Bu bir meslek olmuş bazı insanların gözünde.

Sene de 1980 sanılıyor. Öyle bir ekonomi bilmezlik.
 
Kariyer plani olmayan, çalışmayi sevmeyen kadınların ortak kaçış noktası bence bu " anne olmak". Bu bir meslek olmuş bazı insanların gözünde.

Sene de 1980 sanılıyor. Öyle bir ekonomi bilmezlik.
paradan ziyade kimliklerden bu kadar nasıl çabuk vazgecilip tek kimlik sahibi olmak kabulleniliyor bilmiyorum
 
Ben sizin gibi arada kaldığımda çocuğu seçtim.
Elbette kariyer anlamında bir çok şeyi arkamda bıraktım.
Şimdi tuttuğum yerden yakalamaya çalışıyorum hayatı.
Ama biz asla pişman değiliz.
Çocuk istiyorsanız arayı çok acmamakta bence en mantıklısı.
Çocuklarımın arası 4 yaş.
Birbirlerine öyle düşkünler ki, iletişimleri oynamaları beraber büyümeleri..
Yine olsa bin tane kariyer yakarım bu güzelliklerin her anında yanlarında olabilmek için.
 
paradan ziyade kimliklerden bu kadar nasıl çabuk vazgecilip tek kimlik sahibi olmak kabulleniliyor bilmiyorum
Kimlikleri zaten olmadığı için zaten bunu neden olduğunu anlayamadığım bir şekilde onemsemedikleri için boşta kalmamak için anne oluyorlar bence. Sonra bakıyorlar keyifli, hem zaten yeterince uzak kaldılar piyasadan hem de geçerli bir bahane ikinciyi de yapayım da süre uzasın diye kendilerini kandırıyorlar.

Sanıyorlar ki 7 8 sonra ise girebilecek. Hadi girdi diyelim her ise girme kariyer yaratma mıdır? Aman neyse herkesin cidden kendi hayatı. Allah akıl fikir vermiş de bazıları ne kafayla kullanıyor ben anlamıyorum..
 
Kızınız kreşe başlayınca zaten sosyalleşecek. Kardeş isteği kalmaz. Ama siz yeniden anne olmak istiyorsanız arayı çokta açmayın.
Ben doğumumdan 4 ay sonra kaza ile hamile kaldım. Kızım kardeşi geleliden beri inanılmaz depresyonda. İnşAllah ilerde kardeşi var diye mutlu olur ama şu an beni paylaşmak onu çok hırçınlaştırıyor. Benim 2 evladım var ama onun tek annesi var. Bende hata mı yaptım diye düşünmüyor değilim.
 
Sırf çocuğunuz istiyor diye kardeş yapılmaz. Çocuk bu, simdi oyun arkadaşı ister, ilerde ergenlikte kardesine kizar niye tek çocuk değilim ki der,o zaman kardeşini atacak misiniz? :) siz iki çocuğa maddi manevi yetebilecek misiniz , eşiniz de sizin kadar sorumluluk almaya hazır mi, bunlar önemli. Ülke bu haldeyken, önümüzu asla goremiyorken bence 2.cocuk, hatta tek çocuk bile deli cesareti istiyor. Yasinizda bir şey yok, vaktimiz var, bence çok iyi düşünün. Hadi bakalim bir deneyelim kervan yolda duzulur diyemeyecegimiz bir şey çünkü çocuk sahibi olmak
Elbette sadece kızım istedi diye kardeş düşünmüyorum. Bende istiyorum diye yazımda belirtmiştim, dikkatinizde kaçtı sanırım . Keza eşimde olumlu çocuk fikrine. Sadece zamanı konusunda kararsızım ve diğer etkenler kafamı karıştırıyordu. Evlilik +çocukla tempolu bir işi beraber yürütebilme ve işe yeniden başlamakla alakalı fikir almak için açtım konuyu
 
Herkese selamlar, sizinle uzun süredir aklıma takılan bi konuyu paylaşmak istiyorum.

Evliyim, 3 buçuk yaşında bir kızım var. Atanamayan bir Tarih öğretmeniyim.Bölümümün Atamaları diğer bölümlere nazaran az malum. O yüzden kpss ye yüklenmedim hiç. Birde atansam bile eşim burda memur, ayrı şehirlerde çocukla yeni bi serüvene atılma fikri bana cazip gelmedi.
Nişanlılık sürecinde bir yıllık özel kurumda çalışma deneyimim oldu. Özel kurumun zorluklarını biliyorum yani, ama evlilikle sorumluluklarım arttı. Elbette eşimde yardımcı olur ama yinede zorlanırmıyım diye düşünüyorum bi yandan özel sektörde.
Maddi açıdan ben çalışmasam da 2. Bi çocuğu kaldıracak ekonomiye sahibiz.
Ama bi yanım öğretmenlik yapmaktan yana mesleğimi de seviyorum.

Kızımda ara ara bi kardeşim olsa diyor, oyun arkadaşı istiyor kendine . Tabi bende 2. Bi çocuk istiyorum ama 2. Bi çocuk demek 3 yıl daha çalışamamam demek. Doğacak çocuğumlada kızım kadar evde birebir zaman geçirmek isterim. Yaşım 29, 3 yıl sonra tekrar lise konularına hakim olup özel kurumun beklentisini karşılayacak enerjim kalırmı bilmiyorum.
Sorum şu; çocuk fikrini erteleyip özel bi kurumda öğretmenlik yapıp kızımı kreşe vermek mi? Yoksa kariyer planını erteleyip özel kurumda çalışmaktan vazgeçmekmi?
Farklı önerilere de açığım 🙌🏻
Bence ise girmeden tekrar cocuk yapin. Hem diger cocugunuza arkadas olur, hem de ise baslayip ara vermek zorunda kalmazsiniz.
 
Benim icin her zaman aile isten once gelir. Madem ikinci cocugu yapmaya finansal gucunuz var, o zaman cocugunuzu yapin. Yaslaninca “keske daha erken ise baslasaydim” degil “keske bir cocugum daha olmus olsaydi” diye dusunmeniz daha olasi
Hiç çocuğu olmayan birisinin keşke bir çocuğum olsaydı demek ihtimali duruma göre olabilir.

Ama zaten bir çocuğu olan bir insanın keşke bir çocuğum daha olsaydı deme ihtimali olacağını sanmıyorum. Bunun sınırı yok ki, o zaman 2 çocuğu olan da keşke bir çocuğum daha olsaydı der böyle böyle gider.

Önce ailesi ise zaten evlenilmis çocuk yapılmış tamam işte. Kariyer diyince belli ki bir şey ifade etmiyor bazı insanlara o nedenle açık açık yazacağım.

Koca kadın olup 0 lira kazanmak insan olarak egoya nasıl zarar vermiyor? Küçük çocuk gibi esin para vermesi? Para kazanabilmek bi erkeğe ait özellik gibi davranılması nasıl doğru geliyor bazı kadınlara?

Bence bunlar üzerine düşünülmedigi için baya baya kotu evliliklere hep katlanildigi para kazanmayı hep kadinlar ikinci plana attığı için çoğu şey oluyor. Denge lazım bu hayatta. Azcık da yetişkin olma bilinci. Bu paso çocuk doğurmakla değil doğurduğunu çocuğun ve kendi kişisel ihtiyaclarini bir birey olarak kendin karşılayabilmek ile de olan bir durum.
 
1. Kariyer yapmak ve cocuk yapmak: bu iki oldu birbirinle nasil mukayese edilir ki? Hayatin bambaska noktalari bunlar
2. Cocuk istedi diye kardes yapilir Mi? Bence Anne Baba isterse cocuk yapilir
3. Ben zaten calisma istegin pek olmadigi gorusundeyim. Eger kariyer hedefin olsa, kpss ozel okul vs bahanelerini dillendirmez, amacin icin ne gerekirse yapardin
4. Sen buraya konu acarken, zaten kararini vermissin
Not: illa da herkes kariyer yapmali vs gibi bir durumdan bahsetmedigimi onemle belirtmek isterim
1-Sizin gibi düşünmüyorum zaten benim istediğim mukayese edilmesi değil zamanlama konusunda fikir. Kariyer ve çocuk bir kadın için çok önemli iki unsur ve eğer çocuk düşünüyorsa ikisini eşgüdümlü yürütmek zorunda. Ayrı kulvarlar olabilir ama ikisi de hayatta çok önemli yer kaplıyor. Eş ne kadar destek olursa olsun kadının sorumluluğu çok fazla. Ve her iki konu içinde planlı hareket etmek kadının faydasına olacaktır bende.
2-Yazımı eksik okumuşsunuz yalnızca çocuğum kardeş istiyor bu yüzden düşünüyorum yazmadım bende istiyorum ama zamanlama konusunda kararsızım. Kariyerime mani olacak kararlar vermek istemiyorum bu yüzden bu konuyu açtım.
3- Evet o konuda haklı olabilirsiniz alanımda yükselme hevesim pek yoktu ama öğretmenlik yapmak bir yılda olsa beni mutlu ettiği için tekrar kendime bi şans vermeyi düşündüm.
4-Yanılıyorsunuz henüz hiç bi karar vermedim. Hatta çocuk konusunda olumsuza dönüyor gibiyim diyebilirim. Burda fikir alışveriş yapmak istedim. sonrasında Mantığıma, şartlara ve aileme en uygun olan neyse ona karar vereceğim :)
Bu arada Teşekkürler fikirleriniz için
 
Siz belli ki istiyorsunuz ama benim anlamadığım neden hiç şartlar değişmemiş hala 20 sene öncesiyle aynıymış gibi bir rahatlıkla insanlar benzer kararları verebiliyor?

Ülke ciddi enflasyonda, yıllardır çalışmıyorsunuz eve maddi hiç bir katkınız yok, üstüne 2.cocuk ile yıllarca daha çalışmayıp buraya 8 10 yıldır evliyim 2 çocuğum var eşimden memnun değilim bilmem ne ama napicam bilmiyorum mesajları yazacak birisi olma yolunda adaysınız.

İnsanlar çocuğu olsun bir süre baksin okey de bu kadar para kazanmadan kocaya full güvenerek yaşamak da normal mi sizce?

Anne babanızdan sahsiniza kalan bir ev ya da maaş yoksa ya da bir guvenceniz tabii ki direkt ise girin. Allah vermiş bir çocuk zaten onu en iyi şekilde büyütmeye çalışın.
Aynı ülkede yaşıyoruz ve şartları bende biliyorum. Bu yüzden Şartları çok yönlü düşünerek adım atacağımı belirttim ve İlla anne olacağım anne olmazsam yaşayamam gibi bi ifade kullanmadım sadece fikir alışverişi yapmaktı amaç. Teşekkürler fikirleriniz için
 
Elbette sadece kızım istedi diye kardeş düşünmüyorum. Bende istiyorum diye yazımda belirtmiştim, dikkatinizde kaçtı sanırım . Keza eşimde olumlu çocuk fikrine. Sadece zamanı konusunda kararsızım ve diğer etkenler kafamı karıştırıyordu. Evlilik +çocukla tempolu bir işi beraber yürütebilme ve işe yeniden başlamakla alakalı fikir almak için açtım konuyu
E siz istiyorsunuz, eşiniz de hazır, çocuğunuz da kardeş istiyor yapın madem. Çocuğunuz kreş yaşına gelince de ise baslarsiniz. Öğretmensiniz, kariyer meslegi değil sonuçta. Maddi olarak yeterli olmaktan kastiniz ne bilmiyorum ama iki çocuğa eşit şekilde eğitim, spor, sosyal gelişim destegi vermek bu devirde soyadiniz koç, sabanci vs değilse kolay is değil. Bu kalemi de çok iyi düşünmek gerek. Oğlumu kreşe yazdirmak için iki koklu kolejle gorustum, biri yıllık 144 bin, diğeri 150 bin tl istedi. Bunlar erken kayıt fiyatları. Ekonominin bugundem yarına duzelmeyecegi malum.
 
Kimlikleri zaten olmadığı için zaten bunu neden olduğunu anlayamadığım bir şekilde onemsemedikleri için boşta kalmamak için anne oluyorlar bence. Sonra bakıyorlar keyifli, hem zaten yeterince uzak kaldılar piyasadan hem de geçerli bir bahane ikinciyi de yapayım da süre uzasın diye kendilerini kandırıyorlar.

Sanıyorlar ki 7 8 sonra ise girebilecek. Hadi girdi diyelim her ise girme kariyer yaratma mıdır? Aman neyse herkesin cidden kendi hayatı. Allah akıl fikir vermiş de bazıları ne kafayla kullanıyor ben anlamıyorum..
Sizin kimliğiniz ne acaba? Etrafa Kin ve nefret kusan negatif bi kimlik olsa gerek :) kimseyi sınıflandırmak kimsenin haddi değil isteyen ev hanımı olur isteyen çalışır kendi ekonomisine bağlı olarak. Keşke kadınların istihdam oranı, çalışma şartları daha uygun olsaydı. Atamalar torpilsiz ve kolaylaştırıcı olsaydı da her kadın iş sahibi olabilseydi. Size tavsiyem doğrularınızı üslubunca dile getirin.
 
Sizin kimliğiniz ne acaba? Etrafa Kin ve nefret kusan negatif bi kimlik olsa gerek :) kimseyi sınıflandırmak kimsenin haddi değil isteyen ev hanımı olur isteyen çalışır kendi ekonomisine bağlı olarak. Keşke kadınların istihdam oranı, çalışma şartları daha uygun olsaydı. Atamalar torpilsiz ve kolaylaştırıcı olsaydı da her kadın iş sahibi olabilseydi. Size tavsiyem doğrularınızı üslubunca dile getirin.
Düşünmeden yapılan davranışlar sonucu yıllar sonra gelen pişmanlığın, insanlara olan güvenin beş para etmediğini insanların yüzünde profesyonel hayat içinde gören bir insanım kimlik olarak.

10 sene sonra dilekçelerde yıllardır çalışmadım, aldatıldım şu kadar nafaka istiyorum diye yazdirilirken utanma kimse hissetmiyor ben bunlar olmasın diye önden söyleyince mi kin ve nefret kusuyorum? Doğru söylüyorsunuz. Birey olmayı beceremeyen insanlar anca eşlerine öfke kussun yıllar sonra, müstehak olan bu. Sonra da hala 40 sene önceki gibi isteyen ev hanımı olsun densin. İsteyen ev hanımı olursa sonuçlarına da katlansın o zaman çok marifetse.
 
Kimisi çok çocuk sever her sene doğurur, kimisine göre üç çocuk çok iyidir. Kimi derdi iki çocuk olsun. Kimi de bi tane çocuğum olsun ona en güzel hayatı sunayım yeter der başka istemez. Benim gibiler hiç istemez 😂
Yani bu senin kararın ben yine bakarım çocuk başka benim için diyosan yap. Bi tane kızım var o yeter onunla ve kariyerimle ilgilenmek isterim dersen yapma. İlerde içimde kalır pişman olurum vs düşünceler varsa yap. Aman aynı şeylerle kim uğraşcak bida dersen yapma:) aslında bunlar eşle konuşulması gereken bi konu gibi geldi birsürü artı ve eksi var.
 
Bence araları küçükken yapmanız daha mantıklı. Benim iki çocuğum var aralarında 3.5 yaş var iyiki böyle olmuş araları diyorum. Sizde zaten düşün olsun derken bir zaman geçiyor daha da açılmasın arası eğer kesin olarak düşünüyorsanız. Ondan sonra ise geri dönersiniz eğer isterseniz.
Ben çalışmayı düşünmüyorum çocuklarım baya büyüyene kadar. Böyle gayet mutluyuz :) hepimiz aynı ülkede yaşıyoruz tabiki herkes kendi geçimini bilir ona gore düşünür zaten ikinci çocuk. Ayrıca özel okula gonderme şartı mi var ben mi kaçırdım sanki böyle bir zorunluluk var gibi yazılmış. Ben iki çocuğumuda semtimizdeki devlet okuluna vericem. Eşim tek çalışıyor gayet geçiniyoruz çok şükür. Bilinçsiz bir anne görülür onun iyiliği için uyarılır elbette ama karşımızda bilinçsiz birisi yok bence. Neden bu şekilde bir ezme çabası anlamadım. 10. Çocuğunu düşünmüyor konu sahibi 2. Çocuğunu düşünüyor. Geçiniyoruz diyorsada yazan kişiden daha iyi bilemeyeceğimiz için geciniyordur yani. Yalan borcu mu var?
 
X