2 bebek bir kedi bir köpek sahiplendirme sorunsalı hayat karmaşası akıl verin nolur :(

Bebişler konusunda hassasım ondan sadece başkada bi şey yok.
İnşallah sokakta çocuğunuz bir kedi görünce "Aaaa elleme pis, elleme ısırır" modunda değilsinizdir. Bu tarz davranışlarla çocuklar hayvan düşmanı oluyor. Elinde taş, sopa sokakta kedi avlıyorlar ileriki yaşlarında. Ayrıca hayvanla büyüyen çocukların bağışıklarına olan katkıları da okumanızı öneririm. Avrupa'da ailelerin çoğu köpek sahibi, çocukları da bizlerinkinden sağlıklı.
 

E almasaydiniz kedileri niye aldınız bende bunu anlamıyorum

2 gun sevip evde dolansinlar diye aliyosunuz 3.gun veriyosunuz. En basindan belli degil miydi sizin hayvan bakamayacaginiz? Cok seviyosaniz sokaktakileri besleseydiniz, kedi evi yapsaydiniz. Zaten beslediğiniz kediler sokakta sizi gorunce pesinize takilacakti, kendilerini sevdireceklerdi
 
Bizim küçükken kendi çapımızda hayvanlarımız olmuştu. Tavşan, civciv, muhabbet kuşu gibi. Hepsini uzaktan severdim hayvanlara dokunma fobim var. Uzaktan severim ellemem hiç. Çocuklarım çok sevdiği halde kediye bile cesaret edemiyorum. Ki evde beslenmesi kolay diyorlar. Yani böyle aşırı bir hayvansever değilim ama yine de bana acımasızlık gibi geliyor. İkinci çocuk olunca ilk çocuğu evden göndermekle aynı bence. İkinci çocuk gelince birinci ile de aşırı ilgilenemiyoruz. Şu an küçük oğlum 7 yaşında hala bebek gibi ilgi bekliyor ve görüyor. Oysa buyuk oğlum 7 yaşında olduğunda ondan neler bekliyorduk. Hatta 4 yaşında artık kendi uyumadigi için bir gün ciddi kizdigimi hatırlıyorum. Küçük 7 yaşında hala kendi uyumuyor. Yani pek çok açıdan büyükle yeteri kadar ilgi ve sevgi olmuyor. Daha kısıtlı oluyor. Dolayısı ile zor da olsa bu duruma katlanmalisiniz bence.

Şu an tatildeyiz. Burda bir köpeği hatta cins köpek yattan sahile bırakmışlar. Köpek her başka yat gördüğünde kendini parçalıyor sahibi geldi zannediyor. Nasıl koşuyor sahilde. Havlıyor sesini duyurmaya çalışıyor. Yani öyle aman aman hayvan beslemedigim ve korkularım olduğu halde benim bile için acıyor. Yani ya sahiplenilmeyecek yada sahiplenince sonuna kadar gidilecek. Diğer türlü büyük vebal.
 
Büyük oğlum da hayvanseverdi. Özellikle kedi. Cesaret edemedim en kolay gördüğüm balık aldık. Ama o bile masraf istiyor küçük fanusta olmuyor. Öldü hayvan nasıl vicdan azabı çektim. Sonra daha hiçbir hayvana cesaret edemedim. Küçük oğlum da tam bir hayvan aşığı. Peluş hayvanlari ile idare ediyor. Bazen ona kıyamıyorum cesaret etsem mi diyorum. Ama sadece masrafı bile gözümü korkutuyor. Çünkü çocukların sigortası var devlet hastanesi var. Ama hayvanın yok. Bazen çok ciddi tedaviler gerekiyor. Korkumu yensem bile maddi olarak külfet gelir diye cesaret edemiyorum. Bir de tüyü için falan düzenli bakım gerekiyor. Ben kendi bakımımi zor yapıyorum. Çocuklar bir yerden sonra kendi bakımını yapıyor. Ama bir ömür kedinin bakımını yapamam benim karakterimde biri için çok zor.. eşime sordum sen bakar mısın diye. O ilgilense yine cesaret edecektim. O da bakamam diyince düşünmedim hiç. Zaman zaman oğlum için heves ediyorum ama detayları düşününce hep vazgeçiyorum. Zaten hayvanların evde olması çok zor bence. Müstakil ev lazım esasında. Veya düzenli dışarı çıkaracaksin falan. Doğasına aykırı evde olması. Ciddi sorumluluk. Çocuktan zor bence
 
Yeni çıkan yasayla "başıboş ve saldırgan" damgasını keyfi olarak yediği durumda direk öldürülecek bir hayvanı bile bile terk etmek. Ne denebilir ki kaçıncı seviye kansızlıktır bu!
Bir de cins hayvan. Özel olarak alınmış sonra bir sebepten bırakılmış. Yani kimse satın almasa böyle ekstra üretim.olmayacak. hayvanseverlik adı altında hayvanlara daha çok zarar veriyorlar. Doğal ekolojik denge içinde üreme olsa bugün sokak hayvanları sorunu da bu denli olmazdı. Bizim milletimiz herşeyde asiriyi seviyor. Dengesiziz genel olarak her konuda.
 
Bence illa vermeniz gerekiyorsa size yakın bir yerde birine verin. Sizi de arada görsün alışma sürecinde.
 
Sadece cins olduğu için para verip onu satın alan birisi hayvansever olamaz ki zaten. Bu hayvanseverlik değil. Sokaktan alırsın, barınaktan alırsın, zor bir durumdadır birinden alırsın. Hayvanseverlik budur. Kalanı şekilciliktir, Instagramda paylaşmadır.
 
Hayvanlara dokunma fobiniz var ama yine de bir hayvanın bakımını az yapmaktan yetememekten korkuyorsunuz. Zaten korkmalı da. Hayvan sahiplenmek ciddi bir masraf. Keşke herkes böyle ilerisini düşünerek hareket etse. O zaman sokaklar cins kedi köpeklerle dolmazdı.
 
Şekilcileri de görüyoruz böyle bir bir dökülüyorlar.
 
Sevgi olarak seviyorum ama dokunduğunda vücutları titriyor ya çocukluktan fobi oldu bende. Ama küçükken de hayvanlarımızı severdim. Muhabbet kuşumuz kaçtığında ağlamıştım. Ama abim ve kardeşim kuşu tutar bana degdirmekle korkutulardi. Parmağımın ucu ile bile dokunamam. Kedi korkusu olup sonradan alışanlar bana yenersin dene dedi ama bakım olayı zor. Ben pratik bir insan degilim. Çocuklar tirnaklarini kendi kesiyor. Öncesinde de hep eşime kitliyordum zor gelen bakım işlerini. Onların da duydulari var o yüzden cesaret edemem. Deneme yapılacak birşey değil.
 
Ay kabus gibi. Çocuk bakmak çok zor bir iş ayrıca da masraflı. Hele 1+1 evde daha da zordur. Bu şartlar altında 2 de hayvan beslemek imkansız. Çocuklarınızı veremeyeceğinize göre hayvanları sahiplendireceksiniz başk çareniz yok. Ama anneler bize bakmıyor bir benim babam bir de eşimin babası! Ne kadar mantıklı sence? Evlenmişsin 2 çocuk da dünyaya getirmişsin zorla. Başkası size neden baksın? Biraz mantıklı olun lütfen. Sen çocuklar hayvanlar eşin hepiniz hapis hayatı yaşıyorsunuz biran önce bir çözüm bulmalısınız
 
Alışana saygımız var .
iyi günlerde besleyip baksınlar.
Bu yani kişiden kişiye değişen bir durum.
kimisi sever kimisi sevmez.
Bn onu dedim .
Başkada bi şey yapmadım .
İyi geceler sizede
 
yani yaşadığınız hayata ne hayvanlarınız ne de ili bebeğiniz süpriz bir şekilde zembille inmedi.Zaten 1+1 evde oturuyormuşsunuz.Bu evde bir kedi bir köpek yaşıyormuş üzerine iki de bebeğiniz olmuş.Belkş yanlış anlaşılacak ama ben her zaman şartlar el verdikten sonra bir şeylerin olması taraftarıyım yoksa işler sarpa sarıverir.cocuklarım diyorsunuz hayvanlara ama öyle olsaydı bebeklerden sonra göndermeyi aklınızın ucundan geçirmezdiniz.demediniz mi hiç bebeklerden önce bu evde bir kedi bir köpek var bebeklerde olursa nasıl yaşayacağız diye.Üzgünüm sahibi olduğunuz kedi ve köpeğiniz adına çünkü sizi aile biliyorlar.Bir odanın içerisinde kapalı diyorsunuz da görünen köy kılavuz istememiş zaten olacak şey belliymiş.Nicin gittiğiniz yere götürüp şartları iyileştirmek yerine hemen başkalarına vermeyi aklımıza getiriyorsunuz ki ? hayvanlar hassas noktam.evde bir tane kedim var öyle çok seviyorum ki 7 aylık da bir bebeğim var.Kedim bebeği kabullenmiyor çok kıskanıyor bir gün olsun sahipşendirmeyi aklımın ucundan geçirmem sahiplendirmek ne kelime bir de kıskanıyor diye üzerine titreriz üzülmesin diye.
 
Ağzınıza sağlık
 
Sen önce bi' yazmayı öğren de, öneri vermen kusur kalsın.
 
Merhabalar rahatsız etmiyorsam bir soru soracaktım
Bazı istemediğim konulardan bildirim gelme sini istemediğim zaman bunun için herhangi bi ayar var mı acaba bilmediğim için bi sormak istedim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…