17 Yaşında Evlenmek İstiyor..!

O kadar saflar ki edemedim hayatı bitsin annesi babası perişan olsun istemedim emek verip yazdığın için minnettarım
Hayatın gerçekleri bunlar.. Evlen aynı yerde yat kalkla iş bitmiyorki. Sorumluluklar artacak.

Bi yakınım 19unda evlendi. Şu an çok pişman. Hayatı dolu dolu yaşayıp evlenmek varken.. Evlenince çoccuk diye başına geçtiler. Sonra çocuğu ile ailesi geri kabul de etmedi. Sabrederek yaşıyor.
O yaşta toz pembe geliyor ama öyle değil. Kaynanası sen varken eve temizlikçi alırsam seni ayıplarlar diyip herşeyi kıza yaptırıyor. En ufak bi tartışmada kaynanası kayınlar görümceler konunun içindeler. Karı koca küser barışır anlaşır diyen yok. Her işlerinin içindw bisürü insan.. Bi de çok küçüklerdi. Gençler deli kanlı olur. Tezlik iister.
Oturmuş akılla evlenmek varken hazırken..
Eşimden de razıyım severim ama iyiki geç evlenmişim diyorum hep. İstediğim gibi gezdim. Yedim içtim giydim.. Abartmadım tabiki. Şükürler olsun halime.

İlla evlilik lazımsa iş, aş, konut şart. Ayrı ev kimseye muhtaç olmadan yaşamak en doğrusu, güzeli..
 
Soruların çoğunluğuna cevap verdim şimdi ben yazayım.
Bugün nerede olduklarını söylediler otobüs biletlerini kestim otobüse bindiler şuan yolda dönüyorlar. Bı kaza bela olmazsa sabah alıcam ben .
Anlattığım gibi yaşından olgun aslında mantıklı düşünme yetisi olan bir kız, fakat çok ama çok çabuk ikna ediliyor hele ki karşı taraf kızım yavrum canım ciğerim derse ki çocuğun annesi bunu çok güzel başarmış yigenimin anlattığına göre buda aldanmış bunlara ben eminim ki burada yazan ablalarini okuyup sen benim küçük annemsin dediği benim fikirlerin dinleyip düşündüğünde gayet akılcı bir karar verecektir.

Benim şikayet etmeme sebebim ise
İlk olarak çocuğun zaten parlak olmayan geleceğini hepten karartmamak
Ve kızımızın ailesine karşı başını yere egmemek ben sıkıldım bunaldım gittim bir erkek için kaçmadım başınızı yere eğmek istemedim sadece babam biraz daha yakın dursun diye böyle bir iş yaptım desin ki
Başına ileride kimse bu hatayı kakmasin yada oldu ki hala çocuk yaşta evliliğinde kararlı kalır ise en azından 18 yaşına girince ailesinin karşısına ben böyle bir karari aldım arkamda olun diyebilsin diyerek şikayet etmedim
 
Çok güzel yazmışsınız. Alkışlıyorum. Gerçekler böyle.
 
Fazlası var, eksiği yok. Ağzınıza sağlık.
 
17 yaşındayken hangimiz saçma sapan şeyler yapmadık ki. Ben de hayal dünyasında yaşayıp okumayacağım diye tutturmuştum. Ailem ikna ede ede okudum,alt yapım da vardı. Öğretmen oldum. Şimdi 29 yaşındayım ve düşünüyorum da ya ailem olmasaydı da okulu bıraksaydım,okumasaydım düşünmek bile istemiyorum. Şimdi doğuda bir şehirde ögretmenlik yapıyorum,bütün öğrencilerim için ayrı çaba gösteriyorum fakat en cok kızlarıma destek oluyorum,onların üstüne bir tık daha fazla düşüyorum. Kadın güçlü olmazsa çocuklar hep böyle üzgün, bir yanı eksik büyürler. Hele de böyle bir zamanda kızlarımız okumalı,yükselmeli,mutlu olmalı,kendini koruyabilmeli ve inanın bunu yapabilmek evlenmekten geçmiyor
 
Ahhh benim güzel kızım senin yaşında anne oldum hayatın çok büyük sorumluluklarını erken almak çok çabuk tüketiyo gün geliyo yaşıtların cıvıl cıvılken sen tükenmiş bitmiş oluyosun şimdi güzel görünen herşey sırtında büyük yük oluyo sen o yükle hergeçn gün mahvoluyosun anlamıyosun çünkü çok genç cahil (tabiri caizse) sin ama gün geliyo çokkk pişman oluyosun iş işden geçmiş gitmiş hayat hızlıca sorumluluklarla boğuşarak geçmiş oluyo ne eş ne anne ne birey olabiliyosun … ahhh güzel kızım bunu kendine yapma daha önünde çok uzun yılların var Allah sağlık versin ama öbür türlü sağlıkda kalmıyo , sev aşık ol senin en doğal hakkın ama önce hayatı öğren ve kendi ayaklarının üzerinde dur bitanem , şimdi bana sorsan ahhhh 17 yaşım gün gelipde sende gözyaşlarınla bunu deme kuzum Allah ım hayırlısını nasip etsin herşeyin ..
 
Allahım 17 yaşında evlılık nedır. Koca kaçıyor mu? Evlılıkte hayal ettıklerı gibi hergün mum ışıgında yemek falan yok. Ortalama insan ömrü 70 yıl olsa. 17de evlenıp 50 yıla gelmeden birbirlerinden sıkılacak.


Arkadaşımın amca kızı dogunun köyünde yaşıyor ve 22 yaşında. Köyden kurtulmak için kim gelırse evlenırım demiş. Görücü gelmiş. 3gün konuşup hemen yüzük takılmış. Ve kız çocugun anne babası ile aynı evde yaşayacak. Köyden kurtulmak için deger mi?

Ben 24 e kadar en az evliliğin e sini düşünmedim. Şimdikilerde resmen cahil cesareti var. 28de yüzük taktım. Ama gene bir korku vardı. İnsanlar nasıl cesaret ediyor bilmiyorum
 
Umarım bu mesajımı bu kızımız okur.
Ben 14 yasinda o kadar aşık oldum ki.
Gözüm ne annemi,ne okulumu ne kardeşimi ne arkadaşlarımı gördü.
Ama çocukta nasıl aşık bana.
Biz böyle aşık aşık dolaşıyoruz.
17 yasimda ben bu çocuğa kaçtım.annem,anneannem kapıda yattı nolur kızım gitme yapma diye hiçbirini dinlemedim.
Çok aşıktım.kendimi öldürürüm diye düşünüyordum.
Ben kaçtım.nikah yapamadık izin gerekiyormuş.bide aşık olduğum çocuk askere gitmesin mi.ben kaldım bu çocuğun ailesiyle başbaşa .
Tabii biz 17-20 yaşında iş yok,para yok ayrı ev sözü verildi oğlanın ailesi tarafından ama sonra tabii yalan oldu.
Düğün yapicaz tarla satılsın denildi ama o da yalan oldu zaten ben hamile kaldım.gelinlik hayalim içimi yaktı.
Zaman geçmiyor aşkımdan ölüyorum adam da gitti askere.
Bu benim için askerden kaçıp kaçıp geldi askerlikte uzadı.o arada bende hamile kaldım.tabii ohh muradıma erdim.
Hamile kalınca benim hormonlar oynadı.ailesiyle asla anlaşamadım.ailemi özledim.esim de kaçıp geliyor yanıma ama olmadı.
Sonra ne olduysa eşim ben 4 aylık hamileyken beni dövmeye başladı.hemde ne dövmek.bildigin işkence gördüm.
Hamileyim ve işin kötü yanı o adama hala asigim.
Ailem kaçtım diye kızıyor ama kardeşim geldi halimi gördü anneme söyledi ve beni o aşık olduğum adamdan kaçırdılar.
Kaçırdıkları da 40 kilo 5 aylık hamile ve çok çaresizim.
Sonra ben bebeğim var diye o adama geri döndüm.tabii hala aşkımdan ölüyorum.
Bir hafta dayak yemesem bir hafta dayak yiyorum.annemler o adam beni dovmesin diye askeriyeye sikayet ediyor eşim askere gidiyor yine kaçıyor.
En son kızım 2 yaşındayken gözümü hastanede açtım.kac ameliyat geçirdiğimi bilmiyorum.son 20 dk ile kurtulmusum.ve eşim beni öldürmeye çalışmaktan aranıyordu.sonra o adamdan kurtuldum ama kolay olmadı.

2 yıl psikiyatride tedavi gördüm.
O adamı unutmak ve kızımla kendime hayat kurmak için yıllarım gitti.
Şimdi bana trilyon verseler ve 16 yaşıma dönsem o adamdan en uzak ülkeye kaçarım.
Lisemi okurum,universitemi okurum.meslegimi yaparım yada yapmam.ama kendi hayatimi yaşarım.40 yaşına gelsem de istediğimde evlenirim.

Ben normalde bunları asla burada yazmadım yazmazdim.gercekten sırf sen oku benden ders al diye yazıyorum.bak gel özele daha neler anlatırım sana belki o zaman benim yaşadığımı anlarsin.
Nolur kızım benim yaşadıkları gör.simdi benim kızım 14 yaşında.ben gerçekten seni kızım gibi gördüğüm için bunu sana yazıyorum.

Aşık ol dünyanın en güzel şeyi aşık olmak.iliskilerin olsun hepsi hayat dersi.ama hayata karşı asla kendine zarar verecek birşey yapma.
 
Bak bide sana evlendik o aşk ne oldu anlatayım.
Gece uzun uzun gezmelerimiz,mesajlasmalarimiz bitti.ben evde onun ailesiyle oturup meyve yedim o arkadaşlarıyla gece yarilarina kadar gezdi.
Ben gündüz kahvaltı hazırladım kardeşi beğenmedi adam bana küfretti birde ağladım diye bana sofrada tokat attı.
Ailesi herkese gelinim diye hava atmak istiyorum dedi ama yüzüm gözüm mor diye oğluna kızdı görülmeyen yerine yapsaydın diye.
Evi temizle,halı yika,mutfağı temizle.misafir var hizmet et.ailene asla gidemezsin izin vermiyorum demeler başladı.
Hamile kaldım şiddet gördüm ama adam gece boyu ye,iç,gez.
Hani o deli gibi aşık olduğum evden kactigim adam var ya beni artık öpmedi bile günlerce.
Hergece annem diye ağladım.
Ailesine hizmetçi oldum ama 17 yaşında yemek yapamıyorum diye duymadığım hakaret kalmadı.
Ama olsun ben aşığım diye diye 3 yıl geçirdim ben bu evde.
O aşk diye öldüğüm şey gerçekten beni öldürmeye başlayınca anladım ben hatamı.
Nolur sen bunları yaşamadan anla.
Bak inanmazsan gel ablamla yada yengenle misafirim ol.kizimla arkadaş ol ben sana hayatı göstereyim ama sen yaşamadan gör hepsini.
Bu dediklerimin üzerine yat düşün nolur beni dinle.
 
Valla ablacım eve sizin yanınıza gelip bu konuyu okuduğunda, bu kadar insanın yazdığı yorumların tek bir satırını bile atlamadan okusun.
Bizim hiç tanımadığımız 17 yaşında bir kız çocuğuna düşmanlığımız yok, aşkı sevmeyi anlamayan insanlarda değiliz, çocuk dedim diye de kızmasın zira evlilik sorumluluğu alacak olgun biri kocaya kaçmaz, aşkı mantıkla yaşar.

Okusun buraları, 49 yaşımdayım, evlendiğim adama aşık olduğumda 17 yaşındaydım eşim de 18 yaşındaydı, 17 yaşında koca buldum deyip kaçmadım, anası babasının evi var onlarla yaşarım, evliyken kayınvalide evinde asker beklerim demedim, şimdi kayınvalide evi olsun sonra ayrı eve çıkarız hatasına düşmedim, askerliğini yapsın, çalışsın çabalasın kendi evimizi kuracak maddi manevi gücü bulalım istedim.
22 yaşındaydım evlendiğimde, bazen eşimle konuşuruz daha geç evlenebilirdik deriz, pişman mıyız hayır ama 22 yaşında bile çocuk oluyorsunuz.

26 yaşında kızım var benim ve bekar, bu yaşına kadar evlenmeyi düşünmedi, arkadaşları daha lise çağında evlilik hayali kurup diplomayı alır almaz evlendi, hepsi ikişer üçer çocuk büyütürken kızım geziyor, evli arkadaşları dışarı çıkmak için kocasından kayınvalidesinden onay beklerken, kızım ben çıkıyorum deyip gidiyor, kimseye hesap vermek, ev geçindirmek gibi sorumlulukları yok, artık olgun bir yaşa gelmiş olmasına rağmen evlilik düşüncesi bile acaba yapabilir miyim evlilik bana göre mi sorusunu getiriyor aklına çünkü evlilik demek sorumluluk demek, kızınca kapı çarparak gitmelerin salondan yatak odasına kadar bir mesafe demek, evlilik hele de böyle liseyi bitirmeden, üniversite okumadan, meslek edinmeden kurduğun tüm hayalleri bir bavula koyup kuyuya atmak demek.

Kim gönderecek hangi parayla gönderecek onu dil kursuna? Yurtdışı hayalini de unutsun, hayallerini market, pazar, kayınvalideyle gün ve akraba gezmeleri ve ev işleri arasında mekik dokuma olarak değiştirsin.

Evlenince de okunur mu diyor? Nasıl okuyacak, ne okuması sen artık evli bir kadınsın diyecekler torun bekleyecekler, evde işti, aştı, çocuktu derken gözünün önünü görecek hali kalmayacak ki okumaya mecali kalsın.

Allah'ın bir kulunu ne küçümserim ne yererim ama evlilikte şunu bilir şunu söylerim, davul bile dengi dengine, dünyaya aynı pencereden bakamıyorsan o evlilik yürümüyor, eşiyle aynı pencereden bakabilecek mi?
Dil kursu diyecek, bulaşık diyecekler, okumak diyecek, pencereleri sil diyecekler, 2 tatlı söz diyecek, ne yemek yaptın diyecekler, flörtün büyüsü evlenince bitecek, geriye ne kalacak? Koskoca bir pişmanlık çünkü hayallerinin hepsini elleriyle kuyuya atıp eşinin ve eş ailesinin hayallerini ön plana koyacağından ben ne yapıyorum dediğinde arkadaşları çoktan meslek edinip hayallerini gerçekleştirmişken kendisinin çoğu şeye ne kadar geç kaldığını fark edecek.

Çok yazdım ama hayatını heba etmesin diye, aşıksa yine aşık olsun, evlenecekse yine evlensin ama üniversiteyi bitirip meslek edinmeden yapmasın bunu, bir örnek vereyim kendisine, bizim bir akrabamız var, 16-17 yaşındayken birine aşık oldu, kimseyi ne küçümserim ne hor görürüm lakin birbirlerine hiç uygun değillerdi ama kız illa evleneceğim dedi kaçtı, e tabii doğal olarak kayınvalideyle oturmak zorunda kaldı, Allah affetsin kayınvalidesi hayatımda gördüğüm en fena insanlardandı, o kıza hizmetçi çayımı getir, hizmetçi yatağımı yap, hizmetçi yemek pişir deyip üstüne bir de dünya kadar hakaret ederdi, adamda annesi kılıklıydı, kıza az eziyet etmedi, o aşık seven adam gitmiş abuk sabuk biri gelmişti, yıllarca çekti ana oğul kızı hor görüp yetmiyormuş gibi bir de şiddet uygularlardı, kayınvalide öldü çilesi bitmedi adam çalışmazdı kızı evlere temizliğe gönderir aldığı paraya el koyar, kız ve çocuğu sefalet çekerken adam dışarıda başka kadınlarla gününü gün ederdi, birkaç yıl önce adam da öldü ama kız benden küçük olmasına rağmen gülmeye mecali bile kalmamış çünkü hayatı çile çekmekle geçti, henüz 44-45 yaşında fakat yaşama sevinci kalmamış, kendinden geçmiş kızımla yaşıt çocuğuna adamış kendini, kendine dair en ufak hayali dahi yok zira 16-17 yaşındayken tüm hayallerinin üzerine toprak attı, şimdi de hayallerini yaşayacak takati kalmadı.

Evlilik kötü bir şey değil ama doğru zamanda doğru insanla evlenirseniz, daha çocuk yaşta hayatı görmeden evlenirseniz, başkaları hayatı yaşarken siz pencereden seyredersiniz.

Anne baba yok, anlıyorum kolay da değildir bir çocuk için lakin bugün iyi görünen sevgili, sevgilinin ailesi yarın ailelerine katıldığınızda hayatın en fena insanlarına dönüşebilirler ve el insanının acıması yoktur, sen kendine acımazsan kimse acımaz, sen tek başına ayakta duramazsan kimse elinden tutup ayağa kaldırmaz.

Yeri geldiğinde insanın ana babası bile sırtını dönerken el insanı kanatsız melek mi olacak?

Umarım aklınızı başınıza toplarsınız, ikna olmadım ben illa evleneceğim diyorsanız da bizim hayatımızda bir şey değişmeyecek, siz ne yaparsanız kendi ellerinizle yapmış olacaksınız, kendi ellerinizle yaptığınıza da oturup ağlamayacaksınız.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…