- 20 Ekim 2024
- 49
- 50
bence sen evliliginden sıkılmışsin adamin eski olaylarida tuzu biberi olmus beynin bahane uretiyor.hepimizin gecmisi var yani evlenince bianda degisiyo hayatlarimiz ve unutuyoruz yani.12 senedir neyi beklediniz ilk yillarda bosansaydiniz.evlilik dinamiginiz nasildir bilmem ama sıkılmıssiniz drama ariyorsunuz.Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
Hani bazen burda soruyorlar ve ayrıl diyoruz ya, oniki sene sonra bu hale gelmesinler diye.Belki de süresi önemli değil burdaki kisiler için. Ama o 6 aylık süreçte yüzük takmistik biz... Yani benim yüzüğümu çıkarıp gitti yanına demekki... İlk elini tuttugumda baskasinin da elini tutuyormus bu sürede... Bilmiyorum dedikleri gibi sağlıklı dusunemiyorum belki.. ama acıtıyor bayağı
Sizden adil olarak bir özür dilenmemiş gönlünüz alınmamıs dolayısıyla içine atmışsınız gecmemiş. Çözüm çift terapisi olabilir. Cidden uzun bir süre bence de saçma. Ama sadece bu değilki. Mesela kadın seksen yaşında hala kına gecemde şunu yaşattılar diyor. Neden çünkü içten bir özür duyamamış. Kendinizi izmenize cidden gerek yok. Duygularınızı eşinize anlatın o da gönlünüzü alsın siz de unutmaya meyledinKızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
Ben bu detaylari yeni ogrendim... O zamanlar bilseydim çok farklı olurdu hersey... Ben biraz asi ruhluyum... Beni eleştirdiği seylerde artık acaba o tam onun istediği gibimiydi diye düşünüyorum. Kaç gündür boğuluyorum. Düşündükçe gözlerim doluyor...
Ben böyle durumlarda düşünmek istemediğiniz bir konu olup , onu düşünmek yerine bu meseleyi düşündüğünüzu düşünüyorum.Evet insan üzülür ama dile kolay 12 yıl ve 2 çocuk.Eskiden hoslandigim veya görüştüğüm kişiler şimdi bana çok garip geliyor.offf ne sacmaymis diyorum.yapmayin kendimize bunuKızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
Bacım 12 sene çocuk yaparken, sevişirken problem çıkmadı da teeeee kaç sene sonra ansızın neyin aydınlanmasını yaşadın?Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
6 ay çok uzun bir süre. Diğer tarafla olduramamış elimde bu var deyip evlenmiş gibi. Altı ay ayakta uyutan insana güvenmemeniz sizin suçunuz değil.İliskisi 2 yillik falandi sanırım. Ve benle basladiktan sonra 6 ay devam etmiş. Ben bu sürenin bu kadar olduğunu bilmiyordum yeni öğrendim. Bosluktaydim kötü ayrilmistim önceki iliskimden o yüzden benim için onemsiz demisti... Ama yani öyle değilmiş... Ayrildiktan sonra biz birlikteyken esimle maillesmisler. Yuksek lisans tezini sormus hic o alandan olmamasina ragmen. Eşim tezini yollamis vs. Evet çok uzun zaman gecti... Ben de duygular zaman aşımına uğrar sanmıştım... Ama ugramiyormis...
Adam yeni söylemiş bazı şeyleri. Kadın bilmiyormuş kiHani bazen burda soruyorlar ve ayrıl diyoruz ya, oniki sene sonra bu hale gelmesinler diye.
Evli olmasanız bile ihanete uğramışsınız veya sevgilisini sizinle aldatmış. Çorbaya dönmüş iş.
Asıl soruyu şimdi kendinize sorun, neden temelinde ihanet olan bir adamla bu yola çıktım? Diye. Yılın sevgilisi/kocası ödülü verilen bir erkek bile olsa, ihanet varsa orda bitirmeliydiniz. İhaneti unutan bir kadına ben daha denk gelmedim.
Bu adama nasıl güveniyorsunuz? Geçmişte yaptığınız yanlış seçim 12 yıl sonra karşınıza dikilmiş, dikilecekte. Keşke 12 yıl önce doğru bir adım atıp, 2 çocuğu buna ortak etmeseydiniz.
Dipnot: Mevzu sürenin 3 ay yada 6 ay olması değil, 1 gün bile sorundur.
1 gün veya 6 ay fark etmez aldatmış ama affetmiş üstüne gidip evlenip 2 bebe yapmış. Adam aldatmış da affettikten sonra bu neyin kafası? 2 çocuğun kabahati ne.. Boşanmak için 12 sene evvelki olay temcit pilavı gibi sorun yokken ortaya çıkarılmaz. Sevmiyorum soğudum dese bin kat daha mantıklı.6 ay çok uzun bir süre. Diğer tarafla olduramamış elimde bu var deyip evlenmiş gibi. Altı ay ayakta uyutan insana güvenmemeniz sizin suçunuz değil.
Hiç kimse size aklınız nerdeydi diye sormaz soramaz yaşamayan anlamaz bu tarz olaylar asla unutulmaz kalpte bir yara sanki hiç sevilmediğini hatırlatan en pis en karanlık hatıra, şimdi sevilsen bile bir zamanlar ömrünü verdiğin insan tarafından hiç değer görmediğinin en büyük kanıtı. Aylarca belki yıllarca aklınıza gelmez sonra birden bire aklınıza geliverir en olmayacak zamanda sonra kendi de sorgularsın benim kendime hiç mi saygım yoktu neden her şeyi kabullendim diye. Umarım neye karar verirseniz hakkınızda hayırlı olur, eğer tek başınıza olduğunuzda kendinizi daha değerli daha iyi hissedecekseniz eşinizle konuşun ve karar verin. Yok hala onsuz asla diyorsanız da bu fırtınalar yine içinizde kopmaya sanki bir yalan içinde yaşıyormuş gibi hissetmeye devam edeceksiniz oyunun kuralı maalesef bu.Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
Bosan kankaKızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
Aklı bırıne kaydıysa vicdan rahatlatmak ıcın bahane arıyordur benceEski sevgili detayını evlenmeden 6 ay önce öğrenmişsiniz. Keşke o zaman bu olayı iyice kurcalasaydınız ve ona göre bir karar alsaydınız. 12 yıl geçmiş ve bu konuları hiç kafaya takmamış hatta 2 de çocuk yapmışsınız ama ne hikmetse dizi izlerken birden sorgulamak aklınıza gelmiş. Sizce de biraz geç kalmamış mısınız?
"Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı"Adam yeni söylemiş bazı şeyleri. Kadın bilmiyormuş ki
Bence bu durumu büyümüşsün bir psikolog ile mi görüşsenKızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
Normal değil bu hallerin, koskoca 12 yıl çöpe atmak senin tercihin ama adam seni şuan aldatmıyor şuan onları yatakta da basmamışsın. Ben olsam derim senin başka bişeyin mi var ? Hayatında biri mi var diye sorgularım. Sürekli dile getirip ben yapamıyorum nedir ya ne saçma şey bu benim kocamda benden önce nışanlıydı ben önceden ne nışanlandım ne de evlendim. Şimdi ben sürekli başına mı kalkayım kaldı ki kötü bir ayrılık yaşamış. Yani insanlar sevgili olup ayrılırlar ve karşılarına doğru insan çıkınca da evlenirler normal insanların yaptığı şey bu. Aşırı şüphe duyuyorsan adamı darlıyorsan bence de ayrıl adam hayatını yaşasın bukadar strese hiç bir erkek gelmez elinden sabun gibi kayar gider o da senin yüzünden.Kızlar ben 12 yıldır evliyim ve 3 senede nişan dönemimiz oldu... İlişkiye başladığımda 20 yaşındaydım yani...(Buarada bizi aileler birbirine önerdi. ) Evlenmeden 6-7 ay önce nişanlıyken eşimin bana bahsetmedigi bir sevgilisi olduğunu öğrenmiştim bir tesadüf eseri... Ve hatta bizim iliskimiz başladığında onunlada görüşüyormus. Yani iliskileri devam ediyormus... Sonradan bitmiş. Yani bunu ogrendigimde biz 3 yıldır birlikteydik ve onlar çoktan ayrılmıştı. O dönem ondan ayrildim. Daha onceki iliskisi kötü bittiği için boslukta oldugunu ve bu yüzden onun için çok onemli olmadığını benim Farklı oldugumu defalarca soyleyip durdu.Farklı sehirlerdeydik, ev arkadaşları psikolojisinin çok kötü olduğunu vs yazıp duruyorlardı. Kendi arkadaslarim bitmiş zaten neden buyutuyorsun diyip beni de barismaya ikna ettiler ve biz barıştık. 6 ay sonrada evlendik....
Yıllarca dönem dönem benim en heyecanli oldugum donemlerde kendisinin baskasiyla da görüştüğünü düşünüp kötü oldum ve sonra unutmaya calistim. Ruyalarima girdi... Surekli uykumdan aglayarak uyanirdim. Ama ona hic yansitmadim....
Bu aralar yine aynı şeyler aklımda... Artık dayanamiyorum bunun düşüncesine... Yillarca nasıl bunu bir kenara attığımı anlayamiyorum...
Dün eşimle bir konusma esnasinda açıldı konu ve çok büyük bir patlama yaşadım... Ağladım, bağırdım, çağırdım. Eşim neden bu konuyu dile getirdigimi anlamadi... Yillar geçmiş ne amacliyorsun diyip durdu... Anlamaya çalıştı, kızdı öfkelendi, özür diledi...
Ama olmuyor arkadaşlar artık... Devam edemiyorum ben... Nefes alamıyorum bazen... Sevilmedigimi düşünüyorum ve hatta biliyorum sanki...
Degersiz hissediyorum... Napacagimi bilmiyorum. Cikamiyorum işin içinden. Boşanmayı düşünüyorum ama bunu düşündüğüm için abarttigimi da düşünüyorum.
2 çocuğum var... Bu konu dışında bir problemimiz yok gibi... Napacagimi nasıl dusunecegimi sasirdim...
Aslında aldatıldığını yeni öğrenmiş gibi hissetmişsin muhtemelen. Seni kandırmak için söylediklerinin yalan olduğu ortaya çıkınca, tüm geçmişi sorgulamaya başladın. Mutsuzsan seni mutlu edecek şeyi yap. 12 yıl geçmiş, şöyle olmuş, böyle olmuş diyerek ömür geçmez. Duygularını anlamlandıramıyorsun, kargaşa içerisinde zihnin değil mi? Kendine zaman ver. Normalde terapilere pek güvenmem ama tam olarak bu durum için varlar. Gerçekten terapiste gitmen çok yararlı olur. İçindeki kargaşayı tek başına çözemediğinde, sana ayna tutacak biri gerek.İliskisi 2 yillik falandi sanırım. Ve benle basladiktan sonra 6 ay devam etmiş. Ben bu sürenin bu kadar olduğunu bilmiyordum yeni öğrendim. Bosluktaydim kötü ayrilmistim önceki iliskimden o yüzden benim için onemsiz demisti... Ama yani öyle değilmiş... Ayrildiktan sonra biz birlikteyken esimle maillesmisler. Yuksek lisans tezini sormus hic o alandan olmamasina ragmen. Eşim tezini yollamis vs. Evet çok uzun zaman gecti... Ben de duygular zaman aşımına uğrar sanmıştım... Ama ugramiyormis...