Yorumlarınız çok önemli, lütfen herkes fikrini paylaşabilir mi?

Yorumlarınızı okudukça güçleniyorum sanki.

Ben ne kadar aptalmışım. Nelere inandırmışım kendimi. Sevgimi kullanmasına izin vermişim, beni maddi manevi sömürmesine izin vermişim, kendime saygımı yitirecek kadar hayatıma ve kararlarıma karışmasına hiçbir şeyde olmayıp her günümü bekleyerek geçirmesine izin vermişim.

Diyor ya şair; sevilmeyi beklerken beklemeyi sevmişim.. bana diyormuş :)


İlk konuyu anlattığınızda ayrılmaktan korktum çektiğim acılar aklıma geldi korktum diye yazmıştın.
İyi de sevgili olsanız bile adam hiç ortada yok ki, izinliyken yok.. şehrine gelse bile yok.. Yani demek istediğim adamın varlığı zaten şuanda da yok, bitirmekten neden korkuyorsun ki?
 
Bana kendimi hatırlattın :))) çok tanıdık bunlar ama emin ol çok çok mutlu olacağın ilişkin olacak ilerde, doğru zamanda ve doğru kişiyle. Şu an asla sevemem gibi geliyor ama çok seveceksin emin ol. Paranı yedirmekten vazgeç öncelikle. Bu yorumum kaba görünüyor olabilir ama seni aşağılayan değer vermeyen vs birinden ayrılmak yerine sınırsız ve karşılıksız çek uzatmışsın. Ayrılık acısından da korkma, en dibe bat ki en yukarı çıkabilesin. Ağla zırla yerlerde sürün gerekirse kriz geçir ama dönme o kıymet bilmez bencil hödüğe. Ayrılık acısını en aza indirmek için de bol bol arkadaşlarınla görüş, hobiler edin, kitap oku, film izle, yeni arkadaşlıklar edin, keşfet, öğren, hayatını yaşa ve kendini sev. Ondan önce de bir hayatın vardı sonuçta korkma sakın, zaten şu anda da yanında olduğu söylenemez ben çok bir fark göremiyorum.

Naifliğinize kucak dolusu sevgi gönderiyorum.. teşekkür ederim desteğiniz için
 
İlk konuyu anlattığınızda ayrılmaktan korktum çektiğim acılar aklıma geldi korktu diye yazmıştın.
İyi de sevgili olsanız bile adam hiç ortada yok ki, izinliyken yok.. şehrine gelse bile yok.. Yani demek istediğim adamın varlığı zaten şuanda da yok, bitirmekten neden korkuyorsun?

Kafamda ne yarattıysam artık, o hayalleri yıkmaktan korkuyorum belki de. Bu aşk mı bilmiyorum, ben içimde böyle tanımladım bu güne kadar hep ama sanki onu gördüğümde bir yapbozun parçası tamamlanmış
Gibi geldi. Kişilik olarak takıntılı derecede inatçıyımdır her konuda. Bir şeyi istersem elde edene kadar bırakmam, kariyerimde de böyle oldu. Bu da kötü yansıması sanırım.. çocukluğuma mı inmek gerekiyor bilemiyorum ki :))
 
Kafamda ne yarattıysam artık, o hayalleri yıkmaktan korkuyorum belki de. Bu aşk mı bilmiyorum, ben içimde böyle tanımladım bu güne kadar hep ama sanki onu gördüğümde bir yapbozun parçası tamamlanmış
Gibi geldi. Kişilik olarak takıntılı derecede inatçıyımdır her konuda. Bir şeyi istersem elde edene kadar bırakmam, kariyerimde de böyle oldu. Bu da kötü yansıması sanırım.. çocukluğuma mı inmek gerekiyor bilemiyorum ki :))


Cevabını vermişsin zaten bu mesajın içinde.. Evet bu sevgi değil emin ol sadece takıntı.. Yoksa bu kişinin sevilecek zaten tek bir yanı bile yok. Nasıl sevgi olsun ki bu?
 
Cevabını vermişsin zaten bu mesajın içinde.. Evet bu sevgi değil emin ol sadece takıntı.. Yoksa bu kişinin sevilecek zaten tek bir yanı bile yok. Nasıl sevgi olsun ki bu?
İnanın bilemiyorum. Ne yaşıyorum ne umuyorum hayat beni nerelere getirdi hayretle izliyorum. Kendime bir canavar yarattım zaman içinde ve şimdi ondan kopmakta zorlanıyorum. Çok salak görünüyorum iyi ki burada kişi olarak bilinmiyoruz :)
 
İnanın bilemiyorum. Ne yaşıyorum ne umuyorum hayat beni nerelere getirdi hayretle izliyorum. Kendime bir canavar yarattım zaman içinde ve şimdi ondan kopmakta zorlanıyorum. Çok salak görünüyorum iyi ki burada kişi olarak bilinmiyoruz :)



Böyle düşünme belki o yaşlarda hepimiz bu hatayı yaptık.
Belki de aynı hatayı bizlerde yaptığımız için bu ilişkiden bir şey çıkmayacağını biliyoruz, anlıyoruz.. böyle düşün.
 
Böyle bir adamı nasıl sevebiliyorsunuz? Ortak hiçbir noktanızın olmadığı, kafanızın uyuşmadığı, denginiz olmayan, üstelik ota boka karışan, sizi kendi küçük dünyasına göre şekillendirmeye çalışan adamları nasıl bulup seviyorsunuz gerçekten anlamıyorum.
Oturup ne üzerine sohbet ediyorsunuz mesela bu adamla? Neleri konuşmaktan, paylaşmaktan keyif alıyorsunuz, hiç düşündünüz mü? Size ne katıyor bu adam? Hangi anınızı keyifli, huzurlu kılıyor?
Ayrılın ve bir gram acı çekmeyin. Aydınlık günlerinize bakın, kendinizi geliştirin, kariyerinize odaklanın ve kendinize denk birini bulun.
 
Sen "onu" değil "hayal ettiğin onu" seviyorsun.. Bırak gitsin. Gencecik yaşında böyle bir muameleye nasıl katlanıyorsun? Emin ol, zamanla kendine olan saygını kaybedersin böyle bir adamla.. Şimdi onsuz olmak sana zor geliyor ama bıraktığında tüy gibi hafifleyeceksin. Bir gün geçmişe dönüp baktiginda "iyi ki"lerinden biri olacak ondan ayrılmak.
 
Çocuk uyandı ancak döndüm kusura bakmayın;

Sesini, gözlerini,

Bundan bahsediyordum, sizin yazmanızı istedim.
Çünkü tarifiniz bana çok ama çok tanıdık geldi; aşık olduğumu zannettiğim bir adamı hatırlattı ve aynen yukarıda alıntıladığım gibi; gözleri-gözlerinin rengi-gülümseyince aldığı şekli içimi eritirdi. Sesi dersen zaten kendisi bir müzik grubundaydı, tarif etmeme gerek yok sanırım. Ve bu güzel gözlü, güzel sesli adamı da o ses tonu gibi zarif, o bakışı gibi renkli zannettim. Kalbimin oyunu sandığım şey benim gözüm-kulağımın, bana oyunundan ibaretmiş oysa.

Aynen anlattığına çok yakın bir adamdı; bağnazdı, kendi ve ailesinin görüşünden-düşüncesinden başkasını tanımazdı.
Farklı şehirlerdeydik, defalarca ben gittim yanına; onun benim şehrime gelememe bahanesi hazırdı "Annem izin vermedi, ekip gelemem" :) Annem izin vermedi ne ya?

Sonra dikteler vardı tabi... "Bizim aileye gireceksen şöyle olacaksın" ısmarlamaları.
Ben aşk sanıyorum hala, tutulmuşum bi çift göze, bakışa bakışa ömür geçer sanıyorum, cahillik olsa gerek.
Sonra uyandım.
Nasıl uyandım? Bana, beni ben yapan şeyleri ayrılık tehdidiyle yasaklamaya başlayınca...
Adam diyor ki "Sana reset atacağım Gangsta, bu halin bk gibi, bana ve aileme layık değilsin, ama tipini sevdim tam dişime göresin, fiziğin kalsın içini yeniden programlayıp seni kölem yapayım. Sen de gözlerime bak, sesimi dinle ve orada ölü olarak kal"

Kendisine ışık hızında tekmeyi bastım ve hiçbir gerekçe kavga vb. girmedim.
Mesaj atıp durur, sıfır tepki.
Arar, sıfır tepki.
Sonra üzerine numaramı değiştirdim öyle elinde telefon kalmıştır kuvvetle muhtemel.
Bana ne derdi biliyor musun ilişkimiz tazeyken? Beni hiçbir kız arkadaşım terk etmedi, hep ben terk ettim, yalvardılar barışmak için, ama bende bitti mi biter. Ki ne kadar berbat bir üslup, rahatsız ola ola aşk diye takıldığıma bak, şu egonun paçadan akışındaki iğrençliğe bak. Kendime bu hakareti nasıl yapmışım, hangi kafayla dedim sonradan.

Neyse, seneler geçti... Beyimiz facede karşıma çıktı; aynı foto, aynı gözler karşımda; koca bir sayfa ilan-ı aşk, barışma teklifi, seni unutamadımlar, evlenelim de hemen yarın nikah kıyayımlar... Cevap olarak tek yazdığım "Bende bitti mi biter" oldu, engeli yedi. Ve o mesajı yazıp gönderirken kahkahalarla gülüyordum suratını hayal ederek. Bu hazzı sen de yaşamalısın kesinlikle, tavsiye ederim.

Ben çok mu farklıydım senden?
Ben neden gülerek ittir çektim de sen böyle bir adama geri döndün?
Kendini aşk diye ikna ettiğin bu alışkanlıkla, tanıdık bir eziyeti çekmeye ömrünü hazırlama turlarında mısın? İyi düşün.
İki göze bakarken hayatını kim-kimler için karartacağını düşün.
Kendini düşünmüyorsan, evladı elden gidecek ananı, babanı düşün de onlara bu eziyeti yapma.
Bak, adam anası babasına zerre toz kondurmuyor; sense böyle değmez biri için anneciğini ağlatacaksın. Ve gerçek aşkı kaçıracaksın.

Düşün bi bakalım.
 
Onunla en son ne zaman mutlu huzurlu bir zaman gecirdiniz? Ayrilmak istediginizde akliniza gelen mutlu anlariniz neler yada? Evet asik olduk diyoruz sevdik diyoruz evleniyoruz ama siz bu adamla vir omur gecirmeyi istiyormusunuz. Evlilik hayatla birlikte mucafede etmek demek sizce sevgiliniz size destek mi kostek mi? Yani aslinda o kadar gencsiniz calismaya baslayacak siniz. Yeni ortam yeni insanlar Neden boyle gereksiz insanlara bizi uzen insanlara takilip hayatimizi mahfediyoruz.
 
Hanzonun birine yapışıp kalıyor, sonra da size hanzo gibi davranınca "ama neden böyle" diyorsunuz. Başka türlüsü olsa mucize olurdu. Birçok kadın da o mucizeyi beklemekte inat edip, hayatının içine ediyor. Umarım siz etmezsiniz.
 
Kadin kadinin halinden anlarda ben sen ve senin gibi kadinlari anlamiyorum anlayamiyorum!!Bir insan itilip kakildigi hor goruldugu birine nasil sevgi duyabilir?kendini camdan asagi atsan su adamin verdigi zarardan daha az zarar gorursun...Iliskinizi gectim dugunu nisani bu adamla nasil dusunebiliyorsun ilerisi icin planlar yapabiliyormusun ic rahatligiyla?Hadi diyelim evlendin kendinden fedakarlik yaparak o ve ailesi icin ne kadar kendinden ödün verebilirsin? hayat boyu isteklerinin kolesimi olucaksin?kusura bakma bu ask degil bu bagimlilik bir insan kendine zarar verdigini bile bile yaptigindan gecmiyorsa eger bu bagimliliktir,seninkide bagimlilik,sozde asiksin seviyorsun ama mutlu degilsin demekki bir yerlerde bir sorun var,bence asik oldugun adam dogru insan degil
 
Acıyı erteliyorsunuz sadece. Baştan bu kadar sorunla başlayan bir evlilik evlenince düzelmiyor inanın tam tersi böyle geri kafalı adamlar evlendim diye iyice kendini ağa paşa sanmaya başlıyor. Sanırım sürekli alttan alan ve sabreden tarafsınız ancak emin olun böyle bir ilişkide bir an gelecek ve yeter diyeceksiniz işte o zaman evlendiğinize, yol yakınken ayrılmadığınıza çookk pişman olacaksınız. Lütfen kendinize bu haksızlığı yapmayın.
 
2-3 sene sonra burda kocam beni anlamiyor agliyorum diye konu acmak istersen buyur devam et.birebir ayni bi durum yasadim ne eksik ne fazla.anlattigin metindeki erkekte kocami gördüm sende de kendimi.bizim de iliskimizin tek iyi yani benim onu çok sevmemdi ve bu büyüyü bidaha yakalayamayacak olmam endisesiydi.ondan baskasini boyle sevemem diye 40 yanlisa 1 dogru hatrina evet dedim.evet tam olarak bu.peki o 40 yanlis 1 dogruyu götürmez mi saniyosun? eşimi hala çok seviyorum(belki de sevmek degil bu bagimlilim)ama arada sirada kendimi internette bana büyü mü yaptilar acaba diye ararken buluyorum.çünkü kendimi o kadar taniyamiyorum ve bu isin icinde baska bi is oldugunu dusunuyorum.sen de bu hale gelmek istersen buyur evlen.beni ne kadar degersiz hissettirdiginden,anlamadigindan,anlamak icin caba bile sarfetmediginden,kendimi onun yaninda kendim gibi degil de onun istedigi gibi davranmak icin kasmaktan(çünkü bir süure sonra boyle davranmazsan daha buyuk sorunlar olusuyo ve sen de sesi cikmasin diye yapiyosun)beni baskalarinin önünde çocuk gibi azarlamalarindan rahatsizligimi anlatmaya calisinca da bunalmalarindan darlanmalarından,istisnasiz her ortamda acaba sinirlenip bana sesini yukseltecekmi beni utandiracakmi diye icten ice düsünmekten,asla izni olmadan bisey yapamamaktan,cinsel anlamda sadece onu tatmin etmeyi kendine görev gibi hissetmekten,özel günlerde hediyeyi jesti birak hatirlama ihtimalinden vazgecisimden bahsetmiyorum bile.bunlar sana hic uzak gelmesin hepsi bir bir basina gelir.ASLA evlenince degisir diye düşünme.DEĞIŞMEZ.cekerim seviyorum dersen evlen.tecrübeyle sabit bütun bunlar.

bu arada sende kendimi gordum demistim ya gercekten öyle.ben de iyi bi ünv gecen sene mezun oldum esim lise mezunu.ailem gercekten hayattaki en büyük şansım ışığım.bunu evlenip huzursuz yuvana gecince anlarsin.ben de 23 yasindayim.esim senin sevgilinle birebir ayni.bi fark var ben çok geç uyandim suan 5 aylik hamileyim.
biliyorum sadece onu istiyosun ama onu da bu haliyle istemiyosun.
ama unutma ki degişmez.ya kabuk et ya terket.
 
Kadıni kadın anlar da bu kadarını anlamak istemiyorum.Bu nedir yaaa.Beni olmadık anda terkedip giden adam birden karşıma çıkıp bana umut olamaz,bir kere bu düşüncen yanlış.Beni daha bekarken,ailem gül gibi bakıp,yaşatırken el oglu bana sahibim gibi bagiramazzz,ağzını yırtarım onun.Seninki aşk değil kardesim,senin ki tutku olmuş,kopamiyorsun.Bundan sana eş olmaz.Allah için yalvarıyorum sana gözünü aç yoluna bak.Verdigin paranı işte,kendisine yol ver.Su an çok sinirlendim,aileniz duysa ortalık karışır söyleyeyim.Adam sizi sevse her fırsatı değerlendirir sizi görmek için.Biz eşim ile flört ederken her sabah minibüse binecegim yere gelir beni 5dakika görüp sonra işine giderdi.Aylarca benden ayrı kalacak ve beni ihmal edecek.Ortada sandığın gibi aşk,sevgi yok.İyi bak etrafina,iliskine iyi bak kardesim
 
Sana değer vermeyen bı adamla neden neden ya 23 yaşındayım diyorsun daha flortken böylesi iz iş ciddiyet e binince nolucak evlenince erkek milleti daha bı salıyor dikkat et derim kardeşim kendini yanlız hissediyosan ilişki bunun neresinde
 
Herkese iyi geceler, ilk olarak kendimden bahsetmek istiyorum.

Ben 23 yaşımdayım. İyi bir üniversitenin lisans bölümünden mezun olalı 1 ay oldu. Ailem maddi manevi bana destek, en büyük şansım ailem diyebilirim ancak ilişkimle ilgili çok ciddi sıkıntılarım var.

2 yıldır hayatımda olan biri var. Bir arkadaş vasıtası ile tanıştık. Görür görmez aşk dediklerine o zaman inandım, tüm benliğim ile aşık oldum. Hayatımın en güzel günleriydi diyebilirim. O da bana duygularını açtı ve biz sevgili olduk ancak ilişkim boyunca hiç mutlu olamadım. Erkek arkadaşımdan bahsetmek istiyorum:

Ailesi mutaassıp bir aile ve o da benimle yaşıt. Lise mezunu. Kendi çevresinde çok sevilen biri. İlişkimizin ilk başından beri kıyafetlerim yüzünden tartışmalar, arkadaşlar, iletişimsizlik, ilgisizlik, önemsememe hep had safhada oldu. Aşırı kıskanç ve asla kendi dediğinden vazgeçmeyen biri. Ben de hem ondan hem de yaşantımdan vazgeçmek istemediğim için hep çatıştık.Bu süreçte 5 ay ayrı kaldık. Beni saçma sapan bir sebepten terk etti ve tam unutmaya başlıyorum dediğim zamanda tekrar karşıma çıktı. Umutlarımı yeşertti diyebilirim. Hiçbir şey umduğum gibi olmadı ama, aynı şekilde problemler devam etti..
Hiçbir özel günümde yanımda olmadı, problemlerimiz tartışmalarımız olduğunda hiç orta yolu bulamadık, arkadaşları ve ailesi ile ben arasında ufacık bir konuda bile tercih yapcak olsa hep karşı tarafı tercih etti. Şöyle örnek vereyim, görevden geldi ve 4 günlük izninde benimle zaman geçirmek yerine arkadaşları ile gece kalmalı bir kaçamak yaptı. Bunun tribini attım diye de anlayışsız oldum ve bu olayın üzerine 8 ay ayrı şehirlerde yaşayacaktık.

En sonki olayda; kız kardeşimin nikahı için alışverişe gitmiştim. Günlerdir konuşamıyorduk beni aradı. ( Belirtmeyi umuttum görevinin bitmesine 30 gün kaldı ve sonra temelli benim yaşadığım şehire geliyor) bana uzun bir süre problemlerinden bahşetti ve sen nasılsın neredesin bile demedi. En son annesinin rahatsız olduğunu, şehrimize döndüğünde uzun bir süre onun sağlık problemleri sebebiyle hem çalışıp hem onunla ilgileneceğini ve görüşemeyeceğimizi söyledi. Ben de ona “Çok geçmiş olsun, yine bize sıkıntı oldu desene, halbuki çok özlemiştim seni zaman geçirmeyi planlıyorduk” dedim. Bir anda bana bağırmaya başladı.

Onun ailesine saygı duymadığımı, bencil olduğumu, sürekli problem çıkarmaya yer aradığımı, kendimi düşünmekten başka bir işe yaramadığımı filan söyledi ve bunaltma artık beni diye bağırdı. Apar topar kapattım telefonu. Sokağın ortasında yağmurdan ıslanmış yavru köpek gibi kaldım anlayacağınız. O an ayrılmak istedim. Bu son konuşmamız olsun, sevgi ve değer görmediğim yerde kalmamalıyım dedim; kendini düşünen ve beni hiçbir planına dahil etmeyen, sürekli kendi yaşamını en önde tutan, zihniyet olarak aşırı eski kfalı ve konuşmayı bilmeyen bir adamla ne kadar daha devam edeceksin diye sordum kendime. Sonra ayrı olduğumuz günler ve çektiğim acılar geldi aklıma, korktum. Tekrar aynı şeyleri yaşamaktan çok korktum.

Beni hiç anlamayan, benimle aynı hisleri paylaşmayan, öfkesine sürekli yenik düşüp beni azarlayan ve değerler olarak sürekli çatıştığım bir insan var karşımda. Bu gece konuşacaktık bunları misal, ancak muhtemelen uyumuş ve aramalarıma cevap vermiyor.

gerçekten kalben bir daha böyle sevemem diyecek kadar çok seviyorum. Tüm hayallerimi onla kurup kafamdaki hayatımı tamamen ona göre dizayn ettim. İlişkimizin tek güzel yanı da birini benim bu kadar sevebilmiş olmam. Başka bir artısı yok. Geri kalan her şey anlattığım olaylardan çıkarabileceğiniz gibi. Hala ailesiyle tanışmadım, düğün Mevlütlü olmazsa diye benimle didişiyor, halbuki ben açığım ve dğğünümde doya doya oynamak isterim, kendisini aşırı seviyor ve bana ne bir sürpriz ne kendimi iyi hissettirecek maddi manevi hiçbir katkısı yok. Tam tersi gitmeden onun için 5000 TL ihtiyaç kredisi çektim ona çıkmadığı için ve hala parası olmadığında sorup ihtiyacı olan miktarı karşılıksız olarak yolluyorum; bunu dert etmiyorum helali hoş olsun ama ben ondan bu güne kadar birkaç ufak hediye bir kaç yemek dışında hiçbir şey görmedim.

Uzun olduğu için zamanınızı ayırdığınız için teşekkür ederim, kadını kadın anlar. Hepinizin yorumu benim için çok kıymetli. Sizce artık yolumu nasıl çizmeliyim lütfen yardım edin. Ayrılık acısı ile baş etmekten çok korktuğum için cesaret edemiyorum hiçbir şeye. Tıkandım kaldım. Önümü göremiyorum..
O kadar genç ve tecrübesiz olduğunuz aşikar ki..
1) sizi sevecek ve "değer verecek" kişiler hayat boyu karşınıza çıkacak
2) kredi çekmek için kimse yoktu da etrafta bi siz mi vardınız? Bir genç kıza borç cektirmekkk
3) bunca şeye rağmen sürdürme isteginizin hiç sağlıklı olmadığını bağımlılık gibi olduğunu size söyleyen oldu mu
4) gençsiniz. Aklinizi başınıza alın. Size değer veren, düşünce ve duygularınızın onemsendigi insanlarla görüşün..sonra üzülmeyin niye böyle oldu diye. Suçlu karşı taraf değil buna izin veren sizlersiniz çünkü..
 
Kolay kolay kimseye demem bunu ama ayrılın. Mutsuz ediyor sizi. Hayat enerjinizi sömürüyor. İlerisi yok bu ilişkinin.
 
X