- 17 Nisan 2022
- 20
- -9
-
- Konu Sahibi Meraklikadinnnn
- #1
Merhaba.
27 yaşındayim. Memurum. Evlenmek için hep dindar , görsel olarak bana hitap eden, iyi huylu birini istedim. Seçici davrandım çok. Sonra karşıma bana çok benzeyen biri çıktı tek sorunumuz işi yoktu mezun olduktan sonra hiç çalışmamış. Başka bölüm okurum diye hayal kurmuş ama sınavda başarısız olmuş en sonunda da askere gitmis.yani böyle böyle mezun olduktan sonra hiç calismadan 3-4 yılını geçirmiş birisi. 28 yaşında o da
Ben onu asker dönüşü tanıdım. Çalışacağım tanıdıklarım var iş bulacağım dedi. Olmadı maalesef. Ben de bu süreçte onu yalnız bırakmak istemedim. Zor gününde yanında olayım elbet iş olur dedim . Kpssye çalışsın diye doğru düzgün kaynaklardan diye ona kitaplar aldım . Polisliğe hazırlansın dedim. Bunun için gittiği hazırlık kursunun parasını ödedim. Sınavda düşmesin etmesin diye en kaliteli spor ayakkabisini aldım.
Buluştuğumuzda parklarda buluşuyorduk marketten çekirdek alıp. Sıkılmaya başladım bu durumdan. cafelere vs gitmek istedim. O zor durumda kalmasın diye hesaplari neredeyse her zaman ben ödedim.. neyseki pomemi kazandı. Polis olacak insaalh.
Ben de bu arada kendime ufak bir ev aldım krediyle.Eski öğrenci evi gibi kötü bir ev alabildim. İstanbul'da gecimeyecegim diye çok ufak bir ile tasindim.Daha da durumum yok. Aileminde evi ve emekli maaşları var Zengin değiliz kisacasi.annem 60 yaşında hala daha fabrika calisiyor.
Onun ailesi ise kapıcılık yapıyor. annesi babası genç daha. Babası emekli olmasına rağmen çalışıyor kapıcı olarak. annesi de çalışıyor 40li yaşlarının başında. Yani durumlari kötü değil. Kardeşi var liseye giden.
Bu arada erkek arkadaşımın da ailesinin de birikmis parasi yok. Yayla da yazlık ev yaptırmaya başlamışlar borçları var. Ama satabilecekleri arsa da var . Buna rağmen sevgilime demişler ki kardeşini sen okutursun .
Ben de istiyorum ki her kız gibi yuvam olsun mutlu olayım kendi yagimizda kavrulalim. 2 memur çalışsa ancak ev araba alir su enflasyonda 15 yılda. Birikimleri yok. Söz yapmak istiyorum alacakları yüzüğün parasını bile ben düşünüyorum. Bir ton masraf ev eşyaları düğün vs. Dedim ki yaşadığım şehre tayin işte . Benim 3-5 parça esyamla kalırız. Geciniriz zamanla toparlariz.
Ben kendimden bu kadar fedakarlık yaparken. Babasının annesinin çalışıp okutabilecek durumdayken sevgilime yuklenmesini anlamıyorum. Ve bu daha baslangic gibi geliyor. Muhtemelen ev için de para isteyecekler. Okutmak ne demek 6 yıllık minimum eğitim hayatı olacak o kızın .elden ayaktan düşmüş olsalar amenna başımıza minnet diyeceğim. Ama onlar calisacabilecek durumdalar. Benim annem 44 yaşındayken 12 saat ayakta durarak konfeksiyonda çalıştı. Öyle okuttu bizim
Kısacası bıktım .bu kadar verici olmaktan bıktım . Arkadaşlarıma bilezikler evler gelirken benden sürekli alınmasından yoruldum...
Nerede ne hata yapıyorum ben :/
27 yaşındayim. Memurum. Evlenmek için hep dindar , görsel olarak bana hitap eden, iyi huylu birini istedim. Seçici davrandım çok. Sonra karşıma bana çok benzeyen biri çıktı tek sorunumuz işi yoktu mezun olduktan sonra hiç çalışmamış. Başka bölüm okurum diye hayal kurmuş ama sınavda başarısız olmuş en sonunda da askere gitmis.yani böyle böyle mezun olduktan sonra hiç calismadan 3-4 yılını geçirmiş birisi. 28 yaşında o da
Ben onu asker dönüşü tanıdım. Çalışacağım tanıdıklarım var iş bulacağım dedi. Olmadı maalesef. Ben de bu süreçte onu yalnız bırakmak istemedim. Zor gününde yanında olayım elbet iş olur dedim . Kpssye çalışsın diye doğru düzgün kaynaklardan diye ona kitaplar aldım . Polisliğe hazırlansın dedim. Bunun için gittiği hazırlık kursunun parasını ödedim. Sınavda düşmesin etmesin diye en kaliteli spor ayakkabisini aldım.
Buluştuğumuzda parklarda buluşuyorduk marketten çekirdek alıp. Sıkılmaya başladım bu durumdan. cafelere vs gitmek istedim. O zor durumda kalmasın diye hesaplari neredeyse her zaman ben ödedim.. neyseki pomemi kazandı. Polis olacak insaalh.
Ben de bu arada kendime ufak bir ev aldım krediyle.Eski öğrenci evi gibi kötü bir ev alabildim. İstanbul'da gecimeyecegim diye çok ufak bir ile tasindim.Daha da durumum yok. Aileminde evi ve emekli maaşları var Zengin değiliz kisacasi.annem 60 yaşında hala daha fabrika calisiyor.
Onun ailesi ise kapıcılık yapıyor. annesi babası genç daha. Babası emekli olmasına rağmen çalışıyor kapıcı olarak. annesi de çalışıyor 40li yaşlarının başında. Yani durumlari kötü değil. Kardeşi var liseye giden.
Bu arada erkek arkadaşımın da ailesinin de birikmis parasi yok. Yayla da yazlık ev yaptırmaya başlamışlar borçları var. Ama satabilecekleri arsa da var . Buna rağmen sevgilime demişler ki kardeşini sen okutursun .
Ben de istiyorum ki her kız gibi yuvam olsun mutlu olayım kendi yagimizda kavrulalim. 2 memur çalışsa ancak ev araba alir su enflasyonda 15 yılda. Birikimleri yok. Söz yapmak istiyorum alacakları yüzüğün parasını bile ben düşünüyorum. Bir ton masraf ev eşyaları düğün vs. Dedim ki yaşadığım şehre tayin işte . Benim 3-5 parça esyamla kalırız. Geciniriz zamanla toparlariz.
Ben kendimden bu kadar fedakarlık yaparken. Babasının annesinin çalışıp okutabilecek durumdayken sevgilime yuklenmesini anlamıyorum. Ve bu daha baslangic gibi geliyor. Muhtemelen ev için de para isteyecekler. Okutmak ne demek 6 yıllık minimum eğitim hayatı olacak o kızın .elden ayaktan düşmüş olsalar amenna başımıza minnet diyeceğim. Ama onlar calisacabilecek durumdalar. Benim annem 44 yaşındayken 12 saat ayakta durarak konfeksiyonda çalıştı. Öyle okuttu bizim
Kısacası bıktım .bu kadar verici olmaktan bıktım . Arkadaşlarıma bilezikler evler gelirken benden sürekli alınmasından yoruldum...
Nerede ne hata yapıyorum ben :/