YILIN DEĞİL YÜZYILIN NİŞAN HİKAYESİ BENZERİ ÇIKMAZ:)

elmaliturta06 .!.:

Merhaba Hanımlar​

Daha evlenmeden aranızdayım :) Ben özel bankada çalışıyorum. 3 yıl önce bir arkadaş vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bir devlet kurumunda memur. Kendisi aradığım ideal eş özelliklerinin çoğunu taşıyor tanıdığım kadarıyla. Kibar, merhametli, nerede nasıl davranacağını bilen bir insan. Neyse gel zaman git zaman aileler tanışsın bu işin adını koyalım dedik. Nişan tarihi belirlendi.
Ailesinin oturduğu şehir bayağı uzak çok kişi gelemeyiz dediler. Neyse nişan olacağı gün sabahı geldi bunlar. Abisi, yengesi, annesi, ablası, birde teyzesi 3-5 tanede çocuk ( Bu kadar kişi otomobile nasıl sığdılar hala anlamış değilim). Baktım ellerinde hiçbir şey yok acaba arabada mı bıraktılar diye düşündüm. Nişan saati yaklaşıyor yine birşey çıkarmadılar ortaya. Baktım olacağı yok nişanlıma sordum ne getirmişler sor eksik bir şey varsa alalım diye. Ablasına sormuş biz bir şey almadık demiş ben şokkk !!! Benim sinirlerim zıpladı. Ne çiçek ,ne çikolata, ne tatlı, ne pasta, ne bir hediye gece yatıya kalacaklar yedek kıyafet bile almamışlar yanlarına. Ben sinirlendim nişanlıma başladım saydırmaya daha önce konuşmadınız mı bunları diye. Apar topar çarşıya indik yalandan kendi çiçek çikolatamı ikramlıkları kendim aldım düşünün rezaleti. Bir ailenin durumu ne kadar kötü olursa olsun bir kutu lokumda mı alamaz, bir küçük hediyede mi alamaz, o kadar sinirlendim ki.. Sonra öğrendim nişanlım yolda harcadıkları yakıt parasını yemek parasını göndermiş sinirim 3 e katlandı.

Ben o psikolojiyle kuaföre gittim benim moral alt üst. Nişan saati geldi biz direkt salona geçtik. Baktım sabah geldiği kıyafetleri üzerlerinde yine. Nişan takıldı oturdugu yerden kalkan yok bizimkiler takı takıyor onlardan yine tık yok. El gibi oturuyorlar. Allahım ben nasıl bir aileye çattım diyorum gülümsemeye çalışıyorum ama moralim alt üst oldu. Nişan bitti bunlar yine geldikleri kıyafetlerle yattılar sabah erkenden kalkıp gittiler. Resmen kendi kendime evcilik oynamış gibi hissettim kendimi Bütün heyecanım gitti...

Bir iki ay sonra ailemi görmeye gidelim dedi kalktık gittik. Kültür farkı desem bir çok kültüre tanık oldum böylesini hiç görmedim. Eve gittik evinize ilk defa gelen biri üstelık gelini olacak o evin hiç kimsenin umurunda değil, güya haberli gittik ne yemek hazırlanmış, ne hazırlık, ortalık perişan. Kayınvalide, görümce biz oturuyoruz, onlar oturuyor. Yemeği bırak bir bardak çay gelmedi önümüze hadi beni geçtim oğlun gelmiş insan bir tas çorbadamı yapmaz. Acaba beni istemıyorlarmı dıye düşündüm sordum nişanlıma evlenen kımseye karısmadı bizimkiler dedi. Abimler bayramdan bayrama gelırler gelinler hiç gelmez dıyor. Ben böyle hayal etmemiştim(

Mutlu olacağım düşüncesini yavaş yavaş kaygı endişe almaya başladı. Bakıyorum düzenlerine küçümsemek masadıyla söylemiyorum ama resmen bundan 100 yıl önceki hayatı yaşıyorlar. Üstelik sabit bir gelirleri var. Kayınpeder emekli. Hiç geliri olmayan insanlar bile öyle yaşamaz anlam veremedi.

Aklım çok karışık düğün var daha önümüzde, her şeyi biz yüklenecez anlaşılan .Buna da razıyım fakat sudan sebeplerle sürekli nişanlımdan para istiyorlar.. Nişanlım benim ailem böyle bir şey bekleme ben varım sadece yanında diyor. Okurken bile bana para göndermezlerdi hem okudum hem çalıştım diyor. Diğer abilerim evlenirken de aynısını yaptı annem babam diyor. Bütün kardeşlerime karşı ilgisizler diyor. Bence hepsi ilgisiz ve umursamazlar. Söylüyordu ama bu kadar olduğunu tamin edemedim. Gün görmemiş deyimi varya bunlar için söylenmiş bence :) Nişanlıma da bir şey diyemiyorum. Keşke ilk başlarda gidip görseydim düzenlerini. Evlenince nasıl olur? Böyle insanlarla ömür geçer mi sizce ? Ben farklı şeyler hayal etmiştir. Tamam maddi imkanın olmaz anlarım, ne bilim paran yoksa ilgi gösterirsin, dilinle memnun etmeye çalışırsın hiçbir şey yok. Ruhlar aleminde gibiler :)) Nişanlıma bakıyorum ailesinin tam tersi. Ailem çok sevdi nişanlımı. İki arada kaldım. Ailesini görünce gözüm korktu açıkçası Benim durumumda olan varsa önerilerinize ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

mutlusey .!.:

Sana bir zararları yoksa niye bu kadar taktın ki

Evlenince gelip gitmeye de karismiyolarmis
Millet böyle eş.ailesini mumla.ariyor

Genişletmek için tıkla...

elmaliturta06 .!.:

Bizim tarafta kaynıyor zaten. Sadece annem babam desteklıyor. Ablalarım abım amcam hiç begenmedıler. Enıstelerım nişanlımı cok sevdıler. Amcam gecen hafta aradı yurtdısında oturuyor nerden buldun bu numunelıklerı dıyor kim nasıl bahswttıyse. cok canım sıkılıyor sagdan soldan laf duymak.

Genişletmek için tıkla...

d3nizz .!.:

o iş öyle nisanlinla evleneceksin ailesiyle degil demekle olmuyor, bugun bir birinin yuzune bakmayan aileler sonradan bir birine pek duskun olabiliyor.

Genişletmek için tıkla...

elmaliturta06 .!.:

Merhaba Hanımlar​

Daha evlenmeden aranızdayım :) Ben özel bankada çalışıyorum. 3 yıl önce bir arkadaş vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bir devlet kurumunda memur. Kendisi aradığım ideal eş özelliklerinin çoğunu taşıyor tanıdığım kadarıyla. Kibar, merhametli, nerede nasıl davranacağını bilen bir insan. Neyse gel zaman git zaman aileler tanışsın bu işin adını koyalım dedik. Nişan tarihi belirlendi.
Ailesinin oturduğu şehir bayağı uzak çok kişi gelemeyiz dediler. Neyse nişan olacağı gün sabahı geldi bunlar. Abisi, yengesi, annesi, ablası, birde teyzesi 3-5 tanede çocuk ( Bu kadar kişi otomobile nasıl sığdılar hala anlamış değilim). Baktım ellerinde hiçbir şey yok acaba arabada mı bıraktılar diye düşündüm. Nişan saati yaklaşıyor yine birşey çıkarmadılar ortaya. Baktım olacağı yok nişanlıma sordum ne getirmişler sor eksik bir şey varsa alalım diye. Ablasına sormuş biz bir şey almadık demiş ben şokkk !!! Benim sinirlerim zıpladı. Ne çiçek ,ne çikolata, ne tatlı, ne pasta, ne bir hediye gece yatıya kalacaklar yedek kıyafet bile almamışlar yanlarına. Ben sinirlendim nişanlıma başladım saydırmaya daha önce konuşmadınız mı bunları diye. Apar topar çarşıya indik yalandan kendi çiçek çikolatamı ikramlıkları kendim aldım düşünün rezaleti. Bir ailenin durumu ne kadar kötü olursa olsun bir kutu lokumda mı alamaz, bir küçük hediyede mi alamaz, o kadar sinirlendim ki.. Sonra öğrendim nişanlım yolda harcadıkları yakıt parasını yemek parasını göndermiş sinirim 3 e katlandı.

Ben o psikolojiyle kuaföre gittim benim moral alt üst. Nişan saati geldi biz direkt salona geçtik. Baktım sabah geldiği kıyafetleri üzerlerinde yine. Nişan takıldı oturdugu yerden kalkan yok bizimkiler takı takıyor onlardan yine tık yok. El gibi oturuyorlar. Allahım ben nasıl bir aileye çattım diyorum gülümsemeye çalışıyorum ama moralim alt üst oldu. Nişan bitti bunlar yine geldikleri kıyafetlerle yattılar sabah erkenden kalkıp gittiler. Resmen kendi kendime evcilik oynamış gibi hissettim kendimi Bütün heyecanım gitti...

Bir iki ay sonra ailemi görmeye gidelim dedi kalktık gittik. Kültür farkı desem bir çok kültüre tanık oldum böylesini hiç görmedim. Eve gittik evinize ilk defa gelen biri üstelık gelini olacak o evin hiç kimsenin umurunda değil, güya haberli gittik ne yemek hazırlanmış, ne hazırlık, ortalık perişan. Kayınvalide, görümce biz oturuyoruz, onlar oturuyor. Yemeği bırak bir bardak çay gelmedi önümüze hadi beni geçtim oğlun gelmiş insan bir tas çorbadamı yapmaz. Acaba beni istemıyorlarmı dıye düşündüm sordum nişanlıma evlenen kımseye karısmadı bizimkiler dedi. Abimler bayramdan bayrama gelırler gelinler hiç gelmez dıyor. Ben böyle hayal etmemiştim(

Mutlu olacağım düşüncesini yavaş yavaş kaygı endişe almaya başladı. Bakıyorum düzenlerine küçümsemek masadıyla söylemiyorum ama resmen bundan 100 yıl önceki hayatı yaşıyorlar. Üstelik sabit bir gelirleri var. Kayınpeder emekli. Hiç geliri olmayan insanlar bile öyle yaşamaz anlam veremedi.

Aklım çok karışık düğün var daha önümüzde, her şeyi biz yüklenecez anlaşılan .Buna da razıyım fakat sudan sebeplerle sürekli nişanlımdan para istiyorlar.. Nişanlım benim ailem böyle bir şey bekleme ben varım sadece yanında diyor. Okurken bile bana para göndermezlerdi hem okudum hem çalıştım diyor. Diğer abilerim evlenirken de aynısını yaptı annem babam diyor. Bütün kardeşlerime karşı ilgisizler diyor. Bence hepsi ilgisiz ve umursamazlar. Söylüyordu ama bu kadar olduğunu tamin edemedim. Gün görmemiş deyimi varya bunlar için söylenmiş bence :) Nişanlıma da bir şey diyemiyorum. Keşke ilk başlarda gidip görseydim düzenlerini. Evlenince nasıl olur? Böyle insanlarla ömür geçer mi sizce ? Ben farklı şeyler hayal etmiştir. Tamam maddi imkanın olmaz anlarım, ne bilim paran yoksa ilgi gösterirsin, dilinle memnun etmeye çalışırsın hiçbir şey yok. Ruhlar aleminde gibiler :)) Nişanlıma bakıyorum ailesinin tam tersi. Ailem çok sevdi nişanlımı. İki arada kaldım. Ailesini görünce gözüm korktu açıkçası Benim durumumda olan varsa önerilerinize ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...