Bir antepli evine gittiğinde önünüze yemek koymuyorsa sizi istemiyordur.Anteplıler. bizdeki şans işte. Hayatımda biri yokken arkadaslarımdan gorurdum ilgili kv eş ailesını cok hosuma gıderdı. Tam tersı olduherkes nişanı organıze etmedın mı demıs ben nerden bılebılırım bu kadar olduklarını. Çevremde en kotü aile bile az cok bırseyler yapar. Kac tane nısan dugun gordum kımseye soylendıgını gormedım sunu alın bunu alın dıye. Bız kendı uzerımıze dusenı yaptık. Koskoca 4-5 cocuk evlendırmıs adamlar azda olsa bilir dedık. Nişanlım ailem böyle dedı ama ben bu kadar oldugunu tahmin edemedım. Umursamazlar onu anladım evladını dusunmeyen gelınımı duşünür. Bızım payımıza düşen de bu.
"Evlenmeden önce resmi nikahlıyken de" ne demek? Zaten evlenmek demek resmi nikah yapmak demek, düğün yapmak değil.+1 ile katılıyorum. Benim de coook sorunlarım oldu eşim farklı onlar gibi değil dedim şuan 6 aylık evliyim. Psikolojik şiddetin ağa babasini gördüm el de kaldırdı karşılığını aldı. Çirkin şeyler. Benim o anasından babasından farklı merhametli kendini yetiştirmiş dediğim eşim evlendikten sonra herşeye bağırıp çağırıp babasının annesine davrandığı gibi davrandı. Bende evliliğe alisamadi falan diyorum saf saf. Bingo kardeşim bingo sonunda aldatıldım. Ardına bakmadan kac. Benim abim nisanliyken de evlenmeden önce resmi nikahliyken de ayrıl dedi. Üzecek hem o hem ailesi dedi dinlemedim yapmaz dedim. Daha ben abimle barisamadan bunları yaşadım. Kaç kardeşim kaç.
Sizin ki kadar olmasa da cok benzer seyler yasadim konu sahibi kayinvalidem de biz nisanliyken bizi iftara davet etmisti ailecek ezana yakin bir zamanda gittik sizin dediginiz gibi ortada bir sey yok televizyona dalmisiz hazirlayamadik dediler.. Dugun vs de keza oyle idi cok ne istedigimi soran olmadi gelinligimden tutun da kinada dagitilacak kinaya kadar kendim aldim hic bir seye karismayiz dediler kendilerince boraz altin takip dugun yaptilar ama el cocugu evlendirir gibi .. Cok sonra anladim aslinda cok da umurlarinda degildi esimi de cok sevmezler beni de .. Ama nisanlinla mutlu isen hic düşünme önemli olan sizin ilişkiniz .. Nisanlinizla evlilik sonrasinda para yollmak istemediginizi konusun ama bu sorun oluyor cunkuMerhaba Hanımlar
Daha evlenmeden aranızdayım :) Ben özel bankada çalışıyorum. 3 yıl önce bir arkadaş vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bir devlet kurumunda memur. Kendisi aradığım ideal eş özelliklerinin çoğunu taşıyor tanıdığım kadarıyla. Kibar, merhametli, nerede nasıl davranacağını bilen bir insan. Neyse gel zaman git zaman aileler tanışsın bu işin adını koyalım dedik. Nişan tarihi belirlendi.
Ailesinin oturduğu şehir bayağı uzak çok kişi gelemeyiz dediler. Neyse nişan olacağı gün sabahı geldi bunlar. Abisi, yengesi, annesi, ablası, birde teyzesi 3-5 tanede çocuk ( Bu kadar kişi otomobile nasıl sığdılar hala anlamış değilim). Baktım ellerinde hiçbir şey yok acaba arabada mı bıraktılar diye düşündüm. Nişan saati yaklaşıyor yine birşey çıkarmadılar ortaya. Baktım olacağı yok nişanlıma sordum ne getirmişler sor eksik bir şey varsa alalım diye. Ablasına sormuş biz bir şey almadık demiş ben şokkk !!! Benim sinirlerim zıpladı. Ne çiçek ,ne çikolata, ne tatlı, ne pasta, ne bir hediye gece yatıya kalacaklar yedek kıyafet bile almamışlar yanlarına. Ben sinirlendim nişanlıma başladım saydırmaya daha önce konuşmadınız mı bunları diye. Apar topar çarşıya indik yalandan kendi çiçek çikolatamı ikramlıkları kendim aldım düşünün rezaleti. Bir ailenin durumu ne kadar kötü olursa olsun bir kutu lokumda mı alamaz, bir küçük hediyede mi alamaz, o kadar sinirlendim ki.. Sonra öğrendim nişanlım yolda harcadıkları yakıt parasını yemek parasını göndermiş sinirim 3 e katlandı.
Ben o psikolojiyle kuaföre gittim benim moral alt üst. Nişan saati geldi biz direkt salona geçtik. Baktım sabah geldiği kıyafetleri üzerlerinde yine. Nişan takıldı oturdugu yerden kalkan yok bizimkiler takı takıyor onlardan yine tık yok. El gibi oturuyorlar. Allahım ben nasıl bir aileye çattım diyorum gülümsemeye çalışıyorum ama moralim alt üst oldu. Nişan bitti bunlar yine geldikleri kıyafetlerle yattılar sabah erkenden kalkıp gittiler. Resmen kendi kendime evcilik oynamış gibi hissettim kendimiBütün heyecanım gitti...
Bir iki ay sonra ailemi görmeye gidelim dedi kalktık gittik. Kültür farkı desem bir çok kültüre tanık oldum böylesini hiç görmedim. Eve gittik evinize ilk defa gelen biri üstelık gelini olacak o evin hiç kimsenin umurunda değil, güya haberli gittik ne yemek hazırlanmış, ne hazırlık, ortalık perişan. Kayınvalide, görümce biz oturuyoruz, onlar oturuyor. Yemeği bırak bir bardak çay gelmedi önümüze hadi beni geçtim oğlun gelmiş insan bir tas çorbadamı yapmaz. Acaba beni istemıyorlarmı dıye düşündüm sordum nişanlıma evlenen kımseye karısmadı bizimkiler dedi. Abimler bayramdan bayrama gelırler gelinler hiç gelmez dıyor. Ben böyle hayal etmemiştim(
Mutlu olacağım düşüncesini yavaş yavaş kaygı endişe almaya başladı. Bakıyorum düzenlerine küçümsemek masadıyla söylemiyorum ama resmen bundan 100 yıl önceki hayatı yaşıyorlar. Üstelik sabit bir gelirleri var. Kayınpeder emekli. Hiç geliri olmayan insanlar bile öyle yaşamaz anlam veremedi.
Aklım çok karışık düğün var daha önümüzde, her şeyi biz yüklenecez anlaşılan .Buna da razıyım fakat sudan sebeplerle sürekli nişanlımdan para istiyorlar.. Nişanlım benim ailem böyle bir şey bekleme ben varım sadece yanında diyor. Okurken bile bana para göndermezlerdi hem okudum hem çalıştım diyor. Diğer abilerim evlenirken de aynısını yaptı annem babam diyor. Bütün kardeşlerime karşı ilgisizler diyor. Bence hepsi ilgisiz ve umursamazlar. Söylüyordu ama bu kadar olduğunu tamin edemedim. Gün görmemiş deyimi varya bunlar için söylenmiş bence :) Nişanlıma da bir şey diyemiyorum. Keşke ilk başlarda gidip görseydim düzenlerini. Evlenince nasıl olur? Böyle insanlarla ömür geçer mi sizce ? Ben farklı şeyler hayal etmiştir. Tamam maddi imkanın olmaz anlarım, ne bilim paran yoksa ilgi gösterirsin, dilinle memnun etmeye çalışırsın hiçbir şey yok. Ruhlar aleminde gibiler :)) Nişanlıma bakıyorum ailesinin tam tersi. Ailem çok sevdi nişanlımı. İki arada kaldım. Ailesini görünce gözüm korktu açıkçasıBenim durumumda olan varsa önerilerinize ihtiyacım var.
İzninle buna çok güldüm.Nişanlınla evleneceksin ailesiyle değil yahu
Evlenmeyın.Diolar ya aıle onemlı degıl diye çok onemlı .Benım ablamda evlendı oyle bırıyle çrkıyor sureklı .1 ceyrek bıle takmadılar ogullarına dugunde .Ama hep ıstıyolar hep ıstıyolar.Bıktı artık kız .Sınır keızlerı gecırıyor.Bırde rahatlar sorma.Islerıde rast gıdıyor .Merhaba Hanımlar
Daha evlenmeden aranızdayım :) Ben özel bankada çalışıyorum. 3 yıl önce bir arkadaş vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bir devlet kurumunda memur. Kendisi aradığım ideal eş özelliklerinin çoğunu taşıyor tanıdığım kadarıyla. Kibar, merhametli, nerede nasıl davranacağını bilen bir insan. Neyse gel zaman git zaman aileler tanışsın bu işin adını koyalım dedik. Nişan tarihi belirlendi.
Ailesinin oturduğu şehir bayağı uzak çok kişi gelemeyiz dediler. Neyse nişan olacağı gün sabahı geldi bunlar. Abisi, yengesi, annesi, ablası, birde teyzesi 3-5 tanede çocuk ( Bu kadar kişi otomobile nasıl sığdılar hala anlamış değilim). Baktım ellerinde hiçbir şey yok acaba arabada mı bıraktılar diye düşündüm. Nişan saati yaklaşıyor yine birşey çıkarmadılar ortaya. Baktım olacağı yok nişanlıma sordum ne getirmişler sor eksik bir şey varsa alalım diye. Ablasına sormuş biz bir şey almadık demiş ben şokkk !!! Benim sinirlerim zıpladı. Ne çiçek ,ne çikolata, ne tatlı, ne pasta, ne bir hediye gece yatıya kalacaklar yedek kıyafet bile almamışlar yanlarına. Ben sinirlendim nişanlıma başladım saydırmaya daha önce konuşmadınız mı bunları diye. Apar topar çarşıya indik yalandan kendi çiçek çikolatamı ikramlıkları kendim aldım düşünün rezaleti. Bir ailenin durumu ne kadar kötü olursa olsun bir kutu lokumda mı alamaz, bir küçük hediyede mi alamaz, o kadar sinirlendim ki.. Sonra öğrendim nişanlım yolda harcadıkları yakıt parasını yemek parasını göndermiş sinirim 3 e katlandı.
Ben o psikolojiyle kuaföre gittim benim moral alt üst. Nişan saati geldi biz direkt salona geçtik. Baktım sabah geldiği kıyafetleri üzerlerinde yine. Nişan takıldı oturdugu yerden kalkan yok bizimkiler takı takıyor onlardan yine tık yok. El gibi oturuyorlar. Allahım ben nasıl bir aileye çattım diyorum gülümsemeye çalışıyorum ama moralim alt üst oldu. Nişan bitti bunlar yine geldikleri kıyafetlerle yattılar sabah erkenden kalkıp gittiler. Resmen kendi kendime evcilik oynamış gibi hissettim kendimiBütün heyecanım gitti...
Bir iki ay sonra ailemi görmeye gidelim dedi kalktık gittik. Kültür farkı desem bir çok kültüre tanık oldum böylesini hiç görmedim. Eve gittik evinize ilk defa gelen biri üstelık gelini olacak o evin hiç kimsenin umurunda değil, güya haberli gittik ne yemek hazırlanmış, ne hazırlık, ortalık perişan. Kayınvalide, görümce biz oturuyoruz, onlar oturuyor. Yemeği bırak bir bardak çay gelmedi önümüze hadi beni geçtim oğlun gelmiş insan bir tas çorbadamı yapmaz. Acaba beni istemıyorlarmı dıye düşündüm sordum nişanlıma evlenen kımseye karısmadı bizimkiler dedi. Abimler bayramdan bayrama gelırler gelinler hiç gelmez dıyor. Ben böyle hayal etmemiştim(
Mutlu olacağım düşüncesini yavaş yavaş kaygı endişe almaya başladı. Bakıyorum düzenlerine küçümsemek masadıyla söylemiyorum ama resmen bundan 100 yıl önceki hayatı yaşıyorlar. Üstelik sabit bir gelirleri var. Kayınpeder emekli. Hiç geliri olmayan insanlar bile öyle yaşamaz anlam veremedi.
Aklım çok karışık düğün var daha önümüzde, her şeyi biz yüklenecez anlaşılan .Buna da razıyım fakat sudan sebeplerle sürekli nişanlımdan para istiyorlar.. Nişanlım benim ailem böyle bir şey bekleme ben varım sadece yanında diyor. Okurken bile bana para göndermezlerdi hem okudum hem çalıştım diyor. Diğer abilerim evlenirken de aynısını yaptı annem babam diyor. Bütün kardeşlerime karşı ilgisizler diyor. Bence hepsi ilgisiz ve umursamazlar. Söylüyordu ama bu kadar olduğunu tamin edemedim. Gün görmemiş deyimi varya bunlar için söylenmiş bence :) Nişanlıma da bir şey diyemiyorum. Keşke ilk başlarda gidip görseydim düzenlerini. Evlenince nasıl olur? Böyle insanlarla ömür geçer mi sizce ? Ben farklı şeyler hayal etmiştir. Tamam maddi imkanın olmaz anlarım, ne bilim paran yoksa ilgi gösterirsin, dilinle memnun etmeye çalışırsın hiçbir şey yok. Ruhlar aleminde gibiler :)) Nişanlıma bakıyorum ailesinin tam tersi. Ailem çok sevdi nişanlımı. İki arada kaldım. Ailesini görünce gözüm korktu açıkçasıBenim durumumda olan varsa önerilerinize ihtiyacım var.
Sözüm meclisten dışarı ama diyorlar ya ailesi ile evlenmeyeceksin kesinlikle katılmıyorum ailesi ile de evleniyorsun. Kendi anan baban sana destek olurken karşı taraf 1₺ bile yardımı olmaması ve borçları eşinle birlikte ödemen vs. Benim zoruma gidiyor kabullenmek istemiyorum 3 yıla yaklaştık bir de Nur topu gibi bebeğim var ama ben tahammül edemiyorum. Eskiden bende aman eşim iyi olsun gerisi boş derdim ama öyle değilmiş.Eğer ailesini takmayacaksa evlen. Ama bu kadarl da olmaz ne bilim.Merhaba Hanımlar
Daha evlenmeden aranızdayım :) Ben özel bankada çalışıyorum. 3 yıl önce bir arkadaş vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bir devlet kurumunda memur. Kendisi aradığım ideal eş özelliklerinin çoğunu taşıyor tanıdığım kadarıyla. Kibar, merhametli, nerede nasıl davranacağını bilen bir insan. Neyse gel zaman git zaman aileler tanışsın bu işin adını koyalım dedik. Nişan tarihi belirlendi.
Ailesinin oturduğu şehir bayağı uzak çok kişi gelemeyiz dediler. Neyse nişan olacağı gün sabahı geldi bunlar. Abisi, yengesi, annesi, ablası, birde teyzesi 3-5 tanede çocuk ( Bu kadar kişi otomobile nasıl sığdılar hala anlamış değilim). Baktım ellerinde hiçbir şey yok acaba arabada mı bıraktılar diye düşündüm. Nişan saati yaklaşıyor yine birşey çıkarmadılar ortaya. Baktım olacağı yok nişanlıma sordum ne getirmişler sor eksik bir şey varsa alalım diye. Ablasına sormuş biz bir şey almadık demiş ben şokkk !!! Benim sinirlerim zıpladı. Ne çiçek ,ne çikolata, ne tatlı, ne pasta, ne bir hediye gece yatıya kalacaklar yedek kıyafet bile almamışlar yanlarına. Ben sinirlendim nişanlıma başladım saydırmaya daha önce konuşmadınız mı bunları diye. Apar topar çarşıya indik yalandan kendi çiçek çikolatamı ikramlıkları kendim aldım düşünün rezaleti. Bir ailenin durumu ne kadar kötü olursa olsun bir kutu lokumda mı alamaz, bir küçük hediyede mi alamaz, o kadar sinirlendim ki.. Sonra öğrendim nişanlım yolda harcadıkları yakıt parasını yemek parasını göndermiş sinirim 3 e katlandı.
Ben o psikolojiyle kuaföre gittim benim moral alt üst. Nişan saati geldi biz direkt salona geçtik. Baktım sabah geldiği kıyafetleri üzerlerinde yine. Nişan takıldı oturdugu yerden kalkan yok bizimkiler takı takıyor onlardan yine tık yok. El gibi oturuyorlar. Allahım ben nasıl bir aileye çattım diyorum gülümsemeye çalışıyorum ama moralim alt üst oldu. Nişan bitti bunlar yine geldikleri kıyafetlerle yattılar sabah erkenden kalkıp gittiler. Resmen kendi kendime evcilik oynamış gibi hissettim kendimiBütün heyecanım gitti...
Bir iki ay sonra ailemi görmeye gidelim dedi kalktık gittik. Kültür farkı desem bir çok kültüre tanık oldum böylesini hiç görmedim. Eve gittik evinize ilk defa gelen biri üstelık gelini olacak o evin hiç kimsenin umurunda değil, güya haberli gittik ne yemek hazırlanmış, ne hazırlık, ortalık perişan. Kayınvalide, görümce biz oturuyoruz, onlar oturuyor. Yemeği bırak bir bardak çay gelmedi önümüze hadi beni geçtim oğlun gelmiş insan bir tas çorbadamı yapmaz. Acaba beni istemıyorlarmı dıye düşündüm sordum nişanlıma evlenen kımseye karısmadı bizimkiler dedi. Abimler bayramdan bayrama gelırler gelinler hiç gelmez dıyor. Ben böyle hayal etmemiştim(
Mutlu olacağım düşüncesini yavaş yavaş kaygı endişe almaya başladı. Bakıyorum düzenlerine küçümsemek masadıyla söylemiyorum ama resmen bundan 100 yıl önceki hayatı yaşıyorlar. Üstelik sabit bir gelirleri var. Kayınpeder emekli. Hiç geliri olmayan insanlar bile öyle yaşamaz anlam veremedi.
Aklım çok karışık düğün var daha önümüzde, her şeyi biz yüklenecez anlaşılan .Buna da razıyım fakat sudan sebeplerle sürekli nişanlımdan para istiyorlar.. Nişanlım benim ailem böyle bir şey bekleme ben varım sadece yanında diyor. Okurken bile bana para göndermezlerdi hem okudum hem çalıştım diyor. Diğer abilerim evlenirken de aynısını yaptı annem babam diyor. Bütün kardeşlerime karşı ilgisizler diyor. Bence hepsi ilgisiz ve umursamazlar. Söylüyordu ama bu kadar olduğunu tamin edemedim. Gün görmemiş deyimi varya bunlar için söylenmiş bence :) Nişanlıma da bir şey diyemiyorum. Keşke ilk başlarda gidip görseydim düzenlerini. Evlenince nasıl olur? Böyle insanlarla ömür geçer mi sizce ? Ben farklı şeyler hayal etmiştir. Tamam maddi imkanın olmaz anlarım, ne bilim paran yoksa ilgi gösterirsin, dilinle memnun etmeye çalışırsın hiçbir şey yok. Ruhlar aleminde gibiler :)) Nişanlıma bakıyorum ailesinin tam tersi. Ailem çok sevdi nişanlımı. İki arada kaldım. Ailesini görünce gözüm korktu açıkçasıBenim durumumda olan varsa önerilerinize ihtiyacım var.
Her gün yeni bir şeylere şaşırıyorumkayinvalidem de biz nisanliyken bizi iftara davet etmisti ailecek ezana yakin bir zamanda gittik sizin dediginiz gibi ortada bir sey yok televizyona dalmisiz hazirlayamadik dediler..
Her gün yeni bir şeylere şaşırıyorum
Konu ocakta açılmış acaba şimdi ne durumda? Konuyu okur okumaz yazmak istedim. Senin koca adayında da iş yok. Benim kuzenimde buna yakın bi aileye gelin gitti. Ama damat beyimiz ailesinin maddi imkansızlığını kendince kapatmaya çalıştı. Ne demek çiçek çikolata almadan eve gelmek!!! Bekara koca boşa demek kolay,hoş evliyim ama:), ben olsam ilerletmezdim.Merhaba Hanımlar
Daha evlenmeden aranızdayım :) Ben özel bankada çalışıyorum. 3 yıl önce bir arkadaş vasıtasıyla biriyle tanıştım. Bir devlet kurumunda memur. Kendisi aradığım ideal eş özelliklerinin çoğunu taşıyor tanıdığım kadarıyla. Kibar, merhametli, nerede nasıl davranacağını bilen bir insan. Neyse gel zaman git zaman aileler tanışsın bu işin adını koyalım dedik. Nişan tarihi belirlendi.
Ailesinin oturduğu şehir bayağı uzak çok kişi gelemeyiz dediler. Neyse nişan olacağı gün sabahı geldi bunlar. Abisi, yengesi, annesi, ablası, birde teyzesi 3-5 tanede çocuk ( Bu kadar kişi otomobile nasıl sığdılar hala anlamış değilim). Baktım ellerinde hiçbir şey yok acaba arabada mı bıraktılar diye düşündüm. Nişan saati yaklaşıyor yine birşey çıkarmadılar ortaya. Baktım olacağı yok nişanlıma sordum ne getirmişler sor eksik bir şey varsa alalım diye. Ablasına sormuş biz bir şey almadık demiş ben şokkk !!! Benim sinirlerim zıpladı. Ne çiçek ,ne çikolata, ne tatlı, ne pasta, ne bir hediye gece yatıya kalacaklar yedek kıyafet bile almamışlar yanlarına. Ben sinirlendim nişanlıma başladım saydırmaya daha önce konuşmadınız mı bunları diye. Apar topar çarşıya indik yalandan kendi çiçek çikolatamı ikramlıkları kendim aldım düşünün rezaleti. Bir ailenin durumu ne kadar kötü olursa olsun bir kutu lokumda mı alamaz, bir küçük hediyede mi alamaz, o kadar sinirlendim ki.. Sonra öğrendim nişanlım yolda harcadıkları yakıt parasını yemek parasını göndermiş sinirim 3 e katlandı.
Ben o psikolojiyle kuaföre gittim benim moral alt üst. Nişan saati geldi biz direkt salona geçtik. Baktım sabah geldiği kıyafetleri üzerlerinde yine. Nişan takıldı oturdugu yerden kalkan yok bizimkiler takı takıyor onlardan yine tık yok. El gibi oturuyorlar. Allahım ben nasıl bir aileye çattım diyorum gülümsemeye çalışıyorum ama moralim alt üst oldu. Nişan bitti bunlar yine geldikleri kıyafetlerle yattılar sabah erkenden kalkıp gittiler. Resmen kendi kendime evcilik oynamış gibi hissettim kendimiBütün heyecanım gitti...
Bir iki ay sonra ailemi görmeye gidelim dedi kalktık gittik. Kültür farkı desem bir çok kültüre tanık oldum böylesini hiç görmedim. Eve gittik evinize ilk defa gelen biri üstelık gelini olacak o evin hiç kimsenin umurunda değil, güya haberli gittik ne yemek hazırlanmış, ne hazırlık, ortalık perişan. Kayınvalide, görümce biz oturuyoruz, onlar oturuyor. Yemeği bırak bir bardak çay gelmedi önümüze hadi beni geçtim oğlun gelmiş insan bir tas çorbadamı yapmaz. Acaba beni istemıyorlarmı dıye düşündüm sordum nişanlıma evlenen kımseye karısmadı bizimkiler dedi. Abimler bayramdan bayrama gelırler gelinler hiç gelmez dıyor. Ben böyle hayal etmemiştim(
Mutlu olacağım düşüncesini yavaş yavaş kaygı endişe almaya başladı. Bakıyorum düzenlerine küçümsemek masadıyla söylemiyorum ama resmen bundan 100 yıl önceki hayatı yaşıyorlar. Üstelik sabit bir gelirleri var. Kayınpeder emekli. Hiç geliri olmayan insanlar bile öyle yaşamaz anlam veremedi.
Aklım çok karışık düğün var daha önümüzde, her şeyi biz yüklenecez anlaşılan .Buna da razıyım fakat sudan sebeplerle sürekli nişanlımdan para istiyorlar.. Nişanlım benim ailem böyle bir şey bekleme ben varım sadece yanında diyor. Okurken bile bana para göndermezlerdi hem okudum hem çalıştım diyor. Diğer abilerim evlenirken de aynısını yaptı annem babam diyor. Bütün kardeşlerime karşı ilgisizler diyor. Bence hepsi ilgisiz ve umursamazlar. Söylüyordu ama bu kadar olduğunu tamin edemedim. Gün görmemiş deyimi varya bunlar için söylenmiş bence :) Nişanlıma da bir şey diyemiyorum. Keşke ilk başlarda gidip görseydim düzenlerini. Evlenince nasıl olur? Böyle insanlarla ömür geçer mi sizce ? Ben farklı şeyler hayal etmiştir. Tamam maddi imkanın olmaz anlarım, ne bilim paran yoksa ilgi gösterirsin, dilinle memnun etmeye çalışırsın hiçbir şey yok. Ruhlar aleminde gibiler :)) Nişanlıma bakıyorum ailesinin tam tersi. Ailem çok sevdi nişanlımı. İki arada kaldım. Ailesini görünce gözüm korktu açıkçasıBenim durumumda olan varsa önerilerinize ihtiyacım var.
siz nisanlim cok iyi diyorsunuz ama bence o da yol yordam bilmiyor. nisanlanacak adam cicegi, cikolatayi, ikramliklari dusunmez mi? cok garip.
ve benim dikkat ettigim seyler bunlar, ailesi gun gormemis adamla evlenmem cok net.