Resmen eşimin ailesini anlatmışsınız. Benzer durumlar yaşadık. Ailem hallerini görünce bu nasıl paspallık, nasıl insanlar bunlar demişti. Evlerine gittik üst baş yine paspal, evleri bakımsız aynı dediğiniz gibi 100 sene öncesinin evi ve yaşantısı gibi. Dünya görmemişler. Düğün sürecinde de "bizim burda her şeyi kız tarafı yapar" deyip üstümüze bıraktılar her şeyi. Zaten bizim taraflarda da eşler eşit yapar ama sorma gereği bile duyulmaması ilişkileri geriyor.
Ben gözümü kararttım evlendim. Aileme de kızdım hatta başta bu sözleri sarfettikleri için. Sonra ne mi oldu. Bu durum için haklı olduklarını anladım. Hiç yol yordam bilmiyorlar, nerede ne giyilir ne yapılır haberleri yok, görgü adap yok. Evlerine gidiyorum o bakımsızlık ve viranelik sinirimi bozmaya başladı. Üstelik paraları da yok değil var. Ama Benim kayın ailem sadece yeme-içme derdinde. Üstleri yırtık, ağızlarında diş yok ama Kırmızı et yesinler har vurup harman savursunlar gerisi önemli değil.
Ailem haklı çıktı analizlerinde. Ben de gelip gitmeyi kestim evlerine. Aramızda yol olarak biraz mesafe var, Çok seyrek gidiyorum yılda 1 kere. 2 gün kalıp dönüyorum. Siz benden daha akıllıymışsınız ki erken anlayıp tartmaya başlamışsınız.
Eşimle şükür mutluyuz, kendi evimizde düzenimizde huzurluyuz bebek bekliyoruz. Ama aile ilişkileri de önemli diyorum yaşadıklarımdan çıkardığım. Bazen ailesinde olan davranışın aynısını eşimde de görüp sinirleniyorum. Sanki ailesinin bir minyatürü oluyor kimi zaman. Eğer bunları göze alamazsanız vaz geçin derim. Kendine uygun bir aile insanı tabiki mutlu eder. Dürüst olmalıyım.