aklınızda soru işareti olmasın. noktası virgülüne doğru anlattığım. asla 9 yıllık beraberliğimizde kesinlikle bana el kaldıracağı aklımın ucundan geçmezdi. maçoluğunun sınırları vardı. şimdi sınır kalktı, nedense nikahtan sonra böyle oldu. ben kendi ayaklarımın üstünde durabiliyorum, ailemin maddi durumu iyi arkamdalar. ama 1 ay ya 1 ay kadar kısa bir süre. çok üzülürler biz doğuluyuz, kahrolurlar millet laf söyler diye. tamam belli etmezler ama onlar üzülmesin diye bile şuan boşanmayı göre alamam. bide ilk benim tokat atmam tahriğe sebep olmuşmudur sizce? darp raporu verirlermiydi? kızarıklık yoktu, ağlıyordum ve tırnağım derinden kırıldı, kanadı biraz. aklıma gelmedi değil yani. öle bişe yapayımki bi daha aklından geçirmesin diyorum. ama dün acınacak durumda olmama rağmen, onada üzüldüm sonra. ben diğer odada battaniyemi üstüme atıp yerde uyudum gece, uyuyakaldıktan sonra oda gelmiş yerde uyumuş, sabah gördüm. ama kararlıyım, dün bana vurduğu gibi acımasız olucam bende. söz verdim kendime