- 25 Aralık 2020
- 4.741
- 17.344
- 40
-
- Konu Sahibi perdono pero no olvido
- #101
ahaha
yok valla benim ailemin ankaradan doğuya geçmişliği ya askerde ya tayinde
ahahaNemrudun kızı da söyleyerek çiğ köfte yoğuruyorlar evde onlar yemek derdi yine yok onlarda da
Bebeğim 6 aylık, asla tek uyumuyor. En fazla 40 dk uyur bıraksam sonra hemen uyanır. Uykusunu alamadığı için de beni yer tabiri caizse. Günde 3 uyku yapıyor 2/2/1 şeklinde. Ve hepsinde yanında olmak zorunda kalıyorum. 15 dk boşluğum oluyor uyku zamanı. Onda da wcye ancak giriyorum. Uyanıkken de ancak bir iki iş yapıp karnımı doyuruyorum şanslıysam. Pratik tariflern olduğuna katılmakla beraber Kısacası her bebek bir değil demek istedim yorumunuza.Ben kk da takıla takıla iyice kaanat getirdim ki;
Evlilik herkesin yürüteceği kaldıracağı bi kurum değil…
Madem yemek konusu bu kadar dert olacak o zaman misafirin yük olmayacağı hayat seçeceksiniz.
Simdi beni elestirenler olacak fakat görüldüğü gibi hayat sartlari hic olmayacak durumlara geliyor.
1000 tl ne demek ya, pratik pasta tarifleri yufkadan pratik börekler, patates salatası kısırdamı yapmıyorsunuz…
Valla 5 aylık bebek kolik bebek olmadığı sürece insan yemegini de yapıyor evini de temizliyor.
Bizde evlenene kadar temizlik, yemek yapmadık.
İki çocukla hersey yapılıyor.
Siz sızlanmayı bırakıp bir an önce youtubeden pratik tarifler yaparak işe başlayın…
Ahahaha, aksine bebeğe değişiklik olur büyüyünce zor, gelirim ayarlayalım deseydinizGeçen gün bi arkadaş geldi bana yine 13 senelik arkadaşım hiç evini görmedim neyse yolcu ettim giderken artık davet etmek için mecbur hissetti sanırım kendini dedi ki bende beklerim de ama sen gelemezsin ki bebekle nasıl geleceksin tüh dedi
Haftaya bize gelebilirsinizAhahaha, aksine bebeğe değişiklik olur büyüyünce zor, gelirim ayarlayalım deseydiniz
O da ne yapmış yahu, ben anlamıyorum gerçekten.
Borcum olan insanlar var, kaç kere haber yolladım müsait zamanınızda gelmek istiyoruz diye, seneler oldu.
Yahu altın vereceğim, gene çağırmıyorlar
Düşüneceğim, 25 yaşında çözdürmek üzere rafa kaldırılabilirlerSen buzluğa bir tek oğlanları atmıyormuşsun.
Ben bugün çocukları kahvaltıya götürdüm, 2 kişilik kahvaltıya 250 tl ödedim. Siz ne yedirdiniz misafirlere?Valla elimde done var, 2 hafta önce 5 kişiyi kahvaltıya aldım. Maliyeti 3 bini buldu
2 kişilik için uygunmuş fiyatı, şuan gittiğim yerlerde kişi başı 180 200 bandında kahvaltılar, çay sınırsız kahve ikram hali bu, üstleri çok üstleri hatta mevcuttur bu orta halli yerler.Ben bugün çocukları kahvaltıya götürdüm, 2 kişilik kahvaltıya 250 tl ödedim. Siz ne yedirdiniz misafirlere?
Çok kalabalik davet etmeyin. Bir aile bir ailençağirın. Basta caya avet edebilirsiniz. Bir iki şey hazirlarsıniz yanina. Yemek için de zamanla oturuyor . Ayni sizin gibiydim kizim 2 yaşinda yeni yeni oturuyor. Menüye karar verin once malzemeleri hazir edin. Bebek uyuyunca da hemen girip yapın. Eşiniz ecdeyken misafir cağirin o da yardim eder bebege falan. Gelen zaten anlayiş gosterir calisan kadına. Ben ortalama hazirliyorum elimden geldiği kadariyla sorun olmuyor. Zaten onu eleştirecek insan gelmesin evime. Ben de çocugu kuçük ya da calişan insansa zaten çok şey yaparsa saşirıyorum. Bu arada 30 40 kisi cağrılmaz kesinlikleHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Di mi ya, biz de. Belki de ben o yüzden yatak odası konusunda kasmıyorum ahshsjsjjsya ama biz evin her odasında...
Ben de kasmam.Di mi ya, biz de. Belki de ben o yüzden yatak odası konusunda kasmıyorum ahshsjsjjs
İnanılmaz üşengeçtim ilk evlendiğimde. Yemek yapmak eziyet gelirdi bana, özellikle misafir geldiğinde . hissettiğin tüm duyguları yaşadım resmen bende. Ama azim ettim; başaracağım dedim. Ezbere asla yemek yapamam, başaramıyorum. Ama YouTube’dan izleye izleye tam kıvamını tutturduğu çok yemekler oldu. Ve sonra fark ettim ki güzel yaptıkça , bu bana şevk oldu. Ve sevmeye başladım. 8 kişi geliyorsa ; 8 kişilik yemek tarifleri yazıyordum YouTube ‘a .Sende YouTube’dan bir kanal takip et, bir gün YouTube izle izleye adımlarını yaparak, sende yap yemeğini. Sonra istemsiz elin alışacakHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Tesekkur ederim evet basaracagima inaniyorum. Gozumde o kadar buyutuyorum ki bu meseleyi, kocaman bir dag oldu.İnanılmaz üşengeçtim ilk evlendiğimde. Yemek yapmak eziyet gelirdi bana, hissettiğin tüm duyguları yaşadım resmen bende. Ama azim ettim; başaracağım dedim. Ezbere asla yemek yapamam, başaramıyorum. Ama YouTube’dan izleye izleye tam kıvamını tutturduğu çok yemekler oldu. Ve sonra fark ettim ki güzel yaptıkça , bu bana şevk oldu. Ve sevmeye başladım. Sende YouTube’dan bir kanal takip et, bir gün YouTube izle izleye adımlarını yaparak, sende yap yemeğini. Sonra istemsiz elin alışacakbaşaracağına eminim. Bebişini de Allah bağışlasın
Bence sadece bebeğe odaklanin..5 aylık bebeğiniz bir köşede ağlayacak siz misafire yemek mi yapacaksınız..Yani 40 kişinin ne işi var birinin evinde,bebeginiz uyurken basit tatlı, kek v.s gibi şeylerle başlayın,bir arkadaşınızı çağırın ikram edin ozguven kazanın ..çeşitleri artırırsınız yavaşça..herşeyin tarifi var zaten artık..gelenin beğenmedim diyecek hali yok zaten..bebek varken büyük işlere girişmeyin, hiç gerek yok,bi de bulaşık, evi temizle....bebek görmeye gelene de bi kek yaparsınız artık, kekin üzerini sosla süsle zenginlestirirsiniz..sarma gibi şeyleri de yapınca biraz buzluğa kaldırınHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.