- 9 Ağustos 2021
- 14.847
- 50.391
-
- Konu Sahibi perdono pero no olvido
- #81
Birde aklıma ne geldi kk savaşlarinin en büyük nedeni bu yatak odasına girip çıkma olayı millet yatak odasında sofra kuruyor bee
Hanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Nemrudun kızı da söyleyerek çiğ köfte yoğuruyorlar evde onlar yemek derdi yine yok onlarda daBizim eve de eşim ve ben disinda en fazla 3-4 kişi daha sıgar.
Ama boyle kalabalik misafir kulturu olan insanlarin evlerini gormustum videolarda aklima geldi şimdi koccaaaman her yeri minder kaplı odalari var boyle duvardan duvara minder. Baya rahat 40-50 kişinin oturacagi oda.
Konu sahibi ve cevresi öyle olabilir belki
Ben yerinde olsam ufak denemelerle ilerlerim. Illa 50 kisi cagircalsan da temizlige gelen ablalar yemek de yapiyo. Gunluk 400 kayseride. Temizlik icin diil yemek icin alirsin. Aksama kadar yapar giderHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Geçen gün bi arkadaş geldi bana yine 13 senelik arkadaşım hiç evini görmedim neyse yolcu ettim giderken artık davet etmek için mecbur hissetti sanırım kendini dedi ki bende beklerim de ama sen gelemezsin ki bebekle nasıl geleceksin tüh dedi
benim ailem kalabalıkSu böreği bile açabilen biri olarak bende yapmam 30-40 kişiyeAşevi gibi
Yatak odasına hiç kutsaliyet yüklemem ben normalde, derli toplu olduktan sonra misafirin girmesinde bir sakınca yok. Mesela bebek uyutacak birini oraya yönlendiririm falan ama orada yer sofrası kurup yemek de yedirmezsin yaa.Birde aklıma ne geldi kk savaşlarinin en büyük nedeni bu yatak odasına girip çıkma olayı millet yatak odasında sofra kuruyor bee
Ayy yok o lafın üzerine gitmem ama oda bi daha ayila bayıla yediği ikramlarimi göremez"13 seneden sonra çağırmışken, dünya gözüyle evini ve seni görmeye gelirim; bebeğime de değişiklik olur" deseydiniz.En kısa zamanda giderek, kendisine tatlı bir sürpriz yapın.
Bende anlayamıyorum bunu, evlenirken bilmiyormuydunuz yemek yapmanız gerektiğini. Ben hamarat kadınlara bayılıyorum,elinden her iş gelen, uçan kaçan kurtulmayan kadınları, hem çalışan hem yemek yapan hem bakımını yapan hem çocuğuna bakan kadınlara bayılıyorum.
Yani 19 yaşında evlendim hamileliğim çok bulantılı ve zor geçti çocuğum da çok zor bir çocuktu ama hiçbir gün yemeğe zorlanmadım YouTube'da zaten birebir ölçülü tarifler var bekarken sadece yumurta pişirmeyi biliyordum şu an bilmediğim hiçbir yemek tatlı yok. 1 ay devamlı ugrasirsaniz bebek uyudukca. Malzeme olduktan sonra yemek yapmak zaten o kadar basit ki nefis yemek tarifleri kanalını öneririmHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Öncelikle bebeğiniz sağlıkla büyüsün, o varken başka şeyler için üzülmeyin. Ben 24 yaşında evlendim ondan önce üniversite okurken ablam ve abimle yaşadım ama o kadar beceriksizdim ki abim mutfağa gitmemi yasaklamıştı. Ya bardak tabak kırardım ya da salatalıkları soyarken yarısı çöp olurdu malum bekar evi ekonomisi etkileniyordu. Ablam da yemekte becerikli olunca hiç girmedim desem yeridir. Evlendim ilk sene hep eşim yaptı onun dersi 14:00 te bitiyordu benim özel dersler akşam geç saatte bitiyordu ama inanın eve geldiğimde 3 çeşit yemek ve bir tane kek börek tarzı bir şey olurdu sağ olsun eşim. Misafirler ve iftar yemekleri dahil onun elinden çıktı. Bir gün kpeder vb geldiğinde yemeği nasıl yaptın diye sordu ben de ıspanağın üsünte tavuk koydum dedim eşimin kremalı ıspanak yatağında tavuk sotesine. Ama çok mahçup hissettim onlar gidince. Eşime ben yemek kursuna gideceğim dedim İsmek e başladım bir günümü boşaltıp. Eşim o gün genel olarak yemek yapmayı bıraktı ve benim yanık tatsız tuzsuz lapa yemeklerimi yedi. Kızım doğup ek gıdaya geçen zamana kadar kursun üstünden 1 seneden fazla geçmişti ve ben dolaptaki herşeyden yemek ve çorba yapabilir hala geldim çünkü temel kuralları öğrenmiştim. Şimdi 14 senelik evliyim eşim benim yemeklerimi ister annesine bile gitsek. Bazen sen yap derim sen daha iyi yapıyorsun der artık inanırsakHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.
Yatak odasının kullanılmasını savunan insanları bile şaşırtan konu sonunda geldiYatak odasına hiç kutsaliyet yüklemem ben normalde, derli toplu olduktan sonra misafirin girmesinde bir sakınca yok. Mesela bebek uyutacak birini oraya yönlendiririm falan ama orada yer sofrası kurup yemek de yedirmezsin yaa.
ya ama biz evin her odasında...Beni biri yatak odasında yemek yedirse ben kimsenin cinsel münasebet yaşadığı yerde yemek yiyemem efendimmmm diye bağırmak isterim ama susarım sonuçta aile içinde hanım hanımcık davranmak lazım yemek yerken aklıma neler gelir tövbe est
Bu da aklıma geldi biliyor musunya ama biz evin her odasında...
Kek poğaça yap buzluğa at bakliyat hasla buzluğa koy konserve yap kenarda dursun çocukla misafir ağırlamak zor herzaman kenarda bireyin olsun yemek sitelerine bak kv annene etraftakilere sor zamanla öğrenirsin bizde bu yollardan geçtikHanımlar sendeki de dert mi demeyin, evet dert
Ben bekarken hep çalıştığımdan, aile evimize de fazla misafir gelmediğinden yemek, pasta, börek vs yapma konusunda hiç tecrübem olmadı. En fazla ailemdeki 2-3 kişiye yemek yaptım, onlar da tatsız tuzsuz birşeydi.
Geçen sene evlendim ve hamileliğim çok zor geçti. Mutfağa asla giremiyordum. Evde 9 ay yemek pişmedi sayılır. Eşim de çok yemek arayan biri değil. Bir şekilde idare ettik.
Doğumdan sonra ise zaten bebekle mutfak tecrübesi hiç kazanamadım. Bebek görmeye gelenlere ise ikramlıkları, evinde yapıp satan bir ablaya yaptırdım ve her seferinde nerdeyse bin lira ödedim. Olayın maddi boyutunda değilim ama her misafir için sürekli birinden almak, üstelik etrafımdakiler tarafından beceriksiz gibi görülme korkusu iyice etkiliyor beni.
Akrabaları yemeğe çağırmak istiyorum. Aileler kalabalık. 30-40 kişilik yemek yapma ihtimalim sıfır. Hazır pide yaptırsam ayıp mı olur diye çağıramıyorum.
Biri misafirliğe geleceğim dediğinde elim ayağıma dolanıyor. Etrafımdaki herkes ev hanımı ve 7-8 çeşit ikram hazırlıyorlar. Bu konudaki yetersizliğim, misafir ağırlama fobisine dönüştü bende. 5 aylık bebekle de mutfağa girip el çabukluğum oluşmuyor. Dediğim gibi hazır alsam ayda 4-5 bin oraya ayırmam lazım. Maddi yönünden ziyade kendim yapamamış olmak da zorluyor beni.
Durum ilerledikçe misafir ağırlamak fobi oldu ben de. Halbuki çok severim birşeyler yedirip içirmeyi. Annem bazı özel sebeplerden bu konuda bana yardım etmez, zorunda da değil kadın.
Ne yapabilirim, nasıl pratiklik kazanabilirim? Ufak tüyolar verin bana.
Edit: yorumları okuyacağım, bebekten fırsat buldukça cevaplayacağım.