- 13 Mayıs 2015
- 700
- 333
- 42
-
- Konu Sahibi mutluluk1982
- #1
Değerli kk üyeleri ,
Beni tanıyanlarınız ve bana çok destek olan arkadaşlarımız var. Sizinde katkılarınızla çok başka bir hayatım olmaya başladı. Geçmişimi unutup geleceğe bakmaya başladım. Ve artık evlatlarımı çok geç de olsa düşünmeye onlar için yaşamaya, onlar için en iyi kararlar almaya başladım. Çünkü bundan sonra tek önemli şey evlatlarımın mutluluğu huzuru ve geleceği .
ilk danışacağım şey 2 çocuk için toplam 500 TL ( herçocuk için 250 TL ) nafaka alıyorum. Ve 2 yıldan fazla oluyor boşanmamız. O günden bu yana bir artırım yapmadı.Anlaşmalı boşandık. Bende dilekçeye yıllık nafaka artırım oranı yazdırtmamıştım. ( Şu an hayatımla ilgili dğeişlikler yapıyorum Kpss hazırlanıyorum. Ve iş değişikliği yapacağım. Çocukların tüm sorumluluğu bende olması sebebiyle hayatımla işimle ilgili mecburiyetlerim olduğu için değişilikler yapamıyordum. Ama artık çocuklar ikimizin.. İkimizde ortak paylaşmak zorundayız. Değil mi ? Maddi durumu gayet iyi. Oturduu ev mali. İki tane ayrı evi var. Ve kira geliri var. Yeni eşide çalışıyor. Ancak ödeyebilme durumu olmasına rağmen 500 TL ödüyor. Benimde ne kadar gururlu olduğumu bildği için sessiz kalacağımı biliyor idi. Kızım teoga hazırlanıyor. Kursa gönderdim. Mesela kurs parasını yıllık ben ödedim. Eski eşime ortak ödeyelim dedi.m. Borcum var dedi ödemedi. Boşanırken internet ft.kendi üstüne kayıtlı idi. Aylık 30 TL kendi ödeyip nafakaan bu 30 TL kesip ödeme yaptı. Çocuklarla ilgili ektra masraflar oluyordu. Örneğin kızım babasından teknoloji dersi için kablo lamba vs.. malzeme istemişti. Babası alıp getirmişti. 24 TL .. Adam bunu nafakadan kesip bana ödemişti... vs..vs... Ben hep sessiz kaldım.. Ben borç harç içinde çocuklarla mücadele ederken.. Kendi mal üstüne mal yaptı.. ev aldı.. filan.. benim maaşım senden çok diye bahaneler üretti... kendine yetersin idareni bil dedi.. Bu haftada kızımla sinemaya gittiler.. kızımın ayakkabı ihtiyacı vardı . AVM ye gitmişken babamla ayakkabıda alırım dedi. Bende kredi kartımı kızıma verdim. Hatta kızım saçmalama anne o benim babam... dedi.. biliyordum nafakadan keseceğiini.. yada bunlar beni kullanıyor diye düşünmesin diye kartımı verdim. yani ağzının ucuyla paranız yoksa ben öderim der bende gurur yaparım yok derim.. nitekim kızıma öyle demiş .. kasaya geldiklerinde ver annenin kartını demiş... paranız yoksa ben alırım demiş.. Madem adam 500 TL veriyorum başkada hiçbirşeye karışmam mantığında.. bende o zaman nafakayı artırırım.. Ama bu adamla insan gibi çirkeleşmeden insan gibi nasıl konuşacağım.. Küçük kızımıda kreşe yazdıracağım.. Yani her çocuk için 500 TL toplam 1.000 TL isteyeceğim.. dava açmak istemiyorum...bu çocuklar bizim.. ve benim o nalet adama zaafım var. maalesef hiç onu unutamadım.. vazgeçememiştim... bana kendini acındırıyordu... artık kanmayacağım... çocuklarımı düşünmek zorundayım. ...
lütfen bana nasıl konuya gireceğim.... anlatın.. nasıl davranmamm gerek.. çok resmi olmam gerekiyor.. aslında telefonlada konuşabiliriz ama psikologum bu tür şeylerin yüz yüze konuşulması gerektiğini yüz yüze temasın daha etkili ve ikna edici olabileceğini söyledi.. ben bunu yapabilirmiyim... onun yüzüne hiçbirşey olmamış gibi hiçbirşey hissettirmeden bakabilirmiyim... ona artık seni unuttum karşında dimdik duruyorum imajı da vermem gerek.. ve sadece çocuklarla ilgili mevzu nafaka konusu konuşmam gerk.. Yine bana eşi ile ilgili en ufak bir şikayete başlarsa yok acı çekiyorum yok cehennemdeyim zaten bide sen üstüme gelme derse ona merhamet etmek acımak ve inanmak istemiyorum.. bunu başarabilirim değil mi ? fikilrerinizie acil ihtiyacım var. Çirkefleşmeden nafaka artırım talebimi ikna etmem gerekiyor... İnsan gibi konuşablirmiyim.. O insan değil ama son çare avukatla çözerim diyorum... birde yüzyüzemi telefolamı görüşelim.. çünkü ortak bir tutarda anlaşmak zor olacak.. bana yarın öğle arası gelir alırım seni dedi.. ama artık onnu arabasına da binmek istemiyorum.. işyerimden gelip beni alman uygun olmaz diyeceğim..Mekanı ben söyleyeyim orda buluşalım diyeyimmi ? Yani artık o adam anlamalı.. hayatımda sadece bir yabancı olduğunu... arabasına binmemek çok ağrına gider... eminim... artık zamanı geldi.. benim yarın bu adama bu mesajı vermem gerek.. sen benim için koca bir hiçssin... yabancısın.. herşey geçmişte kaldı... ama çocuklarımız içinde birşeyler yapabileğimi görmeli anlamalı... fikirlerinizi alablirmiyim... buluşma yöntemi ve neler nasıl konuşacağım hakkında.. şimdiden teşekkürler...
yine çok uzun yazdığım için özür dilerim.. elimde dğeil arkadaşlar kısa anlatamıyorum derdimi ((
Beni tanıyanlarınız ve bana çok destek olan arkadaşlarımız var. Sizinde katkılarınızla çok başka bir hayatım olmaya başladı. Geçmişimi unutup geleceğe bakmaya başladım. Ve artık evlatlarımı çok geç de olsa düşünmeye onlar için yaşamaya, onlar için en iyi kararlar almaya başladım. Çünkü bundan sonra tek önemli şey evlatlarımın mutluluğu huzuru ve geleceği .
ilk danışacağım şey 2 çocuk için toplam 500 TL ( herçocuk için 250 TL ) nafaka alıyorum. Ve 2 yıldan fazla oluyor boşanmamız. O günden bu yana bir artırım yapmadı.Anlaşmalı boşandık. Bende dilekçeye yıllık nafaka artırım oranı yazdırtmamıştım.
lütfen bana nasıl konuya gireceğim.... anlatın.. nasıl davranmamm gerek.. çok resmi olmam gerekiyor.. aslında telefonlada konuşabiliriz ama psikologum bu tür şeylerin yüz yüze konuşulması gerektiğini yüz yüze temasın daha etkili ve ikna edici olabileceğini söyledi.. ben bunu yapabilirmiyim... onun yüzüne hiçbirşey olmamış gibi hiçbirşey hissettirmeden bakabilirmiyim... ona artık seni unuttum karşında dimdik duruyorum imajı da vermem gerek.. ve sadece çocuklarla ilgili mevzu nafaka konusu konuşmam gerk.. Yine bana eşi ile ilgili en ufak bir şikayete başlarsa yok acı çekiyorum yok cehennemdeyim zaten bide sen üstüme gelme derse ona merhamet etmek acımak ve inanmak istemiyorum.. bunu başarabilirim değil mi ? fikilrerinizie acil ihtiyacım var. Çirkefleşmeden nafaka artırım talebimi ikna etmem gerekiyor... İnsan gibi konuşablirmiyim.. O insan değil ama son çare avukatla çözerim diyorum... birde yüzyüzemi telefolamı görüşelim.. çünkü ortak bir tutarda anlaşmak zor olacak.. bana yarın öğle arası gelir alırım seni dedi.. ama artık onnu arabasına da binmek istemiyorum.. işyerimden gelip beni alman uygun olmaz diyeceğim..Mekanı ben söyleyeyim orda buluşalım diyeyimmi ? Yani artık o adam anlamalı.. hayatımda sadece bir yabancı olduğunu... arabasına binmemek çok ağrına gider... eminim... artık zamanı geldi.. benim yarın bu adama bu mesajı vermem gerek.. sen benim için koca bir hiçssin... yabancısın.. herşey geçmişte kaldı... ama çocuklarımız içinde birşeyler yapabileğimi görmeli anlamalı... fikirlerinizi alablirmiyim... buluşma yöntemi ve neler nasıl konuşacağım hakkında.. şimdiden teşekkürler...
yine çok uzun yazdığım için özür dilerim.. elimde dğeil arkadaşlar kısa anlatamıyorum derdimi