Yardımcı olmayan eş

bafelix .!.:

Beni kastettiyseniz teşekkür ederim çok naziksiniz.

Genişletmek için tıkla...

dlkrtss .!.:

Merhabalar
Ben 3 yıllık evliyim, 9 aylık hamileyim.
Eşim çalışıyor ben 5. Ayda istifa ettim çünkü hamilelik için uygun olmayan bir meslek yapıyorum. (Servis elemanı-8 saat ayakta, 3 saat gidiş geliş yol sürüyordu)
Benim sorunum şu..
Ben çalışırken eşim iyi kötü bana yardımcı oluyordu, yani evi baştan aşağı temizlememe yardımcı olmasa da, kendi çamaşırlarını yıkar, asar, toplardı. Yemek beraber yapılırdı, beraber toplanırdı, kahvaltı aynı şekilde, bir şeylerin ucundan az da olsa tutardı.

Ben işten çıktığımdan beri ilk kez tamamen evde kalıyorum bu arada evlendiğimizden beri. Çorabı, üstündeki kıyafeti, havlusunu sağa sola atmakla başladı, yavaş yavaş temizlik vs elini çekti, masadan bir tabak kaldırmadan tv izlemeye gitmeye başladı, çay verir misin,sabah kahvaltı hazırlar mısın, şimdi ramazan'da sahur hazırlar mısın? 'a kadar evrildik.

Ben gücüm yettiğince temizlik, yemek her şeyi kendim yaptım bugüne kadar ama artık son 1 2 haftam kaldı doğurdum doğuracağım kendime bir su almak bile zor geliyorken böyle temizlik yemek çamaşır bulaşık bir de eşimin arkasını toplamak artık çok zor gelmeye başladı..

Yani kendimi sorguluyorum, ben mi yatacağım o mu hizmet edecek diye ama hayır istediğim bu da değil, fakat ikimizde salonda oturuyoruz bir tur ben koyduysam çayı ikinciye kalkıp bir bardak da hamile karıma ben koyayım diyemez mi? İnanın biraz olsun anlayış görmek istiyorum..
Kendimi bu adamın çocuğunu doğuracak, temizliğini , yemeğini hazırlayan bedava köle gibi hissetmeye başladım artık..

Eskiden böyle değildi, ne zaman ben işten ayrıldım sanki evde hiç yorulmuyormuşum bütün gün yatıyormuşum gibi bir düşünceye evrildi. Ve önceden birlikte bir şeyler yapmaktan zevk alırken şimdi resmen o yatacak ben ona hizmet edeceğim bundan zevk almaya başladı. Kendini padişah falan gibi hissediyor herhalde..

Evlendikten sonra gözlemlediğim başka bir şey de kendi ailesinin evinde de böyle. Erkekler oturacak, kadınlar hizmet edecek.
Kayınpederim çok ince yardımsever bir insan mutfağa girer kolunu sıvar Bulaşıkları makineye dizer, çay koyar servis eder bunlar cinnet geçiriyorlar erkeğin mutfakta ne işi var sen karışma biz yaparız diye..

Tam sorunumu da anlatamadım sanırım, içimi dökmek istedim.. Benim gibi olanlar var mı? Ben mi çok mızmızlanıyorum bunlar normal mi? Benim görevim mi?

Genişletmek için tıkla...

Acelyahayat .!.:

Çok Korkunç ya evli olmasa çayını alıp yemek yapmicak mi? Çamaşırlarını halletmicek mi ? Alistirmayin. İşe başlarsınız aynı gider

Genişletmek için tıkla...

dlkrtss .!.:

Çalışkrken çok da umrumda olmuyor ben de çalışıyorum tek ssn değil neden benden bekliyorsun diye cevabım oluyor fakat evde olunca beni de rahatsız ediyor o dağınık görüntü o yüzden yapıyorum bebek 6 aylkk olur olmaz işe gireceğim tekrar

Genişletmek için tıkla...

Acelyahayat .!.:

Mesele o değil ama sizde biliyorsunuz..

Genişletmek için tıkla...

Minaredenatbeni .!.:

Herşeye mi? Hayal mi görüyorsunuz? Doğru bulmadığım yorumlarınızı beğenmeme gibi bir hakkım var değil mi?
Çocuk musunuz siz ya başka bir konuda başka bir üyeye yazdığım cevaba gidip hadsizce seviyesizce sanki sizden icazet alınıyor gibi “sen kimseye akıl verme” filan diyorsunuz? Buradaki tavrınızı doğru bulmadığım için kendinizi bu kadar küçültecek hırs yapacak kadar gücünüz varsa bunu eşiniz üzerinde kullanın da bir işe yarasın
Başka konularda başka başka yorumlarım da var onlara da beklerim
Ay ergen gibi çok komik ya

Genişletmek için tıkla...

dlkrtss .!.:

Çok teşekkür ederim beni en çok korkutan şeylerden biri de bu bebeği de kendi başıma mı büyüteceğim, hiç bir işin ucundan tutmayacak mı diye sorup duruyorum

Genişletmek için tıkla...

Boleyn Kizi .!.:

Yani düşünüyorum da; görevim olsa neden evleneyim?. Elin adamına hizmet edeceğime babama hizmet ederim otururum evimde evlenmem. Ne amacım olabilir evlenmekten kendime kastım nedir?

Onun çocuğunu taşıyorsunuz. Kolay bi hamilelik de olsa insan acır hic olmazsa kirli sepetine çamaşırını atar. Ben böyle erkeklerin karılarına merhamet etmediklerini düşünüyorum.

Hamile olan kendileri olsa her yeni gün kendilerini yoğun bakım ünitelerine kaldırırlardı.

Genişletmek için tıkla...

dlkrtss .!.:

Sorun burda ağız açmak değil ki hanımefendi
Ben kimseye bunları anlatamadığım için bir fikrim de yoktu
Eee sadece eşim değil eşimin ailesi, benim ailem ( annem babam hariç onlar il dışındalar) kuzenlerim teyzelerim halalarım bile yardıma ihtiyacın var mı yapabileceğimiz bir şey var mı diye sormadı
Ben de kendimi sorgular oldum hani ben mi özel ilgi bekliyorum, yapabildiğim şeyler neden bana batıyor diye
Ve bu konuyu nasıl masaya yatıracağım konusunda kafam Karışıktı , kavga etmek gürültü çıkarmak yapım olmadığı için zaten eşimin olan bitenden bugüne kadar haberi olmadı, hastaneye gidemediğimi pazara gidemeyeceğimi söylediğimde de bir sensin hamile sanki cevabını almam da allah allah başka hamileler tek mi gidiyor diye düşünmeme sebep oldu.
Yani kalk çayını kendi koy dememle çözülecek mi, tamam kendim koyarım diyecekse tamam onu da deneyeceğim
Ama sizin uslubunuzda negatiflik var.
Ben kavga ederek çözmek istemiyorum çünkü sorunumu.

Genişletmek için tıkla...

dlkrtss .!.:

Ee gel dedim gelmedi, işim var diyor gelemem diyor ne yapayım hastaneye gitmeyeyim mi? Annem gelsin kkz kardeşim gelsin diyor seninle onları istemiyorum senin gelmeni istiyorum diyorum herkes kocasıyla gidecek diye bir kaide yok o dizilerde oluyor diyor mecbur tek gidiyorum

Genişletmek için tıkla...

dlkrtss .!.:

Konuştum kaç kere sitem ettim laf soktum tartıştım fakat diyorum ya duvara söylesem çatlardı diye
@Mihrimah Sultann yorumlarınız çok doğru ℅100 tespit yapmışsınız.
İşte ben de içgüdüsel olarak böyle bir ilgi beklediğim için hep rahatsız oldum, fakat hayatımda ilk kez evlendiğim ilk kez hamile kaldığım içinde, diğerleri nasıl ilişkiler yaşıyor, hamilelik dönemlerini nasıl geçiriyorlar pek bir bilgim yoktu.
Mesela hastane olayında kv ve görümce ile gidilir mi? Kocasıyla gidiyor herkes dediğimde, kim kocasıyla gidiyor ya örnek göster dediğinde kalakalıyordum, veya böyle böyle olması gerekiyor dediğimde , kendi kız kardeşinin bozuk evliliği ilgisiz kocasından örnek veriyordu, bak elalemin kocaları neler yapıyor diye
Yani hiç bir zaman kendinde sorun olduğunu kabul etmeyip hep kendini en iyisi gören bir insan.
Yani ben atıyorum allah korusun, bana tokat atsa ben de sen bana nasıl tokat atarsın desem elalemin kocaları komalık yapıyor ben kıyamadım sadece tokat attım diye kendini savunabilecek bir durumda bunu farkettim..
Bir insan karşındakine değer Vermiyorsa, onu üzdüğü kırdığı noktaları karşısında ki anlatsa da önem vermiyor zaten, bir kulağndan giriyor bir kulağından çıkıyor.
Eğer beni dinlemeye anlamaya hevesli olsaydı çoktan bu meseleleri çözmek için bir adım atmaya çalışırdı.
Ama o kendini mükemmel bulunmaz hint kumaşı görüyor.
İşe gidiyorum eve geliyorum evde oturuyorum, kadınlarla işim yok, alkolüm yok, kumarım yok, küfrüm yok benim gibi adamı mumla bulamazsın öpte başına koy modunda takılınca, roman yazsam ona ne fayda..
Ben aslında burda yazılanların hepsini yapacak deneyecek imkana sahibim fakat ona karşı inancımı yitirmişim, 38 yaşına gelmiş adam kendini eğitememiş, ben mi değiştireceğim diye düşünüyorum ve inanmıyorum.. Çocuk doğduktan sonra da böyle devam ederse boşanmaya karar verdim, çünkü çok mutsuzum.. Bir üyenin de yazdığı gibi evliliğim mutsuz bir şekilde bir adama hizmet ederek geçecekse, babama hizmet ederim daha iyi..

Genişletmek için tıkla...

dlkrtss .!.:

Merhabalar
Ben 3 yıllık evliyim, 9 aylık hamileyim.
Eşim çalışıyor ben 5. Ayda istifa ettim çünkü hamilelik için uygun olmayan bir meslek yapıyorum. (Servis elemanı-8 saat ayakta, 3 saat gidiş geliş yol sürüyordu)
Benim sorunum şu..
Ben çalışırken eşim iyi kötü bana yardımcı oluyordu, yani evi baştan aşağı temizlememe yardımcı olmasa da, kendi çamaşırlarını yıkar, asar, toplardı. Yemek beraber yapılırdı, beraber toplanırdı, kahvaltı aynı şekilde, bir şeylerin ucundan az da olsa tutardı.

Ben işten çıktığımdan beri ilk kez tamamen evde kalıyorum bu arada evlendiğimizden beri. Çorabı, üstündeki kıyafeti, havlusunu sağa sola atmakla başladı, yavaş yavaş temizlik vs elini çekti, masadan bir tabak kaldırmadan tv izlemeye gitmeye başladı, çay verir misin,sabah kahvaltı hazırlar mısın, şimdi ramazan'da sahur hazırlar mısın? 'a kadar evrildik.

Ben gücüm yettiğince temizlik, yemek her şeyi kendim yaptım bugüne kadar ama artık son 1 2 haftam kaldı doğurdum doğuracağım kendime bir su almak bile zor geliyorken böyle temizlik yemek çamaşır bulaşık bir de eşimin arkasını toplamak artık çok zor gelmeye başladı..

Yani kendimi sorguluyorum, ben mi yatacağım o mu hizmet edecek diye ama hayır istediğim bu da değil, fakat ikimizde salonda oturuyoruz bir tur ben koyduysam çayı ikinciye kalkıp bir bardak da hamile karıma ben koyayım diyemez mi? İnanın biraz olsun anlayış görmek istiyorum..
Kendimi bu adamın çocuğunu doğuracak, temizliğini , yemeğini hazırlayan bedava köle gibi hissetmeye başladım artık..

Eskiden böyle değildi, ne zaman ben işten ayrıldım sanki evde hiç yorulmuyormuşum bütün gün yatıyormuşum gibi bir düşünceye evrildi. Ve önceden birlikte bir şeyler yapmaktan zevk alırken şimdi resmen o yatacak ben ona hizmet edeceğim bundan zevk almaya başladı. Kendini padişah falan gibi hissediyor herhalde..

Evlendikten sonra gözlemlediğim başka bir şey de kendi ailesinin evinde de böyle. Erkekler oturacak, kadınlar hizmet edecek.
Kayınpederim çok ince yardımsever bir insan mutfağa girer kolunu sıvar Bulaşıkları makineye dizer, çay koyar servis eder bunlar cinnet geçiriyorlar erkeğin mutfakta ne işi var sen karışma biz yaparız diye..

Tam sorunumu da anlatamadım sanırım, içimi dökmek istedim.. Benim gibi olanlar var mı? Ben mi çok mızmızlanıyorum bunlar normal mi? Benim görevim mi?

Genişletmek için tıkla...