Yardım eli uzatın

Konu sahibi haksız bulundukça kocayla ilgili sürekli bir şeyler yazmış
Bu kadar kocandan rahatsizsan bosanabilirsin

birboslukta .!.:

Niye çocuk gibi davranayım nasıl böyle direkt ahkam kesip önyargılı konuşuyorsunuz? Nasıl böyle olabilirsiniz? Aklım almıyor, herkesin diyabeti vücudunda farklı işler herkeste aynı olmaz zor bir hastalıktır siz bilmiyor olabilirsiniz ama konu sırf hastalık da DEĞİL ZATEN.

Genişletmek için tıkla...

Kardeşim bunlara derdini anlatım boşuna şekerini yükseltme ne demişler derdi çeken bilir benimde yakın arkadaşımın yakını şeker hastası o da diyor anı yükselmeler yaşanıyor diye ben seni anladım

prensesinannesi 94 .!.:

Kardeşim bunlara derdini anlatım boşuna şekerini yükseltme ne demişler derdi çeken bilir benimde yakın arkadaşımın yakını şeker hastası o da diyor anı yükselmeler yaşanıyor diye ben seni anladım

Genişletmek için tıkla...

Şeker hastalığı öyle konu sahibinin bahsettiği gibi yolda yürürken oynadı o yüzden yüzüm asıldı hastaligi değil yalnız. Ani yükselmeler,düşmeler yaşanır bunun içinde tek çözüm beslenmeye çok çok iyi dikkat etmektir. Öyle yükselmelerde düşmelerde falan yüz asilmasindan fazlası yaşanır zaten. Hele tip1 de sıklıkla komaya gider durum. Yıllarca teyzemde yaşadık. Birinden duymak başka şey yaşayıp şahit olmak başka şey. Ona bakarsanız çoğu şeker hastası ne hikmetse habire tatlı yer ve lafı geçince de "ayy şeker hastasıyım çok zor çok" der

bende astım hastasıyım tıkandığımda nefes alamadığımda falan oyle tahammulsuz gergin olurdum suratım asılırdı. ki bence nefes alamamak cok daha kötü bir şey. eski sevgilimde kızardı bana üstüne alınırdı. yalan değil sinirlide olurdum ben o an. can havliyle. o atak geçince geri dönerdim normal halime. ama şekerde diyet ve ilaç duzenine uyulduğu sürece sinirlilik hali olmuyor diye biliyorum. babanemdede şeker var cok ekstrem bir şey olmadıkça pamuk gibi birisi. ben nefes alamadığımda dönüştüğüm o halin bile birazda psikolojik olduğunu düşünüyorum artık açıkçası. belki sizinde öyledir.

Her şeyi tam yazmadığımı farkettim arkadaşlar olay şeker miş astımmış değil aslında, benim babam biraz zor karakter bir insan ama pamuk gibi kalpli aşırı yardımsever bonkör biridir ben baba kanadını hep üstümde hissettim annem de öyle, ama eşimle çok anlaşamıyorlar bazı şeylere karışma huyu yüzünden olay bu da değil…bu arada eşimin babası yok on yıl önce ölmüş, 3 gün önce kv ye akrabaları geldi eş tarafının ve bizim evde eşimle işlerimiz vardı ancak defalarca misafir geleceğini kendisine hatırlattım, annene çıkmamız lazım hadi dedim, neyse misafirlerin bir kısmı gelmiş tabi benle oğlu yok kapıyı kv kendi açmış oldu biz on dk sonra çıkabildik ona. Ertesi sabah ağzımıza etti siz oğlum kızım olarak nasıl erken gelip açmazsınız diye, eşimde annem haklıydı dedi iyice sinirlendim. Bugün bir saat önce gece de yatarken eşime dedim ki yarın belki annemlere uğrarım yeğenim gelecekmiş, e tüm gün evde boşum zaten. Vay efendim niye annemlere onsuz gidiyormuşum bundan sonra eş olarak birlikte gidelimmiş annesinin evine gittiğimizde bir saat oturup kalkıyormışuz ama annemlere gittiğimde dört saat kalıyormuşum(annesi üst katta hergün görüşüyorum çünkü)

Ciddi anlamda 1,5 yılın sonunda boşanmayı düşünmeye başladım çünkü düşünüyorum hayatımda ağlamadığım kadar son bir buçuk yılda çok ağlamışım. Yani annemlere de gitmeyimmi ne alakası var annesi ne istese koşuyorum zaten sık sık görüşüyoruz. Hep kıyas yapıyor. Siz yerimde olsanız naparsınız yol gösterin. Oysa ki sevgiliyken her şey ne kadar güzeldi kavga yoktu bir şey yoktu hayatla ilgili birbirimizi sevmemizle ilgili sohbetler eder cafede saatlerce oturur veya yürüyüş yapardık