Yardım eli uzatın

Ailem iyi insanlar ama sürekli özlüyoruz diyorlar çok aşırı ince düşünceliler ayağımıza giydiğimiz çoraba ayakkabıya kadar düşünüyorlar malesef bişey olunca aşırı karışma huyları var ben gerektiğinde cevaplarını kibarca veriyorum ama bu kötü insan olduklarını göstermiyor.. eşimde malesef babam çok konuştuğu için vs düşünceleri çok uyuşmadığı için pek görüşmek istemiyor

Teşekkürler yorumlarınıza, tip 1 diyabet 7/24 mesaisi olan bitmeyen bir hastalık, yaşam biçimi falan değil yani, konuda öyle yazdım diye her gün surat asan biri değilim tabiki, bazen böyle oluyor ama. En ufak şeyden tartışıp hemen kavga ediyoruz şuraya erken gittin yok annenin sözünden çıkmadın yok sen orda beni korumadın bilmem ne. Sinir krizleri geçiriyorum içsel durumumda
Buralarda haksızsınız. Aileniz hoşlanılacak değil katlanilacak türden. Uzun ilişkilerde de istenmeyen şeylere katlanmak çekilmez olur bu yüzden esinizi zorlamayın. Kendiniz gidin ailenize kahvenizi için gündüz oturun gelin çalışmıyorsaniz. Calisiyorsaniz da haftada 1 gün işten sonra önce ailenize gidin ordan eve geçin. Bu kadar aile konusu nasıl büyük soruna dönüyor hiç anlamıyorum.
 
Ailem iyi insanlar ama sürekli özlüyoruz diyorlar çok aşırı ince düşünceliler ayağımıza giydiğimiz çoraba ayakkabıya kadar düşünüyorlar malesef bişey olunca aşırı karışma huyları var ben gerektiğinde cevaplarını kibarca veriyorum ama bu kötü insan olduklarını göstermiyor.. eşimde malesef babam çok konuştuğu için vs düşünceleri çok uyuşmadığı için pek görüşmek istemiyor
Ve siz bunun iyi bir şey olduğunu mu düşünüyorsunuz? Aşırı karışan kötüdür. Saf kötü değil de kötülük yaptığının farkında değildir diyelim. Maddi manevi çok yardım ettiler diyorsunuz bunun bedeli hayatınızı yönetmek mi? Kocanız mecbur mu babanızın diktelerine? Keşke yardımlarını kabul etmeseydiniz ve kendi başınıza var olabilseydiniz.

Bence sorun şeker veya suratınızın düşmesi değil. Ne babasını ne kızını memnun edemiyorum diyor kocanız. Empati yapmıyorsunuz. O sizin babanız kocanızın değil. Kayınvalide size devamlı hem de aşırı karışsın ister misiniz? Şaka gibi ya evlenmiş barklanmış yetişkinlerin giydiği yediği içtiği kontrol ediliyor. Çalışmıyor musunuz, her fırsatta aile evine mi gidiyorsunuz?
 
Çok yükseliyoruz evlilik evlilikten çıkıyor tüm gün yabancı gibi davranıyoruz bazen, evet şekerim çok oynak zaten onun zorluğu ile uğraşıyorum niye durduk yerde zindan edeyim
Benim babam da şeker hastası
Hastalığa sığınıp zehir ediyorsunuz insanlara hayatı
Çekmek zorunda mı adam?
Gidin tedavi olun.
 
Tip 1 diyabet hastası kadınla evlenen adam bir zahmet "ben kaldıramıyorum" demeyecek. Normal zamanda bile suratımız asılabilir, her günümüz aynı olamaz. Evlenmeden önce de muhakkak aynıydı, siz gözünüzü kapatmışsınız. Kimse değişmez diye boşuna demiyoruz.
 
Arkadaşlar çorap ayakkabı derken mecaz kullandım ama mesela eve geliyorlar işte bir aydır kocan şu tamiri yapmamış bari ben yapayım, işte durumunuz yokken antreye niye çıta mıta aldınız vs o yüzden çok sık ailemle görüşmesini konuşmasını bende istemiyorum
 
Hastalığıma dikkat ediyorum ama bu zor bir hastalık her gün şeker ölç iğneni yap sporunu aksatma gece şekerin düşsün vb çok zor
 
Yazdığını kadarıyla ben sorunu sizde buldum.
Ailesine bağımlı, her şeye karışan bir ailesi olan, 7/24 şekerim oynuyor hastalığımı bilsin bana destek olsun diyen bir eşe katlanamazdım. Sürekli size destek olması gerek bu adamın. Kendi kendinize yetip, eşten destek istemeden adama nefes aldırmanız gerekir ara ara. Yani muhtemelen evlendikten sonra dank etti ona, bir ömür böyle nasıl yaşayacağım diye düşündü.
Eliniz ayağınız tutuyor bakıma muhtaç değilsiniz. Bir ömür şekerim oynak diyerek mutsuzluk yayan bir eş çekilmez olur.Eşiniz bunalmış olabilir. Valla aşk, sevgi, iyi gün kötü gün yeminleri her şey bir yere kadar. Evliliğin, birlikteliğin senden götürüyorsa sürekli, o iş olmaz.
 
Arkadaşlar çorap ayakkabı derken mecaz kullandım ama mesela eve geliyorlar işte bir aydır kocan şu tamiri yapmamış bari ben yapayım, işte durumunuz yokken antreye niye çıta mıta aldınız vs o yüzden çok sık ailemle görüşmesini konuşmasını bende istemiyorum
İyide bunlar ailenizi ilgilendiren bir durum değil ki evimde ki tamiri ister 1 ay sonra yaparim ister 5 ay sonra evime aldigim eşyaya karisamazlar.

Forumda yenimisiniz bilmiyorum ama açın konuları okuyun derim eş ailesinde de var böyle karışan niye bunu aldınız vs diye gelinler kıyamet koparıyor haklı olarak eşiniz de buraki gelinlerin tersi damat versiyonu olmuş.
 
Ani şeker düşüşleri yükselmeleri insanı zorlayabilir.
Bunun için diyetinize mümkün olduğunca dikkat etmeli, ilaçlarınızın düzenlenmesi için hekiminize başvurmalısınız.
Varsa fazla kilolarınız vermeli, su ve sporu hatta yeşilliği hayatınıza katmalısınız. Geçmiş olsun elbette zor ama eşiniz de sürekli somurtmanızdan rahatsız olabilir. Bakın erkekler cilveli kadın ister vs demiyorum, kadınlar olarak da sürekli somurtan bir eş istemeyiz. Bu sebeple hastalığınızı düzene sokup psikolojik olarak da kendinizi destekleyebilirsiniz. Maddi gücünüz varsa psikoloğa gidebilirsiniz.


Ikıncı olarak eşinizle plan yapınca önce annenize yemek yardımına mı gidiyorsunu
z?
 
Bir de ek olarak seker hastalarinda cilt mantari, tirnak mantari, vajinal mantar oluşumunun seker hastasi olmayanlara kiyasla daha kolay oldugunu okumustum, belkide bu morluklar cilt mantaridir.
Babamın ayaklarında vardı. Üst deri de ve tırnaklarda. Şeker kaynaklı olduğunu biliyordu. Baba bunun bir çözümü olmalı dedim. Biliyorsunuz travazol genelde kadınlara vajina kaşıntısı için verilir. Dedim ki buna etkili olan krem ayağına da etkili olabilir. Bunu bir sür bakalim durumu ne olacak dedim. O da düzenli sürdü. Sürdükçe iyileşti. Deri düzeldi 🙂 tırnaklar toparlandı. Şu an kremi hiç yanindan ayirmiyor. Ayakları ter temiz oldu. Ben tekrarlar diye bekledim ama son durumu gayet güzel. Çok zor bir hastalık. Tüm vücudu ele alıyor. Ama konu sahibinin surat asiklik mevzusu bundan bağımsız bence. İlgi görmek istiyor. Surat asarak ilgiyi çekmeye çalışıyor. Adam da anlam veremiyor demek :))
 
Arkadaşlar çorap ayakkabı derken mecaz kullandım ama mesela eve geliyorlar işte bir aydır kocan şu tamiri yapmamış bari ben yapayım, işte durumunuz yokken antreye niye çıta mıta aldınız vs o yüzden çok sık ailemle görüşmesini konuşmasını bende istemiyorum
Bu ailenizi ilgilendirmez. Ayrıca erkeklerin en sevmediği şey tamir işlerine yorum yapılması. Siz istememişsiniz de eşiniz bir kere kıllanmış.
 
Genelde bebek gibiyimdir işve cilve yapıyorum ama bazen böyle durduk yerde anlamsız bakışlar yüzümün düşmesi vs yaşıyorum, hemen kendine yoruyor hastalığı küçümsüyor kıyaslama yapıyor yok benimde şuyum var vs diye (ki bence diyabet çok önemli bi hastalık..) ben istiyorum ki elimi tutsun ilgi göstersin hastalığımla ilgilensin anlayışlı olsun. Çevremde yaşıtlarımın evliliklerine Kocalarına bakıyorum gördüğüm kadarıyla eşlerine çok saygılı ağızlarının içine bakıyorlar, hatta bi misafirlikte eşim kendi demişti örneğin ‘oo ahmet emine iyi dizginlemiş seni’ vb. Ben mi beceremiyorum öyle olmayı acaba yoksa her evlilik böyle midir her hafta mutlaka bi anlaşmazlık tartışma yaşıyoruz
Iliskiler parmak izi gibidir, kimse ile kendinizi kıyaslamayın ve boş yere üzülmeyin.
Sağlık sorununuz için tedaviye tabii ki devam edin, işin psikolojik boyutu varsa bence onu da araştırın bi.
Bir de, işler yoluna girmeden çocuk düşünmeyin lütfen, naçizane tavsiye.
 
arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum
Annem de şeker hastası acıktığı zaman sinirleniyor o an yemek yoksa bana çatar, bağırır eleştirir. Mümkün olduğunca öyle durumlarda annemden uzak duruyorum. Yemek yediği zaman bakıyorum siniri geçmiş ama uykusu gelmiş,kilo problemi de var. Ama şeker hastalığı var diye her zaman asık suratlı olunmaz ki. Belki de hayatınızda memnun olmadığınız şeylerden dolayı psikolojik olarak durum yüzünüze böyle yansıyor . Aileniz corabindan tutun her şeye karışıp müdahale etmek istiyormuş bu normal bir durum değil bence. Eşinizin ailenizle görüşmek istememesi doğal. Sadece siz görüşün, eşiniz de bayramlarda görüşür
 
Tip 1 diyabet hastası kadınla evlenen adam bir zahmet "ben kaldıramıyorum" demeyecek. Normal zamanda bile suratımız asılabilir, her günümüz aynı olamaz. Evlenmeden önce de muhakkak aynıydı, siz gözünüzü kapatmışsınız. Kimse değişmez diye boşuna demiyoruz.
Adam ne bilsin bir şeker hastasının hayatını zindan edeceğini, bilse evlenmezdi muhtemelen
 
Genelde bebek gibiyimdir işve cilve yapıyorum ama bazen böyle durduk yerde anlamsız bakışlar yüzümün düşmesi vs yaşıyorum, hemen kendine yoruyor hastalığı küçümsüyor kıyaslama yapıyor yok benimde şuyum var vs diye (ki bence diyabet çok önemli bi hastalık..) ben istiyorum ki elimi tutsun ilgi göstersin hastalığımla ilgilensin anlayışlı olsun. Çevremde yaşıtlarımın evliliklerine Kocalarına bakıyorum gördüğüm kadarıyla eşlerine çok saygılı ağızlarının içine bakıyorlar, hatta bi misafirlikte eşim kendi demişti örneğin ‘oo ahmet emine iyi dizginlemiş seni’ vb. Ben mi beceremiyorum öyle olmayı acaba yoksa her evlilik böyle midir her hafta mutlaka bi anlaşmazlık tartışma yaşıyoruz

Babam şeker hastası, doğuştan şeker hastası arkadaşlarım da oldu hiçbirinde de aniden değişen duygu durumları, durduk yere yüz düşmesi vb bir duruma denk gelmedim. Bence siz hastalığınızın arkasına sığınıyorsunuz. Aniden bir şeker yükselmesi/düşmesi yaşarsanız Allah korusun eşiniz elbette ilgi gösterir anlayışlı olur ama siz istiyorsunuz ki eşiniz her gün sizin durduk yere yüz düşmelerinizde de böyle davransın. Zor ama bu dediğiniz en anlayışlı adam bile her gün acaba bugün ne olacak diye diken üstünde yaşamak istemez. Eşiyle bir yerde yürürken eşinin pat diye suratı asılsa her erkek rahatsız olur bu durumdan ve kendine yorar seni mutlu edemedim der.
 
arkadaşlar merhaba bunu yazarken utanıyorum, öfkeleniyorum, kinleniyorum,üzülüyorum ama evliliğim hiç beklediğim gibi olmadı. Daha bir buçuk yıl oldu zamanla oturur mu bilmiyorum saçma sapan konulardan eşimle kavga ediyoruz ama büyüyor da büyüyor. Mesela ben şeker hastasıyım durup dururken bi gerginlik surat asıklığı vs yaşayabiliyorum hastalığın verdiği bi zorluk var tanıyanlar az çok biliyor beni ama, diyelim avm çıktık yürürken farketmemişim yüzüm asılmış eşim bunu tüm gün söylüyor ‘seni mutlu etmek imkansız ben tüm gün çalışıyorum yürüyüş yapalım dedin suratın asık’ vs diye, özür diliyorum gezmekten çok keyif aldığımı söylüyorum hastalığımın getirdiği yaşattığı fiziksel veya duygusal şeyleri de iyi bildiği halde ‘ben kaldıramıyorum’ diyor. Ailelerimiz nedeniyle çok kavga çıkıyor birbirimizi yanlış anlıyoruz ya da mesela bi plan yapıldı misafirliğe gideceğiz ben iki saat erkenden anneme gidip yemeğe yardım etmek istedim diyelim :’niye erken gidiyorsun ki zaten hep annenle babanın ısrarıyla gidiyorsun hayır diyemiyorsun’ diyor. Sevgiliyken sanki çok daha farklıydık, çok iyi tanıdığımı tarttığımı düşünüyordum.. Bazen diyorum alttan al hiç ses çıkarma tartışma çıkınca bende bağırıyorum çünkü, böyle şeyler yaşayan var mı aranızda gerçekten artık yaşamak bile istemiyorum. Sorunlarınızı nasıl hallediyorsunuz bazen çok sinirlenip biz bir ömrü asla geçiremiyoruz diye düşünüyorum
Hiç sevmem surat asan insan. İnsanın yaşam enerjisini emerler. Ailelerden dolayı kavgayı da hiç anlamam oldum olası. Biz hiç evliliğimize yansıtmayız. Bir olay olursa denecek birşey varsa ben kendi aileme derim o kendi ailesine..zaten herkesin kendi hayat telaşı var. Oturun konuşun eşinizle. Sürat asmayı da hobi edinin yaşamdan tat almaya bakın spora gidin ve düzeltin ya i. Diğer konularda da eşinizle konuşun ortak kararlar alın
 
Genelde bebek gibiyimdir işve cilve yapıyorum ama bazen böyle durduk yerde anlamsız bakışlar yüzümün düşmesi vs yaşıyorum, hemen kendine yoruyor hastalığı küçümsüyor kıyaslama yapıyor yok benimde şuyum var vs diye (ki bence diyabet çok önemli bi hastalık..) ben istiyorum ki elimi tutsun ilgi göstersin hastalığımla ilgilensin anlayışlı olsun. Çevremde yaşıtlarımın evliliklerine Kocalarına bakıyorum gördüğüm kadarıyla eşlerine çok saygılı ağızlarının içine bakıyorlar, hatta bi misafirlikte eşim kendi demişti örneğin ‘oo ahmet emine iyi dizginlemiş seni’ vb. Ben mi beceremiyorum öyle olmayı acaba yoksa her evlilik böyle midir her hafta mutlaka bi anlaşmazlık tartışma yaşıyoruz
Size baksın diye evlenmediniznherhalde. Böyle bir tanıdıgom var bel agrısı var ama bunu kullanıyor kurbna psikolojisine girmiş. Kocası da bıkmış artık..adam sanki seksen yasında nineyle.evlendi.
 
Şeker hastaları surat mı yaparmış,birden sinirlenip kavga mı çıkarırmış? İlk defa duyuyorum.

Bence hastalığınızın ardına sığınarak eşinize sorun çıkarıyorsunuz. Koskoca kadınsınız,ağzınızdan çıkanla suratınızdaki ifadeye söz geçirebilecek yaştasınız
Surat yapar mıymış bilmiyorum da eşimin babası şeker hastasıymış şeker böbrekelrini bitirmiş falan. Ben tanışmadım vefat etmiş biz tanışmadan ama eşimin dediğine göre çok çabuk ve yoğun sinirli halleri oluyormuş. Normalde sakin çok aktif bi insanken birden çok sert parlamaları oluyormuş. Teyzemde şeker hastası o da sinirli halini pek kontrol edemez eşimin anlattığı kadar olmasa da. Belki biraz karakterin de etkisi vardır
 
Şeker hastasi yakinim var ve cocuklugundan beri seker hastasidir, cocuklugunu, ergenligini bilirim yani birlikte buyuduk hiçte seker var diye devamli surat astigini görmedim.
Surat asmaktan kastiniz gülümsememek mi acaba? Bazi insanlar gülümsemeyince surat asmissin gibi de algiliyor cunku.
Ben mesela güler yüzlü biri değilim genel olarak ortamdan memnunda olsam agzim kulaklarimda degildir düz bor ifadem var bazilari mimik kullanmadigim icin surat astim saniyor 😀
Emoji kullanma aliskanligim da yoktu mesela ama bazi insanlar gulumseme ifadesi koymayinca sinirli yazdigini düşünüyor. 😃 illa diş gösterme beklentili insanlardan mi esiniz acaba
 
X